پاورپوینت کامل «ماگمای» همگن روحی آغازین ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «ماگمای» همگن روحی آغازین ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «ماگمای» همگن روحی آغازین ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «ماگمای» همگن روحی آغازین ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

فلسفه پول مفصل‌ترین تحلیل زیمل در مورد صورت‌های اجتماعی است: متن تو در تو و پیچ در پیچی به ظاهر بی‌در و پیکر بالغ بر سیصد هزار کلمه که هر خواننده‌ای را مرعوب می‌کند. جرج هربرت مید می‌گفت کتاب زیمل خیلی وقت‌ها ملال‌آور می‌شود و خواندنش فرساینده. می‌گفت حجمش خواننده را پس می‌زند. خیلی‌ها عطایش را به لقایش می‌بخشند. با این همه، فلسفه پول متنی است که سعی خواننده‌اش را بی‌اجر نمی‌گذارد.

نگاهی به «فلسفه پول» نوشته گئورگ زیمل

فلسفه پول مفصل‌ترین تحلیل زیمل در مورد صورت‌های اجتماعی است: متن تو در تو و پیچ در پیچی به ظاهر بی‌در و پیکر بالغ بر سیصد هزار کلمه که هر خواننده‌ای را مرعوب می‌کند. جرج هربرت مید می‌گفت کتاب زیمل خیلی وقت‌ها ملال‌آور می‌شود و خواندنش فرساینده. می‌گفت حجمش خواننده را پس می‌زند. خیلی‌ها عطایش را به لقایش می‌بخشند. با این همه، فلسفه پول متنی است که سعی خواننده‌اش را بی‌اجر نمی‌گذارد. زحمتی را که بر خود هموار کرده تلافی می‌کند. نمونه قدرتمندی است از روش عام و جهان‌بینی زیمل. زیمل کتابش را به دو بخش «تحلیلی» و «ترکیبی» تقسیم کرده است. این تقسیم‌بندی نسبت مستقیم دارد با تصور نویسنده از «هسته‌ای» که حدود و ثغور صورت اجتماعی مورد بحث را تعیین می‌کند و استلزام‌های امکانی‌تر و متغیر و دارای نسبیت تاریخی و وسیع‌تر آن صورت اجتماعی.

پول به لحاظ صورت تقویمی و متطورش می‌تواند مقایسه ارزش کالاها و مبادله اجناس و خدمات را هرچه آسان‌تر گرداند. به لحاظ تاریخی، پول ابتدا قالب اشیای گوناگونی چون دام و طیور یا فلزهایی را داشت که نماینده معیارهای عام‌تر ارزش بودند و بعد به تدریج تطور یافت و صورتی انتزاعی‌تر یافت. صورت‌های انتزاعی‌تر، مانند اسکناس یا پول کاغذی و چک‌ها -که سرانجام به پرداخت‌های اینترنتی و انتقال‌های فوری پول و اعتبار- صورت عام پول را که در کتاب زیمل با تعبیر «وسیله محض» وصف شده است بهبود می‌بخشند، مبادله‌پذیری کلی یا «انتزاعی» آن را تقویت می‌کنند. تطور پول یکی از مهم‌ترین عواملی بوده که اجازه داده اموال منقول و قابل واگذاری خصوصی، به عنوان نمونه، ارباب و دهقان را به یکسان از تعهدات تغییرناپذیرِ نظام فئودالی برهانند. همان‌طورکه در معرفت‌شناسی زیمل، همه عین‌ها معنای‌شان را از نسبت‌شان با دیگر عین‌ها کسب می‌کنند، ارزش اقتصادی هر شیئی هم از دل مقایسه با دیگر اشیا -یعنی از دل نسبیتش در نسبت با دیگر اشیا- سر بر می‌آورد. به لطف پول، در همه صور تاریخی و متطوّرش، بهایی که به یک کالا منضم می‌شود چیزی جز ارزشی نسبی را بیان نمی‌کند. همه اینها یک جنبه از «نسبی نگری» کلی زیمل به شمار می‌آید و البته این باعث نمی‌شود پول، از جمله، به «عینی شدنِ» نسبی مناسبات اجتماعی میدان ندهد.

جانفرانکو پُجّی، در کتاب پول و ذهن مدرن: فلسفه پول گئورگ زیمل (۱۹۹۳) چهار «دسته» صفات به‌هم پیوسته برای پول شناسایی می‌کند که بنا به صورت‌بندی زیمل، نشان می‌دهند چرا پول چنین تاثیر فراگیری دارد.

ابزاربودن: زیمل پول را محض‌ترین صورتِ ابزار می‌داند، ناب‌ترین ابزار ممکن که انعطاف صورت‌های تازه‌ترش امکان نقل‌وانتقال و مخفی کردن آن را بیش از پیش میسر ساخته است. اگر در قالب دوگانه «وسیله- هدف» سخن بگوییم، پول در درجه اول هدفی در خود نیست (گرچه می‌تواند بشود) بلکه وسیله عامی برای دستیابی به اهداف گوناگون است و در این حالت پول چیزی جز پول نمی‌شود.

غیرشخصی بودن: پذیرش پول به عنوان وسیله پرداخت بهای همه اجناس و خدمات در ضمن نوعی سردی در روابط ایجاد می‌کند که غالبا یادآور معاملات پولی است؛ در واقع، پول زمانی به نحو احسن به انجام معاملات کمک می‌کند که عواطف هیچ نقشی در روابط نداشته باشند. به گفته زیمل برای همین است که توصیه می‌شود، نه با دوستان‌تان معاملات مالی انجام دهید نه با دشمن. غیر شخصی بودن در ضمن در پدیده‌ای نقش دارد که می‌توان آن را «تاثیرات یکدست‌ساز» پول وصف کرد -کلی‌گرایی پول در قیاس با «جزیی‌گرایی». طرفه اینکه توانایی پول برای نادیده گرفتن شخصیت یا موقعیت اجتماعی طرفین معامله مجال دوچندانی برای ابراز فردیت به ایشان می‌دهد. این به تعبیری پارادُکس پول است. غیر شخصی بودن پول در عین حال تعداد اشخاصی را که بالقوه می‌توانند معامله کنند و شمار اهداف و مقاصدی را که می‌توان دنبال کرد، می‌افزاید. نکته مهم اینکه افزایش شمار اهداف بالقوه شامل افزایش گروه‌ها و انجمن‌های خاص هم می‌شود.

مبادله‌پذیری انتزاعی: این ویژگی اشاره دارد به انتزاع پول از همه ویژگی‌های مشخص چیزها. اگر این معنی را در قالب تقابلی دوتایی بیان کنیم، می‌توان گفت این ویژگی مثبت پول از ویژگی «منفی» آن، یعنی بی‌کیفیت بودن آن، نشأت می‌گیرد. اینکه پول بیان‌کننده کمّی و نه کیفی ارزش اقتصادی چیزها است، «محاسبه‌پذیری» و «تقسیم‌پذیری» پول که بیشتر به گرایشی «شناختی» میدان می‌دهد تا «هنجاری» – این یکی از جنبه‌های فراگیر جامعه مدرن است که استلزام‌های فراوانی دارد. زیمل می‌نویسد: «پیشرفته‌ترین شکل تقسیم‌پذیری از راه مبادله با پول به دست می‌آید. پول همان شیء مبادله‌پذیر مبادله است که واحد آن با ارزش هر شیء تقسیم‌ناپذیری قیاس‌پذیر است. به همین سبب، پول تسهیل‌کننده یا حتی مستلزم جدایی ارزش انتزاعی از محتوای انضمامی خاص آن است. نسبیت اشیای اقتصادی … با تقلیل به یک مخرج مشترک ارزشی که بارزترین صورت آن پول است برجسته می‌شود.» (ترجمه فارسی. صص. ۱۰۷—۱۰۶)

بالقوه بودن: در مورد پول این ویژگی ناشی از تقابل بالفعل و بالقوه است -به عبارت دیگر، استفاده از پول به هیچ استفاده جزیی محدود نمی‌شود؛ استفاده‌های ممکن از آن محدودیت برنمی‌دارند: این ویژگی توان و دامنه انتخاب را گسترش می‌دهد و البته این گسترش به شیوه‌ای بی‌تناسب روی می‌دهد، خاصه برای ثروتمندان، در تضاد فاحش با افق‌های محدودترِ ممکن برای فقیران. به گفته زیمل، پول به لطف بالقوه بودنش برای «خصلتِ پویای مطلق جهان» محوریت دارد. زیمل می‌نویسد: «برای خصلت کاملا پویای جهان، نمادی چشمگیرتر از پول نمی‌توان یافت… پول هیچ‌گاه دست کسی نمی‌ماند. پول اگر از حرکت بازایستد دیگر در مقام پول ارزش و معنای خاصی نخواهد داشت.» (ترجمه فارسی، ص. ۵۵۵)

اقتضائات نهادی پول و افزایش دامنه استفاده و تاثیرات آن درون اقتصادهای کارای پولی عناصر دیگر گزارش زیمل را شکل می‌دهند. این اقتضائات شامل درجه‌ای از اعتماد و ثبات در توقعات، از جمله دولت‌های کارا و دستگاه‌های حقوقی و اداری و دیوانی آنها است.

زیمل کتاب خود را درباره پول بر بستر فلسفی وسیع‌تری بنا و سوالی عام درباره ریشه ارزش اقتصادی مطرح می‌کند. فصل‌های آغازین فلسفه پول اگرچه ملبس به لباس پدیدارشناسی و روان‌شناسی است به وضوح مایه فلسفی دارد و می‌کوشد نه تنها ریشه ارزش‌ها بلکه ریشه آگاهی شناسنده و واقعیت اجتماعی را نیز تبیین کند.

در آغاز نه واقعیت به معنای دقیق کلمه وجود دارد نه ذهن. از آنجا که عینیت امری است که تقویم می‌شود، صورت و محتوای تفکر را نمی‌توان از هم متمایز ساخت. چیزی که مشابه رنگ‌و‌رو‌رفته واقعیت خواهد بود تا حد متضایفِ گُنگِ نیازی جسمی و روانی تنزل خواهد یافت زیرا آگاهی قادر نیست میان تجربه عینی و حس‌های روانی تفاوت بگذارد. به گفته زیمل، حیات ذهن در حالتی تفکیک‌ناشده آغاز می‌شود که در آن «من» و اعیانش هنوز از هم تمایز نیافته‌اند؛ آگاهی مملوّ از تاثرها و ادراک‌های حسی است ولی حاملِ این محتواها هنوز خود را از آنها جدا نساخته است. با این‌حال، رفته‌رفته این «ماگمای» همگن روحی آغازین (ماگما به مواد گداخته درون زمین می‌گویند) که هنوز شقاق بنیادی عینی- ذهنی در آن رخ ننموده است ارزش می‌آفریند. ارزش زمانی پدید می‌آید، آگاهی با چیزی مواجه می‌شود که حاضر نیست فورا از آنِ آگاهی شود، در برابر جذب‌شدن مقاومت می‌کند. این مقاومت خود تابعی است از فاصله میان آگاهی و شیء به مثابه متعلق میل، شیئی که وعده ارضا می‌دهد. این فاصله باعث می‌شود آگاهی نتواند شیء مطلوبش را «بب