پاورپوینت کامل دریاچه‌ای که از دست ایران رفت! ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دریاچه‌ای که از دست ایران رفت! ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دریاچه‌ای که از دست ایران رفت! ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دریاچه‌ای که از دست ایران رفت! ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

رقابت انگلیس و روسیه بر سر منافع استعماری در قرن نوزدهم، سرآغاز تحولات سیاسی بزرگ در آسیای مرکزی و خاورمیانه بود. این رقابتها که در راستای نفوذ و دستیابی به مستعمرات در خلیج فارس و هند بود، گسترش حوزه نفوذ دو کشور را به دنبال داشت. بر این اساس بخشهای مهمی از سرزمین کشورهای حائل از جمله ایران طی جنگها و قراردادهای استعماری متعدد عرصه رقابت دو کشور گردید و حاکمیت ایران بر سرزمینهای آبی و خشکی همچون دریای خزر را با تغییراتی مواجه ساخت.

به مناسبت انعقاد قرارداد گلستان

رقابت انگلیس و روسیه بر سر منافع استعماری در قرن نوزدهم، سرآغاز تحولات سیاسی بزرگ در آسیای مرکزی و خاورمیانه بود. این رقابتها که در راستای نفوذ و دستیابی به مستعمرات در خلیج فارس و هند بود، گسترش حوزه نفوذ دو کشور را به دنبال داشت. بر این اساس بخشهای مهمی از سرزمین کشورهای حائل از جمله ایران طی جنگها و قراردادهای استعماری متعدد عرصه رقابت دو کشور گردید و حاکمیت ایران بر سرزمینهای آبی و خشکی همچون دریای خزر را با تغییراتی مواجه ساخت. جنگهای اول و دوم روسیه و ایران از جمله رویدادهای مهم نظامی و سیاسی است که با تحمیل قراردادهای سنگینی چون ترکمنچای، منجربه تغییر رژیم حقوقی ایران بر دریای خزر گردید. با این مقدمه در ادامه به تأثیر جنگهای ایران و روسیه بر حقوق ایران در دریای خزر پرداخته می‌شود.

بازی بزرگ و تسلط بر قفقاز و سرزمینهای شمالی ایران

بریتانیا، در سرتاسر قرن نوزدهم، گرفتار این نگرانی و ترس بود که یکی از قدرتهای اروپایی دیگر بخواهد از فروپاشی سیاسی آسیا بهره‌برداری کند. این قدرت، در ابتدا، فرانسه بود و سپس روسیه که از مسیر کاروان فاتحان قدیم عبور کرده بود و تهدید می‌کرد که می‌خواهد بر ویرانه‌های حکومتهای باستانی، یک حکومت جدید پادشاهی جهانی جدید تأسیس کند. دولتهای بریتانیایی از پیامدهای حرکت امپراتوری روسیه به سمت جنوب در آسیا نگرانی داشتند. در نیمه اول این قرن، کانون نگرانی استراتژیک، قسطنطنیه بود. بعداً، ارتشهای تزاری به آسیای مرکزی هجوم آوردند و توجه خود را به سمت ایران، افغانستان و گذرگاه‌های کوهستانی هیمالیا و قفقاز معطوف داشتند.۱

از حیث تاریخی، درگیریهای دو کشور روس و انگلیس در آسیای مرکزی و قفقاز در قرن نوزدهم سرآغاز تدریجی “بازی بزرگ” شد. در این بازی روسیه که بنا به وصیت پطر کبیر، درصدد دست­یابی به آبهای گرم خلیج فارس بود، همواره بر سرزمینهای جنوب روسیه، آسیای مرکزی و هند چشم طمع داشت. درواقع این وصیت­نامه، «شفاف‌ترین نشانه را از طرحها و اهداف او و امپراتوری روسیه درباره سرتاسر قلمروهای ایرانی، از پایین دست قفقاز گرفته تا آسیای مرکزی به دست می‌دهد».۲ به عبارتی سرزمینهای شمالی ایران، قفقاز جنوبی و مرکزی که بخشی از ایران بودند و به‌خصوص دریای خزر عرصه تاخت و تاز و منافع استعماری دو کشور از جمله روسیه قرار گرفت. دریای خزر به دلیل برخورداری از منابع سرشار اقتصادی و اهمیت استراتژیک از اهمیت زیادی برخوردار بود. از این رو، روسیه بارها تلاش نمود با بهانه‌های مختلف و تحمیل قراردادهای استعماری بر منابع آن به طور کامل دست یابد. البته این تلاشها در سایر ادوار تاریخی و از جمله در دوران صفویه نیز قابل مشاهده است.

تلاش روسیه بر تحقق حاکمیت خود در دریای خزر در ادوار مختلف

در قرن یازدهم و مقارن با حکومت صفویان، تجارت ماهی دریای خزر در دست ایرانیان بود. شاه‌ عباس دوم صفوی رودخانه‌های منتهی به دریای خزر را از مهر تا فروردین، برای ماهیگیری به ماهیگیران اجاره می‌داد و باقی سال ماهیگیری آزاد بود.۳ با این حال ایران از ناوگان دریایی خاصی در خزر برخوردار نبود. اما روسها که همواره به دریای خزر چشم طمع داشتند، بارها تلاش نمودند تا تسلط خود بر دریای خزر را کامل کنند و با عقد قراردادهای تحمیلی، حقوق ایران بر این دریا را انکار کنند که در نهایت به دلیل مقاومت و امتناع پادشاهان صفوی از قبول قراردادهای تحمیلی، این اتفاق صورت نگرفت تا آنکه این کشور به زور و تهدید متوسل شد و حاکمیت خود بر تمام ایالات ساحلی را تثبیت نمود.

حاکمیت برتر روسیه بر دریای خزر تا دوره نادرشاه ادامه داشت. در زمان نادرشاه، وقتی یک عده از بازرگانان انگلیسی مقیم روسیه به ریاست شخصی به نام جان التون از راهی بحز خزر به رشت آمدند، کشتیهای آنان که در بندر غازان ساخته شده بود مورد توجه نادر قرار گرفت و همین موضوع باعث شد تا نادر او را به ریاست کل کشتی‌سازی ایران منصوب نماید تا به تأسیس نیروی دریایی کوچکی در بحر خزر بپردازد.۴ علاوه بر این نادر با عقد قرارداد گنجه در سال ۱۱۴۹/۱۷۳۶ روسها را مجبور به تخلیه ایالات قفقاز و بخشهایی از نواحی دریای خزر نمود. بر اساس این قرارداد حاکمیت برتر روسها بر ایالات ساحلی نیز پایان پذیرفت. با این‌حال روسها تحرکات جدیدی را در زمان قاجار آغاز نمودند تا حقوق خود بر دریای خزر را گسترش دهند. تا این دوره هیچ گونه قرارداد دوجانبه‌ای میان ایران و روسیه در رابطه با موضوع حقوقی دریای خزر وجود نداشت. اما با انعقاد قرارداد گلستان و ترکمنچای، حقوق ایران بر این دریا تغییر کرد.

جنگهای دوره ایران و روسیه و قراردا