توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وحی خداوند ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وحی خداوند ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل وحی خداوند ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

وحی (اسلام)

‌«وحی به معنای اشاره سریع است و به همین جهت به کارهای سریع وحی گفته می‌شود و به سخنان رمزی و آمیخته با کنایه که با سرعت رد و بدل می‌گردد نیز این واژه اطلاق می‌گردد که گاه با اشاره و گاه با کتابت حاصل می‌شود. سپس به معارف الهیه که به انبیاء و اولیاء القاء می‌گردد واژه وحی اطلاق شده است».

[۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات راغب، تهران، مرتضوی، ۱۳۷۶، چاپ دوم، ماده «وحی».

یکی از مسایل مهم در مبحث نبوت مساله وحی است؛ وحی، بیانگر طریق ارتباط پیامبران با جهان غیب و راه دریافت دین و شریعت آسمانی است. در این جا، پس از واژه شناسی وحی و کاربردهای قرآنی آن، به بررسی ویژگی‌های وحی نبوت و دیدگاه‌هایی که در این باره مطرح شده است می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – واژه وحی
۲ – وحی در اصطلاح
۳ – انواع وحی بر پیامبران
۴ – کاربردهای قرآنی وحی
۴.۱ – قوانین تکوینی
۴.۲ – ادراک غریزی
۴.۳ – الهام به قلب
۴.۴ – القاءات شیطانی
۴.۵ – وحی نبوت
۵ – استعمالات وحی در قرآن
۶ – فرق الهام و وحی
۷ – وحی ربانی و شیطانی
۸ – ویژگی‌های وحی نبوت
۸.۱ – آموزش از خداوند
۸.۲ – استشعار و خودآگاهی
۸.۳ – محتوای وحی نبوت
۹ – نقد نظریه وحی نفسی
۱۰ – نقد نظریه روان ناخودآگاه در تفسیر وحی
۱۱ – عناوین مرتبط
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

واژه وحی

از آن چه لغت شناسان عرب در تعریف واژه وحی گفته‌اند، به دست می‌آید که دو نکته در این واژه ملحوظ است:
۱. خفاء و پنهانی.
۲. سرعت و تندی.
زیرا ابن فارس در این باره گفته است: «وحی، تعلیم پنهانی است»

[۲] ابن فارس، احمد، مقاییس اللغه، ج۶، ص۹۳.

و راغب اصفهانی گفته است: «وحی، اشاره سریع است، و به همین جهت به آن چه با رمز و اشاره بیان می‌شود، وحی می‌گویند.»

[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات راغب، ص۵۱۵.

بنابراین، نتیجه می‌گیریم که واژه وحی در لغت عبارت است از نوعی آموزش و القای معنا به دیگری، به صورت سریع و نا آشکار.

وحی در اصطلاح

معنای اصطلاحی: وحی اصطلاحی ارتباطی معنوی است که برای پیامبران الهی جهت دریافت پیام آسمانی از راه اتصال با عالم غیب برقرار می‌شود. پیامبر گیرنده‌ای است که پیام را به واسطه همین ارتباط و اتصال از فرستنده آن؛ یعنی خداوند، دریافت می‌کند و جز او هیچ کس شایستگی و توان چنین دریافتی را ندارد. به گفته مرحوم علامه طباطبائی: «وحی یک نوع سخن گفتن آسمانی است که از راه حسّ و تفکر عقلی درک نمی‌شود، بلکه درک و شعور دیگری است که گاهی در برخی از افراد به مشیت الهی پیدا می‌شود و دستورات غیبی را که از حس و عقل پنهان است از وحی و تعلیم الهی دریافت می‌کند».

[۴] علامه طباطبایی، محمدحسین، قرآن در اسلام، ص۸۵، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۵،چاپ هشتم.

انواع وحی بر پیامبران

۱.القاء معنا و مقصود بر قلب پیامبر بدون واسطه فرشته وحی.
۲. سخن گفتن با پیامبر از پس پرده مانند داستان شجره طور که موسی (علیه السلام) سخن خدا را از ناحیه درخت می‌شنید.
۳. القاء امری به فرشته وحی تا او وحی الهی را از جانب خداوند بی‌کم و کاست به یکی از انبیاء ابلاغ نماید.

[۵] حجتی، محمدباقر، تاریخ قرآن کریم، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۲، چاپ ششم، ص ۳۱.

کاربردهای قرآنی وحی

شکی نیست که قرآن در بکار بردن واژه وحی، ریشه لغوی آن را رعایت می‌نماید، ولی ممکن است موارد و مصادیق تازه‌ای را نشان دهد که بشر به خاطر محدودیت‌های علمی از آن آگاهی نداشته باشد. کاربردهای قرآنی وحی عبارتند از:

قوانین تکوینی

«و اوحی فی کل سماء امرها؛

[۶] فصلت/سوره۴۱، آیه۱۲.

و در هر آسمانی کار آن (آسمان) را وحی (و مقرر) فرمود.»

ادراک غریزی

«و اوحی ربک الی النحل ان اتخذی من الجبال بیوتا و من الشجر و مما یعرشون ثم کلی من کل الثمرات فاسلکی سبل ربک ذللا؛

[۷] نحل/سوره۱۶، آیه۶۹۶۸.

و پروردگار تو به زنبور عسل «وحی» (الهام غریزی) نمود که: از کوهها و درختان و داربستهایی که (مردم) می‌سازند، خانه‌هایی برگزین. سپس از تمام ثمرات (و شیره گلها) بخور و راههایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده است، براحتی بپیما.»

الهام به قلب

«و اوحینا الی‌ام موسی ان ارضعیه فاذا خفت علیه فالقیه فی الیم و لاتخافی و لاتحزنی انا رادوه الیک و جاعلوه من المرسلین؛

[۸] قصص/سوره۲۸، آیه۷.

ما به مادر موسی الهام کردیم که او را شیرده، و آنگاه که بر او ترسیدی، وی را به دریا (ی نیل) بیفکن، و نترس و اندوهگین مباش، که ما او را به تو باز می‌گردانیم و از رسولان قرار می‌دهیم.»
«و اذ اوحیت الی الحواریین ان آمنوا بی و برسولی؛

[۹] مائده/سوره۵، آیه۱۱۱.

و آن گاه که به حواری‌ها (یاران نزدیک مسیح) وحی کردیم که به من و فرستاده من ایمان آورید.»
«و اوحینا الیه لتنبئنهم بامرهم هذا و هم لایشعرون؛

[۱۰] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۵.

به یوسف وحی کردیم که برادران خود را در آینده از کار ناروایشان در حق تو آگاه خواهیم کرد، در حالی که آن‌ها نمی‌دانند.»

القاءات شیطانی

«و ان الشیاطین لیوحون الی اولیائهم لیجادلوکم؛

[۱۱] انعام/سوره۶، آیه۲۱.

شیاطین به پیروان خود مطالبی مخفیانه القاء می‌کنند تا با شما به مجادله برخیزند.»
«و کذلک جعلنا لکل نبی عدوا شیاطین الانس و الجن یوحی بعضهم الی بعض زخرف القول غرورا؛

[۱۲] انعام/سوره۶، آیه۱۲۱.

در برابر هر پیامبری دشمنی از شیطان‌های جن و انس قرار دادیم، آن‌ها بطور سری (و در گوشی) سخنان فریبنده و بی اساس (برای اغفال مردم) به یکدیگر می‌گفتند.»
این القاء شیطانی همان است که خداوند در جای دیگر با عنوان «وسوسه» از آن یاد کرده و فرموده است:
«الخناس الذی یوسوس فی صدور الناس».

[۱۳] ناس/سوره۱۱۴، آیه۵.

وحی نبوت

«و اوحی الی هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ؛

[۱۴] انعام/سوره۶، آیه۱۹.

این قرآن بر من وحی شده است تا به واسطه آن شما و تمام کسانی را که این قرآن به آنان می‌رسد را بیم دهم.»
«ا کان للناس عجبا ان اوحینا الی رجل منهم ان انذر الناس و بشر الذین آمنوا ان لهم قدم صدق عند ربهم؛

[۱۵] یونس/سوره۱۰، آیه۲.

آیا برای مردم شگفت آور است که به مردی از آنان وحی نمودیم که مردم را بیم ده، و مؤمنان را به پاداشهای نیک نزد پروردگارشان بشارت ده؟»
و آیات بسیار دیگر.

استعمالات وحی در قرآن

۱. وحی به معنای الهام روحانی به ملائکه: «إِذْ یُوحِی رَبُّکَ إِلَی الْمَلائِکَهِ أَنِّی مَعَکُمْ؛

[۱۶] انفال/سوره۸، آیه۱۲.

هنگامی که پروردگارت به فرشتگان وحی می‌کرد که من با شما هستم.»
۲. الهام روحانی به انسان: «وَ أَوْحَیْنا إِلی أُمِّ مُوسی أَنْ أَرْضِعِیهِ؛

[۱۷] قصص/سوره۲۸، آیه۷.

به مادر موسی وحی کردیم که او را شیر ده.»
۳. الهام روحانی به جمادات: «یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحی لَها؛

[۱۸] زلزله/سوره۹۹، آیه۴- ۵.

آن روز است که (زمین) خبرهای خود را باز گوید (همان‌گونه) که پروردگارت بدان وحی کرده است.»
۴. وسوسه شیطانی: «وَ إِنَّ الشَّیاطِینَ لَیُوحُونَ إِلی أَوْلِیائِهِمْ لِیُجادِلُوکُمْ؛

[۱۹] انعام/سوره۶، آیه۱۱۲.

و در حقیقت شیطان‌ها به دوستان خود وسوسه می‌کنند تا با شما ستیزه نمایند.»
۵. اشاره: «فَخَرَجَ عَلی قَوْمِهِ مِنَ الِْمحْرابِ فَأَوْحی إِلَیْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُکْرَهً وَ عَشِیًّا؛

[۲۰] مریم/سوره۱۹، آیه۱۱.

پس از محراب بر قوم خویش درآمد و ایشان را آگاه گردانید (اشاره کرد) که روز و شب به نیایش بپردازید.»
۶. غریزه: «وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ؛

[۲۱] نمل/سوره۲۷، آیه۶۸.

پروردگار تو به زنبور عسل وحی (الهام غریزی) کرد.»
۷. وحی نبوی: این نوع وحی مخصوص انبیاء‌ است تفاوت انبیاء با دیگر افراد در وحی پذیری رسولان الهی است.«قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَر