پاورپوینت کامل زبان مادری را پاس بداریم ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان مادری را پاس بداریم ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان مادری را پاس بداریم ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان مادری را پاس بداریم ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

احترام به زبان‌ها، گویش‌ها و لهجه‌های ایران‌زمین ضرورتی انکار ناپذیر است. اگر زمام امور مسائل فرهنگی از ید سیاست‌کاران به حیطه تصمیم‌گیری اهل فرهنگ منتقل شود یا دست کم با مشورت با آنها صورت گیرد، شاید بهتر بتوان مسائل و مشکلات مربوط به زبان‌ها، گویش‌ها و لهجه‌ها را برطرف کرد.

پیرامون سه تصمیم نگران‌کننده برای تدریس زبان و ادبیات فارسی

احترام به زبان‌ها، گویش‌ها و لهجه‌های ایران‌زمین ضرورتی انکار ناپذیر است. اگر زمام امور مسائل فرهنگی از ید سیاست‌کاران به حیطه تصمیم‌گیری اهل فرهنگ منتقل شود یا دست کم با مشورت با آنها صورت گیرد، شاید بهتر بتوان مسائل و مشکلات مربوط به زبان‌ها، گویش‌ها و لهجه‌ها را برطرف کرد. تنوع زبانی، قومی، فرهنگی و عقیدتی برای کشور همان‌قدر که می‌تواند در صورت سوءمدیریت تبدیل به عاملی برای ایجاد تفرقه شود، اگر درست مدیریت شود امکان بالقوه فوق‌العاده‌ای است برای گسترش روابط انسانی و ایجاد پشتوانه‌های عظیم فرهنگی برای کشور عزیزمان ایران. عظمت ایران به همین تنوع زبانی، قومی، فرهنگی و ادبی آن است و چنین امکان خارق‌العاده‌ای می‌تواند زمینه فعالیت‌های فرهنگی فراوانی را در کشور رقم بزند. مدیریت صحیح این موضوع شرط لازم برای جلوگیری از سوءاستفاده دشمنان این مرز و بوم است که با تشکیل «پان»های متعدد و شیطنت‌هایی که زیر عنوان‌های شیک پنهان شده، نیت‌های بدشان را اعمال می‌کنند، آن هم برای مردمی که ده‌ها قرن تحت عنوان ایرانی مسلمان در کنار یکدیگر زیسته‌اند و نمود و نماد وحدت ملی بوده‌اند.در تمام این قرون زبان و ادب فارسی، زبان مشترک و بین‌الاقوامی ایرانیان بوده و هر کس در هر کجای این سرزمین اهورایی خود را ملزم به پاسداشت و رشد و ارتقای آن می‌دانسته است؛ چندان که رسیدن زبان و ادبیات فارسی به این درجه از قدرت و اهمیت نتیجه تلاش ملی همه ایرانیان است و به هیچ‌وجه به گویش‌وران یک منطقه یا یک زبان و گویش و لهجه خاص محدود و منحصر نمی‌شود. زبان و ادبیات فارسی برای ایرانیان حکم پرچم را دارد که همه خود را در مقابل آن مسوول می‌بینند.

اما در سال‌های اخیر سه تصمیم نامناسب برای این میراث ملی اتخاذ شده که نیازمند بازنگری و تجدید نظر است. اتفاقا هر سه تصمیم به وزارت آموزش و پرورش مربوط می‌شود که با فرهنگ به صورت عام و زبان و ادب فارسی به‌طور خاص ارتباط مستقیمی دارد. هرچند در هر سه مورد هم متولیان امر و دغدغه‌مندان به صور مختلف نسبت به نامناسب‌بودن این تصمیمات واکنش نشان دادند اما تصمیم اخیر وزارت آموزش و پرورش، بیت یغمای جندقی را به ذهن متبادر می‌کند که حالت ضرب‌المثل به خود گرفته است:

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آن‌چه البته به جایی نرسد فریاد است

وضع الشیء فی موضعه

تصمیم نادرستِ نخست مربوط بود به جذب طلاب حوزه علمیه برای تدریس درس‌های علوم انسانی ازجمله دروس زبان و ادبیات فارسی در مقاطع تحصیلی پیش از دانشگاه. زبان و ادبیات فارسی به همان اندازه که عمومی است، تخصصی است. تا آن‌جا که به طیف مخاطبان مربوط می‌شود عمومی است و از آن‌جا که به مدرسان مربوط می‌شود تخصصی می‌شود. رشته زبان و ادبیات فارسی از نخستین رشته‌هایی است که در دانشگاه تاسیس شد و در طول حدود یک قرن با استفاده از تجارب دانشجویان و استادان و نیز با نظر به چشم‌انداز جهانی برنامه‌ریزی درسی این رشته به صورتی درآمده که امروز در دانشگاه‌ها می‌بینیم. واحدهای درسی یک مجموعه مرتبط با هم و شبکه‌ای از عناصر به هم پیوسته را تشکیل می‌دهند که فارغ‌التحصیل این رشته تنهابا فراگیری مجموع آنها شایستگی پیدا می‌کند تادروس ادبیات فارسی را در مقاطع پیشادانشگاهی تدریس کند. یعنی مثلا اگر کسی شعری از حافظ را تدریس می‌کند، در کنار متن غزل باید اطلاعاتی درباره تاریخ ادبیات، تطور شعر، ژانر غزل، بیان و بدیع فارسی، مسائل زیبایی‌شناسی هنری، عرفان و تصوف، دستور زبان فارسی، عروض و قافیه هم داشته باشد. اظهارنظر ذوقی درباره حافظ چیزی است و تدریس غزل حافظ چیز دیگری. چطور ممکن است کسی که این دانش‌ها را در مراکز معتبر دانشگاهی نیاموخته بتواند این موضوعات را چنان‌که باید و شاید تدریس کند؟ آیا این کار زیر سوال بردن حیثیت علمی نهاد دانشگاه نیست؟ اگر چنین چیزی امکان‌پذیر است فلسفه دپارتمان‌های ادبی و رشته کارشناسی و کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه چیست؟ از آن سوی، اگر عدل را «وضع‌الشیء فی موضعه» تعریف کنیم، آیا استخدام طلبه حوزه علمیه به عنوان دبیر زبان و ادبیات فارسی از مصادیق عدل به شمار می‌رود و اگر نه آیا این وهنی برای حوزه علمیه نیست که خود را در معرض اتهامی قرار دهد که شایسته آن نیست؟

حذف از کنکور

تصمیم نادرست دوم حذف درس ادبیات از دروس کنکور برای رشته‌های غیر علوم انسانی بود. آموزش و پرورش سال‌هاست که با تمرکز بر تربیت کنکوری از رسالت اصلی خویش دور افتاده است. دغدغه اصلی دانش‌آموزان حتی پیش از ورود به دبیرستان (دوره متوسطه دوم) «مهارت تست‌زنی»است. نه تنها آنها بلکه دبیران، والدین و کل عناصر مرتبط با آموزش به جای تربیت ذهن و زبان و روان‌ کسانی که می‌خواهند به عنوان آینده‌سازان زمام امور این کشور را به دست گیرند، در پی کشف شیوه‌های موفق تست‌زنی هستند. محققان حوزه تعلیم و تربیت بارها هشدار داده‌اند که آموزش و پرورشِ تست‌محور نهایتا می‌تواند در مورد بخشی از دانش‌آموزان که وارد دانشگاه می‌شوند، آن‌ هم در سطح بسیار محدودی، مفید و موثر واقع شود اما گویا این وزارتخانه که به اعتبار تربیت انسان مهم‌ترین وزارتخانه کشور است، قرار نیست خودش را از اختاپوس تست رها کند. تصمیمات سال‌های اخیر مبنی بر تاثیرگذاری بیشتر کارنامه درسی در آزمون ورود به دانشگاه‌ها می‌توانست راهی به دهی داشته باشداما هم‌ در نظر و هم در عمل آنقدر ایراد دارد که امیدی به آن نیست. آموزش و پرورش به طرز خطرناکی تست‌محور شده است. در چنین وضعیتی و با این نظام ارزش‌گذاری است که درس زبان و ادبیات فارسی از مواد درسی کنکور در مورد دانش‌آموزان غیر علوم‌انسانی حذف می‌شود. غافل از اینکه زبان و ادبیات فارسی مقوله‌ای نیست که با کسب نمره و امتیاز تمام شود یا مثل برخی دروس تخصصی فقط در حرفه‌ها و زمینه‌های شغلی و پ