پاورپوینت کامل نگاهی گذرا به کتاب دستنبوی غالب دهلوی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی گذرا به کتاب دستنبوی غالب دهلوی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی گذرا به کتاب دستنبوی غالب دهلوی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی گذرا به کتاب دستنبوی غالب دهلوی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

کتاب دستنبوی غالب دهلوی یک خودزیست‌نامه‌نگاری است. توانایی غالب در به کار بردن واژگان سر فارسی، فارسی باستان، اوستایی و واژگان دساتیری در آثارش، نشان از تسلط وی بر زبان فارسی دارد.

کتاب دستنبوی غالب دهلوی یک خودزیست‌نامه‌نگاری است. توانایی غالب در به کار بردن واژگان سر فارسی، فارسی باستان، اوستایی و واژگان دساتیری در آثارش، نشان از تسلط وی بر زبان فارسی دارد. اگرچه غالب دهلوی در سره‌نویسی نهایت دقت و کوشش خود را به کار برده است، کلام او از برخی واژگان بیگان انگلیسی نظیر نام ماه‌ها، اسامی و عناوین و القاب ملکه و برخی کارگزاران انگلیسی خالی نیست. وی از اساطیر ایرانی و مصطلحات نجومی آگاه است و به‌خوبی از آن‌ها در آثارش بهره می‌برد. نثر آهنگین و در همان حال شیوا و روان و مشحون از استعارات و خیال‌پردازی‌های لطیف که جا‌به‌جا با ابیاتی مزین شده است، کتاب وی را به‌لحاظ ادبی از جایگاه خاصی برخوردار ساخته است. کتاب دستنبو علاوه بر اهمیتی که به لحاظ ادبی داراست، از‌آنجا‌که بازتاب‌دهند مسائل تاریخی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دوران اوست از اهمیت بسزایی برخوردار است. وی در کتاب مذکور به توضیح برخی رخدادهای مربوط به دوران شورش هندیان علیه قوای استعماری انگلیس پرداخته است که در جریان آن طومار پادشاهی گورکانیان برای همیشه درنوشته می‌شود و ضمن آن به برخی امور و احوال زندگی خویش نیز اشاره کرده است. کتاب دستنبو را نمی‌توان یک کتاب تاریخی صرف به‌شمار آورد ولی به‌سبب پاره‌ای وقایع قابل تأمل است.

غالب کتاب دستنبوی خویش را با بیت زیر آغاز کرده است:

به نام خداوند پیروزگر مه‌و‌مهر‌ساز و شب‌و‌روزگر

دیباچه با سپاس و ستایش پروردگار هستی‌بخش آغاز شده است. پروردگاری که نُه‌سپهر را برافراشت و هفت‌اختر فروزان را بی‌ ‌افزاری برگماشت. غالب، هستی‌بخشی به کاینات را که نیستی محض‌‌اند بزرگ‌ترین داد و دهش و بخشش پروردگار می‌شمرد.

وی در براعت استهلالی، نرمی و درشتی روزگار را جهت پیراستن و آراستن می‌داند نه سختگیری و فروگذاشت.

«چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند پیداست که از‌بهر چه آهنگ زند

در پرد ناخوشی، خوشی پنهان است گازر نه ز خشم جامه بر سنگ زند»

او معتقد است آنچه که از چرخ بر آدمی فرومی‌ریزد بیداد نیست.

«چون جنبش سپهر به فرمان داور است بیداد نبوَد آنچه به ما آسمان دهد»

نمونه‌ای از استعارات و صور خیال لطیف وی در متن بدین‌گونه است:

«به تار و پود ریسمانی که از نگاهِ مهر و کینِ ستاره به چرخ چرخ رشته‌‌اند، پرده‌ای چند بافته به روی روزگار فروهشته‌‌اند.»

مگر اعتقاد به اسلام تنها با وجودعبارات عربی در متن معلوم می‌شود.

«گویم که به خاک و خون خفتنِ آشفته‌سرانِ پیل‌سوار به آسیب سنگریز پرستوک و جان سپردن نمرود به زخم نیش پشّه از چه روست؟»

وی با اساطیر ایرانی، به‌خصوص شاهنامه، آشنایی نزدیک دارد و در متونش از پهلوانان شاهنامه چون رستم و اسفندیار و از شاهانی چون جم و آژی‌دهاک و اسکندر به مناسبت کلام بهره می‌برد.

«دهاک از جم اورنگ و افسر بَرَد سکندر جگرگاه دارا دَرَد»

«اگر اسفندیار در این رزمگاه بودی از هراس، زهره در تنِ رویینش گداختی و اگر رستم این داستان شنیدی با همه تهمتنی از هم جگر باختی.»

غالب جنگ تازیان با ایرانیان را به اختران نسبت می‌دهد و معتقد است که ایرانیان با این جنگ از بندگی آتش رهایی یافتند ولی هندی‌ها گرفتار ددان شدند. معلوم نیست منظور غالب از ددان شورشیان هندی هستند یا تعریضی است به غارتگران انگلیسی؟ وی هنگامی که به مقایسه بین پارسیان و هندیان می‌پردازد، کشورگشایی تازیان را پیام‌آور دین اسلام می‌شمرد ولی می‌نویسد هندیان به چشمداشت کدام آیین باید شادمان باشند؟

غالب رخدادها را با دقت تمام با ذکر تاریخ روز و ماه قمری و میلادی در نوشتار خود بیان می‌کند. وی اشاره می‌کند که اورنگ‌نشین دهلی، یعنی بهادرشاه دوم (۱۸۳۷-۱۸۵۷م)، هفت‌هشت سال پیش در ازای دستمزد سالانه ششصد روپیه از وی درخواست کرده است که تاریخ پادشاهان و سرداران تیموری را بنگارد و غالب به این درخواست پاسخ مثبت داده است، همچنین در همان سال‌ها با مرگ آموزگار پیشین، آموزگاری را نیز به عهد او می‌گذارد. وی اشاره می‌کند که اکنون سالخورده و گران‌گوش گشته و به‌سبب پیری و ناتوانی به گوشه‌گیری و تن‌آسانی خو کرده است و در این دوران یک‌دو بار در هفته به دیوان خاص که از آن با نام دریخانه یاد کرده است، به قصر می‌رود. در همین ایام است که شورش هندی‌ها علیه قوا