پاورپوینت کامل سمبل تاریخ و هنر ایران معاصر ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سمبل تاریخ و هنر ایران معاصر ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سمبل تاریخ و هنر ایران معاصر ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سمبل تاریخ و هنر ایران معاصر ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

اخیرا گروهی از اعضای موسسه پیشکسوتان در حوزه هنرهای تجسمی برای بازدید از مجموعه برج آزادی و توضیحات مفصلی که در پی آن به عمل آمد به رغم آنکه این معماری در حیطه تخصصی اینجانب نبود بر آن شدم که نکاتی را از زاویه یک هنرمند در خصوص برج آزادی بیان کنم.

نگاهی به «برج آزادی» تهران از دریچه هنرهای تجسمی

اخیرا گروهی از اعضای موسسه پیشکسوتان در حوزه هنرهای تجسمی برای بازدید از مجموعه برج آزادی و توضیحات مفصلی که در پی آن به عمل آمد به رغم آنکه این معماری در حیطه تخصصی اینجانب نبود بر آن شدم که نکاتی را از زاویه یک هنرمند در خصوص برج آزادی بیان کنم.

به گمان من برج آزادی که قبل از انقلاب به نام شهیاد نامیده می‌شد دارای ویژگی‌هایی است که از جهاتی آن را از سایر برج‌های معروف دنیا که در بسیاری از نقاط پایتخت‌های کشورها ، یا شهرهای بزرگ ساخته شده است حتی برج میلاد ساخته شده در تهران بعد از سال‌های ۵۷ متمایز و برجسته می‌نماید. معمولا مهم‌ترین ویژگی سایر بناهای تحت این نام یکی نو بودن، مشابه نداشتن و توجه ویژه به ساختار آنها به لحاظ معماری است و اکثرا جنبه‌های فرهنگی و سمبولیکی طراحی و فرم نهفته شده در ساختار چندان مورد توجه قرار نگرفته و بیشتر عنصر بلندی و کاربردی مورد نظر بوده است. برج آزادی از این جهت باید گفت تفاوتی ماهوی با آنها دارد چراکه سازه‌ای است فرهنگی، هنری و سمبولیکی که صرف نظر از امکانات فیزیک در نظر گرفته شده در داخل بنا ، یا فضای خود میدان به خاطر طراحی خود سازه و عناصر معماری سمبولیکی به کار رفته در آن باید گفت یادبودی است که عناصر تاریخی و هنری این سرزمین را حمل می‌کند و سعی در جاودانه کردن آنها دارد و چنانکه دیده می‌شود، بحث بلندی و ارتفاع چندان مورد توجه نیست و طراح تلاش کرده با استفاده از معماری دوره‌های مختلف تاریخی، فرهنگی و هنری، جهان‌بینی ایرانی آن را چون روحی دمیده شده در دل ماده، فرم خود راسامان دهد و روح هویت ایرانی را جاودان کند.

هدف از این نوشتار پرداختن به بنایی است که امروزه آن را به عنوان نماد تهران، سمبل ایران معاصر و یادآور انقلاب ۵۷ می‌دانند و بر آن نام یکی از ۳ خواسته مردم در آن سال‌های جوشش انقلابی یعنی «آزادی» را نهاده‌اند؛ اما بدون نگاهی اجمالی به بستر فرهنگی و اجتماعی ساخت و برآمدن این سازه، پرداختن به برجی چنین سمبولیک صرفا می‌تواند شرح و توضیح امکانات تفریحی ، یا کاربردی یک بنا باشد که در جای خود به آن هم خواهیم پرداخت.

دهه ۴۰ در تاریخ فرهنگی و هنری را یکی از خاص‌ترین و پرتناقض‌ترین مقاطع تاریخی ایران معاصر می‌توان نامید، مقطعی که در آن بسیاری از اتفاقات هنری، فرهنگی و اقتصادی بروز کرد و انتقادات و اعتراضاتی نیز همزمان با آن به تدریج پا گرفت و توانست تاریخ بعد از خود را نیز تحت تاثیر قرار دهد و بر آن سایه بگستراند و حتی تا حدودی خود را تنها به دهه ۴۰ تا۵۰ محدود نکند و پایه بسیاری از حرکت‌های بعد از انقلاب را هم در عرصه‌های هنری- فرهنگی بنا نهد و متاثر کند. دوره‌ای که تناقضات نهفته در دل آن و چند وجهی بودن عناصر تشکیل‌ دهنده‌اش هر جست‌وجوگری صرف‌نظر از اینکه از چه منظری به آن بنگرد را به عدم قطعیت در نتیجه‌گیری صددرصدی خود وامی‌دارد که از آن جمله باید در نظر داشت اتفاقات سال۴۲ و پیامدهای دامنه‌دار آن را.

وضعیت اقتصادی برآمده از سال‌های ۴۱ تا۵۰ و تجربه رشد غیرتورمی در جهان اقتصاد برای اولین باردر ایران که بخشی از آن به دلیل رشد روزافزون درآمد نفتی نیز بود(اما نکته عجیب آنکه بنا بر نظر کارشناسان اجتماعی و اقتصادی به دلیل خودکامگی روزافزون شاه و عدم توجه به گفته‌های کارشناسان اقتصادی در ۶ ساله منتهی به انقلاب، ایران بدترین دوره اقتصادی خود را طی می‌کند).

گسترده شدن و افزایش طبقه متوسط شهری برخاسته از رشد اقتصادی صنعتی کشور در آن دوره به همراه حس ماندگاری سرایت کرده از ثبات مالی، آشنایی بیشتر ایرانیان با جهان غرب، چپ‌گرایی و عدالت‌طلبی جهانی که تاثیر خود را به تدریج بر طرز فکر جوانان همه کشورهای جهان از جمله این لایه درحال تکثیر ایران نمایان می‌کرد و باعث نگاهی به درون و خودداشته‌ها شد، همه و همه اتفاقاتی را در عرصه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و هنری به وجود آورده بود که بهترین کلمه برای آن شرایط، ثبات همراه «تضادوتناقض» است. بسیاری از مراکز فرهنگی در این مقطع تاریخی تاسیس شده‌ا‌ند و تعداد قابل توجهی دانشگاه و مدارس عالی ساخته و به بهره‌برداری رسیده‌اند. بیشترین آثار هنری در همین دوره پدید آمدند و بسیاری از آنان پایه و مبنایی شدند برای حرکت‌های بعدی خود ولی همچنان به وجود آورندگان این خلاقیت‌های هنری و فرهنگی، دیدی مشکوک و با فاصله با سرمایه‌گذاران و سفارش‌دهندگان حکومتی می‌داشتند و هرگز با آنان یک دل و هم رای نبوده‌اند و پیوسته خود را طلبکار و مطالبه‌گر چیزی می‌دیدند که گاهی به درستی هم نمی‌دانستند چیست! ما بسیاری از این تناقضات ومحصولات‌شان را در حوزه فرهنگ و هنر شاهد هستیم. در این بین طبقه سنتی مذهبی که به تدریج به زندگی شهری فراخوانده می‌شدند در برابر این تغییر لاجرم بین زندگی عادتی گذشته و الزامات جدید زندگی شهری و مدرن بیش از دیگر لایه‌های اجتماعی از خود مقاومت بروزمی‌دادند و دلخوری خود را ابراز می‌کردند. یکی از بهترین عرصه‌های بروز این تضادها در حوزه فرهنگ و محصولات متبلور شده آن در حیطه آثار هنری و معماری بروز کرده بود که در عین برخورداری از تحولات مثبت اقتصادی صنعتی آن مقطع پیوسته موضعی انتقادی و معترض درخصوص مسائل فرهنگی داشتند و در آثارشان دیده می‌شد. شکی نیست که تحولات و اتفاقات سیاسی و اجتماعی دهه قبل از این دوره نیز(ملی شدن صنعت نفت و سرگذشت مصدق) همچنان در ذهن و ناخودآگاه مردم خصوصا طبقه شهری جایگاهی دایمی یافته بود و پیوسته در خودآگاه و ناخودآگاه جامعه شهری خود را بازتولید