پاورپوینت کامل پیمان سنتو تداوم راه پیمان سعدآباد ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیمان سنتو تداوم راه پیمان سعدآباد ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیمان سنتو تداوم راه پیمان سعدآباد ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیمان سنتو تداوم راه پیمان سعدآباد ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

داشتن مناسبات صلح‌آمیز و دوستانه با کشورهای همسایه از جمله اصولی است که در سیاست بین‌الملل بدان توجه می‌شود. درواقع داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و حسن همجواری از جمله اولویتهایی است که رهبران هر کشوری باید بدان توجه کنند. این امر به صورت ویژه در مورد کشورهایی صدق می‌کند که محاط در دریا نیستند و همسایگان بسیاری را در کنار خود می‌بینند.

به مناسبت الحاق ایران به پیمان سنتو؛

داشتن مناسبات صلح‌آمیز و دوستانه با کشورهای همسایه از جمله اصولی است که در سیاست بین‌الملل بدان توجه می‌شود. درواقع داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و حسن همجواری از جمله اولویتهایی است که رهبران هر کشوری باید بدان توجه کنند. این امر به صورت ویژه در مورد کشورهایی صدق می‌کند که محاط در دریا نیستند و همسایگان بسیاری را در کنار خود می‌بینند. ایران از جمله کشورهایی است که در این زمره قرار می‌گیرد. کشوری که با مرزهای سرزمینی گسترده و عمق استراتژیک خود همسایگان بسیاری در شمال، جنوب، شرق و غرب دارد. این همسایگان زمانی اهمیت دوچندان پیدا می‌کنند که دریابیم منطقه خارومیانه در طول تاریخ خود آکنده از منازعه‌ها در سطوح مختلف داخلی، منطقه‌ای و جهانی بوده است و همین امر چالش کشورهای این منطقه با یکدیگر را دو چندان کرده است.

افزون بر این، مداخله ابرقدرتها و تاثیر متغیر منافع قدرتهای بزرگ و همچنین ساختار نظام بین‌الملل در هر مقطع، از جمله مسائلی است که بر دامنه و تبعات این چالش افزوده است. در این میان، از نقش پیمانها و معاهدات بین‌المللی نیز نباید گذشت، زیرا خود، تاثیر بسزایی در روابط کشورهای این منطقه داشته است. درواقع یکی از آرزوهای سیاسی در این منطقه رسیدن به پیمانی است که امنیت مشترک بازیگران را در سایه روابط دوستانه آنها تامین نماید. در این باره تلاشهایی ظرف کمتر از ۱۰۰ سال اخیر صورت گرفته است. تلاشهایی که به انعقاد پیمانهایی منجر شده که بیشتر تحت تاثیر تحولات بین‌المللی و روابط میان ابرقدرتها بوده تا خود دولتهای این منطقه. از جمله این پیمانها پیمان سنتو است که بعدا به دلیل برگزاری ترتیبات آن در عراق، به پیمان بغداد نیز شهرت یافت. پیمانی که به نظر می‌رسد الگویی تکرار شده از پیمان سعدآباد است و همان ساختارها و مکانیسمها را در ذهن تداعی می‌نماید. بر این اساس، بر آن خواهیم بود تا با بررسی این موضوع روشن سازیم که آیا پیمان سنتو شکل جدیدی از پیمان سعدآباد بود و سنگ‌بنای آن در جهت حفظ و تامین منافع جهان سرمایه‌داری بود و یا اینکه هدف دیگری را تامین می‌کرد و به دنبال تامین منافع کشورهای منطقه ، ارتقای سطح همکاری کشورهای آن و بهبود صلح و ثبات این منطقه آشوب‌زده از جهان سیاست بود؟

پیمان سعدآباد و علل انعقاد آن

دو سال پیش از شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۱۶میان چهار کشور ایران، عراق، ترکیه و افغانستان پیمانی منعقد شد که به موجب آن این چهار کشور متعهد گردیدند مرزهای سرزمینی یکدیگر را به رسمیت شناسند و به آن احترام گذارند، دست به تجاوز علیه یکدیگر نزنند و از نزدیکی و عضویت در گروههایی که هدف آنها ایجاد بی‌ثباتی و آشوب در یکی از کشورهای عضو است خودداری نمایند.۱ در مورد علل تشکیل این پیمان گمانه‌زنیهای بسیاری صورت می‌گیرد و کارشناسان امر دلایل مختلفی برای آن برمی‌شمارند. شاید در این میان دیدگاه روح الله رمضانی که با بیشتر صاحبنظران متفاوت است جالب توجه باشد. رمضانی بر این باور است که بررسی پیمان سعدآباد را باید به تعبیر او در چارچوب سیاست خارجی نو ایران جست و جو کنیم. او بر این عقیده است که دستیابی رضاشاه به استقلال سیاسی و اقتصادی کشور نیازمند در پیش گرفتن رویکردی نو در سیاست خارجی برای مواجهه با قدرتهای روس و بریتانیا بود. درواقع به‌زعم رمضانی برای اینکه رضاشاه بتواند توانش را صرف استقلال کشور در برابر قدرتهای روس و انگلیس نماید باید از مشاجرات مرزی با همسایگان اجتناب می‌کرد و هم و غم خود را صرف توسعه و نوسازی کشور می‌نمود. او برای استقلال شمال کشور از روسیه نیازمند مدرن‌سازی، بهبود راههای ارتباطی و صنعتی کردن مناطق شمالی بود. همچنین برای رهایی از ابرقدرت شرق، نیازمند دسترسی به بازارهای جهانی بود که مسیر آن از رواندوز ـ تبریز و تبریز ـ ارزروم که در خاک ترکیه و عراق بودند می‌گذشت، اما رمضانی در تحلیل خود نقشی برای انگلستان و ترس این کشور از خطر به دام افتادن ایران به دام کمونیسم قائل نبود.۲

بیشتر تحلیل‌گران تاریخ معاصر و سیاست خارجی ایران نظر متفاوتی دارند. حسین مکی در مورد انعقاد پیمان سعدآباد، به انقلاب بلشویکی روسیه و ترس انگلستان از آن اشاره می‌کند. مکی بر این باور بود که پس از انقلاب مارکسیستی در روسیه و برای اینکه بریتانیا کمربندی در جنوب روسیه برای دست نیافتن به هندوستان ایجاد کند به دنبال ایجاد حکومتهای دست نشانده و قدرتمند در کشورهایی همچون ایران، افغانستان و عراق بود. لندن در این راستا تلاش می‌کرد از این کشورها به عنوان یک نیروی ضربه‌گیر در برابر اتحاد جماهیر شوروی استفاده نماید. درواقع بریتانیا به دنبال ایجاد حلقه‌ای پولادین به دور شوروی بود.۳ کاتوزیان نیز بر این اعتقاد است که انگلیسیها در این مقطع و به طور کلی در گستره وسیعی از تاریخ معاصر ایران از ثبات در ایران حمایت می‌کردند. او دلیل این رویکرد لندن را در وحشت از همسایه شمالی ایران می‌جست.۴ هوشنگ مهدوی نیز همین نظر را دارد. او می‌گوید انگلستان به فکر انعقاد یک پیمان دفاعی میان کشورهای این منطقه افتاد تا از آن به عنوان سدی در برابر نفوذ شوروی به آبهای خلیج فارس و چاههای نفت آن استفاده نماید. در نتیجه ابتدا کوشید اختلاف میان این کشورها را مرتفع سازد و بدین‌ترتیب زمینه انعقا