توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش اجتماعی نماز ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش اجتماعی نماز ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش اجتماعی نماز ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نقش اجتماعی نماز ۵۸ اسلاید در PowerPoint

«نماز» ارتباط انسان با خداوند منّان است، و عامل پیوند و همبستگی انسان‌ها با یکدیگر نیز می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – راهکارهای ارتباط جمعی نماز
۲.۱ – ارتباط با خلق
۲.۲ – ایجاد عاطفه
۲.۳ – مشورت
۲.۴ – برادر دینی
۲.۵ – حرکت به سوی خالق
۲.۶ – همبستگی جامعه اسلامی
۲.۷ – اعلام صلح و صفا
۲.۸ – تاکید بر ارتباط انسان‌ها
۲.۹ – پیوستن به جمع
۲.۱۰ – درمان وسواس
۲.۱۱ – استحکام پیوند نمازگزاران
۲.۱۲ – تشویق بر پیوند دل‌ها
۳ – معنای انظباط
۴ – حکمت نماز جماعت
۵ – عاملیت نظم
۶ – تاثیر راهکارهای اجرایی نماز
۶.۱ – ایجاد نظم
۶.۲ – تنبیه در بی‌نظمی
۶.۳ – رعایت ترتیب
۶.۴ – رعایت موالات
۶.۵ – انضباط اجتماعی
۶.۶ – تشویق به کار جمعی
۶.۷ – بازداری از فحشاء و منکر
۶.۸ – آراستگی اجتماعی
۶.۹ – پاکیزگی
۶.۱۰ – رعایت حقوق
۶.۱۱ – ایجاد ارتباط جمعی
۶.۱۲ – شکوه و زیبایی بندگی
۶.۱۳ – برداشتن تبعیض نژادی
۷ – پانویس
۸ – منابع

مقدمه

انسان موجودی است مدنی الطبع و چند بُعدی. فطرتش او را به طیف‌گرایی می‌کشاند و او را از بُعد درون‌گرایی به برون‌گرایی گسیل می‌دارد. هجرت حضرت آدم از جنت و سکونت در ارض، و یا به قول مادّیون، هبوط او از غار به دشت و سیر مراحل کوچ به روستا، شهرک، شهر و دست‌یابی به تمدن و تشکیل انجمن، شورا و مجمع نظریه جمع‌گرایی را تایید می‌کنند. در طول تاریخ یک قانون و یک سنّت حاکم بوده است و آن اینکه: روابط اجتماعی آدم‌های یک مجموعه که بر اساس مادیّات و جذب منافع، علی‌الظاهر استوار بوده است دوامی نیافته و چند صباح بعد، شیرازه ارتباط از هم گسیخته است.
لیکن ارتباطات جمعی که بر پایه خدا و خدا محوری استوار بوده و مفاهیم: «واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا؛

[۱] آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۳.

و همگی به ریسمان خدا ( قرآن و اسلام و هر گونه وسیله ارتباط دیگر) چنگ زنید، و پراکنده نشوید»، و «یا ایهاالذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوا الله لعلکم تفلحون؛

[۲] آل عمران/سوره۳، آیه۲۰۰.

اى کسانى که ایمان آورده اید! (در برابر مشکلات و هوسها،) استقامت کنید; و در برابر دشمنان، پایدار باشید و از مرزهاى خود، مراقبت کنید و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، شاید رستگار شوید»، را جزو دستور کار جمع خود قرار داده است، علاوه بر ایجاد حس اعتماد بین مجموعه، پایداری را درپی‌داشته است. مظهر اعلای این ارتباط جمعی را در مسجدالحرام و مسجدالنبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) که از اقوام و ملل با زبان‌های متفاوت گرد می‌آیند مشاهده می‌کنیم.

راهکارهای ارتباط جمعی نماز

عوامل ذیل و راز و رمزهای نماز به عنوان راهکارهای اجرایی در تحقق ارتباط جمعی مرتبط با نماز قلمداد شده است:

ارتباط با خلق

نقل است پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بعد از اتمام نماز، رو به مامومین می‌نشست تا بعد از ارتباط با خدا، ارتباط عاطفی با مخلوق هم پیدا شود و اگر مامومی دیده نمی‌شد، سراغ او را می‌گرفتند، در صورتی که بیمار یا گرفتار بود، مشکل او را مرتفع می‌ساختند.

ایجاد عاطفه

سفارش شده است دست خالی به مسجد نروید، زیرا نیازمندانی که به مسجد مراجعه می‌کنند نومید از خانه خدا بیرون نروند، پرداخت زکات مال به فقرا، به همراه اقامه نماز، جمع بین حُسن‌هاست. عملکرد حضرت علی (علیه‌السّلام) که در حال رکوع، انگشترش را به سائل داد، تاییدی بر ایجاد عاطفه بین مصلّی و مستمند می‌باشد.

[۳] قرائتی، محسن، ۱۱۴ نکته درباره نماز، ص۸۳.

مشورت

در سوره شوری آیه ۲۸ در بیان صفات مؤمنین آمده است: «والذین استجابوا لربهم و اقاموا الصلوه و امرهم شوری بینهم و مما رزقناهم ینفقون؛

[۴] شوری/سوره۴۲، آیه۳۸.

و آنها که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده، و نماز را برپا داشته، و کارهایشان به طریق مشورت در میان آنها صورت می‌گیرد، و از آنچه به آنها روزی داده‌ ایم انفاق می‌کنند»، مشورت، پس از امر برپایی نماز اشاره شده است و قطعاً مشورت و شورا وابسته به یک مجموعه است و تسهیل روابط جمعی را در پی خواهد داشت. در دوران قیام ملّت علیه طاغوت، در سال‌های ۵۷ و ۱۳۵۶ مشورت، در مسجد صورت می‌گرفت.

برادر دینی

انسان به غیر از برادر تنی، به برادر دینی هم نیاز دارد و بر اساس آیه ۱۱ سوره توبه، مشرکین، اگر توبه کنند و نماز برپای دارند و زکوه را پرداخت کنند در جایگاه برادر دینی قرار خواهند گرفت. یکی از پلهای ارتباطی برای وصول به سیستم برادر دینی، نماز است.

[۵] توبه/سوره۹، آیه۱۱.

حرکت به سوی خالق

ارزش انسان این گونه توصیف شده است: انسان مخلوقی است که به همراه خلق به سوی خالق همسو با طبیعت خلقت، حرکت می‌کند و نماز این توصیف را معنی می‌بخشد.

همبستگی جامعه اسلامی

مصلّی اگر نماز فُرادی بخواند با زبان خود می‌گوید: «ایاک نعبد و ایاک نستعین؛

[۶] فاتحه/سوره۱، آیه۵.

فقط تو را عبادت می‌کنیم و فقط از تو کمک می‌جوئیم». بیان اینگونه، از اتصال انسان با دیگران حکایت می‌کند.

[۷] مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۶۸.

و اگر این گونه نمی‌بود باید می‌گفت: «ایاک اعبد و ایاک استعین؛

[۸] فاتحه/سوره۱، آیه۵.

». همین نمازگزار که به تنهایی نماز می‌خواند، به لحاظ ارتباط با همنوعان و خیرخواهی برای همگان، می‌گوید «اهدنا الصراط المستقیم؛

[۹] فاتحه/سوره۱، آیه۶.

» ما را به راه راست هدایت کن. همین بیان بندگان‌خواهی در سلام آخر نماز مشهود است: «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین؛

[۱۰] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۶، ص۴۲۶.

سلام بر نمازگزاران و بر بندگان نیکوکار خداوند». شهید مطهری می‌فرماید: «در سوره حمد که جزء قطعی نماز است می‌گوئیم «ایاک نعبد و ایاک نستعین؛

[۱۱] فاتحه/سوره۱، آیه۵.

خدایا ما تنها تو را می‌پرستیم، خدایا ما تنها از تو کمک و استعانت می‌جوئیم»، یعنی می‌گوئیم: خدایا من تنها نیستم، من با همه مسلمانهای دیگر هستم. ضمناً انسان، وابستگی و پیوستگی خودش به جامعه اسلامی را در حال عبادت و بندگی اعلام می‌کند. خدایا، من فرد نیستم، تک نیستم، من عضوم، جزئی از کل و عضوی از پیکر هستم. «ما هستیم، نه من». در دنیای اسلام «من» وجود ندارد «ما» وجود دارد.

[۱۲] مطهری، مرتضی، گفتارهای معنوی، ص۹۴- ۹۵.

اعلام صلح و صفا

اقامه‌گر نماز، اعلام صلح و صفا با همه بندگان صالح خدا می‌کند. اعلام همزیستی مسالمت آمیز با همه افراد شایسته می‌کند. در حال نماز می‌گوید: من با هیچ بنده شایسته‌ای سر جنگ ندارم، چون اگر با بنده شایسته‌ای سر جنگ داشته باشم خود ناشایسته‌ام.

تاکید بر ارتباط انسان‌ها

در مساله۱۴۰۲ رساله توضیح المسائل امام خمینی (رحمه‌الله‌علیه) آمده است: مستحب است، که انسان صبر کند نماز را به جماعت بخواند، نماز جماعت، از نماز اوّل وقت فُرادی که آن را طول بدهند، بهتر می‌باشد. این سه معیار، حکایت‌گر از عنایت ویژه به ارتباط جمعی و ارتباط انسانها می‌باشد، که جماعت بر تکروی رجحان دارد.

[۱۳] خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل، مساله ۱۴۰۲.

پیوستن به جمع

برای اتصال قطره به دریا، شارع مقدّس توصیه می‌کند، زمانی که جماعت برپا می‌شود و نمازگزار نمازش را فُرادای خوانده است، دوباره با جماعت بخواند.

[۱۴] خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل، مساله ۱۴۰۳.

در بخشنامه فقهی، اصل جماعت است و فُرادی گویی فرع. در صورتی که نمازگزار به نماز مستحبی اشتغال دارد و از سوی دیگر نماز جماعت برپا شده، در صورتی که اطمینان ندارد که اگر نماز را تمام کند به جماعت می‌رسد، به نماز گزار اجازه داده است نماز را رها کند و برود به دریا بپیوندد و مشغول نماز جماعت شود. فرامین مستحبی، پیرامون اقامه نمازهای واجب به صورت جماعت، ثواب مضاعف به تعداد اینکه، اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند، هر رکعت از نماز آنان ثواب ۱۵۰ نماز را دارد و اگر دو نفر اقتدا کنند، هر رکعت ثواب ۶۰۰ نماز دارد، و یا حاضر نشدن به جماعت، از روی بی اعتنایی جایز نیست، و یا شایسته نیست که نمازگزار بدون عذر، نماز جماعت را ترک کند. همه و همه، از نقش کاربردی صلاه بر محور ارتباط جمعی، حکایت می‌کند.

درمان وسواس

نمازگزارانی که به بیماری وسواس مبتلا هستند، مرض، آنها را با دوای جماعت حلّ می‌کند و بدین طریق می‌فرماید: کسی که در نماز وسواس دارد و فقط در صورتی که نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت می‌شود، باید نماز را با جماعت بخواند.

[۱۵] خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل، مساله ۱۴۰۵.

استحکام پیوند نمازگزاران

در عید فطر که شادمانی روزه‌داران بعد از یک ماه روزه‌داری فراهم می‌شود، شارع مبین توصیه می‌کند، نماز عید را در زمان غیبت امام (علیه‌السّلام) به جماعت و به قصد رجاء بخوانند.

[۱۶] خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل، مساله ۱۴۰۷.

همین سفارش در عید قربان نیز به چشم می‌خورد تا پیوند نمازگزاران عید قربان استحکام بیشتری یابد.

تشویق بر پیوند دل‌ها

«یدالله مع الجماعه؛

[۱۷] امام علی (علیه‌السلام)، نهج البلاغه، خطبه۱۳۷.

[۱۸]