پاورپوینت کامل تاریخ مدینه مرجانی ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ مدینه مرجانی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ مدینه مرجانی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ مدینه مرجانی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱
معرفی نویسنده۱.۱
اختلاف نظر در تاریخ وفات او۲
اهمیت کتاب و برخی ویژگی‌هایش۲.۱
جُنگ‌وارگی۲.۲
گزارش دیده‌ها و خاطرات۲.۳
مخالفت با شیعیان۲.۴
گزارش‌های بدون سند۳
منابع تاریخی کتاب۴
محتوای کتاب۴.۱
باب اول و دوم: تاریخ مدینه۴.۲
باب سوم تا پنجم: فضایل مدینه و شناخت مکان‌های آن۴.۳
باب ششم: توصیف مسجدالنبی۴.۳.۱
گزارش آتش سوزی مسجدالنبی در ۶۵۱۴.۴
باب هفتم و هشتم: دیگر مسجدهای مدینه۴.۵
باب نهم۴.۵.۱
درستی زیارت قبر پیامبر(ص)۴.۵.۲
درستی توسل به پیامبر(ص)۴.۶
باب دهم: شناخت بقیع و مدفون شدگان در آن۵
چاپ‌ها۶
پانویس۷
منابع

بهجه النفوس و الاسرار فی تاریخ دار هجره المختار کتابی در تاریخ محلی مدینه، نوشته عبدالله بن عبدالملک مرجانی (زنده تا ۷۷۰ق.) به زبان عربی می‌باشد.

محتوای کتاب در رابطه با فضائل مدینه و مسجد نبوی و بعضی از مکان‌های مذهبی آن شهر، پاسخ به شبهاتی درباره حرمت زیارت قبر پیامبر(ص) و توسل و شفاعت‌طلبی و مباحثی در سیره نبوی و خلفا است.

کتاب دارای اهمیت و اعتبار زیادی نزد تاریخ‌نگاران حجاز است و بسیاری از منابع و آثار دیگر به کتاب بهجه النفوس ارجاع داده‌اند.

کتاب به روش ترتیب موضوعی، از یک مقدمه و ۱۰ باب متناسب با موضوع تنظیم شده و در ذیل هر باب نیز فصولی ذکر شده است. از جای جای کتاب می‌توان دریافت که نویسنده دشمنی خاصی با شیعیان دارد و می‌کوشد با‌اندک ارتباطی از شیعیان به بدی یاد کند.

معرفی نویسنده

عبدالله بن عبدالملک بن عبدالله بن مروان بکری قرشی ملقب به عفیف‌الدین از خاندان مرجانی است که به تونس نسب می‌برند. مرجانی در اسکندریه زاده شد و پس از مهاجرت به شبه جزیره در مکه ساکن گشت. وی به سال ۷۷۰ق. به تونس و سپس مغرب سفر کرد و از آن پس گزارشی از او در دست نیست. مرجانی در علوم گوناگون تبحر داشت و زندگی خود را وقف اصلاح امور دینی و معنوی مردم، از جمله آموزش قرآن به ایتام در مسجدالحرام، کرد.[۱]شرح‌حال‌نگاران به مذهب او اشاره نکرده‌اند؛ اما می‌دانیم که جدش مالکی بوده است.[۲]

از استادان عبدالله مرجانی می‌توان از محمد بن محمد الیعمری (درگذشت ۷۳۴ق.) صاحب کتاب عیون الاثر فی فنون المغازی و السیر نام برد.[۳]او را تاریخ‌نگار و صاحب آثاری در تصوف دانسته‌اند.[۴]

اختلاف نظر در تاریخ وفات او

برخی درگذشت او را به سال ۶۹۹ق. می‌دانند.[۵]اما به ظاهر او را با جدّش به اشتباه یکی شمرده‌اند. خود وی در بهجه النفوس تاریخ وفات جد خویش را همین سال می‌داند و به مدفن او در کوه‌های معروف به زلاج در تونس اشاره می‌کند.[۶]

بعضی از معاصران، عبدالله مرجانی را زاده ۷۲۴ق. و درگذشته به سال۷۸۱ق. دانسته‌اند.[۷] آنان عبدالله مرجانی را با برادرش محمد بن عبدالملک مرجانی (۷۲۴-۷۸۱ق.) که او نیز در زمره دانشوران بوده، به اشتباه یکی دانسته‌اند و تاریخ تولد و وفات او را بر عبدالله مرجانی تطبیق داده‌اند.[۸]

اهمیت کتاب و برخی ویژگی‌هایش

کتاب بهجه النفوس و الاسرار فی تاریخ دار هجره المختار در تاریخ و فضائل مدینه و مسجد نبوی و بعضی از مکان‌های مذهبی آن شهر و در ضمن، مباحثی در سیره نبوی و خلفا است. برخی با عنوان «تاریخ مدینه» از آن یاد کرده‌اند.[۹]تقی‌الدین فاسی در فصل یازدهم شفاء الغرام از این کتاب اقتباس کرده است.[۱۰]کتابی با نام تاریخ المدینه به‌عنوان ذیلی بر بهجه النفوس به قلم عبدالله بن حسین سیونی حضرمی (درگذشت ۱۰۹۱ق.) در یک مجلد نگاشته شد.[۱۱]

جُنگ‌وارگی

مؤلف در بعضی از فصول مطالب پیرامونی را در پایان فصل و با عناوینی همچون فائده، تنبیه، اشاره، تلویح، تفسیر، غمض و تحذیره آورده است.[۱۲] مرجانی به تمرکز بر عنوان فصل پایبندی ندارد و گاهی در معرفی یک مکان، همه مکان‌های مرتبط و همانند آن را برمی‌شمرد و آگاهی‌های گوناگون درباره آن‌ها را بازگو می‌کند.

گزارش دیده‌ها و خاطرات

او همچنین به بیان دیده‌ها و خاطرات خود می‌پردازد. برای نمونه، هنگامی که از کوه حرا سخن می‌گوید، به‌خاطره شخصی خود اشاره می‌کند که سنگ‌های کوه حرا در دستانش به صدا درآمدند و ذکر گفتند.[۱۳] میان این گزارش‌ها، آگاهی‌هایی به چشم می‌خورد که از دانش نویسنده به علومی مانند حساب جمل[۱۴] و نجوم و اسطرلاب حکایت دارد.[۱۵]

مخالفت با شیعیان

نویسنده دشمنی خاصی با شیعیان دارد و می‌کوشد با‌اندک ارتباطی از شیعیان به بدی یاد کند. برای نمونه، در گزارش آتش‌سوزی مسجدالنبی(ص) در محرم سال ۶۵۱ق. شعری می‌آورد بدین مضمون که مسجدالنبی با لمس شیعیان نجس شده بود و خداوند با این آتش مسجد را از لوث نجاست پاک کرد.[۱۶]

گزارش‌های بدون سند

اعتماد به خواب و رویا، یکی از ویژگی‌های تالیف مرجانی است.[۱۷]مرجانی بدون توجه به جنبه تاریخی یا جغرافیایی مدینه، برای اثبات نظریه خود، به داستان‌هایی باورناپذیر و بی‌سند تمسک می‌جوید.[۱۸]

منابع تاریخی کتاب

مرجانی همراه با استفاده از منابع تاریخی مانند اخبار مدینه ابن زباله (درگذشت ۱۹۹ق.)[۱۹]، الدره الثمینه فی اخبار المدینه ابن نجار (درگذشت ۶۴۳ق.)[۲۰]، التعریف بما آنست مطری (درگذشت ۷۴۱ق.)[۲۱]، مثیر العزم الساکن ابن جوزی (درگذشت ۵۹۷ق.)[۲۲]، معجم ما استعجم بکری (درگذشت ۴۸۷ق.) و المسالک و الممالک ابن خرداذبه (درگذشت ۲۸۰ق.) [۲۳] دیده‌های خود را نیز نگاشته است. او با یادکرد سخنان دیگران گاه به نقد آن‌ها پرداخته و با عباراتی همچون «الاول اصح» نظر خود را بازگفته است.[۲۴]

محتوای کتاب

کتاب پس از خطبه شامل ده باب است و هر باب چند فصل دارد. مجموع فصول ده باب به ۸۸ می‌رسد. مهم‌ترین موضوعات و مباحث کتاب بدین قرار است:

باب اول و دوم: تاریخ مدینه

باب اول: محدوده[۲۵] و نام‌ها و منشا نام‌گذاری مدینه[۲۶]، نخستین ساکنان شهر[۲۷]، چگونگی هجرت قبیله اوس و خزرج به این سرزمین[۲۸] و غلبه بر یهودیان و شکل‌گیری قبیله‌های متفاوت.[۲۹]

باب دوم: هجرت پیامبر و اصحاب به مدینه.[۳۰].

باب سوم تا پنجم: فضایل مدینه و شناخت مکان‌های آن

باب سوم در دوازده فصل: فضیلت و حرمت شهر مدینه[۳۱]، محصولات کشاورزی آن[۳۲]، دعای پیامبر(ص) برای برکت این شهر[۳۳] و فضیلت صبر در مشکلات و سختی‌های مدینه[۳۴]، نکوهش کسانی که مردم مدینه را بیازارند[۳۵] یا از این شهر روی برگردانند[۳۶]، امنیت مدینه در برابر طاعون و دخول دجّال[۳۷]، حدود حرم مدینه[۳۸] و برخی احکام فقهی.[۳۹]

باب چهارم در پنج فصل: وادی عقیق[۴۰]، چشمه و چاه‌های منسوب به رسول خدا(ص)[۴۱]، فضیلت کوه و شهدای اُحد[۴۲] و ۲۵ غزوه مشهور پیامبر(ص).[۴۳]

باب پنجم در سه فصل: دشمنی‌های بنی‌نضیر[۴۴]، دستور پیامبر پس از نبرد خندق به کندن چاه‌هایی در بازار مدینه و گردن زدن