پاورپوینت کامل آیینه خیال ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیینه خیال ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیینه خیال ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیینه خیال ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

ابن عربی و حافظ، دو تن از بلندمرتبگان بی‌بدیل عرفان و حکمت اسلامی هستند. ابن عربی در شرح و بیان غوامض و رموز عرفانی و حافظ در شرح شاعرانه و شورانگیز این رموز و معانی. محیی‌الدین در آثاری چون فصوص و فتوحات و البته دیگر آثارش، عمیق‌ترین معانی عرفانی را بیان نموده و مفسّران و شارحان آرایش نیز تا آنجا که ممکن بوده، در تبیین و روشنی این معانی کوشیده‌اند. به قسمی که بدون تردید، مهم‌ترین و گسترده‌ترین تألیفات عرفانی در تمدن اسلامی خاص ابن‌عربی و پیروان اوست.

۲۰مهر روز بزرگداشت حافظ وشرح یک معنا بر بنیاد آرای حافظ و ابن عربی

ابن عربی و حافظ، دو تن از بلندمرتبگان بی‌بدیل عرفان و حکمت اسلامی هستند. ابن عربی در شرح و بیان غوامض و رموز عرفانی و حافظ در شرح شاعرانه و شورانگیز این رموز و معانی. محیی‌الدین در آثاری چون فصوص و فتوحات و البته دیگر آثارش، عمیق‌ترین معانی عرفانی را بیان نموده و مفسّران و شارحان آرایش نیز تا آنجا که ممکن بوده، در تبیین و روشنی این معانی کوشیده‌اند. به قسمی که بدون تردید، مهم‌ترین و گسترده‌ترین تألیفات عرفانی در تمدن اسلامی خاص ابن‌عربی و پیروان اوست.

اما حافظ در این سو، شگفت حکیمی است که هیچک ، همچون او به شیوایی، لطافت، زیبایی و عمق، معانی عرفانی را به زبان فارسی ارائه نکرده است. بنابراین، چنانچه درصدر گفتیم، این دو، قلل دست‌نیافتنی حکمت و عرفان اسلامی‌اند.

حال سوال این است که آیا میان این دو ارتباطی در قلمرو معنا وجود داشته؟ و یا به عبارتی حافظ که متوفای سال ۷۹۲ (هجری قمری) است و این دقیقاً ۱۵۰ سال پس از وفات ابن عربی در سال ۶۳۸ است؛ متأثر از مبانی عرفانی ابن‌عربی بوده است؟

تحقیقات و تتبعات چنین چیزی را به روشنی اثبات نمی‌کند؛ به ویژه با توجه به این معنا‌که ابن‌عربی و نظریاتش به شدت مورد نقد و در مواردی مستوجب تکفیر بوده است. اما این بدان معنا نیست که نسبتی در عرصه معنا میان آرای ابن‌عربی و حافظ نتوان یافت. عرصه معنا در عرفان عرصه وحدت جان و شهود است و هر که در این وادی پای نهاد در اظهار و آشکارگی معنا چون دیگر عارفان و پای‌نهادگان در این وادی سخن می‌گوید.

از جمله معانی مشترک و مشابه در آرای این دو بزرگ، مسئله خواب و خیال بودن عالم ناسوت و وجود عرضی هستی است که ذیلاً مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.

***

ابن‌عربی در فصوص و فتوحات، بحثی تفصیلی و جامع در باب عالم خیال دارد.تفصیل وسیع و میل شدید شیخ اکبر به تأویل و توسیع معانی، حصول درکی جامع از آرای وی را سخت و مشکل می‌نماید، اما در باب خیال با تأمل و تدقق می‌توان حاصل نمود که محیی‌الدین خیال را در سه مرتبه مورد بحث و تأمل قرار داده است. مرتبه اول عالم هستی است، آنگاه که صراحتاً در فتوحات می‌آورد:«العالم کله خیال».

مرتبه دوم عالمی است واسط میان عالم مجردات(یعنی حضرت سوم از حضرات خمس)و عالم محسوسات یا حضرت پنجم؛ به عبارتی همان عالم مثال و مرتبه سوم مرتبه‌ای از مراتب قوای باطنی نفس انسان یا عالم صغیر. به عبارتی، بنابر اصل تناظر که عالم را انسان کبیر و انسان را عالم صغیر می‌خواند، خیال در مرتبه هستی‌شناختی مرتبه چهارم از سیر نزولی عالم است(خیال منفصل)و نظیر آن در نفس انسان مرتبه‌ای از مراتب ادراک و شناخت او(خیال متصل).

از دیدگاه ابن عربی، خیال بالاصاله یک مفهوم برزخی است. برزخ و حائل میان دو حقیقت یا دو عالم. لاجرم بدون درک این برزخییت و سنجش نسبت میان دو عالم، درک خیال ممکن نیست. به زبان ساده‌تر، یک صورت خیالی از یک سو متأثر از یک تجربه ذهنی است و از سوی دیگر مرتبط با یک واقعیت عینی. خیال در مرز میان این ذهنیت و عینیت قرار دارد و امکان انفصال از این دو برای آن ممکن نیست.

بحث در باب حضرت چهارم از حضرات خمس یا خیال منفصل و نیز نظیر آن در مراتب قوای باطنی نفس، یعنی خیال متصل، محور و موضوع این سخن نیست، بلکه سخن در باب جمله مشهور ابن عربی در باب عالم یعنی «العالم کله خیال» است. اولاً خیال در این فراز به چه معناست؟ ثانیاً خیالی بودن عالم، چه معنایی دارد؟

از دیدگاه ابن عربی، عالم اگر خیال انگاشته می‌شود، بنابر قاعده‌ای که عرض کردیم، پس میان دو حقیقت قرار دارد. وجود مطلق و عدم مطلق. خدا «هست» مطلق است و بنا به این اعتبار، هیچ چیز دیگر در عالم نیست که بتواند مصداق این هستی شود. پس «هست» فقط از آن اوست و غیر او همه عدم مطلق است.

اما می‌دانیم که عالم از وجهی وجود دارد و اگر موجود نمی‌بود امکان صحبت در باب آن وجود نداشت. پس عالم هم هست هم نیست، و این معنای «العالم کله خیال» است. نیست چون همچون حق هستی ذاتی ندارد. هست،چون مُبیّن خداست. «بنابراین، عالَم نه موجوداست و نه معدوم یا هم موجوداست و هم معدوم. به علاوه، می‌دانیم که عالَم در همان حال که «غیرخدا» است. از یک وجه مبیّن خداست. چرا که آیات خدا در آن جلوه‌گرند. به عبارت دیگر، عالم به یک معنی ظهور و تجلی خداست. بنابراین شیخ آنجا که عالم را خیال می‌نامد، نظرش به منزلت متضاد هر آن چیزی است که غیر خداست و نیز این واقعیت را در نظر دارد که عالَم، خدا را نشان می‌دهد. درست همان‌طور که تصویر آیینه حقیقت شخصی را