پاورپوینت کامل ابوعلی احمد بن محمد مسکویه ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوعلی احمد بن محمد مسکویه ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوعلی احمد بن محمد مسکویه ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوعلی احمد بن محمد مسکویه ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۱
ولادت۲
تحصیلات۳
استادان و شاگردان۴
معاصران وى۵
آثار۶
پانویس۷
منابع مقاله۸
وابسته‌ها

مسکویه، احمد بن محمد

نام
مسکویه، احمد بن محمد

نام‌های دیگر

اب‍وع‍ل‍ی‌ م‍س‍ک‍وی‍ه

م‍س‍ک‍وی‍ه‌، اب‍وع‍ل‍ی‌ اح‍م‍د ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

م‍ش‍ک‍وی‍ه‌ رازی‌، اب‍و ع‍ل‍ی‌

نام پدر

محمد

متولد

حوالی ۳۲۰ق 

محل تولد

مسکویه از توابع ری

رحلت

۴۲۱ ق

اساتید

ابوطیب کیمیایى رازى

برخی آثار

تجارب الأمم

تجارب الأمم (ترجمه منزوی)

تجارب الأمم و تعاقب الهمم

الحکمه الخالده

الفوز الأصغر

اخلاق و راه سعادت: اقتباس و ترجمه از طهاره الاعراق ابن مسکویه

تهذیب الأخلاق و تطهیر الأعراق

کد مؤلف

AUTHORCODE03721AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، احمد بن محمد رازی (ابهام زدایی) را ببینید.

احمد بن محمد رازى (۳۲۰-۴۲۰ق)، معروف به ابوعلی مِسکَوَیه، مورخ، فیلسوف، پزشک و ادیب پرآواز ایرانى.

ولادت

از تاریخ تولد ابوعلى مسکویه اطلاعى در دست نیست. اما از آنجا که او خود در تجارب الامم به «طول مصاحبت و کثرت مجالسات» خود با ابومحمد مهلبى، وزیر معز الدول بویهى اشاره کرده، یادآور مى‌شود که یکى از منابع او در وقایع سال ۳۴۰ق به بعد، اطلاعات شفاهى مهلبى از وقایع روزگار وزارتش بوده است و در جاى دیگر، ذیل وقایع مربوط به مهلبى در ۳۴۱ ق، خود را مصاحب وزیر در همان تاریخ مى‌شمارد-و البته بعید است که در آن تاریخ سن او کمتر از ۲۰ سال بوده باشد- مى‌بایست در حوالى سال ۳۲۰ق زاده شده باشد.

بنابراین، با توجه به تاریخ درگذشت او در ۴۲۰ق یا صفر ۴۲۱، مى‌بایست حدود یکسده زیسته باشد.

یاقوت مسکویه را مجوسى نو مسلمان خوانده است، اما با توجه به نام پدرش-محمد-بعید است که ابوعلى خود مسلمان زاده نشده باشد. خاصه آنکه در هیچ منبع دیگرى این معنى یاد نشده است. به هر حال بسیارى از نویسندگان متأخرتر، ابوعلى مسکویه را شیعه مذهب دانسته و بر تشیع او استدلال کرده‌اند.

تحصیلات

از دوران رشد ابوعلى اطلاع چندانى در دست نیست، اما چنین مى‌نماید که زندگى آرامى نداشته است. وى روش پدر و مادر را در تربیت خود نکوهیده است. گویا پدرش او را به خواندن و روایت اشعار جاهلى عرب وامى‌داشته و او خود در آغاز جوانى به خوشگذرانى مشغول بوده و سپس به تهذیب نفس پرداخته و کامیاب شده است.

مسکویه با وزیران و امیران آل بویه در امور دیوانى، از گنجورى کتابخانه‌ها و گنجورى مالى تا مصاحبت و ندیمى و رسالت و داد و ستد در زمین علوم و ادب، پیوندى استوار داشته و از همین رو، عمد سالهاى عمر خویش را در شهرهاى مختلف از جمله رى، بغداد، شیراز و اصفهان گذرانده است. بى گمان طلب علم نیز در این جا به جاییها دخیل بوده است.

مسکویه اصلا از رى بود و شاید بتوان گفت که حدود دو ده نخستین عمر خود را در رى زیسته است. سپس به بویهیان بغداد پیوست و حدود ۱۲ سال مصاحب و ندیم خاص ابومحمد مهلبى، وزیر معز‌الدوله بود. آنگاه ۷ سال در خدمت و مصاحبت ابوالفضل ابن عمید، وزیر رکن الدول بویهى زیست و خازن کتابخان او در رى بود. از آن پس ظاهرا به خدمت ابوالفتح ابن عمید، وزیر رکن‌الدوله و مؤید‌الدوله پیوست و چون ابوالفتح به قتل رسید، مسکویه از خدمت به صاحب بن عباد، وزیر جدید مؤید‌الدوله سر باز زد. سابق تیرگى روابط و رقابت میان مسکویه و صاحب بن عباد را در برخورد غیر دوستانه‌اى که در مجلس ابن عمید و در حضور مؤید‌الدوله-که با صاحب به رى آمده بود-گذشته و ابوحیان آن را نقل کرده است، مى‌توان دید. مسکویه حتى پس از مرگ صاحب بن عباد نیز دل از او پاک نداشت و در شعر خود او را نکوهیده است.

ابوعلى سپس در شیراز به عضد‌الدوله، سلطان بزرگ آل بویه، پیوست و در زمر ندیمان و رسولان او در آمد و خازن کتابخانه و بیت المال وى شد و تا عضد‌الدوله درگذشت، بر همین شغل بود. هم مصنفات زمان در کتابخان او گرد آمده بود. او خود نیز به گنجورى مالى براى عضد‌الدوله اشاره‌اى کرده و تجارب الامم را به نام او نوشته و در مقدم آن خود را از کارگزاران ویژ او خوانده است. عضد‌الدوله در سراى خود جایى را که نزدیک‌خویش بود، به انجمن حکیمان و فیلسوفان اختصاص داد تا به گفت و گوهاى علمى بپردازند. او خود نیز از اعضاى برجست آن انجمن بود.

چون صمصام‌الدوله جانشین پدرش عضد‌الدوله شد، مسکویه با او پیوندى نزدیکیافت و در مجالس علمى و فرهنگى ابن سعدان، وزیر صمصام‌الدوله حاضر مى‌شد. در این مجالس کسانى همچون ابن زرعه، ابن خمار، ابن سمح، قومسى، نظیف رومى، یحیى بن عدى و عیسى بن على شرکت مى‌کرده‌اند. به گفت ابوسلیمان، ابوعلى پس از صمصام‌الدوله، همچنان در خدمت بزرگان دیگر دربار رى بود. به گفت امین وى در آغاز کار با گروهى از دانشمندان از جمله ابن سینا و بیرونى در خدمت خوارزمشاه بود و در آنجا از پیوستن به سلطان محمود که آن گروه را از خوارزمشاه طلب کرده بود، خوددارى کرد، اما ظاهرا این سخن در حد یکداستان است.

ابوعلى روزهاى آخر عمر را در اصفهان گذرانید و در همان شهر چشم از جهان فرو بست و همانجا مدفون شد. محل قبر او را محل خواجو نوشته‌اند (خوانسارى، ۲۵۷/۱)، اما قمى مرقد او را درب جناد یا درب جناب (درواز حسن آباد کنونى) و مدرس تخت پولاد آورده است.

استادان و شاگردان

استادان ابوعلى به درستى شناخته نیستند. چنانکه خود در تهذیب گوید: در جوانى به تشویق پدر به ادب و شعر روى آوردم. در جاى دیگر از خواندن استطاله الفهم جاحظ یاد کرده است که در آن از وجود جاویدان خرد هوشنگ شاه آگاه گردید. به گفت ابوحیان، مسکویه در آغاز کار، سخت در اندیش کیمیاگرى بود و آن را نزد ابوطیب کیمیایى رازى مى‌آموخت، نیز فریفت کتاب‌هاى محمد بن زکریاى رازى و جابر بن حیان بود. به تاریخ هم توجه داشت و تاریخ طبرى را نزد ابن کامل (ه‍. م) که از مصاحبان محمد بن جریر طبرى بود، خواند و علوم اوایل (دانش یونان) را نزد ابن خمّار آموخت. وى در این علوم، به ویژه در منطق و پزشکى، دستى قوى داشت، چنانکه او را بقراط دوم گفته‌اند. به گفت ابوحیان اکثر اعضاى انجمن ابن سعدان که مسکویه یکى از آنان بوده است، از مجلس ابن عدى برخاسته‌اند.

گذشته از این، چنین مى‌نماید که او از طریق دوستى با اعضاى انجمنهاى علمى عصر و آمیزش با وزیران دانشمندى همچون ابوالفضل ابن عمید و برخوردارى از کتابخانه‌هاى بزرگ آنان، دانش بسیارى اندوخته بود. خود نیز حلقه‌ها و مجالسى داشته که در آنها به تدریس مى‌نشسته است. ابوسلیمان ضمن برشمردن آثار او گوید که این آثار در نشستهاى تدریس نزد او، خوانده مى‌شد.

برخى مسکویه را از استادان ابوحیان شمرده و کتاب الهوامل و الشوامل را که پاسخ مسکویه به پرسشهاى ابوحیان است، دلیلى بر این مدعا گرفته‌اند. اگر چنین باشد، رساله فى مائیه العدل، یا مقاله فى مائیه الکیمیاء را نیز باید بر الهوامل و الشوامل و دلایل دیگر شاگردى ابوحیان افزود، زیرا مسکویه این دو اثر را نیز در پاسخ پرسشهاى ابوحیان نوشته است. لحن شاگردان ابوحیان در مقدم «الهوامل» که مسکویه در مقدم «الشوامل» خود به آنها اشاره مى‌کند، نیز به این نظر نیرو مى‌بخشد.

معاصران وى

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.