توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نفر – به سکون فاء (مفردات‌قرآن) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نفر – به سکون فاء (مفردات‌قرآن) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نفر – به سکون فاء (مفردات‌قرآن) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نفر – به سکون فاء (مفردات‌قرآن) ۲۸ اسلاید در PowerPoint

منبع: نفر – به سکون فاء (قاموس قرآن (جلد ۷))

دیگر کاربردها: نفر (ابهام‌زدایی).

نَفْر (به فتح نون و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم که اگر با «مِنْ» و «عنْ» آید به معنای دوری و تفرّق باشد و اگر با «اِلی» باشد به معنای خروج و رفتن به سوی چیزی است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: نُفور (به ضم نون) به معنای دوری؛ اِسْتِنْفار (به کسر الف و تاء و سکون سین و نون) به معنای رم دادن و رم کردن و طلب خروج و حرکت؛ نَفَر (به فتح نون و فاء) به معنای گروه و دسته و عشیره؛ و نَفیر (به فتح نون) به معنای جماعتی از مردان است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای نَفْر
۲ – کاربردها
۲.۱ – نفور
۲.۲ – استنفار
۲.۳ – نفر به فتح فاء
۲.۴ – نفیر
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای نَفْر

نَفْر:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۲.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۷.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۹.

(بر وزن فَلْس) اگر با «مِنْ» و «عنْ» آید به معنی دوری و تفرّق باشد و اگر با «اِلی» باشد به معنی خروج و رفتن است و به عبارت دیگر اگر گوئیم: «نَفَرَ منه و عنه» یعنی از آن دور شد و اگر گوئیم «نَفَرَ الیه» یعنی به سوی آن رفت.
در قاموس گوید: «النَّفْرُ: التّفرّق»

[۴] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۲، ص۱۴۶.

و در اقرب الموارد آمده: «نَفَرَتِ‌ الدّابّه من کذا»، یعنی: از آن ترسید و کنار شد.

[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۵۳.

در مجمع ذیل‌: (قِیلَ لَکُمُ‌ انْفِرُوا)

[۶] توبه/سوره۹، آیه۳۸.

(…به شما گفته مى‌شود: «حرکت کنید در راه خدا …)

[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۳.

گوید: نفر رفتن است به سوی آنچه بر آن تهییج شده و در جای دیگر گفته: آن در اصل به معنی فزع است.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۷.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۹۳.

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۷۸.

[۱۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۷۳.

۲ – کاربردها

(فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ‌)

[۱۲] توبه/سوره۹، آیه۱۲۲.

آن در تقدیر «فلولا نفر الی طلب العلم» است؛ یعنی: «چرا از هر گروه دسته‌ای به طلب علم خارج نمی‌شوند تا در دین عالم باشند».

[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۰۴.

[۱۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۴۹.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۲۶.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۴۰.

راجع به این آیه در «فقه» بحث شده است.

(ببینید: فقه (مفردات‌قرآن))

(یا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ‌ فَانْفِرُوا ثُباتٍ اَوِ انْفِرُوا جَمِیعاً)

[۱۷] نساء/سوره۴، آیه۷۱.

‌«ای اهل ایمان احتیاط (و اسلحه) خویش را برگیرید و گروه گروه یا همگی به جهاد خارج شوید».

[۱۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۴۱۶.

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۶۶۷.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۲.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۲۳۰.

۲.۱ – نفور

نُفور: (بر وزن عُقول) به معنی دوری است‌.

[۲۲] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۲، ص۱۴۶.

(بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ)

[۲۳] ملک/سوره۶۷، آیه۲۱.

«بلکه در طغیان و دوری از حق اصرار ورزیدند»؛

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۶۰.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۰۶.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۹۱.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۸۹.

و اگر با «الی» آید به معنی رفتن و خروج باشد چنانکه در اقرب الموارد هست.

[۲۸] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۵۴.

۲.۲ – استنفار

اِسْتِنْفار: رم دادن و رم کردن و طلب خروج و حرکت است‌.

[۲۹] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۲، ص۱۴۶.

[۳۰] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۵۴.

(کَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَهٌ • فَرَّتْ مِنْ قَسْو