پاورپوینت کامل نوشتن با تم اخلاق ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نوشتن با تم اخلاق ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نوشتن با تم اخلاق ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نوشتن با تم اخلاق ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

قلم، ابزار حکاکی اندیشه است و نوشتار، از این‌رو که از گفتار رساتر و ماناتر است، می‌تواند به ‌شدت در اعتلا یا سقوط اندیشه و بینش بشر موثر باشد.

به مناسبت روز قلم

قلم، ابزار حکاکی اندیشه است و نوشتار، از این‌رو که از گفتار رساتر و ماناتر است، می‌تواند به ‌شدت در اعتلا یا سقوط اندیشه و بینش بشر موثر باشد. انسان هویت خودش را پیش از آنکه ثبت کرده باشد به خاطر نمی‌آورد و نوشتن، از این جهت که سبب می‌شود داشته‌های بشر، همچون یک جسد مومیایی شده، در چنته او باقی بمانند و بر صحیفه کاغذ به بند کشیده شوند، می‌تواند به نوعی، نقطه آغاز پیدایش انسان تلقی شود. بر همین اساس، نوشتن، چه به منظور انتقال مفاهیم و آموزش صورت بگیرد و چه به مقصود خلق اثری نوین و منحصر‌به‌فرد اتفاق بیفتد، یکی از موضوعات جدی و به‌ شدت اساسی است. یک نوشته، برای اینکه از نقص و آفت بری باشد و بتواند در راستای کمال بشریت قدم بردارد، لازم است با معیارهای اخلاق عجین باشد. فکر و اندیشه‌ای که از بستر اخلاق گذر نکرده باشد، جز ابزاری برای آسیب‌زدن به فطرت انسانی، چیز دیگری نخواهد بود. به این ترتیب، یک نوشته، جدای از اینکه باید از منظر نوشتاری و ساختاری صحیح باشد، لازم است از منظر اخلاقی نیز سالم باشد. نویسندگی یک مسوولیت خطیر است و نویسنده، وظیفه دارد، نسبت به هر آنچه در پس عبارات و جملات به خورد خواننده می‌دهد سختگیر و حساس باشد. درجه اخلاقی بودن یک نوشته، به‌طور کامل با میزان اخلاق‌مداری نویسنده آن تناسب دارد. بایدها و نبایدهایی که می‌تواند یک نویسنده را کم و بیش در حوزه اخلاق حفظ کند، در چند عنوان کلی قابل طرح است که هر عنوان نیز، به‌ شدت قابل بررسی موشکافانه و ریزبینی عالمانه است (قلم در آموزه‌های اسلامی، عسگری اسلام‌پور کریمی، ص ۲۹) .

نویسندگی برای ثروت

بسیاری بر این تصورند که چون نویسندگی راستین زاده عشق است، پس باید بی‌چشمداشت پول صورت بگیرد، اما حقیقت این است که پول و مشکلات اقتصادی نویسندگان، یکی از مصایب نویسندگی است. مساله‌ای که در موارد بسیاری، عامل اصلی خارج شدن آنان از دایره اخلاق نوشتن است. گابریل گارسیا مارکز، برنده جایزه ادبی نوبل، نویسندگی را خودکشی و نویسندگان را بدبخت و بی‌پول توصیف کرده و حتی برای تکمیل گفته خود، این‌طور مثال می‌زند که یک نویسنده خوب، کمتر می‌نویسد و بیشتر فکر می‌کند و به این خاطر، برای اینکه بتواند یک کتاب دویست صفحه‌ای را در عرض دو سال بنویسد، حداقل بیست‌و‌نه هزار نخ سیگار می‌کشد، یعنی حتی بیشتر از دستمزد کتاب پول سیگار می‌دهد.

نویسندگان در ازای تالیف کتاب، تنها ۱۰درصد از قیمت پشت جلد را به عنوان دستمزد دریافت می‌کنند و بدیهی است که این میزان از درآمد، به هیچ عنوان نمی‌تواند تامین‌کننده معاش آنها باشد، از این‌رو، بسیار قابل پیش‌بینی است که برخی نویسندگان، برای تامین احتیاجات روزمره خود، از خوب نوشتن دست بردارند و به تولید انبوه کلمات دست بزنند. اقدامی که بیش از هر چیز، یادآور این روایت از امیرالمومنین علیه‌السلام است که می‌فرماید: «العلم نقطه کثره الجاهلون». بسیاری، از این نوع نوشتن به پرنویسی یاد می‌کنند و آن را به نوعی، فروکاستن از ارزش نویسندگی می‌دانند. گرچه در طول تاریخ، شاهکارهای ادبی بسیاری نگاشته شده‌اند که هدف از نگارش آنها تامین نیاز اقتصادی و بهره‌مندی از حق تالیف بوده است، اما نمی‌توان منکر این مطلب شد که فقر، با پدید آوردن یک نگرانی و دلهره دایمی، در کمترین حالت، انرژی نویسنده را تحلیل می‌برد و تمرکز او را پایین می‌آورد. غالب نویسندگان، به دلیل دغدغه‌های اقتصادی، فرصت «مطالعه» و «اندیشیدن» را از دست می‌دهند و در نتیجه، کمتر می‌توانند به خلق یک اثر بدیع و عمیق دست بزنند (تقابل پرنویسی و خوب‌نویسی در تولید علم، سید حسن اسلامی‌اردکانی، ص ۱۲۴-۱۲۰).

نویسندگی برای عنوان

گرچه نویسنده بودن در عصر و دوره حاضر، یک ژست فرهنگی است، اما از طرف دیگر، بسیاری از نویسندگان، از شأن اجتماعی و اعتبار کافی در میان مردم برخوردار نیستند و دلیل این بی‌اعتباری نیز، خارج بودن آنان از چارچوب عرف، قوانین و مناسبات اجتماعی و همچنین، سطح پایین اقتصادی آنان است. یک نویسنده، از این‌رو که در قابی متفاوت از نزدیکان خود می‌اندیشد، غالبا از طرف آنها جدی گرفته نمی‌شود. او خودش را از نظر فکری و اندیشگانی جلوتر از اطرافیان خودش می‌بیند و به این خاطر، علاوه بر اینکه احساس می‌کند از جانب آنها درک نمی‌شود، به ملال، درد و رنج نیز دچار می‌شود. در این بین، برخی نویسندگان که عمدتا از جمله کسانی هستند که از پیشرفت جدی خود مأیوس شده‌اند، برای کسب شأن و دست‌و‌پا کردن عنوان، به کتاب‌سازی روی می‌آورند. نویسنده در این سطح از کیفیت، از اقتصاد و اختصار فاصله می‌گیرد و بدون اندیشه و محتوا، فقط نوشتن را به عنوان یک ابزار مورد هدف قرار می‌دهد. در این حالت، نویسنده اندیشه و افکار خودش را در قالب عبارات طولانی بیان می‌کند تا بتواند با پر کردن اوراق، یک کتاب قطور را روانه بازار کند؛ اما به هر حال، نویسنده کتاب‌ساز، با افزایش کمیت درصدد است کمبود کیفیت را جبران کند تا به این ترتیب، در بین عموم مردم عنوان کسب کند (کتاب‌سازی از منظر اخلاق حرفه‌ای، احد فرامرز قراملکی، گفت‌وگو با همشهری آنلاین، ۱۳۹۸).

نویسندگی برای مقام

اختناق و نبودن آزادی سبب حبس قلم و عرضه نشدن اندیشه و فکر است. آزاد بودن قلم نویسنده تا آنجا که به آزادی دیگران لطمه‌ای نمی‌زند، سبب سازندگی است. پیشرفت جوامع بشری، همواره مدیون آزادی اندیشه‌ها و قلم‌ها بوده و اختناق همان‌ چیزی است که صاحبان افکار بلند و پرثمر را به انزوا می‌برد و جامعه بشری را از ثمرات آنها محروم می‌کند. نویسنده با عرضه فکر خود می‌تواند جامعه‌ای را پدید آورد که با زمانه خود آشناست و از این طریق، در تنویر افکار آنها و تعیین خط‌مشی آینده آنها نقش ایفا کند، اما گاه قدرت‌ها، برای حفاظت از موقعیت خود، نسبت به هرگونه اندیشه مخالف واکنش نشان می‌دهند و از ترس اینکه مبادا یک روح عصیانگر از میانه جمعیت سربرآورد و دست به اعتراض و جهش انقلابی بزند، استبداد را بر جامعه حاکم می‌کنند و با برقرار کردن یک جو تاریک و موحش، ذهن نویسندگان را به انزوا می‌کشند، کنترل می‌کنند و به عبارتی، به تفتیش عقایدشان می‌پردازند. در چنین شرایطی، نویسندگان ممکن است دو روی