پاورپوینت کامل سلسله آل بویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلسله آل بویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلسله آل بویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلسله آل بویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۱
بنیان‌گذاری۲
کسب امور خلافت عباسیان۳
رقابت با اخشیدیان برای نفوذ در حرمین۴
رقابت با فاطمیان برای نفوذ در حرمین۵
تلاش عضدالدوله برای تحکیم موقعیت در حجاز۵.۱
خطبه‌خوانی در مکه۵.۲
لغو عوارض، اصلاح راه و توزیع ثروت۵.۳
بازسازی و ارسال جامه کعبه۵.۴
حصار کشیدن دور مدینه۵.۵
کشتن برخی سران قبیله بنوشیبان۶
اقدامات بدر بن حسنویه برای حجاج۷
کم‌رنگ شدن روابط با حجاز۸
نام و مدت زمام‌داری امیران۹
پیوند به بیرون۱۰
پانویس۱۱
منابع

آل بویه سلسله‌ای ایرانی‌ و شیعه بود که با همکاری سه برادر به نام‌های علی عمادالدوله، احمد معزالدوله و حسن رکن‌الدوله تشکیل شد.

آل بویه به‌عنوان امیرالامرای عباسیان تمام امور سیاسی و نظامی خلافت را از سال ۳۳۴ه. ق تا ۴۴۷ه. ق به مدت حدود ۱۱۰ سال در اختیار داشتند. آنان با اخشیدیان و پس از آنها با فاطمیان به‌عنوان حاکمان مصر، در راستای نفوذ در حرمین و خوانده شدن خطبه به نامشان رقابت داشتند. آنان با توجه به تسلط کامل بر دستگاه خلافت، وظایف عباسیان را در امور حج انجام می‌دادند.

از میان حکمرانان آل بویه، نام عضدالدوله به دلیل خدماتش در آبادانی راه‌های حج، بازسازی چاه‌های آب در مسیر حاجیان، یاری رسانی به مجاوران مکه و مدینه، فراهم ساختن جامه کعبه از دیبای شوشتر و ساختن دیواری گرداگرد مدینه برای پیش‌گیری از حمله راهزنان در تاریخ حرمین ثبت شده است.

بنیان‌گذاری

سلسله آل بویه (بویهیان، دیلمیان) با هم‌یاری سه برادر به نام‌های علی عمادالدوله، احمد معزالدوله و حسن رکن‌الدوله تشکیل شد و از حدود سال ۳۲۰ تا ۴۴۷ه. ق بر ایران حکومت کردند. در این سال، سلجوقیان با تصرف بغداد به عمر آن دولت خاتمه دادند.[۱]

کسب امور خلافت عباسیان

آل بویه به‌عنوان امیرالامرای عباسیان و با داشتن اقتدار، تمام امور سیاسی و نظامی خلافت را از سال ۳۳۴ه. ق (سال فتح بغداد) تا ۴۴۷ه. ق به مدت حدود ۱۱۰ سال در اختیار داشتند. آنان در رقابت با اخشیدیان و پس از آنها با فاطمیان به‌عنوان حاکمان مصر، به حجاز توجه ویژه‌ای می‌کردند تا از این طریق کسب مشروعیت کنند. آنان با توجه به تسلط کامل بر دستگاه خلافت، وظایف آنان را در امور حج انجام می‌دادند.

رقابت با اخشیدیان برای نفوذ در حرمین

آل بویه پس از تسلط بر بغداد در سال ۳۳۴ه. ق، با اخشیدیان (۳۲۳-۳۵۸ه. ق) به‌عنوان فرمان‌روایان مصر، در راستای نفوذ در حرمین و خوانده شدن خطبه به نامشان رقابت داشتند. معزالدوله بویهی در سال ۳۴۲ه. ق، کاروان حاجیان عراق را با دو امیرالحاج از علویان به نام‌های ابوالحسن محمد بن عبدالله و ابوعبدالله احمد بن عمر بن یحیی، به مکه گسیل داشت. آنها در مکه با سپاهیان ابن اخشید که برای دفاع از موقعیت وی به همراه کاروان حاجیان مصر آمده بودند، درگیر شدند و توانستند با غلبه بر آنها به نام معزالدوله خطبه بخوانند.[۲] در سال ۳۴۳ه. ق نیز میان کاروان اعزامی معزالدوله و مصریان درگیری رخ داد. این‌بار نیز مصریان مغلوب شدند و در کنار نام خلیفه به نام امرای آل بویه یعنی رکن‌الدوله، معزالدوله و عزالدوله و سپس اخشید خطبه خوانده شد.[۳]

رقابت با فاطمیان برای نفوذ در حرمین

پس از سقوط اخشیدیان، فاطمیان (سال ۳۵۸ه. ق) در مصر، سرسخت‌ترین رقیب آل بویه و عباسیان در حرمین، در طول سده چهارم و پنجم ه. ق بودند.[۴] فاطمیان که درصدد نابودی دستگاه خلافت عباسی بودند، تلاش داشتند با نفوذ و اثرگذاری بیشتر در تحولات حجاز و حرمین شریفین، مشروعیت و اعتبار لازم را کسب کنند. نزدیکی جغرافیایی مصر به حجاز از یک‌طرف و تامین بخش عمده نیازهای عمومی دو شهر مقدس مکه و مدینه از طرف دیگر، فرصت و بستر مناسبی را برای تسلط آنان بر حرمین فراهم ساخته بود.

از این‌رو، آل بویه ناچار بودند برای کاستن از نفوذ فاطمیان در حرمین و نیز کسب اعتبار، به نمایندگی از دستگاه خلافت، با فاطمیان مبارزه کنند. رقابت این دولت‌ها تاثیر خود را در خطبه خواندن و دعا برای خلیفه و سلطان در مسجدالحرام می‌گذاشت که به تناوب میان آنان دست به‌دست می‌گشت. حتی گاهی برای امرِ خطبه‌خوانی، بین دو گروه، جنگ شدیدی در مراسم حج درمی‌گرفت که در برخی موارد، آل بویه، موفق‌تر از فاطمیان مصر عمل می‌کردند.[۵]

آل بویه تا زمان عضدالدوله مناسبات گسترده‌ای با حجاز نداشتند و فاطمیان با تلاش‌های خود توانستند خطبای حرمین را متقاعد کنند که نامشان در خطبه جایگزین نام خلیفه عباسی شود.[۶]

تلاش عضدالدوله برای تحکیم موقعیت در حجاز

با استقرار عضدالدوله در بغداد (سال ۳۶۷ه. ق) وی تلاش گسترده‌ای را برای نفوذ و تحکیم م