توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مکر (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مکر (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مکر (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مکر (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint

منبع: مکر (قاموس قرآن (جلد ۶))

مقالات مرتبط: مَکْر (لغات‌قرآن)، مکر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، مکر.

مَکْر (به فتح میم و سکون کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای تدبیر است، اعمّ از آن که در کار بد باشد و یا در کار خوب.

فهرست مندرجات

۱ – معنای مَکْر
۲ – کاربردها
۲.۱ – مکر خدا در مرتبه ثانی
۲.۲ – ممدوح بودن نسبت مکر به خدا
۲.۳ – مکر خدا در مرتبه ابتدایی
۲.۴ – انحصار مکر به خدا
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای مَکْر

مَکْر

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۶۵.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۷۲.

[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۸۴.

به معنای تدبیر است، اعمّ از آن که در کار بد باشد و یا در کار خوب.
در مفردات و اقرب الموارد می‌گوید: مکر آن است که شخص را به حیله‌اى از مقصودش منصرف کنى و آن دو نوع است محمود و مذموم. محمود آن است که از آن کار خوبى مراد باشد و مذموم بعکس است.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۷۲.

[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۲۴۷.

در المنار گفته: مکر در اصل تدبیر مخفى است که مکر شده را با آنچه گمان نمی‌کرد می‌کشد و اغلب در تدبیر بد کار می‌رود.

[۶] رشید‌رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۶.

اینکه در قاموس گفته: المکر: الخدیعه

[۷] فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۴۷۷.

و در صحاح آمده: المکر: الاحتیال و الخدیعه.

[۸] جوهری، اسماعیل بنحماد، الصحاح‌، ج۲، ص۸۱۹.

هر دو معنى غالب را در نظر گرفته‌اند.

۲ – کاربردها

بنا بر قول اقرب

[۹] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۲۴۷.

، مفردات

[۱۰] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۷۲.

، مجمع

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۴۵.

و المنار

[۱۲] رشید‌رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۹، ص۲۶.

مکر اعمّ و شامل تدبیر خوب و بد هر دو است. مؤیّد این سخن، قول خداوند است که فرموده:
(اسْتِکْباراً فِی الْأَرْضِ وَ مَکْرَ السَّیِّئِ وَ لا یَحِیقُ‌ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ‌)

[۱۳] فاطر/سوره۳۵، آیه۴۳.

(اینها همه به خاطر استکبار در زمین و نیرنگ‌هاى بدشان بود؛ و نیرنگ بد تنها دامان صاحبانش را مى‌گیرد.)

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۳۹.

[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۵۷.

[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۸۲.

[۱۷] طبرسی، مجمع البیان، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۴۵.

[۱۸] طبرسی، مجمع البیان، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۵۵.

وصف «السَّیِّئُ» می‌رساند که مکر فى نفسه گاهى سیّئ است و گاهى حسن ایضا آیات‌:
(فَوَقاهُ اللَّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا)

[۱۹] غافر/سوره۴۰، آیه۴۵.

(خداوند او را از توطئه‌هاى شوم آنها نگه داشت.)

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۷۲.

[۲۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۳۵.

[۲۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۰۸.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۱۸.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۷۵.

(أَ فَأَمِنَ الَّذِینَ‌ مَکَرُوا السَّیِّئاتِ أَنْ یَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ‌)

[۲۵] نحل/سوره۱۶، آیه۴۵.

(آیا کسانى که توطئه‌هاى شومى کردند از این ایمن گشتند که خدا آنها را در زمین فرو برد.)

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۷۲.

[۲۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۶۲.

[۲۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۸۱.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۶۰.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۶۷.

در اینجا لازم است به سه مطلب اشاره شود:

۲.۱ – مکر خدا در مرتبه ثانی

در بسیارى از آیات، آن‌گاه که نسبت مکر به خدا داده شده مکر در مرتبه ثانى است. یعنى اوّل مکر بد‌کاران در مقابل دین حق و دستور خداوند است، سپس مکر خدا و آن دو جور است مجازات و غیر آن مثلا در آیه‌:
(وَ یَمْکُرُونَ‌ وَ یَمْکُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیْرُ الْماکِرِینَ‌)

[۳۱] انفال/سوره۸، آیه۳۰.

(آنها توطئه مى‌کردند، و خداوند هم تدبیر مى‌کرد؛ و خدا بهترین تدبیرکنندگان است.)

[۳۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۸۰.

[۳۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۶۶.

[۳۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۸۶.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۲۶.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۰۴.

مراد از «یَمْکُرُونَ» حیله و تدبیر مشرکین است، که می‌خواستند حضرت رسول (صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) را بکشند یا زندانى کنند و یا تبعید نمایند. و مراد از «یَمْکُرُ اللَّهُ» همان تدبیر خداوند است، که آن حضرت (صلّى‌اللّه‌علیه‌و‌آله) را مأمور به هجرت نمود.
ایضا در آیه‌ :
(وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیْرُ الْماکِرِینَ‌)

[۳۷] آل‌عمران/سوره۳، آیه۵۴.

(و خداوند براى حفظ او و آیینش، تدبیر نمود؛ و خداوند، بهترین تدبیرکنندگان است.)

[۳۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷.

[۳۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۰۶.

[۴۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۳۲۲.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۵۸.

[۴۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسی