پاورپوینت کامل قبیله بنی‌مغیره ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قبیله بنی‌مغیره ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قبیله بنی‌مغیره ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قبیله بنی‌مغیره ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

۱
نسب‌شناسی۲
سکونت‌گاه‌ها۳
بنی‌مغیره در دوران جاهلی۳.۱
جنگ‌های دوره جاهلی۳.۲
پیمان‌ها۳.۳
رفتار‌ها و روحیات۴
بنی‌مغیره و کعبه۵
بنی‌مغیره و پیامبر۵.۱
تکذیب آیات و شکنجه مسلمانان۵.۲
جنگ نظامی با پیامبر۶
مسلمانان بنی‌مغیره۷
بنی‌مغیره در دوران خلیفه اول۸
بنی‌مغیره در دوران خلیفه دوم۹
بنی‌مغیره در دوران خلیفه سوم۱۰
بنی‌مغیره در دوران امویان تا عباسیان۱۱
بنی‌مغیره و اهل‌بیت۱۲
مشاهیر بنی‌مغیره۱۳
پانویس۱۴
منابع

بنی‌مغیره تیره‌ای مشهور از بنی‌مخزوم قریش و تاثیرگذار در رویدادهای حرمین شریفین بودند. نسب آنان به ابوهاشم مغیره بن عبدالله بن عمر که جایگاهی والا نزد مردم و فرزندان بسیاری داشت می‌رسد.

بنی‌مغیره در دوران جاهلیت به‌جهت پیشه بازرگانی و جایگاه اقتصادی که داشتند از قبایل توانگر و ثروتمند مکه محسوب می‌شدند، و به‌دلیل معاملات و قراردادهای ربوی که در جاهلیت با دیگر قبایل داشتند پس از اسلام، با نزول آیات حرمت ربا از این‌کار منع شدند، و مفسران برخی از آیات قرآن را به بنی‌مغیره تفسیر کرده‌اند.

بنی‌مغیره برای دستیابی به موقعیت‌های اجتماعی و کسب افتخارات، که قبایل در دوران جاهلیت برای رسیدن به آن می‌کوشیدند، درصدد رسیدن به مناصب کعبه بودند لذا باتوجه به ثروتی که داشتند منصب پرده‌داری و کارگزاری پوشش سالانه خانه خدا را به‌دست گرفتند و همچنین در پاسداری از بنای خانه خدا و بازسازی و تعمیر آن با دیگر قبایل شراکت داشتند.

غیر از برخی مغیریان که اسلام آوردند، اکثرآنان در دوران پیامبر اسلام(ص) و حضرت علی(ع) همواره در مقابل ایشان بودند و با آزار و شکنجه مسلمانان و تکذیب آیات قرآن با پیامبر مخالفت می‌کردند، مهم‌ترین و شاید واپسین شیوه مبارزه مغیریان با مسلمانان، بهره‌گیری از توان نظامی بود که در کنار دیگر مشرکان در مقابل پیامبر می‌جنگیدند.

برخی از مغیریان همواره با ابوبکر، عمر، عثمان و خلفای بنی‌امیه، امویان، زبیریان و عباسیان همراهی و همکاری داشتند.

نسب‌شناسی

بنی‌مغیره فرزندان ابوهاشم مغیره بن عبدالله بن عمر[۱] تیره‌ای از بنی‌مخزوم قریش بودند.[۲] مغیره میان قریش از جایگاهی والا بهره می‌برد.[۳] او فرزندان بسیار داشت که هشام، حذیفه، فاکه و ولید از جمله آن‌ها بودند.[۴]

سکونت‌گاه‌ها

بنی‌مغیره پیش از اسلام در مکه و در همسایگی مسجدالحرام می‌زیستند.[۵] یکی از درهای این مسجد باب بنی‌مخزوم است که آن را باب بنی‌مغیره نیز خوانده‌اند.[۶] آن‌ها در دوره اسلامی با گسترش فتوحات، در مناطقی مانند مدینه،[۷] یمن،[۸] بصره،[۹] کوفه،[۱۰] و شام[۱۱] نیز ساکن شدند.

بنی‌مغیره در دوران جاهلی

مغیریان در این دوره بیشتر پیشه بازرگانی داشتند و از توانگران و ثروتمندان قریش به‌شمار می‌آمدند. برخی مفسران ذیل آیه وَ ذَرْنی وَ الْمُکَذِّبینَ اُولِی النَّعْمَهِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلیلاً (سوره مزمل، آیه ۱۱) اُولِی النَّعْمَهِ (صاحبان ثروت و رفاه) را به بنی‌مغیره تفسیر کرده‌اند.[۱۲] آن‌ها به دلیل جایگاه اقتصادی خود با برخی تیره‌ها از جمله بنی‌عمرو بن عمیر، از تیره‌های قبیله ثقیف، در دوران جاهلیت معاملات و قراردادهای ربوی داشتند که پس از اسلام، با نزول آیات حرمت ربا (سوره بقره، ۲۷۸-۲۸۰؛ [۱۳] سوره آل‌عمران، ۱۳۰)[۱۴] از این معاملات منع شدند.

عبدالله بن ابی‌ربیعه[۱۵] و ولید بن مغیره[۱۶] از بازرگانان بنام مغیری و دارای اموالی فراوان بودند؛ از ویژگی‌های بنی‌مغیره در روزگار جاهلیت و حتی دوره اسلامی که پیامبر نیز در سخنانی بدان‌ها اشاره کرد، بخشندگی و مهمان‌نوازی و دلیری بود. مغیره بن عبدالله (بزرگ این خاندان)،[۱۷] هشام بن عبدالله،[۱۸] مغیره بن عبدالرحمن بن حارث بن هشام،[۱۹] ابوامیه حذیفه بن مغیره،[۲۰] عبدالله بن عبدالرحمن بن ولید[۲۱] و حفص بن مغیره[۲۲] از جمله شخصیت‌های مغیری بودند که به این ویژگی‌ها شهرت داشتند؛ بعضی اعضای بنی‌مغیره همانند ولید بن مغیره، برخلاف بیشینه آن‌ها که بت‌پرست بودند، با پیروی از مسیحیان حیره در عراق، به آیین «زندقه» گرایش داشته‌اند.[۲۳]

جنگ‌های دوره جاهلی

جنگ‌ها و درگیری‌های دوره جاهلی، بخشی دیگر از تاریخ بنی‌مغیره در روزگار جاهلیت به‌شمار می‌رود. منابع از حضور فرزندان مغیره در نبردهای قبیله‌ای پیش از اسلام گزارش داده‌اند. آن‌ها در «نبرد فجار» چهارم معروف به «یوم عُکّاظ» با مشارکت قریش به نبرد با بنی‌کنانه برخاستند و در این نبرد پایداری کردند.[۲۴] هشام بن مغیره فرماندهی این نبرد را برعهده داشت.[۲۵]

از دیگر اخبار عهد جاهلی آن‌ها می‌توان به درگیری میان بنی‌جذیمه از تیره‌های کنانی با بنی‌مغیره اشاره کردکه فاکه بن مغیره در این درگیری کشته شد. این باعث دشمنی آنان تا پس از اسلام گشت. به‌همین دلیل، خالد بن ولید پس از فتح مکه (۸ق.) در سَریه بنی‌جذیمه که برای دعوت آن‌ها به اسلام انجام شد، با انگیزه انتقام عمویش فاکه افرادی بسیار از این قبیله را به‌رغم تظاهر به اسلام کشت و رسول خدا(ص) با اظهار ناخرسندی به جبران کار او پرداخت.[۲۶]

پیمان‌ها

از پیمان‌های بنی‌مغیره با دیگر قبایل می‌توان به پیمان آنان با آل صُعیر از بنی‌عَذَره و آل عمرو بن اعظم، تیره‌ای از قبیله خزاعه، اشاره کرد.[۲۷] یاسر نیز از کسانی بود که از یمن به مکه آمد و با ابوحذیفه بن مغیره هم‌پیمان شد و کنیز او سمیه را به همسری گرفت. عمار از سمیه زاده شد و ابوحذیفه سمیه را آزاد کرد. به‌همین سبب، در گزارش‌هایی عمار بن یاسر از موالیان بنی‌مغیره خوانده شده است.[۲۸] پیمان عمار با بنی‌مغیره تا عصر عثمان نیز برقرار بود.[۲۹]

رفتار‌ها و روحیات

از دیگر رفتار‌ها و روحیات دوران جاهلیت مغیریان، رقابت‌های اجتماعی و برتری‌جویی‌های قبیله‌ای و مفاخره با دیگر قبایل بود. آورده‌اند که رقابت‌ها و مفاخره‌هایی میان تیره‌های قریش و بنی‌مغیره روی داد. گروهی از مغیری‌ها در برابر بنی‌عبدمناف در کثرت افراد و شرف انساب خود فخر می‌‌فروختند و هریک می‌کوشید با معرفی افراد نامدار قبیله‌اش، برتری‌های خود را نشان دهد و بر دیگری ببالد.[۳۰]

بنی‌مغیره و کعبه

رسیدگی به امور خانه خدا و دستیابی به مناصب ویژه کعبه از افتخارات و موقعیت‌هایی بود که هریک از تیره‌های قریش در دوران جاهلیت از جمله بنی‌مغیره برای رسیدن به آن می‌کوشید. یکی از این مناصب، پرده‌داری کعبه و کارگزاری پوشش سالانه خانه خدا بود. در گزارشی مبالغه‌آمیز آمده که عبدالله بن ابی‌ربیعه از ثروتمندان بنی‌مغیره، به تنهایی هزینه یک ساله پوشش کعبه را پرداخت. این در حالی بود که همه قریش دارایی خود را جمع می‌کردند تا بتوانند در یک سال خانه خدا را پرده بپوشانند. عبدالله بن ابی‌ربیعه را از همین رو «عِدل» می‌گفتند؛ زیرا به تنهایی با قریش برابری می‌کرد.[۳۱] برخی منابع همین گزارش را درباره ولید بن مغیره، از دیگر ثروتمندان مغیری، آورده و از او با عنوان «عدل» یا «وحید» یاد کرده‌اند.[۳۲]

پاسداری از بنای خانه خدا و بازسازی و تعمیر آن از دیگر اموری بود که قریشیان و دیگر قبایل از جمله بنی‌مغیره بدان اهتمام جدی داشتند. ساختمان کعبه تا آن هنگام چندبار بازسازی شده بود.

در یکی از این بازسازی‌ها، اعضای بنی‌مغیره نیز مشارکت داشتند. از آن پس که بنای کعبه در حادثه‌ای دچار آتش‌سوزی شد، قریشیان تصمیم گرفتند آن را دیگر بار تعمیر و بازسازی کنند. ولی چون از ویرانی کعبه می‌هراسیدند، ولید بن مغیره پیشگام شد و دیوارهای آن را از بالا تا پایه ویران کرد. ولید در دو روز یکایک سنگ‌ها را برداشت تا به پایه اصلی کعبه که حضرت ابراهیم بنا کرده بود، رسید و از ادامه ویران‌سازی دیوارها بازایستاد. او به قریشیان سفارش کرد تا برای بازسازی بنای کعبه از اموال پاک و بدون ربا و قمار هزینه کنند. سپس تیره‌های قریشی از جمله بنی‌مغیره، بازسازی خانه خدا را آغاز کردند. هنگام نصب حجرالاسود میان آن‌ها اختلاف افتاد. این اختلاف با حکمیت و درایت پیامبر(ص) که ۳۵ ساله بود، حل شد.[۳۳] از آن پس که کعبه بازسازی شد، نخستین کسی که به احترام و بزرگداشت کعبه با پای برهنه به درون آن گام نهاد، ولید بن مغیره بود. از آن پس این کار وی از سنت‌ها و آداب ورود به خانه خدا شمرده شد.[۳۴]

بنی‌مغیره و پیامبر

با آغاز دعوت پیامبر به اسلام در مکه، بیشتر مغیریان به‌ویژه سران آنان، با پیامبر و پیروان او مخالفت ورزیدند و همانند دیگر مشرکان قریش به رویارویی با اسلام برخاستند. آن‌ها نقشی محوری در ستیز با پیامبر داشتند. مشرکان بنی‌مغیره در آغاز با تمسخر آیات قرآن و ریشخند تازه مسلمانان، به مبارزه با پیامبر و پیروانش برخاستند. ولید بن مغیره از جمله آن‌ها بود[۳۵] که خداوند بر پایه آیه ۹۵ سوره حجر شر او را از پیامبر دورساخت: اِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئینَ.

‌شماری دیگر از مشرکان بنی‌مغیره همانند ابوجهل، عاص بن هشام، ابوقیس بن ولید، قیس بن فاکه، و زهیر بن ابوامیه از روش «اقتسام» استفاده می‌کردند. «مقتسمون» مشرکانی بودند که در موسم حج راه‌های ورودی مکه را میان خود تقسیم کرده، هریک بر راهی، از رفتن مردم نزد پیامبر پیشگیری می‌کردند.[۳۶] در آیه ۹۰ و ۹۱ سوره حجر به روشنی از این روش مشرکان یاد شده است.

تکذیب آیات و شکنجه مسلمانان

تکذیب و انکار آیات خداوند از سوی بنی‌مغیره، ذیل آیه ۱۱ سوره مزمل[۳۷] و ۳۶ سوره رعد[۳۸] از سوی برخی مفسران آمده است. بر پایه برخی گزارش‌ها، آیه‌های ۲۸ سوره ابراهیم،[۳۹] ۱۷ سوره هود[۴۰] و ۲۲ سوره محمد[۴۱] که از کفرورزی و فساد مشرکان و دشمنان پیامبر حکایت دارند، درباره مشرکان بنی‌مغیره تاویل و تفسیر شده‌اند؛

مغیریان همپای دیگر مشرکان مکه افزون بر موضع‌گیری‌های یاد شده، از روش‌های سخت دیگر همانند حبس، شکنجه و سرانجام رویارویی نظامی در برابر رسول خدا و یاران او بهره بردند. خاندان یاسر از نخستین مسلمانان مکه بودند که سران مغیری آن‌ها را به جرم اسلام‌خواهی سخت شکنجه کردند. عمار جان دادن پدرش یاسر و مادرش سمیه را زیر شکنجه بی امان مشرکان بنی‌مغیره دید و خود به بدترین شکل شکنجه شد.[۴۲]

پس از هجرت پیامبر و مسلمانان از مکه به مدینه، مشرکان بنی‌مغیره با دستگیری و حبس مسلمانان نخستین در مکه، آن‌ها را از پیوستن به پیامبر و مهاجرت به مدینه بازمی‌داشتند. آن‌ها‌ ام سلمه و پسر خردسالش را بیش از یک سال در مکه حبس کردند.[۴۳] ابوجهل نیز برادران مادری‌اش سلمه بن هشام و عیاش بن ابی‌ربیعه را پس از ضرب و شتم در مکه به زندان افکند.[۴۴]

جنگ نظامی با پیامبر

مهم‌ترین و شاید واپسین شیوه مبارزه مغیریان با مسلمانان، بهره‌گیری از توان نظامی بود. نخستین درگیری مشرکان قریش با مسلمانان به سال دوم ق. و در نخیله، ناحیه‌ای میان مکه و طائف، رخ داد. در این جنگ، گروهی از مسلمانان به رهبری عبدالله بن جحش که برای آگاهی از وضعیت مشرکان قریش ماموریت یافته بودند، با کاروان تجاری بنی‌مغیره درگیر شدند. در این درگیری، یک تن از مشرکان کشته و دو تن اسیر شدند و کاروان به غنیمت مسلمانان درآمد. عثمان بن عبدالله بن مغیره و حکم بن کیسان، از موالیان بنی‌مغیره، به اسارت درآمدند و نوفل بن عبدالله بن مغیره از دست مسلمانان گریخت. این نبرد که در ماه حرام (رجب) رخ داده بود، بهانه‌ای شد تا مشرکان و دشمنان پیامبر، او را به دلیل نبرد در ماه حرام تخطئه کنند. خداوند در آیه ۲۱۷ سوره بقره پاسخی قاطع به اینان داد و این د