پاورپوینت کامل زبان و ادبیات فارسی در چین ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان و ادبیات فارسی در چین ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان و ادبیات فارسی در چین ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان و ادبیات فارسی در چین ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

کهن‌ترین نوشته به زبان‌های ایرانی در چین، به زبان پهلوی است. بر سنگ مزار بانویی به نام ما (پهلوی: مانوش)، همسر سردار سوـ لیانگ۱ (پهلوی: فرخزاد)، متعلق به تاریخ ۲۶۰ر۸۷۴م، که در شیان، مرکز استان شنسی، یافته شده است.

هوانگ شی جیان – ابراهیم فنگ جین یوان

کهن‌ترین نوشته به زبان‌های ایرانی در چین، به زبان پهلوی است. بر سنگ مزار بانویی به نام ما (پهلوی: مانوش)، همسر سردار سوـ لیانگ۱ (پهلوی: فرخزاد)، متعلق به تاریخ ۲۶۰ر۸۷۴م، که در شیان، مرکز استان شنسی، یافته شده است.

در دوره سلسله یوان (۶۵۸ـ۷۶۹ر۱۲۶۰ـ ۱۳۶۸م) فارسی زبانِ نخستین بیشتر سرزمین‌های آسیایی مرکزی بود که بسیاری از ساکنان آن به چین مهاجرت کرده بودند. گذشته از این، سلسله یوان مناسبات نزدیکی با ایلخانان ایران داشتند و جوامع مسلمان چینی در بردارنده گروه‌های بزرگی از ایرانیان و فارس زبانان غرب آسیا بودند؛ بنابراین سه زبان رسمی در دیوان و نظام آموزشی سلسله یوان، چینی و مغولی و فارسی بود.

نوشته‌های برخی «پائی‌زی»۲ (برچسب‌های تجاری) و وزنه‌های مسی نیز که در دوره مغولان رایج شده بود، به چهار زبان بود: فارسی، چینی، اویغوری ـ مغولی و چینی با الفبای تبتی انطباق یافته با نظام آوایی چینی. در میان سنگ قبرهایی از همان دوره که در کوانگ‌جو، هانگ‌ جو و یانگ‌ جو یافته شده و کتیبه‌های آنها به عربی است، نسبت بسیاری از دفن‌شدگان ایرانی است.

در ۶۸۸ر۱۲۸۹م قوبیلای قاآن، حاکم مغول، مدرسه‌ای در دادو (پکن فعلی)، برای پسران صاحب منصبان و ثروتمندان مسلمان، تأسیس کرد که مُدرّسی از مدرسه هان‌لین، احتمالا به نام افتخار‌الدین، مسئول تدریس در آن گردید. شاگردان این مرکز، پس از یادگیری فارسی، به دیوان‌های حکومتی می‌پیوستند تا به عنوان مترجم حضور به کار بپردازند.

رجمه متون فارسی به چینی نیز، به احتمال بسیار،در دوره یوان خواهان یافته بود. در همین زمان کتابی با عنوان «نسخه‌های دارویی مسلمانان»، مشتمل بر نام گیاهان، برخی به خط فارسی، برخی به صورت حروف‌نگاری به خط چینی و برخی ترجمه شده به چینی، تألیف شد که چهار جلد آن هم اکنون در کتابخانه دانشگاه پکن نگهداری می‌شود.

در دوره سلسله مینگ، دیوان چهار ملت۳ برای تربیت مترجمان و تهیه ترجمه‌های رسمی تأسیس شد و ظاهراً فارسی جزو زبان‌هایی بود که برای ترجمه کتاب‌های اسناد سیاسی، گاهی به آن نیاز می‌شد. اولین فرمانروای سلسله مینگ، تای‌جو (حکومت۷۶۹ـ ۷۹۹ر۱۳۶۸ـ ۱۳۹۷م)، دستور داد تا گروهی به ریاست ماشایی‌هی (احتمالا «مشایخ»)، چند کتاب فارسی، از جمله کتابی در نجوم را به چینی ترجمه کند.

در ۸۱۵ر۱۴۰۷م، مینگ چنگ‌جو فرمانی به چینی و مغولی و فارسی، در حمایت از اقلیت‌های مسلمان، صادر کرد. همچنین در دوره مینگ برخی علمای مسلمان چینی، مانند چانگ‌جی‌می (۱۰۱۹ـ۱۰۸۱ر۱۶۱۰ـ۱۶۷۰م) و لیوجی (حکومت: ۱۰۷۰ـ۱۱۴۳ر۱۶۶۰ـ ۱۷۳۰م)، آثاری را از فارسی به چینی برگرداندند یا از متون فارسی برای تألیفات خود موادی استخراج کردند. با این همه، از اواسط این دوره تماس با کشورهای مسلمان رو به کاهش نهاد و شمار کسانی که در سی‌یی‌گوان فارسی می‌دانستند، بسیار اندک گردید.

برخی مدرّسان مسلمان، آثار اسلامی را در خانه‌های خود به فارسی تدریس می‌کردند؛ اما با گذشت زمان، در آموزش «دینی»، عربی جانشین فارسی شد، هرچند که در برخی مساجد آموزش به هر دو زبان انجام می‌شد. تکلم به زبان فارسی و خواندن متون به این زبان در سراسر این دوره همچنان در میان مسلمانان رواج داشت و البته به‌تدریج چینی زبان نخست گفتاری آنان شده بود.

از سده نهم هجریر پانزدهم میلادی دو کتیبه فارسی، یکی در مسجد خیابان نیو و دیگری در مسجدی در سان‌لی‌هه، هر دو در پکن باقی است که آسیب بسیار دیده است و نوشته‌های آنها به سختی خوانده می‌شود.

پس از ظهور سلسله چینگ (۱۰۵۴ـ ۱۳۲۹هـر۱۶۴۴ـ۱۹۱۱م)، و به‌ویژه با منسوخ شدن تقویم مسلمانان در ۱۰۸۰ر۱۶۶۹م، دیگر کسی در دربار به‌خوبی فارسی نمی‌دانست. در مدرسه‌ها چهارده اثر کلاسیک خوانده می‌شد که جلد اول آن مشتمل بر مطالبی درباره صرف عربی به زبان ف