پاورپوینت کامل قلمِ آزاد و قلمِ آزاده ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قلمِ آزاد و قلمِ آزاده ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قلمِ آزاد و قلمِ آزاده ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قلمِ آزاد و قلمِ آزاده ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

قلمِ آزاد، خود را از «هر قیدی» رها می‌بیند؛ پس می‌تواند راست را دروغ بنویسد و دروغ را راست. در مقابل اما، قلمِ آزاده، به‌تمامی در بند است و مقیّد؛ این قلم، رها و افسار سرخود نیست! مهار دارد، لگام دارد؛ لگامی از جنسِ وجدان و اخلاق.

قلمِ آزاد، خود را از «هر قیدی» رها می‌بیند؛ پس می‌تواند راست را دروغ بنویسد و دروغ را راست. در مقابل اما، قلمِ آزاده، به‌تمامی در بند است و مقیّد؛ این قلم، رها و افسار سرخود نیست! مهار دارد، لگام دارد؛ لگامی از جنسِ وجدان و اخلاق.

خداوند متعال یکی از سوره‌های قرآن کریم را با سوگند به «قلم» آغاز کرده است: «ن وَلقَلَمِ وَمَا یَسطُرُونَ: ن، سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند». [۱] اهل تفسیر درباره اینکه مراد از قلم در این آیه چیست، قلم‌ها زده‌اند، اما در ارجمندیِ حقیقتِ قلم و نوشتن، همین بس که خداوند متعال بر آن قسم خورده است. به‌راستی که نزد آدمیان نیز، پدید «نوشتن» همواره رویدادی محترم به‌شمار آمده است. حتی در روزگارِ کنونی که دوره، دوره آسان‌گیری و در برخی امور، بی‌مبالاتی است، باز هم استواریِ نوشتارهای عموم مردمان، یک سر و گردن نسبت به گفتارشان، برتر می‌نماید.

اگر در کوچه، پس‌کوچه‌های زندگیِ شخصی، اجتماعی و تاریخیمان بنگریم و دقیق شویم، جلوه‌های اهمیتِ قلم و آنچه می‌نویسد را به‌خوبی درخواهیم یافت. ما آدمیان هر گاه بخواهیم قول و قرار و عهد و پیمانمان بر سر موضوعی را محکم کنیم، آن عهد و پیمان را روی کاغذ می‌آوریم و به‌وسیله قلم ثبتش می‌کنیم و آن نوشته را سندِ معاهداتمان قرار می‌دهیم. از پیمان‌های بین دو نفر همچون عقدِ ازدواج گرفته تا پیمان‌های بین دو حکومت، همگی با قلم و نوشتن است که ثبت و محکم می‌شود.

همچنین به برکت قلم و اثرِ آن بوده است که تمدن بشری گسترش یافته و آدمیان توانسته‌اند دانشِ‌ِ رو به تکامل خویش را از هر نسل به نسل بعد انتقال دهند. ماندگاریِ دانشِ فردی و جمعی به وجودِ قلم و نگاشتن است. آری، به یُمنِ قدومِ سیاه‌رنگِ قلم‌ها بوده است که ما امروز از پسِ قرن‌ها می‌توانیم شعر رودکی و فرّخی و فردوسی و خاقانی و نظامی و عطّار و مولانا و امیرخسرو و سعدی و حافظ را بیابیم و بخوانیم و بدانیم. درواقع این قلم است که مفاخر فرهنگی و ادبی و هنری هر ملت را تا همیشه برای آن ملتّ زنده نگاه می‌دارد.

افزون بر همه اینها، در همین روزگارِ کنونی نیز که به یمن پیشرفت روزافزونِ فناوری، همگان می‌توانند در هر جای کره خاکی که باشند، با هم تماس تصویری برقرار کنند و نه‌تنها صدای هم را بشنوند، که هم‌زمان سیمای یکدیگر را هم نظاره ‌کنند، باز هم در پاره‌ای از زمان‌ها ما آدمیان برخی از حرف‌هایمان را تنها از طریق نوشتن است که می‌توانیم به هم منتقل کنیم. نیز به مددِ قلم است که گاهی در خلوتمان دردِ دلهایمان را روی صفحه سفید کاغذ می‌نویسیم. بسیاری از ما وقایعِ مگوی زندگیمان را کنجِ دفتری یادداشت می‌کنیم و برای آینده، روزگاری که شاید نباشیم، به یادگار می‌نهیم تا دیگرانی آنها را بخوانند و لذت‌ها برند و عبرت‌ها گیرند.

و امروز، چهاردهم تیرماه، روز قلم است. قلمی که بشر نه‌تنها خود آن را در دست گرفته، که آن را به افلاک برده و در دست عُطارِد یا همان «تیر» نهاده و بدین‌وسیله آن سیّاره را «دبیر فلک» و «ستاره نویسندگان» خوانده است. [۲]

قلم یا تیغِ دو دَم؟

قلم، ابزاری است شگفت؛ از سویی اگر در دست عالِمی باشد که قدر قلم را بداند و حرمتش را پاس بدارد، چنان والایی می‌یابد که از خون شهید نیز برتر می‌ایستد؛ چراکه به فرموده‌ امام جعفر صادق (ع)، «چون روز قیامت شود، خداوند، عزّ و جلّ، مردم را در یک زمین مسطّح گرد هم می‌آورد و میزان‌ها برقرار می‌شود. پس خون‌های شهیدان با مرکّب [قلم] دانشمندان سنجیده می‌شود، ولی وزن مرکّب دانشمندان بر خون‌های شهیدان راجح و افزون باشد». [۳] از سوی دیگر، همین قلم اگر در دستِ آدمیانی افتد نااهل و ناآگاه، چه جنایت‌ها و فضاحت‌ها که می‌تواند رقم بزند.

چنین قلمی که به ننگِ همنشینی با سرِ انگشتانِ جانیان و خائنان و فاسدان، آلوده شده باشد، روزی خطوط عهدنامه‌های ننگین گلستان و ترکمانچای را می‌نویسد و روزی دیگر، قرارداد ۱۹۱۹ را امضا می‌کند. همین قلم است که رشوه می‌گیرد و به یک امضا، حقی را ناحق می‌کند و ناحقی را حق می‌گرداند. از لغزشِ چنین قلم‌هایی است که آبروی فردی محترم ریخته می‌شود و در مقابل، برای اشخاصی بی‌آبرو، حرمت و احترام و آبرو خریداری می‌شود. به حکم همین قلم‌ها است که خون بی‌گناهان و مظلومان بر خاک ریخته می‌شود؛ قلم‌هایی از جوهر نیرنگ و نفاق. نمونه‌ای از این قلم‌ها را مردمِ کوفه در دست داشتند؛ آن‌گاه که برای پاره تن رسولِ خدا (ص) نامه نوشتند و او را به کوفه خواندند، اما راهِ بی‌وفایی پیش گرفتند و رقم زدند آن حادثه بی‌مانندِ کرب و بلا را؛ و مولانا جلال‌الدین محمد بلخی چه زیبا گفته است که:

«چون قلم در دستِ غَدّاری بُوَد /// بی‌گمان منصور بر داری بُوَد». [۴]

پاورپوینت کامل قلمِ آزاد و قلمِ آزاده ۴۱ اسلاید در PowerPoint

در ظاهر تفاوت بین دو واژه «آزاد» و «آزاده»، به آن «های غیرملفوظِ» آخرِ «آزاده» بازمی‌گردد؛ اما در معنا، فاصله بین این دو واژه می‌تواند بسیار دور و دراز باشد. از دید معنای ظاهری، شاید مهم‌ترین تفاوتِ آزاد و آزاده در این باشد که آزاد را با وجودِ هم معانیِ مثبتی که از آن برمی‌آید، می‌توان مترادفِ واژه‌هایی چون رها، ول، یله و لاقید قرار داد، اما آزاده را نه. قلم نیز می‌تواند آزاد باشد و یا آزاده.

قلمِ آزاد، خود را از «هر قیدی» رها می‌بیند؛ پس می‌تواند راست را دروغ بنویسد و دروغ را راست. قلمِ آزاد البته چون بندی بر پای خود نمی‌بیند، هر جا منفعتِ خویش را بو بکشد، بدان سو سر خم می‌کند. دریغ و درد آن‌گاه افزون می‌گردد که چنین قلمی بخواهد تاریخ بنگارد؛ آن‌گاه است که تمایلات مالی، مقامی، قومی، قبیله‌ای، حزبی، گروهی و نژادی در میانِ امواجِ هر سطرِ دفترِ تاریخ، نیِ قلم را به این‌سو و آن‌سو می‌کشاند و آن را از صراطِ حق، منحرف می‌سازد.

در مقابل اما، قلمِ آزاده، به‌تمامی در بند است و مقیّد؛ این قلم، رها و افسارسرخود نیست! مهار دارد، لگام دارد؛ لگامی از جنسِ وجدان و اخلاق و شرف. چنین