پاورپوینت کامل حلق یا تقصیر (فتاوای مراجع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حلق یا تقصیر (فتاوای مراجع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حلق یا تقصیر (فتاوای مراجع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حلق یا تقصیر (فتاوای مراجع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۱
چگونگی و حکم۲
اندازه تراشیدن سر۳
وجوب نیت در تقصیر و حلق۴
نیابت۵
در صورت نداشتن مو۶
عدم کفایت تراشیدن غیر از موی سر۷
مکان تقصیر۸
زمان تقصیر و حلق۹
در صورت انجام ندادن تقصیر در منا۱۰
عدم جواز طواف قبل از تقصیر۱۱
تقصیر بعد از رمی و قربانی۱۲
مسائل متفرقه۱۳
عدم جواز ماشین کردن سر و تراشیدن سر باهم۱۴
عدم جواز تقصیر دیگری قبل از تقصیر۱۵
استفتائات۱۶
مستحبات حلق۱۷
مقالات مرتبط۱۸
منبع

چگونگی و حکم

مسئله ۱۱۲۰

امام خمینی: هر مکلفی مختار است که بعد از ذبح کردن، یا سر بتراشد و یا از ناخن [م۱۱۲۰ ۱]

مراجع دیگر:

زنجانی: بنا بر احتیاط مؤکد استحبابی، برای تقصیر، کوتاه کردن مو را انتخاب کند و همچنین است حکم تقصیر بانوان.
سبحانی: به ناخن گرفتن اکتفا نشود و اگر خواست ناخن بگیرد، پس از کوتاه کردن مو باشد.
سیستانی و مکارم: گرفتن ناخن کافی نیست بنا بر احتیاط واجب و اگر خواست ناخن بگیرد باید بعد از کوتاه کردن مو باشد.

سبحانی، سیستانی و مکارم: حکمش گذشت.

بهجت، زنجانی، سبحانی، صافی و گلپایگانی: و جایز نیز نمی‌باشد.
خامنه‌ای: زنان حتماً باید تقصیر کنند و برای آنان حلق کفایت نمی‌کند.

بهجت: سر تراشیدن در این مورد دوم و نیز سوم و چهارم مستحبّ مؤکد است.
تبریزی، خویی و فاضل: احتیاط مستحب این است که سر تراشیدن را اختیار کند، هرچند مخیر بودنش بین حلق و تقصیر خالی از قوت نیست.
زنجانی: مردی که حجه الاسلام خود را به جا می‌آورد باید سرش را بتراشد ـ هرچند حج اول او نباشد ـ و می‌تواند با ماشینی که مانند تیغ از ته می‌زند، سرش را بتراشد.
سبحانی: تراشیدن سر برای کسی که برای اولین بار به حج می‌رود خواه حجه الاسلام یا حج نیابی و یا مستحب باشد و همچنین کسی که حجه الاسلام را به جا می‌آورد هرچند قبلاً حج مستحبی یا نیابی به جا آورده باشد و فردی که موهای خود را گره زده یا با هم جمع کرده واجب است.
مکارم: چنین کسی نیز مخیر است و سر تراشیدن متعین نیست.
نوری: مخیر بین تراشیدن سر و کوتاه کردن مو یا چیدن ناخن می‌باشد.

تبریزی، خویی، زنجانی و فاضل: احتیاط این است که سر تراشیدن را اختیار کند. بلکه وجوب آن اظهر است.

مانند طایفه قبل است.

بهجت: سر تراشیدن برای خنثای مشکل جایز نیست بنا بر تخییر که گذشت، و اما بنا بر تعین حلق بر مرد، اگر یکی از قسم متقدّم باشد، احوط جمع است.
تبریزى خویی: خنثای مشکل اگر موی سر خود را نچسبانده یا نبافته باشد باید تقصیر نماید.
صافی و گلپایگانی: خنثی در حکم زن است و تقصیر بر او متعین است.
مکارم: اگر از دو دسته اخیر نباشد مو را کوتاه کند و اگر باشد اول کمی مو را کوتاه کرده بعد سر را می‌تراشد (بنا بر احتیاط واجب).

مسئله ۱۱۲۱

امام خمینی: اگر خنثای مشکل از این سه طایفه باشد، واجب است هم تقصیر کند و هم سر بتراشد احتیاطاً. [م۱۱۲۱ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت، صافی، گلپایگانی و مکارم: به مسئله قبل مراجعه شود.
تبریزى و خویی: اگر از قسم سوم یا چهارم باشد، باید هم تقصیر و هم حلق نماید و بنا بر احتیاط تقصیر را بر حلق مقدم بدارد.
زنجانی: باید احتیاطاً اول تقصیر کند و سپس سر بتراشد.
سیستانی: باید اول تقصیر نماید و آن‌گاه بنا بر احتیاط حلق نماید.

اندازه تراشیدن سر

مسئله ۱۱۲۲

امام خمینی: احتیاط آن است که کسی که سر را می‌تراشد تمامش را بتراشد. [م۱۱۲۲ ۱]

مراجع دیگر:

تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، سیستانی و گلپایگانی: بلکه باید تمامش را بتراشد.

مسئله ۱۱۲۳

امام خمینی: در تقصیر کفایت می‌کند مقدار کمی از موی سر یا ریش یا شارب را چیدن، به هر نحو و با هر آلت که باشد و یا ناخن گرفتن. [م۱۱۲۳ ۱]و بهتر است [م۱۱۲۳ ۲]که هم مقداری از مو بگیرد و هم ناخن را بگیرد.

مراجع دیگر:

به ذیل مسئله ۱۱۲۰ مراجعه شود.

خامنه‌ای: و احوط آن است.

وجوب نیت در تقصیر و حلق

مسئله ۱۱۲۴

امام خمینی: سر تراشیدن و تقصیر چون از عبادات است، باید با نیت خالص از ریا و برای اطاعت خداوند باشد و بدون آن صحیح نیست و آنچه باید به آن حلال شود حلال نمی‌شود.

نیابت

مسئله ۱۱۲۵

امام خمینی: جایز است سر را خود انسان بتراشد یا به سلمانی بدهد و همچنین در تقصیر و باید خودش نیت کند و بهتر آن است که سلمانی هم نیت کند. [م۱۱۲۵ ۱]

مراجع دیگر:

تبریزی، خویی و سیستانی: در رابطه با نیت سلمانی مطلبی در دست نیست.
سبحانی: نیازی به نیت سلمانی و یا تقصیر‌کننده نیست.

در صورت نداشتن مو

مسئله ۱۱۲۶

امام خمینی: کسانی ‌که سر تراشیدن بر آنها متعین است، مثل اشخاصی که در مسئله اول ذکر شد، اگر سر آنها مو نداشته باشد، باید تیغ را بکشند به سر آنها و آن کافی است از تراشیدن سر. [م۱۱۲۶ ۱]

مراجع دیگر:

به ذیل مسئله ۱۱۲۰ در طایفه دوم مراجعه شود.
زنجانی و سیستانی: بنا بر احتیاط تقصیر هم بکند.
صافی و گلپایگانی: در این صورت تقصیر متعین است و بنا بر احتیاط تیغ را به سر بکشند و در صروره این احتیاط ترک نشود.
فاضل: بنا بر احتیاط مستحب تقصیر هم بکند.
مکارم: احتیاط جمع میان آن و ناخن گرفتن است و اگر ریش یا شارب دارد کمی از آن را نیز احتیاطاً کوتاه کند.

مسئله ۱۱۲۷

امام خمینی: کسانی ‌که مخیر هستند میان تراشیدن سر و گرفتن موی ریش یا شارب و گرفتن ناخن، اگر سرشان مو نداشت باید تقصیر کنند [م۱۱۲۷ ۱]و اگر هیچ مو نداشتند حتی موی ابرو باید ناخن بگیرند [م۱۱۲۷ ۲]و اگر آن را هم نداشتند تیغ را به سر بکشند کافی است.

مراجع دیگر:

بهجت: احتیاط این است که به کوتاه کردن موی ابرو اکتفا نکند.
تبریزى: اکتفا به کوتاه کردن موی ابرو محل اشکال است.
خویی و سیستانی: در کوتاه کردن مو بنا بر احتیاط واجب باید مقداری از موی سر یا ریش یا سبیل را کوتاه کند.
زنجانی: کوتاه کردن ابرو برای تقصیر، کفایت نمی‌کند.
سبحانی و مکارم: باید موی ریش یا سبیل را کوتاه کند.
فاضل: تقصیر با موی ابرو و سینه و پا مجزی و صحیح است ولی احتیاط مستحب است که از موی سر یا ریش یا شارب تقصیر کنند.

به ذیل مسئله ۱۱۲۰ مراجعه شود.

عدم کفایت تراشیدن غیر از موی سر

مسئله ۱۱۲۸

امام خمینی: تراشیدن ریش کفایت نمی‌کند از تقصیر.

مسئله ۱۱۲۹

امام خمینی: اکتفا کردن به تقصیر موی زیر بغل یا عانه محل اشکال است. [م۱۱۲۹ ۱]

مراجع دیگر:

زنجانی: به ذیل مسئله ۸۹۴ مراجعه شود.

مکان تقصیر

مسئله ۱۱۳۰

امام خمینی: محل تراشیدن سر و تقصیر نمودن منا است [م۱۱۳۰ ۱]و جایز نیست اختیاراً در غیر آنجا.

مراجع دیگر:

زنجانی: مویی که برای حلق یا تقصیر زده می‌شود باید در منا ریخته شود بلکه بنا بر احتیاط باید عمل حلق و تقصیر نیز در منا انجام شود.

زمان تقصیر و حلق

مسئله ۱۱۳۱

امام خمینی: احتیاط آن است که در روز عید باشد، [م۱۱۳۱ ۱]اگرچه بعید نیست جواز تأخیر تا آخرِ ایام تشریق.

مراجع دیگر:

آیت‌الله بهجت: بنا بر احتیاط در روز عید انجام گیرد.
تبریزى و خویی: احتیاط واجب آن است که در روز عید باشد و اگر روز عید نکرد تا آخر ذی‌حجه وقت دارد.
خامنه‌ای: بنا بر احتیاط واجب، باید حلق یا تقصیر واجب را در روز عید قربان انجام دهد، و اگر چنین نکند، واجب است که در شب یازدهم یا پس از آن آن را انجام دهد، و همان کفایت می‌کند.
زنجانی، سیستانی: احتیاط مستحب این است که از روز عید تأخیر نشود و بعید نیست تأخیر آن تا آخرین زمانی که بتواند اعمال حج را در ماه ذی‌حجه به جا آورد.
سبحانی: جواز تأخیر عمدی حلق از روز عید خلاف احتیاط است و باید چنانچه عذری ندارد آن را به تأخیر نیندازد لکن جهت حفظ ترتیب اعمال روز عید تا قربانی نکرده است جایز نیست حلق یا تقصیر کند مگر اینکه تا غروب روز سیزدهم نتواند قربانی کند که در این صورت غروب روز سیزدهم حلق می‌نماید و مسائل مربوط به قربانی با این فرض گذشت.
صافی و گلپایگانی: تأخیر عمدی علی الاحوط جایز نیست.
نوری: واجب است تراشیدن سر و تقصیر در روز عید باشد.

در صورت انجام ندادن تقصیر در منا

مسئله ۱۱۳۲

امام خمینی: اگر کسی سر نتراشید و تقصیر نکرد در منا و از آنجا کوچ کرد [م۱۱۳۲ ۱]باید مراجعت کند و عمل را انجام دهد و فرقی نیست در این حکم بین کسی که عمداً ترک کرده یا نسیاناً [م۱۱۳۲ ۲]و سهواً یا به واسطه مسئله ندانستن.

مراجع دیگر:

زنجانی: چنانچه از روی علم و عمد، تقصیر را ترک کرده بنا بر احتیاط باید برگردد و در منا حلق یا تقصیر کند و اگر از روی فراموشی یا ندانستن مسئله ترک کرده می‌تواند در جایی که هست حلق یا تقصیر کند؛ هرچند احتیاط مؤکد مستحب در این است که اگر می‌تواند، در منا حلق یا تقصیر کند و در هر حال اگر بیرون منا، حلق یا تقصیر نمود واجب است موی خود را به منا بفرستد.

سیستانی: ناسی بنا بر احتیاط واجب ملحق به عامد است.

مسئله ۱۱۳۳

امام خمینی: اگر برای این شخص ممکن نشود برگشتن به منا، هر جا که هست سر بتراشد یا تقصیر کند و موی خود را بفرستد به منا ،[م۱۱۳۳ ۱]در صورت امکان، و مستحب است که مو را در منا دفن کند در محل خیمه خود.

مراجع دیگر:

صافی و گلپایگانی: مستحب است موی خود را بفرستد.
مکارم: بنا بر احتیاط واجب.

عدم جواز طواف قبل از تقصیر

مسئله ۱۱۳۴

امام خمینی: جایز نیست طواف حج بکند قبل از تقصیر یا سرتراشی و همچنین سعی را جایز نیست جلو بیندازد.

مسئله ۱۱۳۵

امام خمینی: اگر قبل از سرتراشی یا تقصیر طواف و سعی کند از روی سهو یا جهل به حکم، باید برگردد و سر بتراشد یا تقصیر کند و پس از آن طواف و نماز آن و سعی را به جا آورد [م۱۱۳۵ ۱]و اگر نمی‌تواند به منا برگردد هر جا هست سر بتراشد و تقصیر کند و اعاده کند طواف و نماز و سعی را.

مراجع دیگر:

تبریزى و خویی: اعاده طواف و سعی لزوم ندارد، بلکه احتیاط استحبابی دارد، البته اگر قبل از خروج از مکه متذکر شود، احتیاط در خصوص اعاده طواف نباید ترک شود.
زنجانی: پس اگر حلق یا تقصیر نکرده باید انجام دهد و موی خود را به منا بفرستد، سپس باید اعمال مکه را اعاده کند، مگر آنکه تقدیم اعمال مکه از روی سهو بوده و پس از کوچ کردن از منا، متوجه شده باشد که در این صورت اعاده اعمال مکه، لازم نیست.
سبحانی: و اگر کسی آن را مقدم داشت چهار صورت دارد: الف) اگر عمداً مقدم داشت باید پس از حلق و تقصیر طواف و نماز آن و سعی را اعاده کند و یک گوسفند به عنوان کفاره ذبح کند. ب) اگر سهواً و یا نسیاناً مقدم داشت باید بعد از حلق یا تقصیر آنها را به ترتیب اعاده کند و کفاره ندارد. ج) اگر طواف را عمداً مقدم داشت حکم آن نیز مانند فرع الف است. د) اگر فقط سعی را عمداً مقدم داشت حکم آن مانند فرع ب است.
سیستانی: اعاده طواف و سعی لازم نیست گرچه احوط است ولی اگر تقدیم طواف برای عذری غیر از جهل و نسیان بوده اعاده لازم است.
فاضل و مکارم: بنا بر احتیاط واجب پس از آن سعی و…. .

مسئله ۱۱۳۶

امام خمینی: اگر از روی علم و عمد اینکار را کرده، باید علاوه بر اعاده طواف و نماز و سعی یک گوسفند ذبح کند. [م۱۱۳۶ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت: در صورت تعمّد بنا بر احوط گوسفندی کفاره دارد.
صافی و گلپایگانی: گناه کرده، ولی متعرض کفاره نشده‌‌اند.

مسئله ۱۱۳۷

امام خمینی: اگر فقط طواف را از روی علم و عمد مقدم داشته گوسفند لازم است ،[م۱۱۳۷ ۱]و اگر فقط سعی را مقدم داشته گوسفند لازم نیست، لیکن باید اعاده کند آن را بعد از حلق یا تقصیر و طواف و نماز آن.

مراجع دیگر:

صافی و گلپایگانی: متعرض کفاره نشده‌اند.

مسئله ۱۱۳۸

امام خمینی: اگر از روی علم یا جهل یا نسیان بعد از طواف یا سعی یا هر دو، سر را تراشید یا تقصیر کرد، احتیاط آن است که اعاده کند تا ترتیب حاصل شود و اگر تکلیفش سرتراشی بوده تیغ را به سر بکشد احتیاطاً. [م۱۱۳۸ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت، زنجانی و مکارم: مسئله اجمال دارد.
خامنه‌ای: اگر عمداً یا بر اثر فراموشی یا عدم آگاهی از مسئله، در خارج از منا حلق یا تقصیر نماید و یا حلق یا تقصیر نکند و از منا خارج شود و سپس سایر اعمال را انجام دهد، واجب است که برای حلق یا تقصیر به منا باز گردد و بقیه اعمال را نیز اعاده نماید.
خویی: یعنی طواف و سعی را اعاده کند تا ترتیب حاصل شود.
سبحانی: واجب است طواف زیارت و نماز و سعی را تجدید کند و سپس طواف نساء را انجام دهد لکن اگر حلق را حتی از طواف نساء مؤخر داشته باز همان‌ طور که گفته شد همه اعمال مکه را تجدید کند و حتی اگر بعد از حلق یا تقصیر و قبل از تجدید اعمال بر سر او مو روییده باشد چون ‌که آن دو در محل خود انجام شده‌اند نیازی به تجدید و یا کشیدن تیغ بر سر نیست.
سیستانی: اگر منظور اعاده طواف و سعی بعد از حلق یا تقصیر باشد در صورتی که جاهل یا ناسی باشد لازم نیست و اما اعاده حلق یا تقصیر که ذیل عبارت آن را می‌رساند لازم نیست حتی در عالم عامد.
صافی و گلپایگانی: لازم است اعاده طواف و نماز و سعی.
فاضل: یعنی احتیاطاً طواف و سعی را اعاده کند تا ترتیب حاصل شود و وجهی برای آخر مسئله نمی‌باشد.

تقصیر بعد از رمی و قربانی

مسئله ۱۱۳۹

امام خمینی: به احتیاط واجب باید در منا اول رمی جمره کند و بعد از آن ذبح کند و بعد تقصیر یا حلق. [م۱۱۳۹ ۱]

مراجع دیگر:

تبریزى و خویی: واجب است که ذبح پس از رمی جمره عقبه باشد و بنا بر احتیاط حلق و تقصیر باید پس از آن دو باشد.
خامنه‌ای: واجب است که در روز عید قربان، ابتدا جمره عقبه را رَمی کند، سپس ـ در صورتی که ذبح قربانی در روز عید برایش میسر است ـ قربانی نماید و پس از آن، حلق یا تقصیر کند؛ و در صورتی که عمداً ترتیب اعمال مذکور را رعایت نکند، معصیت کرده؛ اما بنا بر ظاهر، تکرار اعمال به ترتیب فوق بر او واجب نیست، هرچند تکرار آنها در صورت امکان، موافق احتیاط است. حکم کسی که بر اثر ناآگاهی یا فراموشی ترتیب مذکور را رعایت نکرده نیز چنین است.
زنجانی: رعایت ترتیب بین رمی جمره عقبه و ذبح و حلق یا تقصیر لازم است، ولی سه گروهند که می‌توانند قبل از ذبح، حلق یا تقصیر کنند: الف) کسی که می‌ترسد اگر بخواهد صبر کند که ذبح انجام شود مشکلی مانند مراجعت کاروان یا حائض شدن برایش پیش آید که نتواند شخصاً اعمال مکه را به جا آورد؛ ب) کسی که می‌ترسد تأخیر اعمال مکه باعث بروز مشکلی شود که شرعاً دفع آن لازم است مثلاً خطر جانی داشته باشد؛ ج) کسی که تأخیر اعمال مکه مشقت شدید بیش از متعارفی را برای او ایجاد می‌کند، این سه گروه شبانه از مشعر به منا می‌روند و جمره عقبه را رمی می‌کنند و به کسی برای قربانی وکالت می‌دهند و در شب عید با حلق یا تقصیر از احرام بیرون می‌آیند، هرچند قربانی آنها انجام نشده باشد.
سبحانی: ترک عمدی رمی روز عید مخل به ترتیب است و باید جوری اعمال را مجدداً انجام دهد که ترتیب حاصل شود بدین ترتیب باید قربانی پس از رمی جمره عقبه انجام گیرد و وظیفه حلق و تقصیر پس از قربانی می‌باشد لکن اگر کسی از روی جهل به حکم شرعی ترتیب را رعایت نکند یا حکم آن را فراموش کند عمل او صحیح است ولی در صورت عمد باید به نحوی که ترتیب حاصل شود اعاده کند.
سیستانی: می‌تواند قبل از ذبح حلق یا تقصیر کند در صورتی که قربانی را در جایی که ذبح در آن مکان جایز است تهیه کرده باشد.
مکارم: اگر رعایت نکند گناه کرده و اما عملش صحیح است.

مسئله ۱۱۴۰

امام خمینی: اگر بر خلاف این ترتیب عمل کند، پس اگر از روی غفلت و سهو بوده، اعاده لازم نیست و اگر از روی جهل به مسئله بوده بعید نیست که اعاده نخواهد و احتیاط به اعاده است و اگر از روی علم و عمد بوده در صورت امکان احتیاط را ترک نکند. [م۱۱۴۰ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت: اگر از روی فراموشی و جهل باشد اعاده آن لازم نیست و همین طور در صورت تعمّد بنا بر مشهور که اظهر تمامیت آنست.
تبریزى و خویی: اگر از روی جهل یا نسیان بوده اعاده لازم نیست.
خامنه‌ای، سبحانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
زنجانی: در صورت علم و عمد باید اعاده کند و در جهل و نسیان لازم نیست.
مکارم: این احتیاط مستحب است.

مسئله ۱۱۴۱

امام خمینی: بعد از آنکه مُحرمی که وظیفه‌اش سر تراشیدن بود سر تراشید یا تقصیر کردن بود تقصیر کرد، حلال می‌شود بر او تمام چیزهایی که حرام شده، به واسطه احرام حج، مگر زن [م۱۱۴۱ ۱]و بوی خوش و اما صید از دو جهت حرمت داشت: یکی آنکه در حرم صید جایز نیست نه برای محرم و نه برای غیر محرم و این حرمت باقی است. دوم آنکه بر خصوص محرم نیز صید جایز نیست، چه در حرم باشد یا غیر حرم و بعید نیست که به واسطه حلق یا تقصیر از جهت دوم حرمت برداشته شود، پس جایز است از برای او صید در خارج حرم. [م۱۱۴۱ ۲]

مراجع دیگر:

نظر آیات عظام در ذیل مسئله ۱۱۸۲ خواهد آمد.

بهجت: حلیت صید احرامی به مجرد تمامیت مناسک منا، بی‌وجه نیست.
تبریزی، خویی و سیستانی: بنا بر احتیاط واجب صید بر او حرام است و این احتیاط تا ظهر روز سیزدهم ادامه دارد.
صافی و گلپایگانی: حرمت صید از جهت دوم هم باقی است و بعد از انجام طواف نساء و نماز آن حلال می‌شود.
مکارم: احتیاط آن است که در این حال صید را ترک کند.

مسائل متفرقه

مسئله ۱۱۴۲

امام خمینی: اگر قربانی، به دلیلی از روز عید تأخیر افتاد، بنا بر احتیاط نمی‌تواند حلق کند و از احرام خارج شود و بعد قربانی کند بلکه ترتیب بین قربانی و حلق و اعمال مترتبه بر آن را باید مراعات کند علی الأحوط. [م۱۱۴۲ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت: بنا بر احتیاط حلق و تقصیر در روز عید است.
تبریزى و خویی: بنا بر احتیاط، قربانی باید در روز عید باشد و چنانچه قربانی در روز عید ممکن نباشد، می‌تواند بعد از رمی حلق یا تقصیر را در روز عید انجام دهد و مُحلّ شود و قربانی را تأخیر بیندازد.
خامنه‌ای: کسی که ذبح قربانی را بنا بر هر دلیلی از روز عید به تأخیر انداخته، لازم نیست حلق یا تقصیر را هم به تأخیر اندازد، بلکه بعید نیست بنا بر احتیاط واجب انجام حلق یا تقصیر در روز عید واجب باشد، و نباید در این مورد ترک احتیاط کند، اما صحت انجام طواف حج و دیگر اعمال پنج‌گانه مکه در چنین حالتی (تأخیر در انجام قربانی) محل اشکال است و باید برای انجام آن اعمال تا ذبح قربانی منتظر بماند.
زنجانی: بلکه نباید حلق و تقصیر کند و رعایت ترتیب بین رمی و ذبح و حلق و تقصیر و اعمال مکه، واجب و معتبر است.
سبحانی: اگر نتوانست قربانی را انجام دهد باید حلق و یا تقصیر را به تأخیر بیندازد اما رمی روز یازدهم و دوازدهم را انجام دهد ولی نباید تأخیر حلق یا تقصیر از غروب روز سیزدهم فراتر رود بنابراین اگر نتوانست تا غروب روز سیزدهم قربانی کند حلق یا تقصیر را انجام دهد و تا آخر ذی‌حجه وقت دارد انجام دهد و در غیر این‌ صورت باید سال بعد قربانی را ولو در منا انجام دهد. اما چنانچه به خاطر عدم توانایی مالی نتوانست قربانی انجام دهد اگر از اول می‌داند باید روز قبل از عید و هفت روز بعد از برگشتن از سفر روزه بگیرد و مسئله صور دیگری دارد که قبلاً بیان شد.
سیستانی: اگر قربانی را در منا تهیه کرد جایز است تقصیر یا حلق.
صافی و گلپایگانی: می‌تواند حلق کند و از احرام خارج شود ولی اعمال مکه باید بعد از قربانی و حلق انجام شود.
فاضل: بنا بر احتیاط نمی‌تواند حلق یا تقصیر کند و از احرام خارج شود و بعد قربانی کند بلکه ترتیب بین قربانی و حلق و اعمال مترتّبه بر آن را باید مراعات کند علی الأحوط مگر در فرض اضطرار و یا حرج که در این صورت رعایت ترتیب بین ذبح و حلق یا تقصیر لازم نیست و حاجی می‌تواند در اواخر روز، حلق یا تقصیر کند و از احرام خارج شود، ولی اعمال مکه را باید پس از اطمینان به ذبح انجام دهد.
مکارم: و اگر رعایت این احتیاط واجب را نکند عمل او باطل نیست.
نوری: بلکه باید روز عید حلق کند و تأخیر نیندازد.

مسئله ۱۱۴۳

امام خمینی: تأخیر حلق، تا آخر ایام تشریق مانع ندارد، هرچند عمدی باشد و حلق در شب هم صحیح است و کفایت می‌کند. [م۱۱۴۳ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت: بنا بر احتیاط حلق در روز عید است و در صورت تأخیر شب هم مجزی است.
تبریزى: احتیاط واجب در عدم تأخیر عمدی است. چنان‌که گذشت بنا بر احتیاط حلق باید در روز باشد. پس اگر در روز عید انجام نگرفت باید در روز بعد انجام گیرد.
خامنه‌ای: بنا بر احتیاط واجب، حلق یا تقصیر واجب را در روز عید قربان انجام دهد، و اگر چنین نکند، واجب است که در شب یازدهم یا پس از آن، آن را انجام دهد، و همان کفایت می‌کند.
خویی: احتیاط واجب آن است که در روز عید باشد.
زنجانی: حلق و تقصیر در شب عید جایز نیست؛ مگر برای چند گروه که در ذیل مسئله ۱۱۳۹ گذشت و انجام حلق و تقصیر در شب‌های دیگر مانعی ندارد و تأخیر آن تا زمانی که بتوان بعد از آن اعمال مکه را در ذی‌حجه به جا آورد مانعی ندارد.
سبحانی: حلق و تقصیر و ذبح در شب جایز نیست و عمداً هم بنا بر احتیاط واجب نمی‌تواند از روز عید به تأخیر بیندازد.
سیستانی: حلق در شب عید جایز نیست مگر برای خائف و به احتیاط مستحب از روز عید تأخیر نشود ولی بعد از عید در شب هم کافی است.
صافی و گلپایگانی: حلق در شب خلاف احتیاط است و اگر در روز عید ترک نمود، روز یازدهم باید حلق کند و تأخیر عمدی علی الأحوط جایز نیست.
مکارم: احتیاط در ترک حلق در شب است.
نوری: واجب است تراشیدن سر و تقصیر در روز عید باشد.

مسئله ۱۱۴۴

امام خمینی: اگر حاجی برای قربانی به کسی وکالت دهد، تا وکیل او قربانی نکرده، نمی‌تواند حلق کند ولی اگر با اعتقاد به اینکه وکیل او برای او قربانی کرده حلق کرد بعد معلوم شد که وکیل او هنوز قربانی نکرده، حلق مزبور کافی است و اگر بعد از حلق اعمال مکه را هم انجام داده باشد کفایت می‌کند و لازم نیست آنها را اعاده کند. [م۱۱۴۴ ۱]

مراجع دیگر:

بهجت: به ذیل مسئله ۱۱۴۰ مراجعه شود.
زنجانی: ولی اعاده اعمال مکه لازم است.
سبحانی: اما اگرچه اعمال انجام شده صحیح است لیکن تا یقین به ذبح قربانی نکرده است هنوز محرم است و اگر لباس دوخته به تن کرده فوراً بیرون آورد.
سیستانی: ولی او هنوز محرم است و باید لباس دوخته را بیرون آورد و از سایر محرمات احرام اجتناب کند و با ذبح مُحل می‌شود و همچنین در قسمت بعد مسئله.

عدم جواز ماشین کردن سر و تراشیدن سر باهم

مسئله ۱۱۴۵

امام خمینی: کسانی ‌که سال اول حج آنها است و وظیفه آنها سر تراشیدن می‌باشد، بنا بر احتیاط، جایز نیست به واسطه زیادی مو، اول سر را ماشین کنند و بعد آن را بتراشند هرچند فوراً بتراشند و در صورت علم و عمد کفاره دارد. [م۱۱۴۵ ۱]

مراجع دیگر:

به ذیل مسئله ۱۱۲۰ (طایفه دوم) مراجعه شود.
زنجانی: کسی که وظیفه‌اش سر تراشیدن است جایز نیست اول سر را ماشین کند ولی اگر با ماشین ته‌زن بتراشد جایز و کافی است.
سبحانی و سیستانی: اگر با ماشین ته‌زن بتراشند کافی است گرچه احتیاط مستحب تراشیدن با تیغ است.

عدم جواز تقصیر دیگری قبل از تقصیر

مسئله ۱۱۴۶

امام خمینی: کسی که بخواهد دیگری را حلق نماید، نمی‌تواند قبل از اینکه خودش حلق یا تقصیر کند سر او را بتراشد ولی می‌تواند ناخن دیگری را برای تقصیر بگیرد و ازاله موی دیگری نیز قبل از خارج شدن از احرام جایز نیست ولو برای تقصیر. [م۱۱۴۶ ۱]

مراجع دیگر:

به سؤال ۱۱۶۰ و نظر آیات عظام در ذیل آن مراجعه شود.

استفتائات

مسئله ۱۱۴۷

امام خمینی: سئوال: کسی که سفر اول حج او است، در وقتی که سلمانی سر او را برای حلق می‌تراشیده، مشغول گرفتن ناخن‌های خود بوده و غافل بوده که نباید این کار را بکند. آیا کفاره دارد یا خیر؟
جواب: چیزی بر او نیست.

مسئله ۱۱۴۸

امام خمینی: سئوال: کسی که در غیر منا حلق نموده و اعمال مترتبه را انجام داده و پس از این عمره مفرده انجام داده، آیا مُحِلّ شده است یا خیر و عمره مفرده او صحیح است یا خیر؟
جواب: مُحِلّ نشده است و عمره او صحیح نیست. [م۱۱۴۸ ۱]

مراجع دیگر: