پاورپوینت کامل طبیبِ دولتمرد ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طبیبِ دولتمرد ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طبیبِ دولتمرد ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طبیبِ دولتمرد ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

ابراهیم حکیمی (حکیم‌الملک) از رجال نامدار سیاست ایران معاصر است که قریب به نیم قرن در وادی سیاست ایران نقش‌آفرینی داشت. حکیمی، پزشکی بود که بسیار زود از پیشه‌‌ تخصصی‌ خود دست کشید و به‌دنیای سیاست گام نهاد. زندگی سیاسی طولانی‌ای که نام حکیمی را برای عده‌ای با مفاهیمی چون مسالمت، مدارا، پاکدامنی و ایران‌دوستی و برای برخی دیگر با آرامش‌طلبی، انفعال، بی‌عملی و بی‌کفایتی عجین ساخت.

ابراهیم حکیمی (حکیم‌الملک) از رجال نامدار سیاست ایران معاصر است که قریب به نیم قرن در وادی سیاست ایران نقش‌آفرینی داشت. حکیمی، پزشکی بود که بسیار زود از پیشه‌‌ تخصصی‌ خود دست کشید و به‌دنیای سیاست گام نهاد. زندگی سیاسی طولانی‌ای که نام حکیمی را برای عده‌ای با مفاهیمی چون مسالمت، مدارا، پاکدامنی و ایران‌دوستی و برای برخی دیگر با آرامش‌طلبی، انفعال، بی‌عملی و بی‌کفایتی عجین ساخت.

در آغاز راه

ابراهیم حکیمی ۱۲۵۰ هجری شمسی در تبریز‌ زاده شد. پدرش، ابوالحسن‌خان حکیم‌باشی و عموی وی میرزا محمودخان حکیم‌الملک، از پزشکان بزرگ دربار مظفرالدین میرزای ولیعهد و از نزدیکان و مشاورین او بودند.ابراهیم، تحصیلات مقدماتی را در مدرسه‌ مظفری تبریز به اتمام رساند و برای تکمیل تحصیلات روانه تهران و دارالفنون شد. در سال ۱۲۷۳ شوق تحصیل در اروپا او را به فرانسه کشاند تا در دانشگاه پاریس، حرفه پزشکی را که پیشه‌ خاندانش بود، فرا گیرد.

سال‌های پاریس

ابراهیم حکیمی، ۹ سال را در پاریس گذراند. از مظفرالدین‌شاه قاجار در نخستین سفر او به اروپا در سال ۱۲۷۸ نشان شیر و خورشید دریافت کرد. در همین سال‌ها با محمد غفاری (کمال‌الملک) نقاش نامدار ایرانی آشنا شد. آشنایی که به رفاقتی نزدیک انجامید که تا مرگ کمال‌الملک نیز ادامه یافت. چنانکه سال‌ها بعد در ۱۲۸۹ زمانی که حکیمی وزیر علوم و اوقاف (معارف) کشور بود، کمال‌الملک را در افتتاح مدرسه «صنایع مستظرفه» صمیمانه یاری کرد.عاقبت در سفر دوم مظفرالدین ‌شاه به اروپا در ۱۲۸۲ به‌عنوان پزشک دربار، ملتزم رکاب شاه شد و به ایران بازگشت. با درگذشت میرزا محمود خان حکیم‌الملک در سال ۱۲۸۳ لقب او به برادرزاده‌اش ابراهیم رسید.

خداحافظی با پزشکی

حکیم‌الملک، چندی را به‌عنوان پزشک شاه در دربار مظفری گذراند. اما یک حادثه سبب شد تا برای همیشه از پیشه‌ خانوادگی‌ خود دست بشوید. مظفرالدین شاه که به پادشاه بیمار نیز شهرت دارد، غالب ایام زمامداری‌اش را به دست و پنجه نرم کردن با انواع بیماری‌ها می‌گذرانید. از این‌رو پزشک دربار، فردی پر مشغله و البته در معرض خطر بود.

در یک معاینه، حکیم‌الملک برای شاه دارویی تجویز کرد. اما گویا در تجویز دوز دارو دچار خطا شد. حال شاه به هم خورد و به اغما رفت. اطرافیان گمان کردند که شاه مرده است. اهل حرم بر سر حکیم‌الملک ریختند. نزدیک بود حکیم‌الملک زیر ضربات حرم مظفرالدین شاه به قتل برسد که ناظم‌الاطبا کرمانی(پزشک دیگر دربار) خبر زنده بودن شاه را رساند. حکیم‌الملک، از مرگ گریخت، اما از دربار اخراج شد و البته پیشه پزشکی را نیز برای همیشه کنار گذاشت.

در وادی سیاست

حکیم‌الملک که سال‌های پر شور جوانی را در پاریس، مهد روشنفکری و افکار آزادیخواهانه اروپا گذرانده و با این افکار و اندیشه‌ها همدلی یافته بود، با آغاز زمزمه‌های مشروطه‌خواهی در ایران، به خیل مشروطه‌خواهان پیوست و قدم به وادی سیاست نهاد.

پس از پیروزی انقلاب مشروطه و افتتاح مجلس، حکیم‌الملک به‌عنوان نماینده تهران به مجلس اول راه یافت. یک سال بعد، با به توپ بستن مجلس توسط محمد علی‌شاه قاجار در ۲ تیر ۱۲۸۷ و انحلال مجلس اول، حکیم‌الملک به سفارت فرانسه پناهنده شد و به پاریس گریخت.

پس از فتح تهران توسط مجاهدان مشروطه‌خواه در ۲۲تیر ۱۲۸۸ حکیمی نیز به ایران بازگشت و این بار به‌عنوان نماینده آذربایجان وارد مجلس دوم شد. کرسی‌ای که در دوره سوم مجلس نیز آن را حفظ کرد. از اواسط سال ۱۲۸۹ تا آبان ۱۳۰۲ حکیمی در کابینه‌های حسن مستوفی‌الممالک، محمدولی خان خلعتبری (سپهدار تنکانبی)، محمدعلی‌خان علاءالسلطنه، نجفقلیخان بختیاری (صمصام السلطنه)، عبدالمجید میرزا عین‌الدوله و حسن پیرنیا (مشیرالدوله) پست‌های وزارتی متعددی را عهده‌دار شد. وی در این فاصله‌ سیزده ساله، مجموعاً ۱۰ بار وزیر علوم و اوقاف (معارف)، ۵ بار وزیر مالیه، یک بار وزیر عدلیه و یک بار وزیر امور خارجه شد.

از مهم‌ترین فعالیت‌ها و خدمات او در این دوران می‌توان به تأسیس مدرسه حقوق، تأسیس مدرسه صنایع مستظرفه، تصویب قانون اعزام دانشجو به خارج از کشور و تأسیس دارالمعلمین، تنظیم لایحه تشکیل دیوان محاسبات و… اشاره کرد.

روزگار انزوا

در جریان کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ حکیمی نیز از جمله کسانی بود که به دستور رهبران کودتا مدتی را در حبس گذراند. ابراهیم حکیمی بین سال‌های ۲-۱۳۰۰ در مجلس چهارم شورای ملی به‌عنوان نماینده تهران و در مجلس پنجم ۴-۱۳۰۲ به‌عنوان نماینده تبریز عضویت داشت. در این سال‌ها حکیم‌الملک با پیوستن به طیف سیاست