پاورپوینت کامل لغات قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل لغات قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لغات قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل لغات قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :
پاورپوینت کامل لغات قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
این صفحه در بردارنده عناوین کتاب پاورپوینت کامل لغات قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint در تفسیر نمونه نوشته آیت الله ناصر مکارم شیرازی به قلم محمدجواد امامی است.
فهرست مندرجات
۱ – آ
۲ – أ
۳ – ب
۴ – ت
۵ – ث
۶ – ج
۷ – ح
۸ – خ
۹ – د
۱۰ – ذ
۱۱ – ر
۱۲ – ز
۱۳ – س
۱۴ – ش
۱۵ – ص
۱۶ – ض
۱۷ – ط
۱۸ – ظ
۱۹ – ع
۲۰ – غ
۲۱ – ف
۲۲ – ق
۲۳ – ک
۲۴ – گ
۲۵ – ل
۲۶ – م
۲۷ – ن
۲۸ – و
۲۹ – ه
۳۰ – ی
۱ – آ
آبِق (لغاتقرآن) [۱] ؛ اباق (مفرداتقرآن)، اباق (مفرداتنهجالبلاغه)، اباق
آثار (لغاتقرآن) [۲] ؛ اثر (مفرداتقرآن)، اثر (مفرداتنهجالبلاغه)، اثر
آثارَهُمْ (لغاتقرآن) [۳] ؛ اثر (مفرداتقرآن)، اثر (مفرداتنهجالبلاغه)، اثر
آثَرَکَ (لغاتقرآن) [۴] ؛ اثر (مفرداتقرآن)، ایثار (مفرداتنهجالبلاغه)، ایثار
اَثَم (لغاتقرآن) [۵] ؛ اثم (مفرداتقرآن)، اثم (مفرداتنهجالبلاغه)، اثم
آذَنْتُ (لغاتقرآن) [۶] ؛ اذن – به کسر الف و سکون ذال (مفرداتقرآن)، ایذان (مفرداتنهجالبلاغه)
آزَر (لغاتقرآن) [۷] ؛ ازر (مفرداتقرآن)، ازر (مفرداتنهجالبلاغه)، آزر (ابهامزدایی)
آزِفَه (لغاتقرآن) [۸] ؛ ازف (مفرداتقرآن)، ازف (مفرداتنهجالبلاغه)
آسَفُونا (لغاتقرآن) [۹] ؛ اسف (مفرداتقرآن)، اسف (مفرداتنهجالبلاغه)
آسِن (لغاتقرآن) [۱۰] ؛ اسن (مفرداتقرآن)، آجن (مفرداتنهجالبلاغه)
آصال (لغاتقرآن) [۱۱] ؛ اصیل (مفرداتقرآن)، اصیل (مفرداتنهجالبلاغه)
آل (لغاتقرآن) [۱۲] ؛ آل (مفرداتقرآن)، آل (مفرداتنهجالبلاغه)، آل
آللّهُ (لغاتقرآن) [۱۳] ؛ الله (مفرداتقرآن)، الله (مفرداتنهجالبلاغه)، الله
آمَنّا (لغاتقرآن) [۱۴] ؛ ایمان (مفرداتقرآن)، ایمان (مفرداتنهجالبلاغه)، ایمان
آمِنُون (لغاتقرآن) [۱۵] ؛ امن (مفرداتقرآن)، امنیت (مفرداتنهجالبلاغه)، امنیت
آن (لغاتقرآن)؛ آنی (لغاتقرآن) [۱۶] ؛ انی – به کسر الف و سکون نون (مفرداتقرآن)، انی (مفرداتنهجالبلاغه)
آناء (لغاتقرآن) [۱۷] ؛ آناء (مفرداتقرآن)، آن (مفرداتنهجالبلاغه)، آن
آنَسْتُ (لغاتقرآن) [۱۸] ؛ انس – به ضم الف (مفرداتقرآن)، انس – به ضم الف (مفرداتنهجالبلاغه)، انس (اخلاق)
آنَسْتُمْ (لغاتقرآن) [۱۹] ؛ انس – به ضم الف (مفرداتقرآن)، انس – به ضم الف (مفرداتنهجالبلاغه)، انس (اخلاق)
آنِفاً (لغاتقرآن) [۲۰] ؛ انف (مفرداتقرآن)، انف (مفرداتنهجالبلاغه)، انف
آنیَه (لغاتقرآن) [۲۱] ؛ اناء (مفرداتقرآن)، اناء (مفرداتنهجالبلاغه)، اناء
آیات اللَّه (لغاتقرآن) [۲۲] ؛ آیه (مفرداتقرآن)، آیه (مفرداتنهجالبلاغه)، آیه
آیَهٍ (لغاتقرآن) [۲۳] ؛ آیه (مفرداتقرآن)، آیه (مفرداتنهجالبلاغه)، آیه
آیَهً بَیِّنَهً (لغاتقرآن) [۲۴] ؛ آیه (مفرداتقرآن)، آیه (مفرداتنهجالبلاغه)، آیه
۲ – أ
أَب (لغاتقرآن) [۲۵] ؛ اب (مفرداتقرآن)، اب (مفرداتنهجالبلاغه)، اب
أَبّ – به تشدید باء (لغاتقرآن) [۲۶] ؛ ابّ – به تشدید باء (مفرداتقرآن)، چراگاه
أَبابیل (لغاتقرآن) [۲۷] ؛ ابابیل (مفرداتقرآن)، ابابیل
أَباریق (لغاتقرآن) [۲۸] ؛ اباریق (مفرداتقرآن)، برق (مفرداتنهجالبلاغه)، برق
أَبَد (لغاتقرآن)؛ أمد (لغاتقرآن) [۲۹] ؛ ابد (مفرداتقرآن)، ابد (مفرداتنهجالبلاغه)، ابد
أَبْرار (لغاتقرآن)؛ بَرّ (لغاتقرآن)؛ بِرّ (لغاتقرآن) [۳۰] ؛ ابرار (مفرداتقرآن)، ابرار (مفرداتنهجالبلاغه)، ابرار
إِبْرام (لغاتقرآن) [۳۱] ؛ ابرام (مفرداتقرآن)، ابرام (مفرداتنهجالبلاغه)
أَبصار (لغاتقرآن) [۳۲] ؛ بصر (مفرداتقرآن)، بصر (مفرداتنهجالبلاغه)، بصر
أَبْصَرْنَا (لغاتقرآن) [۳۳] ؛ بصیرت (مفرداتقرآن)، بصیرت (مفرداتنهجالبلاغه)، بصیرت
أَبَق (لغاتقرآن) [۳۴] ؛ اباق (مفرداتقرآن)، اباق (مفرداتنهجالبلاغه)، اباق
إِبْکارِ (لغاتقرآن) [۳۵] ؛ بکر (مفرداتقرآن)، بکر (مفرداتنهجالبلاغه)، بکر
أَبْکَم (لغاتقرآن) [۳۶] ؛ بکم (مفرداتقرآن)، بکم (مفرداتنهجالبلاغه)
إِبلیس (لغاتقرآن) [۳۷] ؛ ابلیس (مفرداتقرآن)، ابلیس (مفرداتنهجالبلاغه)، ابلیس
أَتْراب (لغاتقرآن) [۳۸] ؛ اتراب (مفرداتقرآن)، تراب (مفرداتنهجالبلاغه)، تراب
إتقان (لغاتقرآن) [۳۹] ؛ اتقان (مفرداتقرآن)، اتقان (مفرداتنهجالبلاغه)
إِئْتَمِرُوا (لغاتقرآن) [۴۰] ؛ ایتمار (مفرداتقرآن)، امر (مفرداتنهجالبلاغه)، امر
أَ تَهْتَدی (لغاتقرآن) [۴۱] ؛ اهتداء (مفرداتقرآن)، اهتداء (مفرداتنهجالبلاغه)، هدایت
أَتی (لغاتقرآن) [۴۲] ؛ اتیان (مفرداتقرآن)، اتیان (مفرداتنهجالبلاغه)، اتیان
أَثابَهُمُ (لغاتقرآن) [۴۳] ؛ ثواب (مفرداتقرآن)، ثواب (مفرداتنهجالبلاغه)، ثواب
أثاث (لغاتقرآن) [۴۴] ؛ اثاث (مفرداتقرآن)، اثاث
أَثار (لغاتقرآن) [۴۵] ؛ ثور (مفرداتقرآن)، ثور (مفرداتنهجالبلاغه)
أَثارُوا الأَرْضَ (لغاتقرآن) [۴۶] ؛ ثور (مفرداتقرآن)، ثور (مفرداتنهجالبلاغه)
أَثارَه (لغاتقرآن) [۴۷] ؛ اثر (مفرداتقرآن)، اثر (مفرداتنهجالبلاغه)، اثر
إِثّاقَلْتُمْ (لغاتقرآن) [۴۸] ؛ ثقل – به کسر ثاء (مفرداتقرآن)، ثقل – به کسر ثاء (مفرداتنهجالبلاغه)، ثقل
أَثَر (لغاتقرآن) [۴۹] ؛ اثر (مفرداتقرآن)، اثر (مفرداتنهجالبلاغه)، اثر
أَثَرْنَ (لغاتقرآن) [۵۰] ؛ ثور (مفرداتقرآن)، ثور (مفرداتنهجالبلاغه)
أَثقال (لغاتقرآن) [۵۱] ؛ ثقل – به کسر ثاء (مفرداتقرآن)، ثقل – به کسر ثاء (مفرداتنهجالبلاغه)، ثقل
أَثْل (لغاتقرآن) [۵۲] ؛ اثل (مفرداتقرآن)، اثل (مفرداتنهجالبلاغه)
إِثْم (لغاتقرآن) [۵۳] ؛ اثم (مفرداتقرآن)، اثم (مفرداتنهجالبلاغه)، اثم
أَثِیم (لغاتقرآن) [۵۴] ؛ اثم (مفرداتقرآن)، اثم (مفرداتنهجالبلاغه)، اثم
أُجاج (لغاتقرآن) [۵۵] ؛ اجاج (مفرداتقرآن)، اجاج (مفرداتنهجالبلاغه)، اجاج
إِجْتِباء (لغاتقرآن) [۵۶] ؛ اجتباء (مفرداتقرآن)، اجتباء (مفرداتنهجالبلاغه)، اجتباء
إِجْتَرَحُوا (لغاتقرآن) [۵۷] ؛ جرح (مفرداتقرآن)، جرح – به ضم جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، جرح
أَجْداث (لغاتقرآن) [۵۸] ؛ جدث (مفرداتقرآن)، جدث (مفرداتنهجالبلاغه)، جدث
أَجْدَر (لغاتقرآن) [۵۹] ؛ اجدر (مفرداتقرآن)، اجدر (مفرداتنهجالبلاغه)
أَجْر (لغاتقرآن) [۶۰] ؛ اجر (مفرداتقرآن)، اجر (مفرداتنهجالبلاغه)، اجر
أَجرام (لغاتقرآن) [۶۱] ؛ جرم – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، جرم – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، جرم
أَجْل (لغاتقرآن) [۶۲] ؛ اجل – به سکون جیم (مفرداتقرآن)، اجل – به سکون جیم (مفرداتنهجالبلاغه)
أَجَل (لغاتقرآن) [۶۳] ؛ اجل – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، اجل – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، اجل
أَجْلِب (لغاتقرآن) [۶۴] ؛ جلب (مفرداتقرآن)، جلب (مفرداتنهجالبلاغه)
أَجَلٌ مُسَمّیً (لغاتقرآن) [۶۵] ؛ اجل – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، اجل – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، اجل مسمی
أَجْنِحَه (لغاتقرآن) [۶۶] ؛ اجنحه (مفرداتقرآن)، اجنحه (مفرداتنهجالبلاغه)، جناح
أُجُور (لغاتقرآن) [۶۷] ؛ اجر (مفرداتقرآن)، اجر (مفرداتنهجالبلاغه)، اجر
أَحادیثِ (لغاتقرآن) [۶۸] ؛ حدث (مفرداتقرآن)، حدث (مفرداتنهجالبلاغه)؛ حدوث
أَحْبار (لغاتقرآن) [۶۹] ؛ حبر (مفرداتقرآن)، احبار
أَحزاب (لغاتقرآن) [۷۰] ؛ حزب (مفرداتقرآن)، حزب (مفرداتنهجالبلاغه)، حزب
إِحسان (لغاتقرآن) [۷۱] ؛ حسن (مفرداتقرآن)، احسان (مفرداتنهجالبلاغه)، احسان
أَحْسَنِها (لغاتقرآن) [۷۲] ؛ احسن (مفرداتقرآن)، احسن (مفرداتنهجالبلاغه)
أُحْشُرُوا (لغاتقرآن) [۷۳] ؛ حشر (مفرداتقرآن)، حشر (مفرداتنهجالبلاغه)، حشر
أَحْصُوا (لغاتقرآن) [۷۴] ؛ احصاء (مفرداتقرآن)، احصاء (مفرداتنهجالبلاغه)
أَحَقّ (لغاتقرآن) [۷۵] ؛ حق (مفرداتقرآن)، حق (مفرداتنهجالبلاغه)، حق
أَحْقاب (لغاتقرآن) [۷۶] ؛ احقاب (مفرداتقرآن)، احقاب (مفرداتنهجالبلاغه)، حقب
أَحْلام (لغاتقرآن) [۷۷] ؛ احلام (مفرداتقرآن)، احلام (مفرداتنهجالبلاغه)، حلم
أَحْوی (لغاتقرآن) [۷۸] ؛ احوی (مفرداتقرآن)
أُحیطَ (لغاتقرآن) [۷۹] ؛ احاطه (مفرداتقرآن)، احاطه (مفرداتنهجالبلاغه)
أَخافُ (لغاتقرآن) [۸۰] ؛ خوف (مفرداتقرآن)، خوف (مفرداتنهجالبلاغه)، خوف
أَخْبَتُوا (لغاتقرآن) [۸۱] ؛ اخبات (مفرداتقرآن)، اخبات (مفرداتنهجالبلاغه)، اخبات
أُخْت (لغاتقرآن) [۸۲] ؛ اخت (مفرداتقرآن)، اخت
إِختلاف (لغاتقرآن) [۸۳] ؛ اختلاف (مفرداتقرآن)، خلف (مفرداتنهجالبلاغه)
إِخْتِلاق (لغاتقرآن) [۸۴] ؛ خلق – به فتح خاء (مفرداتقرآن)، خلق – به فتح خاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خلقت
أَخْدانٍ (لغاتقرآن) [۸۵] ؛ اخدان (مفرداتقرآن)، خدن (مفرداتنهجالبلاغه)، خدن
أُخْدُود (لغاتقرآن) [۸۶] ؛ اخدود (مفرداتقرآن)، اخدود (مفرداتنهجالبلاغه)، اخدود
أَخْذ (لغاتقرآن) [۸۷] ؛ اخذ (مفرداتقرآن)، اخذ (مفرداتنهجالبلاغه)
أَخَذْ (لغاتقرآن) [۸۸] ؛ اخذ (مفرداتقرآن)، اخذ (مفرداتنهجالبلاغه)
أُخْراکُمْ (لغاتقرآن) [۸۹] ؛ آخر – به کسر خاء (مفرداتقرآن)، آخر – به کسر خاء (مفرداتنهجالبلاغه)، آخر
أخرس [۹۰] ؛ أَبْکَم (لغاتقرآن)
أَخِّرْنا (لغاتقرآن) [۹۱] ؛ آخر – به کسر خاء (مفرداتقرآن)، آخر – به کسر خاء (مفرداتنهجالبلاغه)، آخر
أَخسَئوا (لغاتقرآن) [۹۲] ؛ خسأ (مفرداتقرآن)، خسأ (مفرداتنهجالبلاغه)
أَخْفی (لغاتقرآن) [۹۳] ؛ خفاء (مفرداتقرآن)، خفاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خفاء
أَخِلّاء (لغاتقرآن) [۹۴] ؛ اخلاء (مفرداتقرآن)، اخلاء (مفرداتنهجالبلاغه)، اخلاء
أَخْلَدَ (لغاتقرآن) [۹۵] ؛ خلود (مفرداتقرآن)، خلود (مفرداتنهجالبلاغه)، خلود
إِخْوان (لغاتقرآن) [۹۶] ؛ اخ (مفرداتقرآن)، اخ (مفرداتنهجالبلاغه)، اخ
إِدّ (لغاتقرآن) [۹۷] ؛ ادّ (مفرداتقرآن)
إِدّارَک (لغاتقرآن) [۹۸] ؛ تدارک (مفرداتقرآن)، تدارک (مفرداتنهجالبلاغه)
إِدبار (لغاتقرآن) [۹۹] ؛ دبر (مفرداتقرآن)، دبر (مفرداتنهجالبلاغه)
أَدْعیاء (لغاتقرآن) [۱۰۰] ؛ دعی (مفرداتقرآن)، دعی (مفرداتنهجالبلاغه)
أَدنی (لغاتقرآن) [۱۰۱] ؛ ادنی (مفرداتقرآن)، ادنی (مفرداتنهجالبلاغه)
أَدْهی (لغاتقرآن) [۱۰۲] ؛ ادهی (مفرداتقرآن)، ادهی (مفرداتنهجالبلاغه)
أَذْقان (لغاتقرآن) [۱۰۳] ؛ ذقن (مفرداتقرآن)، ذقن
أَذَلّین (لغاتقرآن) [۱۰۴] ؛ ذلّ (مفرداتقرآن)، ذلّ (مفرداتنهجالبلاغه)، ذلت
أَذَّنَ (لغاتقرآن) [۱۰۵] ؛ اذن – به کسر الف و سکون ذال (مفرداتقرآن)، اذن – به کسر الف (مفرداتنهجالبلاغه)، اذن
أُذُن (لغاتقرآن) [۱۰۶] ؛ اذن – به ضم الف (مفرداتقرآن)، اذن – به ضم الف (مفرداتنهجالبلاغه)
أَذِّن (لغاتقرآن) [۱۰۷] ؛ اذن – به کسر الف و سکون ذال (مفرداتقرآن)، اذن – به کسر الف (مفرداتنهجالبلاغه)، اذن
أَذِنَتْ (لغاتقرآن) [۱۰۸] ؛ اذن – به ضم الف (مفرداتقرآن)، اذن – به ضم الف (مفرداتنهجالبلاغه)
أَرائِک (لغاتقرآن) [۱۰۹] ؛ اریکه (مفرداتقرآن)
أَراذِل (لغاتقرآن) [۱۱۰] ؛ رذل (مفرداتقرآن)، رذل (مفرداتنهجالبلاغه)
أَ رَأَیْتُمْ (لغاتقرآن) [۱۱۱] ؛ رأی (مفرداتقرآن)، رأی – به فتح همزه (مفرداتنهجالبلاغه)، رؤیت
إِرْبَه (لغاتقرآن) [۱۱۲] ؛ ارب (مفرداتقرآن)، ارب (مفرداتنهجالبلاغه)، ارب
إِرْتَبْتُم (لغاتقرآن) [۱۱۳] ؛ ریب (مفرداتقرآن)، ریب (مفرداتنهجالبلاغه)، ریب
أرْتَقِب (لغاتقرآن) [۱۱۴] ؛ ارتقاب (مفرداتقرآن)، ارتقاب (مفرداتنهجالبلاغه)
إِرث (لغاتقرآن) [۱۱۵] ؛ ارث (مفرداتقرآن)، ارث (مفرداتنهجالبلاغه)، ارث
أَرْجاء (لغاتقرآن) [۱۱۶] ؛ رجا (مفرداتقرآن)، رجا (مفرداتنهجالبلاغه)
أَرْداکُمْ (لغاتقرآن) [۱۱۷] ؛ ردی (مفرداتقرآن)، ردی (مفرداتنهجالبلاغه)
أَرَدْنا (لغاتقرآن) [۱۱۸] ؛ رود (مفرداتقرآن)، رود (مفرداتنهجالبلاغه)، اراده
أَرْذَل (لغاتقرآن) [۱۱۹] ؛ رذل (مفرداتقرآن)، رذل (مفرداتنهجالبلاغه)
أَرْسی (لغاتقرآن) [۱۲۰] ؛ رسو (مفرداتقرآن)، رسو (مفرداتنهجالبلاغه)
أَرْض (لغاتقرآن) [۱۲۱] ؛ ارض (مفرداتقرآن)، ارض (مفرداتنهجالبلاغه)، ارض
أَرْکَسَهُمْ (لغاتقرآن) [۱۲۲] ؛ رکس (مفرداتقرآن)، رکس (مفرداتنهجالبلاغه)
أرْکُض (لغاتقرآن) [۱۲۳] ؛ رکض (مفرداتقرآن)، رکض (مفرداتنهجالبلاغه)
إِرهاص (لغاتقرآن) [۱۲۴] ؛ ارهاص
أَزّ (لغاتقرآن) [۱۲۵] ؛ از (مفرداتقرآن)
إزْدُجِر (لغاتقرآن) [۱۲۶] ؛ زجر (مفرداتقرآن)، زجر (مفرداتنهجالبلاغه)
أَزْر (لغاتقرآن) [۱۲۷] ؛ ازر (مفرداتقرآن)، ازر (مفرداتنهجالبلاغه)
أُزْلِفَتْ (لغاتقرآن) [۱۲۸] ؛ زلف (مفرداتقرآن)، زلف (مفرداتنهجالبلاغه)
أَزْواج (لغاتقرآن) [۱۲۹] ؛ زوج (مفرداتقرآن)، زوج (مفرداتنهجالبلاغه)، زوجیت
أَزْواجاً (لغاتقرآن) [۱۳۰] ؛ زوج (مفرداتقرآن)، زوج (مفرداتنهجالبلاغه)، زوجیت
أساطیر (لغاتقرآن) [۱۳۱] ؛ اساطیر (مفرداتقرآن)، اساطیر (مفرداتنهجالبلاغه)، اساطیر
أَساوِرَ (لغاتقرآن) [۱۳۲] ؛ اساور (مفرداتقرآن)، اساور (مفرداتنهجالبلاغه)
أَسْباط (لغاتقرآن) [۱۳۳] ؛ سبط (مفرداتقرآن)، سبط (مفرداتنهجالبلاغه)، اسباط
أَسْبَغ (لغاتقرآن) [۱۳۴] ؛ سبغ (مفرداتقرآن)، سبغ (مفرداتنهجالبلاغه)
إستباق (لغاتقرآن) [۱۳۵] ؛ سبق (مفرداتقرآن)، سبق (مفرداتنهجالبلاغه)، سابق
إِسْتَبْرَق (لغاتقرآن) [۱۳۶] ؛ استبرق (مفرداتقرآن)
إستبشار (لغاتقرآن) [۱۳۷] ؛ بشارت (مفرداتقرآن)، بشارت (مفرداتنهجالبلاغه)، بشارت
إسْتَحَقَّ (لغاتقرآن) [۱۳۸] ؛ حق (مفرداتقرآن)، حق (مفرداتنهجالبلاغه)، حق
إِستَحوَذَ (لغاتقرآن) [۱۳۹] ؛ استحواذ (مفرداتقرآن)، استحواذ (مفرداتنهجالبلاغه)
إِستِضعاف (لغاتقرآن) [۱۴۰] ؛ استضعاف (مفرداتقرآن)، استضعاف (مفرداتنهجالبلاغه)، استضعاف
إِسْتَغْلَظَ (لغاتقرآن) [۱۴۱] ؛ غلیظ (مفرداتقرآن)، غلیظ (مفرداتنهجالبلاغه)
إِسْتَفْتِهِم (لغاتقرآن) [۱۴۲] ؛ فتوی (مفرداتقرآن)، فتوی (مفرداتنهجالبلاغه)، فتوی
إِسْتَفْزِزْ (لغاتقرآن) [۱۴۳] ؛ فز (مفرداتقرآن)، فزّ (مفرداتنهجالبلاغه)
إِسْتَقامُوا (لغاتقرآن) [۱۴۴] ؛ استقامت (مفرداتقرآن)، استقامت (مفرداتنهجالبلاغه)، استقامت
إِسْتَکَانُوا (لغاتقرآن) [۱۴۵] ؛ استکانت
إِستِماع (لغاتقرآن) [۱۴۶] ؛ استماع (مفرداتقرآن)، استماع (مفرداتنهجالبلاغه)، استماع
إِسْتَوی (لغاتقرآن) [۱۴۷] ؛ استواء (مفرداتقرآن)، استواء (مفرداتنهجالبلاغه)
إِسْتَهْوَتْهُ (لغاتقرآن) [۱۴۸] ؛ هوی (مفرداتقرآن)، هوی (مفرداتنهجالبلاغه)، هوای نفس
أَسْحار (لغاتقرآن) [۱۴۹] ؛ سحر – به فتح سین (مفرداتقرآن)، سحر – به فتح سین (مفرداتنهجالبلاغه)، سحر – به فتح سین
أَسْرِ (لغاتقرآن) [۱۵۰] ؛ اسراء (مفرداتقرآن)، اسراء (مفرداتنهجالبلاغه)
أسرار (لغاتقرآن) [۱۵۱] ؛ سر (مفرداتقرآن)، سر (مفرداتنهجالبلاغه)، سر (راز)
إِسْراف (لغاتقرآن) [۱۵۲] ؛ اسراف (مفرداتقرآن)، اسراف (مفرداتنهجالبلاغه)، اسراف
أُسَرِّحْکُنَّ (لغاتقرآن) [۱۵۳] ؛ سرح (مفرداتقرآن)، سرح (مفرداتنهجالبلاغه)
أَسِف (لغاتقرآن) [۱۵۴] ؛ اسف (مفرداتقرآن)، اسف (مفرداتنهجالبلاغه)، اسف
أَسْفَرَ (لغاتقرآن) [۱۵۵] ؛ سفر (مفرداتقرآن)، سفر (مفرداتنهجالبلاغه)
إسلام (لغاتقرآن) [۱۵۶] ؛ اسلام (مفرداتقرآن)، اسلام (مفرداتنهجالبلاغه)، اسلام
أَسَلْنَا (لغاتقرآن) [۱۵۷] ؛ سیل (مفرداتقرآن)، سیل (مفرداتنهجالبلاغه)، سیل
إِسم (لغاتقرآن) [۱۵۸] ؛ اسم (مفرداتقرآن)، اسم (مفرداتنهجالبلاغه)، اسم
أُسْوَه (لغاتقرآن) [۱۵۹] ؛ اسوه (مفرداتقرآن)، اسوه (مفرداتنهجالبلاغه)، اسوه
أَشْتات (لغاتقرآن) [۱۶۰] ؛ شتت (مفرداتقرآن)، شتت (مفرداتنهجالبلاغه)
إِشتِراء (لغاتقرآن) [۱۶۱] ؛ شری (مفرداتقرآن)، شری (مفرداتنهجالبلاغه)، شراء
إِشْتَرَوا (لغاتقرآن) [۱۶۲] ؛ شری (مفرداتقرآن)، شری (مفرداتنهجالبلاغه)، شراء
أَشِحَّهً (لغاتقرآن) [۱۶۳] ؛ شحّ (مفرداتقرآن)، شحّ (مفرداتنهجالبلاغه)، شحّ
أَشُدّ (لغاتقرآن) [۱۶۴] ؛ شدّ (مفرداتقرآن)، شدّ (مفرداتنهجالبلاغه)
أَشِر (لغاتقرآن) [۱۶۵] ؛ اشر (مفرداتقرآن)
أَشْراط (لغاتقرآن) [۱۶۶] ؛ شرط (مفرداتقرآن)، شرط (مفرداتنهجالبلاغه)، شرط
أَشْقی (لغاتقرآن) [۱۶۷] ؛ شقاوت (مفرداتقرآن)، شقاوت (مفرداتنهجالبلاغه)، شقاوت
إِشْمَأَزَّت (لغاتقرآن) [۱۶۸] ؛ شمأز (مفرداتقرآن)
أَشْهاد (لغاتقرآن) [۱۶۹] ؛ شهود (مفرداتقرآن)، شهود (مفرداتنهجالبلاغه)، شهود
أَشْیاع (لغاتقرآن) [۱۷۰] ؛ شیعه (مفرداتقرآن)، شیع (مفرداتنهجالبلاغه)، شیعه
أصحابُ الأَیکَه (لغاتقرآن) [۱۷۱] ؛ اصحاب ایکه (مفرداتقرآن)، اصحاب ایکه
إِصْر (لغاتقرآن) [۱۷۲] ؛ اصر (مفرداتقرآن)، اصر (مفرداتنهجالبلاغه)
إصْطَفی (لغاتقرآن) [۱۷۳] ؛ صفو (مفرداتقرآن)، صفو (مفرداتنهجالبلاغه)
إِصْطِنَاع (لغاتقرآن) [۱۷۴] ؛ صنع (مفرداتقرآن)، صنع (مفرداتنهجالبلاغه)
إِصغاء (لغاتقرآن) [۱۷۵] ؛ صغو (مفرداتقرآن)، صغو (مفرداتنهجالبلاغه)
أَصْفاد (لغاتقرآن) [۱۷۶] ؛ صفد (مفرداتقرآن)، صفد (مفرداتنهجالبلاغه)
إصْفَحُوا (لغاتقرآن) [۱۷۷] ؛ صفح (مفرداتقرآن)، صفح (مفرداتنهجالبلاغه)
إصلاح بال (لغاتقرآن) [۱۷۸] ؛ اصلاح (مفرداتقرآن)، اصلاح (مفرداتنهجالبلاغه)، اصلاح
إِصْلَوا (لغاتقرآن) [۱۷۹] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)، صَلْی (لغاتقرآن)، صِلِیّ (لغاتقرآن)
أصنام (لغاتقرآن) [۱۸۰] ؛ صنم (مفرداتقرآن)، صنم (مفرداتنهجالبلاغه)، صنم
أصیل (لغاتقرآن) [۱۸۱] ؛ اصیل (مفرداتقرآن)، اصیل (مفرداتنهجالبلاغه)، آصال (لغاتقرآن)
أَضْعاف (لغاتقرآن) [۱۸۲] ؛ ضعف – به کسر ضاد (مفرداتنهجالبلاغه)، ضِعْف (لغاتقرآن)
أَضْغاث (لغاتقرآن) [۱۸۳] ؛ ضغث (مفرداتقرآن)، ضغث (مفرداتنهجالبلاغه)، ضِغْث (لغاتقرآن)، ضغث
إعْتَبِرُوا (لغاتقرآن) [۱۸۴] ؛ عبر (مفرداتقرآن)، عبر (مفرداتنهجالبلاغه)، عِبْرَهٌ (لغاتقرآن)، عبرت
إعتکاف (لغاتقرآن) [۱۸۵] ؛ اعتکاف (مفرداتقرآن)، اعتکاف (مفرداتنهجالبلاغه)، عاکف (لغاتقرآن)، اعتکاف
إعْتِلُوه (لغاتقرآن) [۱۸۶] ؛ عتل (مفرداتقرآن)، عُتُلّ (لغاتقرآن)
إِعْتَمَرَ (لغاتقرآن) [۱۸۷] ؛ عمره (مفرداتنهجالبلاغه)، عمره
أَعجاز (لغاتقرآن) [۱۸۸] ؛ عجز (مفرداتقرآن)، عجز (مفرداتنهجالبلاغه)، اعجاز
أعجَمیّ (لغاتقرآن) [۱۸۹] ؛ عجم (مفرداتقرآن)، عجم (مفرداتنهجالبلاغه)، عُجمَه (لغاتقرآن)، عجم
أَعراب (لغاتقرآن) [۱۹۰] ؛ عرب (مفرداتقرآن)، عرب (مفرداتنهجالبلاغه)، عَرَبِیّ (لغاتقرآن)، عرب
إِعراض (لغاتقرآن) [۱۹۱] ؛ عرض (مفرداتقرآن)، عرض (مفرداتنهجالبلاغه)، أَعْرَضَ (لغاتقرآن)
أَعراف (لغاتقرآن) [۱۹۲] ؛ اعراف (مفرداتقرآن)، اعراف
أَعْرَضَ (لغاتقرآن) [۱۹۳] ؛ عرض (مفرداتقرآن)، عرض (مفرداتنهجالبلاغه)، إعراض (لغاتقرآن)
إِعْصار (لغاتقرآن) [۱۹۴] ؛ عصر (مفرداتقرآن)، عصر (مفرداتنهجالبلاغه)، عصر
أَعْطی (لغاتقرآن) [۱۹۵] ؛ عطاء (مفرداتقرآن)، عطاء (مفرداتنهجالبلاغه)، عطیه
أَعِظُکُم (لغاتقرآن) [۱۹۶] ؛ وعظ (مفرداتقرآن)، وعظ (مفرداتنهجالبلاغه)، وعظ
أَعْقاب (لغاتقرآن) [۱۹۷] ؛ عقب – به فتح عین (مفرداتقرآن)، عقب (مفرداتنهجالبلاغه)، عَقِب (لغاتقرآن)، عاقَبْتُمْ (لغاتقرآن)
أعلام (لغاتقرآن) [۱۹۸] ؛ علم – به فتح عین (مفرداتقرآن)، علم – به فتح عین (مفرداتنهجالبلاغه)
أعناب (لغاتقرآن) [۱۹۹] ؛ عنب (مفرداتقرآن)، عنب
أعناق (لغاتقرآن) [۲۰۰] ؛ عنق (مفرداتقرآن)، عنق (مفرداتنهجالبلاغه)
أَعْنَتَکُمْ (لغاتقرآن) [۲۰۱]
أعین (لغاتقرآن) [۲۰۲]
أغْدُوا (لغاتقرآن) [۲۰۳]
أَغْطَش (لغاتقرآن) [۲۰۴]
أَغلال (لغاتقرآن) [۲۰۵]
إِغوا (لغاتقرآن) [۲۰۶]
أُفّ (لغاتقرآن) [۲۰۷]
أَفْئِدَه (لغاتقرآن) [۲۰۸]
أَفّاکٍ (لغاتقرآن) [۲۰۹]
أَفاءَ (لغاتقرآن) [۲۱۰]
إِفْتَری (لغاتقرآن) [۲۱۱]
أَفْتُونی (لغاتقرآن) [۲۱۲]
أَفْرِغ (لغاتقرآن) [۲۱۳]
أَفْصَحُ (لغاتقرآن) [۲۱۴]
إفضاء (لغاتقرآن) [۲۱۵]
إِفْک (لغاتقرآن) [۲۱۶]
أفلح (لغاتقرآن) [۲۱۷]
أَفْنان (لغاتقرآن) [۲۱۸]
أَقاویل (لغاتقرآن) [۲۱۹]
إقْتَتَلُوا (لغاتقرآن) [۲۲۰]
إِقتار (لغاتقرآن) [۲۲۱]
إِقْتَحَمَ (لغاتقرآن) [۲۲۲]
إِقتِباس (لغاتقرآن) [۲۲۳]
إِقتِراف (لغاتقرآن) [۲۲۴]
أُقِّتَتْ (لغاتقرآن) [۲۲۵]
إقْتَرَبَ (لغاتقرآن) [۲۲۶]
أَقسَط (لغاتقرآن) [۲۲۷]
أَقْطار (لغاتقرآن) [۲۲۸]
أَقْفال (لغاتقرآن) [۲۲۹]
أَقِم (لغاتقرآن) [۲۳۰]
أَقنوم (لغاتقرآن) [۲۳۱]
أَقْوات (لغاتقرآن) [۲۳۲]
أَقْوَم (لغاتقرآن) [۲۳۳]
أَکْبَر (لغاتقرآن) [۲۳۴]
إِکتِساب (لغاتقرآن) [۲۳۵]
أَکْفِلْنیها (لغاتقرآن) [۲۳۶]
أُکُل (لغاتقرآن) [۲۳۷]
أَکمام (لغاتقرآن) [۲۳۸]
أَکْمَه (لغاتقرآن) [۲۳۹]
أَکْنان (لغاتقرآن) [۲۴۰]
أَکِنَّه (لغاتقرآن) [۲۴۱]
أَکْوْاب (لغاتقرآن) [۲۴۲]
إِلّ (لغاتقرآن) [۲۴۳]
أَلأَرْض (لغاتقرآن) [۲۴۴]
أَلْباب (لغاتقرآن) [۲۴۵]
إِلْتَقَطَ (لغاتقرآن) [۲۴۶]
إِلْتَقَمَه (لغاتقرآن) [۲۴۷]
أَلَتْناهُم (لغاتقرآن) [۲۴۸]
إلتیام (لغاتقرآن) [۲۴۹]
ألَّتی هِیَ أَحْسَنُ (لغاتقرآن) [۲۵۰]
إِلحاد (لغاتقرآن) [۲۵۱]
إِلْحاف (لغاتقرآن) [۲۵۲]
أَلْزَمْناهُ (لغاتقرآن) [۲۵۳]
أَلْسِنَهٍ حِدادٍ (لغاتقرآن) [۲۵۴]
أَلْفاف (لغاتقرآن) [۲۵۵] ؛ باغ
أُلفَت (لغاتقرآن) [۲۵۶] ؛ ایلاف (مفرداتقرآن)، ایلاف
أَلفَیت (لغاتقرآن) [۲۵۷] ؛ الفاء (مفرداتقرآن)، الفاء (مفرداتنهجالبلاغه)
أَلْفَیْنا (لغاتقرآن) [۲۵۸] ؛ الفاء (مفرداتقرآن)، الفاء (مفرداتنهجالبلاغه)
إِلقاء (لغاتقرآن) [۲۵۹] ؛ لقاء (مفرداتقرآن)، لقاء (مفرداتنهجالبلاغه)
أللّات (لغاتقرآن) [۲۶۰] ؛
أَلواح (لغاتقرآن) [۲۶۱] ؛ لوح (مفرداتقرآن)، لوح (مفرداتنهجالبلاغه)
أَلْهاکُم (لغاتقرآن) [۲۶۲] ؛ لهو (مفرداتقرآن)، لهو (مفرداتنهجالبلاغه)
أَلْهَمَها (لغاتقرآن) [۲۶۳] ؛ لهم (مفرداتقرآن)، لهم (مفرداتنهجالبلاغه)، الهام
إِلیاسین (لغاتقرآن) [۲۶۴] ؛آل یاسین (مفرداتقرآن)، ال یاسین
أَلیَسَع (لغاتقرآن) [۲۶۵] ؛ یسع (مفرداتقرآن)، الیسع
أُمّ (لغاتقرآن) [۲۶۶] ؛ ام – به ضم الف (مفرداتقرآن)، ام – به ضم الف (مفرداتنهجالبلاغه)، ام
أَمْ (لغاتقرآن) [۲۶۷] ؛ ام – به فتح الف (مفرداتقرآن)
إِمّا (لغاتقرآن) [۲۶۸] ؛ اما – به کسر الف (مفرداتقرآن)
أمّ القری (لغاتقرآن) [۲۶۹] ؛ مکه (مفرداتقرآن)، مکه (مفرداتنهجالبلاغه)، مکه
أمّ الکتاب (لغاتقرآن) [۲۷۰] ؛ لوح محفوظ (مفرداتقرآن)، لوح محفوظ
إِمام (لغاتقرآن) [۲۷۱] ؛ امام – به کسر الف (مفرداتقرآن)، امام – به کسر الف (مفرداتنهجالبلاغه)، امام
إِمامٍ مُبیْنٍ (لغاتقرآن) [۲۷۲] ؛ امام مبین (قرآن)، امام مبین
أمانت (لغاتقرآن) [۲۷۳] ؛ امانت (مفرداتنهجالبلاغه)، امانت
أَمَانی (لغاتقرآن) [۲۷۴] ؛ منی (مفرداتقرآن)، تمنّی (مفرداتنهجالبلاغه)، تمنی
أَمْت (لغاتقرآن) [۲۷۵] ؛ امت – به فتح الف (مفرداتقرآن)
أَمانیُّهُم (لغاتقرآن) [۲۷۶] ؛ منی (مفرداتقرآن)، تمنّی (مفرداتنهجالبلاغه)، تمنی
إِمتَحَن (لغاتقرآن) [۲۷۷] ؛ محن (مفرداتقرآن)، محن (مفرداتنهجالبلاغه)، امتحان
أُمَّت (لغاتقرآن) [۲۷۸] ؛ امّت (مفرداتقرآن)، امّت (مفرداتنهجالبلاغه)، امّت
أُمَتِّعْکُنَّ (لغاتقرآن) [۲۷۹] ؛ متعه زنان (مفرداتقرآن)، متعه
أمثال (لغاتقرآن) [۲۸۰] ؛ شبه (مفرداتقرآن)، شبه (مفرداتنهجالبلاغه)، شبیه
أَمَد (لغاتقرآن) [۲۸۱] ؛ امد (مفرداتقرآن)، امد (مفرداتنهجالبلاغه)
أَمْدَدْناهُمْ (لغاتقرآن) [۲۸۲] ؛ مد (مفرداتقرآن)، مدّ (مفرداتنهجالبلاغه)
أَمَدَّکُمْ (لغاتقرآن) [۲۸۳] ؛ مد (مفرداتقرآن)، مدّ (مفرداتنهجالبلاغه)
أَمر (لغاتقرآن) [۲۸۴] ؛ امر – به فتح الف (مفرداتقرآن)، امر (مفرداتنهجالبلاغه)، امر
إِمْر (لغاتقرآن) [۲۸۵] ؛ امر – به کسر الف (مفرداتقرآن)
أَمْشاج (لغاتقرآن) [۲۸۶] ؛ مشج (مفرداتقرآن)، مشج (مفرداتنهجالبلاغه)، آمیختن
أمعاء (لغاتقرآن) [۲۸۷] ؛ معی (مفرداتقرآن)، معی
أُمکُثُوا (لغاتقرآن) [۲۸۸] ؛ مکث (مفرداتقرآن)، مکث (مفرداتنهجالبلاغه)
أَمْلی لَهُمْ (لغاتقرآن) [۲۸۹] ؛ ملا (مفرداتقرآن)، املاء (مفرداتنهجالبلاغه)
أُمم (لغاتقرآن) [۲۹۰] ؛ امّت (مفرداتقرآن)، امّت (مفرداتنهجالبلاغه)، امت
أَمَنَهً (لغاتقرآن) [۲۹۱] ؛ امن (مفرداتقرآن)، امنیت (مفرداتنهجالبلاغه)، امنیت
أُمنیه (لغاتقرآن) [۲۹۲] ؛ منی (مفرداتقرآن)، تمنّی (مفرداتنهجالبلاغه)، تمنّی
أُمّی (لغاتقرآن) [۲۹۳] ؛ امّی (مفرداتقرآن)، امّی (مفرداتنهجالبلاغه)
أمین (لغاتقرآن) [۲۹۴] ؛ امین (مکه)
أُمّیُّون (لغاتقرآن) [۲۹۵] ؛ امّی (مفرداتقرآن)، امّی (مفرداتنهجالبلاغه)، امیین
أُمّیّین (لغاتقرآن) [۲۹۶] ؛ امّی (مفرداتقرآن)، امّی (مفرداتنهجالبلاغه)، امیین
أَناب (لغاتقرآن) [۲۹۷] ؛
إِنابه (لغاتقرآن) [۲۹۸] ؛
إِناث (لغاتقرآن) [۲۹۹] ؛
أَنام (لغاتقرآن) [۳۰۰] ؛
أنبات (لغاتقرآن) [۳۰۱] ؛
أَنْباء (لغاتقرآن) [۳۰۲] ؛
أَنْبَتَها (لغاتقرآن) [۳۰۳] ؛
إنْبَجَسَت (لغاتقرآن) [۳۰۴]
إنتقام (لغاتقرآن) [۳۰۵]
إِنْتَبَذَتْ (لغاتقرآن) [۳۰۶]
إِنْتَثَرَتْ (لغاتقرآن) [۳۰۷]
إنْتَصِر (لغاتقرآن) [۳۰۸]
إِنتِظار (لغاتقرآن) [۳۰۹]
إِنجیل (لغاتقرآن) [۳۱۰]
أَنْداد (لغاتقرآن) [۳۱۱]
إنزال (لغاتقرآن) [۳۱۲]
أَنْزَلْنَا (لغاتقرآن) [۳۱۳]
إِنْطَلَقَ (لغاتقرآن) [۳۱۴]
إِنْطَلِقُوا (لغاتقرآن) [۳۱۵]
أُنظُرُونَا (لغاتقرآن) [۳۱۶]
أَنْعام (لغاتقرآن) [۳۱۷]
أَنفال (لغاتقرآن) [۳۱۸]
إِنْسَلَخَ (لغاتقرآن) [۳۱۹]
أَنْشَرَهُ (لغاتقرآن) [۳۲۰]
أُنشُزُوا (لغاتقرآن) [۳۲۱]
إِنْصَبْ (لغاتقرآن) [۳۲۲]
أَنْصِتُوا (لغاتقرآن) [۳۲۳]
أَنْصَح (لغاتقرآن) [۳۲۴]
إنْفَجَرَتْ (لغاتقرآن) [۳۲۵]
أَنْفُس (لغاتقرآن) [۳۲۶]
إِنفِضاض (لغاتقرآن) [۳۲۷]
أنْفَضُّوا (لغاتقرآن) [۳۲۸]
إِنْفَطَرَتْ (لغاتقرآن) [۳۲۹]
إِنفَلَق (لغاتقرآن) [۳۳۰]
إنْکَدَرَتْ (لغاتقرآن) [۳۳۱]
أَنْکَر (لغاتقرآن) [۳۳۲]
أَنّی (لغاتقرآن) [۳۳۳]
أَوَّاب (لغاتقرآن) [۳۳۴]
أَنْقَضَ (لغاتقرآن) [۳۳۵]
أَنْکاث (لغاتقرآن) [۳۳۶]
أنکال (لغاتقرآن) [۳۳۷]
أَنْکِحُوا (لغاتقرآن) [۳۳۸]
أَوِّبی (لغاتقرآن) [۳۳۹]
أَوْتاد (لغاتقرآن) [۳۴۰]
أوثان (لغاتقرآن) [۳۴۱]
أَوْجَسَ (لغاتقرآن) [۳۴۲]
أَوْجَفْتُم (لغاتقرآن) [۳۴۳]
أَوْدیه (لغاتقرآن) [۳۴۴]
أُوذیَ فِی اللَّه (لغاتقرآن) [۳۴۵]
أُورِثْتُمُوها (لغاتقرآن) [۳۴۶]
أَوْزار (لغاتقرآن) [۳۴۷]
أَوْزِعْنی (لغاتقرآن) [۳۴۸]
أَوْضَعُوا (لغاتقرآن) [۳۴۹]
أُوقیِّه (لغاتقرآن) [۳۵۰]
أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ (لغاتقرآن) [۳۵۱]
أُولُوا (لغاتقرآن) [۳۵۲]
أُولی الأَبْصارِ (لغاتقرآن) [۳۵۳]
أَوْلَیان (لغاتقرآن) [۳۵۴]
أَوْلیاء (لغاتقرآن) [۳۵۵]
أَوَی (لغاتقرآن) [۳۵۶]
إِهْتَزَّتْ (لغاتقرآن) [۳۵۷]
أَهُشُّ (لغاتقرآن) [۳۵۸]
أُهِلَّ (لغاتقرآن) [۳۵۹]
أَهل (لغاتقرآن) [۳۶۰]
أَهْلَکْتُ (لغاتقرآن) [۳۶۱]
أَهِلَّه (لغاتقرآن) [۳۶۲]
أَهوَن (لغاتقرآن) [۳۶۳]
أَیَّام (لغاتقرآن) [۳۶۴]
أَیّام نحسات (لغاتقرآن) [۳۶۵]
أَیامی (لغاتقرآن) [۳۶۶]
إِیجاس (لغاتقرآن) [۳۶۷]
أَیْد (لغاتقرآن) [۳۶۸]
أَیْدی (لغاتقرآن) [۳۶۹]
إیقاد (لغاتقرآن) [۳۷۰]
أَیکه (لغاتقرآن) [۳۷۱]
إیلاج (لغاتقرآن) [۳۷۲]
إیلاف (لغاتقرآن) [۳۷۳]
إیلاء (لغاتقرآن) [۳۷۴]
أَیْمان (لغاتقرآن) [۳۷۵]
أَیْمَن (لغاتقرآن) [۳۷۶]
۳ – ب
بَئِیس (لغاتقرآن) [۳۷۷] ؛ بأس (مفرداتقرآن)، بأس (مفرداتنهجالبلاغه)
بال (لغاتقرآن) [۳۷۸] ؛ بال (مفرداتقرآن)، بال (مفرداتنهجالبلاغه)
بائُوا (لغاتقرآن) [۳۷۹]
بِالْحَقِّ (لغاتقرآن) [۳۸۰] ؛ حق (مفرداتقرآن)، حق (مفرداتنهجالبلاغه)، حق
باخع (لغاتقرآن) [۳۸۱] ؛ بخع (مفرداتقرآن)
بارِئ (لغاتقرآن) [۳۸۲] ؛ بارئ (مفرداتقرآن)، بارئ
بازِغ (لغاتقرآن) [۳۸۳] ؛ بزغ (مفرداتقرآن)
باسِرَه (لغاتقرآن) [۳۸۴] ؛ بسر (مفرداتقرآن)
باطل (لغاتقرآن) [۳۸۵] ؛ باطل (مفرداتقرآن)، باطل (مفرداتنهجالبلاغه)، باطل
باغٍ (لغاتقرآن) [۳۸۶] ؛ بغی (مفرداتقرآن)، بغی (مفرداتنهجالبلاغه)، بغی
باسِقات (لغاتقرآن) [۳۸۷] ؛ بسق (مفرداتقرآن)، بسق (مفرداتنهجالبلاغه)
بالِغه (لغاتقرآن) [۳۸۸]
باءَ (لغاتقرآن) [۳۸۹] ؛ بوء (مفرداتقرآن)، بوء (مفرداتنهجالبلاغه)
بأس (لغاتقرآن) [۳۹۰] ؛ بأس (مفرداتقرآن)، بأس (مفرداتنهجالبلاغه)
بأساء (لغاتقرآن) [۳۹۱]
بِأَعْیُنِنَا (لغاتقرآن) [۳۹۲] ؛ عین – به کسر عین (مفرداتقرآن)، عین
بَثّ (لغاتقرآن) [۳۹۳] ؛ بث (مفرداتقرآن)، بثّ (مفرداتنهجالبلاغه)، بثّ
بحر (لغاتقرآن) [۳۹۴] ؛ بحر (مفرداتقرآن)، بحر (مفرداتنهجالبلاغه)، بحر
بَحیره (لغاتقرآن) [۳۹۵] ؛ بحیره
بخس (لغاتقرآن) [۳۹۶] ؛ بخس (مفرداتقرآن)، بخس
بُخْل (لغاتقرآن) [۳۹۷] ؛ بخل (مفرداتقرآن)، بخل (مفرداتنهجالبلاغه)، بخل
بداء (لغاتقرآن) [۳۹۸] ؛ بداء
بُدْن (لغاتقرآن) [۳۹۹] ؛ بدن (مفرداتقرآن)، بدنه
بَدْو (لغاتقرآن) [۴۰۰] ؛ بدو – به فتح باء و سکون دال (مفرداتقرآن)، بدو – به فتح باء و سکون دال (مفرداتنهجالبلاغه)
بدیع (لغاتقرآن) [۴۰۱] ؛ بدع (مفرداتقرآن)، بدع (مفرداتنهجالبلاغه)
بِرّ (لغاتقرآن)، بَرّ (لغاتقرآن) [۴۰۲] ؛ ابرار (مفرداتقرآن)، برّ – به فتح باء (مفرداتنهجالبلاغه)، ابرار
براء (لغاتقرآن) [۴۰۳] ؛ تبری
بَرَرَه (لغاتقرآن) [۴۰۴] ؛ برّ – به فتح و کسر باء (مفرداتقرآن)، برّ – به فتح باء (مفرداتنهجالبلاغه)، برّ
برزخ (لغاتقرآن) [۴۰۵] ؛ برزخ (مفرداتقرآن)، برزخ (مفرداتنهجالبلاغه)، برزخ
بَرَزُوا (لغاتقرآن) [۴۰۶] ؛ بروز (مفرداتقرآن)، بروز (مفرداتنهجالبلاغه)
بُروز (لغاتقرآن) [۴۰۷] ؛ بروز (مفرداتقرآن)، بروز (مفرداتنهجالبلاغه)
بَرِقَ (لغاتقرآن) [۴۰۸] ؛ برق (مفرداتقرآن)، برق (مفرداتنهجالبلاغه)
برکت (لغاتقرآن) [۴۰۹] ؛ برکت (مفرداتقرآن)، برک (مفرداتنهجالبلاغه)، برکت
برکات (لغاتقرآن) [۴۱۰] ؛ برکت (مفرداتقرآن)، برک (مفرداتنهجالبلاغه)، برکت
بُرُوج (لغاتقرآن) [۴۱۱] ؛ برج (مفرداتقرآن)، برج (مفرداتنهجالبلاغه)
بُسَّت (لغاتقرآن) [۴۱۲] ؛ بس (مفرداتقرآن)
بَسَرَ (لغاتقرآن) [۴۱۳] ؛ بسر (مفرداتقرآن)
برهان (لغاتقرآن) [۴۱۴] ؛ برهان (مفرداتقرآن)، برهان (مفرداتنهجالبلاغه)، برهان
بشارت (لغاتقرآن) [۴۱۵]
بِساط (لغاتقرآن) [۴۱۶] ؛ بسط (مفرداتقرآن)، بسط (مفرداتنهجالبلاغه)
بشر (لغاتقرآن) [۴۱۷] ؛ بشر (مفرداتقرآن)، بشر (مفرداتنهجالبلاغه)، بشر
بُشْراً (لغاتقرآن) [۴۱۸]
بَشِّرْ (لغاتقرآن) [۴۱۹]
بَشَر (لغاتقرآن) [۴۲۰] ؛ بشر (مفرداتقرآن)، بشر (مفرداتنهجالبلاغه)، بشره
بُشْری (لغاتقرآن) [۴۲۱]
بَصائِر (لغاتقرآن) [۴۲۲] ؛ بصر (مفرداتقرآن)، بصر (مفرداتنهجالبلاغه)، بصر
بَصِیر (لغاتقرآن) [۴۲۳] ؛ بصر (مفرداتقرآن)، بصر (مفرداتنهجالبلاغه)، بصیر
بَصِیْرَه (لغاتقرآن) [۴۲۴] ؛ بصر (مفرداتقرآن)، بصر (مفرداتنهجالبلاغه)، بصیرت
بِضاعَه (لغاتقرآن) [۴۲۵] ؛ بضع (مفرداتقرآن)، بضع (مفرداتنهجالبلاغه)
بِضْع (لغاتقرآن) [۴۲۶] ؛ بضع (مفرداتقرآن)
بَطائِن (لغاتقرآن) [۴۲۷] ؛ بطانه (مفرداتقرآن)، بطانه
بِطانَه (لغاتقرآن) [۴۲۸] ؛ بطانه (مفرداتقرآن)، بطانه
بَطِرَتْ (لغاتقرآن) [۴۲۹] ؛ بطر (مفرداتقرآن)، بطر (مفرداتنهجالبلاغه)
بَطْش (لغاتقرآن) [۴۳۰] ؛ بطش (مفرداتقرآن)، بطش (مفرداتنهجالبلاغه)
بِظُلْمٍ (لغاتقرآن) [۴۳۱] ؛ ظلم (مفرداتقرآن)، ظلم (مفرداتنهجالبلاغه)، ظلم
بعث (لغاتقرآن) [۴۳۲] ؛ بعث (مفرداتقرآن)، بعث (مفرداتنهجالبلاغه)، بعث
بُعْثِرَ (لغاتقرآن) [۴۳۳] ؛ بعثر (مفرداتقرآن)، بعثر (مفرداتنهجالبلاغه)
بعل (لغاتقرآن) [۴۳۴] ؛ بعل (مفرداتقرآن)، بعل (مفرداتنهجالبلاغه)، بعل (بت)
بُقْعَه (لغاتقرآن) [۴۳۵] ؛ بقعه (مفرداتقرآن)، بقعه (مفرداتنهجالبلاغه)، بقعه
بُعُولَه (لغاتقرآن) [۴۳۶]
بَقِیَّه (لغاتقرآن) [۴۳۷]
بَغْتَهً (لغاتقرآن) [۴۳۸] ؛ بغت (مفرداتقرآن)، بغت (مفرداتنهجالبلاغه)
بُکْرَهً (لغاتقرآن) [۴۳۹] ؛ بکر (مفرداتقرآن)، بکر (مفرداتنهجالبلاغه)، صبح
بَغْضاء (لغاتقرآن) [۴۴۰] ؛ بغض (مفرداتقرآن)، بغض (مفرداتنهجالبلاغه)، بغض
بُکْم (لغاتقرآن) [۴۴۱] ؛ بکم (مفرداتقرآن)، بکم (مفرداتنهجالبلاغه)
بَغْی (لغاتقرآن) [۴۴۲] ؛ بغی (مفرداتقرآن)، بغی (مفرداتنهجالبلاغه)، بغی
بَکَّه (لغاتقرآن) [۴۴۳] ؛ بکه (مفرداتقرآن)، بکه
بُکِیّ (لغاتقرآن) [۴۴۴] ؛ بکی (مفرداتقرآن)، بکاء (مفرداتنهجالبلاغه)، بکاء
بلاغ (لغاتقرآن) [۴۴۵] ؛ بلغ (مفرداتقرآن)، بلاغ (مفرداتنهجالبلاغه)
بلاء (لغاتقرآن) [۴۴۶] ؛ بلاء (مفرداتقرآن)، بلی – به کسر باء و سکون لام (مفرداتنهجالبلاغه)، بلاء
بلده (لغاتقرآن) [۴۴۷] ؛ بلد (مفرداتقرآن)، بلد (مفرداتنهجالبلاغه)، بلد
بلوغ اشُدّ (لغاتقرآن) [۴۴۸] ؛ بلغ (مفرداتقرآن)، بلوغ (مفرداتنهجالبلاغه)، بلوغ
بَنان (لغاتقرآن) [۴۴۹] ؛ بنان (مفرداتقرآن)، بنان (مفرداتنهجالبلاغه)، انگشت
بَنَانه (لغاتقرآن) [۴۵۰] ؛ بنان (مفرداتقرآن)، بنان (مفرداتنهجالبلاغه)، انگشت
بِنَاء (لغاتقرآن) [۴۵۱] ؛ بنی (مفرداتقرآن)، بنی (مفرداتنهجالبلاغه)
بنون (لغاتقرآن) [۴۵۲] ؛ ابن (مفرداتقرآن)، ابن (مفرداتنهجالبلاغه)، ابن
بُنْیان (لغاتقرآن) [۴۵۳] ؛ بنی (مفرداتقرآن)، بنی (مفرداتنهجالبلاغه)
بَوَّأ (لغاتقرآن) [۴۵۴] ؛ بوء (مفرداتقرآن)، بوء (مفرداتنهجالبلاغه)
بور (لغاتقرآن) [۴۵۵] ؛ بور (مفرداتقرآن)، بور (مفرداتنهجالبلاغه)
بهجه (لغاتقرآن) [۴۵۶] ؛ بهجت (مفرداتقرآن)، بهجت (مفرداتنهجالبلاغه)
بهیج (لغاتقرآن) [۴۵۷] ؛ بهجت (مفرداتقرآن)، بهجت (مفرداتنهجالبلاغه)
بَهِیْمَه (لغاتقرآن) [۴۵۸] ؛ بهم (مفرداتقرآن)، بهیمه (مفرداتنهجالبلاغه)، بهیمه الانعام
بَیات (لغاتقرآن) [۴۵۹] ؛ بیت (مفرداتقرآن)
بِیض (لغاتقرآن) [۴۶۰] ؛ بیاض (مفرداتقرآن)، بیاض (مفرداتنهجالبلاغه)، بیاض
بَیْض (لغاتقرآن) [۴۶۱] ؛ بیاض (مفرداتقرآن)، بیاض (مفرداتنهجالبلاغه)، تخم
بَیْضاء (لغاتقرآن) [۴۶۲] ؛ بیاض (مفرداتقرآن)، بیاض (مفرداتنهجالبلاغه)، بیاض
بِیَع (لغاتقرآن) [۴۶۳] ؛ بیعه (مفرداتقرآن)، بیعه
بیعت (لغاتقرآن) [۴۶۴] ؛ بیعت (مفرداتقرآن)، بیعت
بَیِّنَه (لغاتقرآن) [۴۶۵] ؛ بینه
بُیُوت (لغاتقرآن) [۴۶۶] ؛ بیت (مفرداتقرآن)، بیت (مفرداتنهجالبلاغه)، بیت
بَیِّنَات (لغاتقرآن) [۴۶۷] ؛ بینه
بَیْنَهُمْ (لغاتقرآن) [۴۶۸] ؛ بین (مفرداتقرآن)، بین (مفرداتنهجالبلاغه)
۴ – ت
تابَ عَلَیْکُم (لغاتقرآن) [۴۶۹] ؛ توبه (مفرداتقرآن)، توبه (مفرداتنهجالبلاغه)، توبه
تابوت (لغاتقرآن) [۴۷۰] ؛ تابوت (مفرداتقرآن)، تابوت (فقه)
تالیات (لغاتقرآن) [۴۷۱] ؛ تلاوت (مفرداتقرآن)، تلاوت (مفرداتنهجالبلاغه)، تلاوت
تَأَذَّنَ (لغاتقرآن) [۴۷۲] ؛ اذن – به کسر الف و سکون ذال (مفرداتقرآن)، اذن – به کسر الف (مفرداتنهجالبلاغه)، اذن
تأویل (لغاتقرآن) [۴۷۳] ؛ اول – به فتح الف و سکون واو (مفرداتقرآن)، اول – به فتح الف و سکون واو (مفرداتنهجالبلاغه)، تأویل
تَبّ (لغاتقرآن)، تباب (لغاتقرآن) [۴۷۴] ؛ تبّ (مفرداتقرآن)
تَبار (لغاتقرآن) [۴۷۵] ؛ تبر (مفرداتقرآن)، تبر – به فتح تاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَبارَک (لغاتقرآن) [۴۷۶] ؛ برکت (مفرداتقرآن)، برک (مفرداتنهجالبلاغه)، برکت
تَبَتَّلْ (لغاتقرآن) [۴۷۷] ؛ بتل (مفرداتقرآن)، بتل (مفرداتنهجالبلاغه)
تبدیل (لغاتقرآن) [۴۷۸] ؛ بدل (مفرداتقرآن)، بدل (مفرداتنهجالبلاغه)
تَبْذیر (لغاتقرآن) [۴۷۹] ؛ بذر (مفرداتقرآن)، بذر (مفرداتنهجالبلاغه)، تبذیر (فقه)
تَبَرَّج (لغاتقرآن) [۴۸۰] ؛ برج (مفرداتقرآن)، برج (مفرداتنهجالبلاغه)
تُبْسَلَ (لغاتقرآن) [۴۸۱] ؛ بسل (مفرداتقرآن)، بسل (مفرداتنهجالبلاغه)
تَبَعاً (لغاتقرآن) [۴۸۲] ؛ تبع – به فتح تاء (مفرداتقرآن)، تبع – به فتح تاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تُبْلی (لغاتقرآن) [۴۸۳] ؛ بلاء (مفرداتقرآن)، بلی – به کسر باء و سکون لام (مفرداتنهجالبلاغه)، بلاء
تبلیغ (لغاتقرآن) [۴۸۴] ؛ بلغ (مفرداتقرآن)، تبلیغ
تَبور (لغاتقرآن) [۴۸۵] ؛ بور (مفرداتقرآن)، بور (مفرداتنهجالبلاغه)
تَبوءَ (لغاتقرآن) [۴۸۶] ؛ بوء (مفرداتقرآن)، بوء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَبَوَّؤُا (لغاتقرآن) [۴۸۷] ؛ بوء (مفرداتقرآن)، بوء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَتَوَفَّاهُم (لغاتقرآن) [۴۸۸] ؛ توفی (مفرداتقرآن)، مرگ
تَثْریب (لغاتقرآن) [۴۸۹] ؛ ثرب (مفرداتقرآن)، ثرب (مفرداتنهجالبلاغه)، سرزنش
تَثْقَفَنَّهُمْ (لغاتقرآن) [۴۹۰] ؛ ثقف (مفرداتقرآن)
تَجْئَرونَ (لغاتقرآن) [۴۹۱] ؛ جأر (مفرداتقرآن)، جأر (مفرداتنهجالبلاغه)، تضرع
تُجادِلُ (لغاتقرآن) [۴۹۲] ؛ جدل (مفرداتقرآن)، جدل
تَجِدَ (لغاتقرآن) [۴۹۳] ؛ وجد (مفرداتقرآن)، وجد (مفرداتنهجالبلاغه)
تجسس (لغاتقرآن) [۴۹۴] ؛ جس (مفرداتقرآن)، تجسس
تَحاضُّونَ (لغاتقرآن) [۴۹۵] ؛ حض (مفرداتقرآن)، حض (مفرداتنهجالبلاغه)، تشویق
تَحاوُر (لغاتقرآن) [۴۹۶] ؛ حور (مفرداتقرآن)، حور (مفرداتنهجالبلاغه)
تُحْبَرونَ (لغاتقرآن) [۴۹۷] ؛ حبر (مفرداتقرآن)، حبر (مفرداتنهجالبلاغه)
تحدّی (لغاتقرآن) [۴۹۸] ؛تحدّی
تَحْرُثون (لغاتقرآن) [۴۹۹] ؛ حرث (مفرداتقرآن)، حرث (مفرداتنهجالبلاغه)
تَحْرِصْ (لغاتقرآن) [۵۰۰] ؛ حرص (مفرداتقرآن)، حرص (مفرداتنهجالبلاغه)، حرص
تَحَرَّوْا رَشَداً (لغاتقرآن) [۵۰۱] ؛ حری (مفرداتقرآن)، حری – به فتح حاء و سکون یاء (مفرداتنهجالبلاغه)، نیت
تَحَسُّس (لغاتقرآن) [۵۰۲] ؛ حسّ (مفرداتقرآن)، حس (مفرداتنهجالبلاغه)، حس
تَحِلَّه (لغاتقرآن) [۵۰۳] ؛ حل – به کسر حاء (مفرداتقرآن)، حلّ (مفرداتنهجالبلاغه)، حلال
تحویل (لغاتقرآن) [۵۰۴] ؛ تحویل (مفرداتقرآن)، تحویل
تحیّت (لغاتقرآن) [۵۰۵] ؛ تحیت (مفرداتقرآن)، تحیت (مفرداتنهجالبلاغه)، تحیت در قرآن
تَحید (لغاتقرآن) [۵۰۶] ؛ حید (مفرداتقرآن)، حید (مفرداتنهجالبلاغه)
تخت (لغاتقرآن) [۵۰۷]
تَخْتَصِمُونَ (لغاتقرآن) [۵۰۸] ؛ خصم (مفرداتقرآن)، خصم (مفرداتنهجالبلاغه)، خصم
تَخْشَعُ (لغاتقرآن) [۵۰۹] ؛ خشع (مفرداتقرآن)، خشوع (مفرداتنهجالبلاغه)، خشوع
تَخْطَفُهُ (لغاتقرآن) [۵۱۰] ؛ خطف (مفرداتقرآن)، خطف (مفرداتنهجالبلاغه)
تَبیع (لغاتقرآن) [۵۱۱] ؛ تبیع (مفرداتقرآن)، یاری
تَبَیَّنَت (لغاتقرآن) [۵۱۲] ؛ بان (مفرداتقرآن)
تَتْبیبٍ (لغاتقرآن) [۵۱۳] ؛ تبّ (مفرداتقرآن)، خسران، هلاکت
تَتْبیر (لغاتقرآن) [۵۱۴] ؛ تبر (مفرداتقرآن)، تبر – به فتح تاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَتَجافی (لغاتقرآن) [۵۱۵] ؛ جفو (مفرداتقرآن)، جفاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَتْرا (لغاتقرآن) [۵۱۶] ؛ وتر (مفرداتقرآن)، وتر (مفرداتنهجالبلاغه)
تَخْلُقون (لغاتقرآن) [۵۱۷] ؛ خلق – به فتح خاء (مفرداتقرآن)، خلق – به فتح خاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خلقت
تَخَوُّف (لغاتقرآن) [۵۱۸] ؛ خوف (مفرداتقرآن)، خوف (مفرداتنهجالبلاغه)، خوف
تَخُونُوا (لغاتقرآن) [۵۱۹] ؛ خون (مفرداتقرآن)، خون (مفرداتنهجالبلاغه)، خیانت
تَدَبُّر (لغاتقرآن) [۵۲۰] ؛ تدبّر
تَدَّعُونَ (لغاتقرآن) [۵۲۱] ؛ دعو (مفرداتقرآن)، دعاء (مفرداتنهجالبلاغه)، دعاء
تدمیر (لغاتقرآن) [۵۲۲] ؛ دمر (مفرداتقرآن)، دمر (مفرداتنهجالبلاغه)، هلاکت
تُدْلوا (لغاتقرآن) [۵۲۳] ؛ دلو (مفرداتقرآن)، دلو (مفرداتنهجالبلاغه)، دلو، ادلاء
تَذْرُوه (لغاتقرآن) [۵۲۴] ؛ ذرو (مفرداتقرآن)، ذرو (مفرداتنهجالبلاغه)
تُدَمِّرُ (لغاتقرآن) [۵۲۵] ؛ دمر (مفرداتقرآن)، دمر (مفرداتنهجالبلاغه)، هلاکت
تذکّر (لغاتقرآن) [۵۲۶] ؛ ذکر – به کسر ذال (مفرداتقرآن)، ذکر – به کسر ذال (مفرداتنهجالبلاغه)، ذکر
تَذُودان (لغاتقرآن) [۵۲۷] ؛ ذود (مفرداتقرآن)، ذود (مفرداتنهجالبلاغه)
تَرائِب (لغاتقرآن) [۵۲۸] ؛ ترائب (مفرداتقرآن)
تراب (لغاتقرآن) [۵۲۹] ؛ تراب (مفرداتقرآن)، تراب (مفرداتنهجالبلاغه)، تراب
تُراث (لغاتقرآن) [۵۳۰] ؛ ارث (مفرداتقرآن)، ارث (مفرداتنهجالبلاغه)، ارث
تَراقی (لغاتقرآن) [۵۳۱] ؛ ترقوه (مفرداتقرآن)، ترقوه
تَرَبَّصْتُم (لغاتقرآن) [۵۳۲] ؛ ربص (مفرداتقرآن)
ترتیل (لغاتقرآن) [۵۳۳] ؛ رتل (مفرداتقرآن)، رتل (مفرداتنهجالبلاغه)، ترتیل
تَرْجونَ (لغاتقرآن) [۵۳۴] ؛ رجاء (مفرداتقرآن)، رجاء (مفرداتنهجالبلاغه)، رجاء
تُرْجی (لغاتقرآن) [۵۳۵]
تَرَدّی (لغاتقرآن) [۵۳۶] ؛ ردی (مفرداتقرآن)، ردی (مفرداتنهجالبلاغه)
تُرْدین (لغاتقرآن) [۵۳۷] ؛ ردی (مفرداتقرآن)، ردی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَرْهَقُهُمْ (لغاتقرآن) [۵۳۸] ؛ رهق (مفرداتقرآن)، رهق (مفرداتنهجالبلاغه)
تُریحُون (لغاتقرآن) [۵۳۹] ؛ روح – به فتح راء (مفرداتقرآن)، روح – به فتح راء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَزاوَرُ (لغاتقرآن) [۵۴۰] ؛ زور (مفرداتقرآن)، زور – به فتح زاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَزْرَعُونَه (لغاتقرآن) [۵۴۱] ؛ زرع (مفرداتقرآن)، زرع (مفرداتنهجالبلاغه)
تزکیه (لغاتقرآن) [۵۴۲] ؛ زکو (مفرداتقرآن)، زکو (مفرداتنهجالبلاغه)، تزکیه
تَزَیَّلُوا (لغاتقرآن) [۵۴۳] ؛ زیل (مفرداتقرآن)، زیل (مفرداتنهجالبلاغه)
تَسائَلُونَ (لغاتقرآن) [۵۴۴] ؛ سؤال (مفرداتقرآن)، سؤال (مفرداتنهجالبلاغه)، سؤال
تسبیح (لغاتقرآن) [۵۴۵] ؛ تسبیح (مفرداتقرآن)، تسبیح (مفرداتنهجالبلاغه)، تسبیح (ذکر)
تَسْرَحُون (لغاتقرآن) [۵۴۶] ؛ سرح (مفرداتقرآن)، سرح (مفرداتنهجالبلاغه)
تُشْطِط (لغاتقرآن) [۵۴۷] ؛ شطط (مفرداتقرآن)
تَسْعی (لغاتقرآن) [۵۴۸] ؛ سعی (مفرداتقرآن)، سعی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَسْنِیم (لغاتقرآن) [۵۴۹]
تشفّی قلب (لغاتقرآن) [۵۵۰]
تَسَوَّروا (لغاتقرآن) [۵۵۱] ؛ سور (مفرداتقرآن)، سور (مفرداتنهجالبلاغه)
تَشْقی (لغاتقرآن) [۵۵۲] ؛ شقو (مفرداتقرآن)، شقو (مفرداتنهجالبلاغه)، شقاوت
تسویل (لغاتقرآن) [۵۵۳] ؛ سول (مفرداتقرآن)، تسویل
تَشْهَدونِ (لغاتقرآن) [۵۵۴] ؛ شهود (مفرداتقرآن)، شهود (مفرداتنهجالبلاغه)، شهادت
تُسیمونَ (لغاتقرآن) [۵۵۵] ؛ سوم (مفرداتقرآن)، سوم (مفرداتنهجالبلاغه)
تَصَدّی (لغاتقرآن) [۵۵۶] ؛ صدی (مفرداتقرآن)، صدی (مفرداتنهجالبلاغه)
تُشاقُّونَ (لغاتقرآن) [۵۵۷] ؛ شقاق (مفرداتقرآن)، شقّ (مفرداتنهجالبلاغه)، شقاق
تَصْطَلون (لغاتقرآن) [۵۵۸] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَشْخَصُ (لغاتقرآن) [۵۵۹] ؛ شخص (مفرداتقرآن)، شخص (مفرداتنهجالبلاغه)
تُصْعِدونَ (لغاتقرآن) [۵۶۰] ؛ صعد (مفرداتقرآن)، صعد (مفرداتنهجالبلاغه)، صعود
تُصَعِّرْ (لغاتقرآن) [۵۶۱] ؛ صعر (مفرداتقرآن)، صعر (مفرداتنهجالبلاغه)
تَصْلی (لغاتقرآن) [۵۶۲] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَصْلیَه (لغاتقرآن) [۵۶۳] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَضَرُّع (لغاتقرآن) [۵۶۴] ؛ ضرع (مفرداتقرآن)، ضرع (مفرداتنهجالبلاغه)، تضرع
تَطْهیر (لغاتقرآن) [۵۶۵] ؛ طهر (مفرداتقرآن)، طهر (مفرداتنهجالبلاغه)، تطهیر
تطیّر (لغاتقرآن) [۵۶۶] ؛ تطیّر (مفرداتقرآن)، طیر (مفرداتنهجالبلاغه)، تطیّر
تَعاطی (لغاتقرآن) [۵۶۷] ؛ عطاء (مفرداتقرآن)، عطاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تُعَزِّرُوهُ (لغاتقرآن) [۵۶۸] ؛ عزر (مفرداتقرآن)، یاری
تَعْبَثون (لغاتقرآن) [۵۶۹] ؛ عبث (مفرداتقرآن)، عبث (مفرداتنهجالبلاغه)، عبث
تَعْتَدُّونَها (لغاتقرآن) [۵۷۰]
تَعس (لغاتقرآن) [۵۷۱] ؛ تعس (مفرداتقرآن)، تعس (مفرداتنهجالبلاغه)، هلاکت
تَعْثَوْا (لغاتقرآن) [۵۷۲] ؛ عثو (مفرداتقرآن)، عیث (مفرداتنهجالبلاغه)، فساد
تعصّب (لغاتقرآن) [۵۷۳]
تَعْدِلُوا (لغاتقرآن) [۵۷۴] ؛ عدل (مفرداتقرآن)، عدل (مفرداتنهجالبلاغه)، عدالت
تَعیَها (لغاتقرآن) [۵۷۵] ؛ وعی (مفرداتقرآن)، وعی (مفرداتنهجالبلاغه)، حفظ
تُعْرَضون (لغاتقرآن) [۵۷۶] ؛ عرض (مفرداتقرآن)، عرض (مفرداتنهجالبلاغه)
تغابن (لغاتقرآن) [۵۷۷] ؛ غبن (مفرداتقرآن)، غبن (مفرداتنهجالبلاغه)، یوم التغابن
تَغَشَّاها (لغاتقرآن) [۵۷۸] ؛ غشی (مفرداتقرآن)، غاشِیَه (لغاتقرآن)، غشی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَغیضُ (لغاتقرآن) [۵۷۹] ؛ غیض (مفرداتقرآن)، غیض (مفرداتنهجالبلاغه)
تَفْجیر (لغاتقرآن) [۵۸۰] ؛ فجر (مفرداتقرآن)، فجر (مفرداتنهجالبلاغه)، شکافتن
تَفْرَحونَ (لغاتقرآن) [۵۸۱] ؛ فرح (مفرداتقرآن)، فرح (مفرداتنهجالبلاغه)، فرح
تفأّل (لغاتقرآن) [۵۸۲]
تفسح (لغاتقرآن) [۵۸۳] ؛ فسح (مفرداتقرآن)، فسح (مفرداتنهجالبلاغه)
تَفَثَ (لغاتقرآن) [۵۸۴] ؛ تفث (مفرداتقرآن)، تفث
تَفَسَّحُوا (لغاتقرآن) [۵۸۵] ؛ فسح (مفرداتقرآن)، فسح (مفرداتنهجالبلاغه)
تفکّر (لغاتقرآن) [۵۸۶] ؛ فکر (مفرداتقرآن)، فکر (مفرداتنهجالبلاغه)، تفکّر
تَفَکَّهُون (لغاتقرآن) [۵۸۷] ؛ تفکه (مفرداتقرآن)، فکه (مفرداتنهجالبلاغه)، تعجب
تُفَنِّدُون (لغاتقرآن) [۵۸۸] ؛ فند (مفرداتقرآن)
تفویض (لغاتقرآن) [۵۸۹] ؛ فوض (مفرداتقرآن)، تفویض (مفرداتنهجالبلاغه)، تفویض
تَفیضُ (لغاتقرآن) [۵۹۰] ؛ فیض (مفرداتقرآن)، فیض (مفرداتنهجالبلاغه)
تَقاسَمُوا (لغاتقرآن) [۵۹۱] ؛ قسم – به فتح قاف و سین (مفرداتقرآن)، قسم (مفرداتنهجالبلاغه)، قسم
تَقْرِضُ (لغاتقرآن) [۵۹۲] ؛ قرض (مفرداتقرآن)، قرض (مفرداتنهجالبلاغه)
تَقْشَعِرُّ (لغاتقرآن) [۵۹۳] ؛ قشعر (مفرداتقرآن)
تَقَطَّعُوا (لغاتقرآن) [۵۹۴] ؛ قطع – به فتح قاف (مفرداتقرآن)، قطع (مفرداتنهجالبلاغه)، بریدن
تَقْطَعُونَ السَّبِیلَ (لغاتقرآن) [۵۹۵] ؛ قطع – به فتح قاف (مفرداتقرآن)، قطع (مفرداتنهجالبلاغه)، قطع
تَقْعُدَ (لغاتقرآن) [۵۹۶] ؛ قعود (مفرداتقرآن)، قعود (مفرداتنهجالبلاغه)
تَقْهَرْ (لغاتقرآن) [۵۹۷] ؛ قهر (مفرداتقرآن)، قهر (مفرداتنهجالبلاغه)، قهر
تقیّه (لغاتقرآن) [۵۹۸]
تکاثر (لغاتقرآن) [۵۹۹] ؛ تکاثر (مفرداتقرآن)، کثر (مفرداتنهجالبلاغه)، تکاثر
تُکِنُّ (لغاتقرآن) [۶۰۰]
تلاوت (لغاتقرآن) [۶۰۱] ؛ تلو (مفرداتقرآن)، تلو (مفرداتنهجالبلاغه)، تلاوت
تَلَظّی (لغاتقرآن) [۶۰۲] ؛ لظی (مفرداتقرآن)، لظی (مفرداتنهجالبلاغه)
تِلْقاءَ (لغاتقرآن) [۶۰۳] ؛ لقاء (مفرداتقرآن)، لقاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَلْقَفُ (لغاتقرآن) [۶۰۴] ؛ لقف (مفرداتقرآن)، لقف (مفرداتنهجالبلاغه)
تُلَقَّی (لغاتقرآن) [۶۰۵] ؛ لقاء (مفرداتقرآن)، لقاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تقلّب (لغاتقرآن) [۶۰۶] ؛ قلب (مفرداتقرآن)، قلب – به فتح قاف (مفرداتنهجالبلاغه)، قلب
تُقْلَبُون (لغاتقرآن) [۶۰۷] ؛ قلب (مفرداتقرآن)، قلب – به فتح قاف (مفرداتنهجالبلاغه)، قلب
تقوا (لغاتقرآن) [۶۰۸] ؛ تقوی (مفرداتقرآن)، وقی (مفرداتنهجالبلاغه)، تقوا
تَقَوَّلَ (لغاتقرآن) [۶۰۹] ؛ قول (مفرداتقرآن)، قول (مفرداتنهجالبلاغه)
تقویم (لغاتقرآن) [۶۱۰] ؛ تقویم (مفرداتقرآن)، قیام (مفرداتنهجالبلاغه)
تَلَقّی (لغاتقرآن) [۶۱۱] ؛ لقاء (مفرداتقرآن)، لقاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تِلْکَ (لغاتقرآن) [۶۱۲] ؛ تلک (مفرداتقرآن)
تَلْمِزُوا (لغاتقرآن) [۶۱۳] ؛ لمز (مفرداتقرآن)، عیبجویی
تَلْوُوا (لغاتقرآن) [۶۱۴] ؛ لوی (مفرداتقرآن)، لوی (مفرداتنهجالبلاغه)
تَلَّهُ (لغاتقرآن) [۶۱۵] ؛ تل (مفرداتقرآن)
تَلَهّی (لغاتقرآن) [۶۱۶] ؛ لهو (مفرداتقرآن)، لهو (مفرداتنهجالبلاغه)
تَماثیل (لغاتقرآن) [۶۱۷] ؛ مثل (مفرداتقرآن)
تَمارُوا (لغاتقرآن) [۶۱۸] ؛ مور (مفرداتقرآن)، مور (مفرداتنهجالبلاغه)
تمثّل (لغاتقرآن) [۶۱۹] ؛ مثل (مفرداتقرآن)، مثل (مفرداتنهجالبلاغه)، مثل
تَمْرَحُونَ (لغاتقرآن) [۶۲۰] ؛ مرح (مفرداتقرآن)، مرح (مفرداتنهجالبلاغه)، شادی
تَمَطّی (لغاتقرآن) [۶۲۱] ؛ مطی (مفرداتقرآن)، تمطی
تمکین (لغاتقرآن) [۶۲۲] ؛ مکن (مفرداتقرآن)، مکن (مفرداتنهجالبلاغه)، تمکین
تمنّی (لغاتقرآن) [۶۲۳] ؛ منی (مفرداتقرآن)، تمنّی (مفرداتنهجالبلاغه)، تمنی
تمهید (لغاتقرآن) [۶۲۴] ؛ مهد (مفرداتقرآن)، مهد (مفرداتنهجالبلاغه)
تَمید (لغاتقرآن) [۶۲۵] ؛ مید (مفرداتقرآن)
تَمَیَّزُ (لغاتقرآن) [۶۲۶] ؛ میز (مفرداتقرآن)، میز (مفرداتنهجالبلاغه)
تَناد (لغاتقرآن) [۶۲۷] ؛ نداء (مفرداتقرآن)، نداء (مفرداتنهجالبلاغه)، نداء
تَنادَوْا (لغاتقرآن) [۶۲۸] ؛ نداء (مفرداتقرآن)، نداء (مفرداتنهجالبلاغه)، نداء
تَنازَعْتُمْ (لغاتقرآن) [۶۲۹] ؛ نزع (مفرداتقرآن)، نزع (مفرداتنهجالبلاغه)
تَناوُش (لغاتقرآن) [۶۳۰] ؛ نوش (مفرداتقرآن)، نوش (مفرداتنهجالبلاغه)
تَنَزَّلُ (لغاتقرآن) [۶۳۱] ؛ تنزل (مفرداتقرآن)، نزول (مفرداتنهجالبلاغه)، نزول
تنزیل (لغاتقرآن) [۶۳۲] ؛ نزل (مفرداتقرآن)، نزول (مفرداتنهجالبلاغه)، نزول
تَنْفُذُوا (لغاتقرآن) [۶۳۳] ؛ نفذ (مفرداتقرآن)، نفوذ (مفرداتنهجالبلاغه)
تَنْقِمُ (لغاتقرآن) [۶۳۴] ؛ نقم (مفرداتقرآن)، نقم (مفرداتنهجالبلاغه)، انکار
تَنْکِصُون (لغاتقرآن) [۶۳۵] ؛ نکص (مفرداتقرآن)، رجوع
تَنُّور (لغاتقرآن) [۶۳۶] ؛ تنور (مفرداتقرآن)، تنور
تَنُوء (لغاتقرآن) [۶۳۷] ؛ نوء (مفرداتقرآن)، نوء (مفرداتنهجالبلاغه)
تَوّاب (لغاتقرآن) [۶۳۸] ؛ توبه (مفرداتقرآن)، توبه (مفرداتنهجالبلاغه)، توبه
تَواصَوا (لغاتقرآن) [۶۳۹] ؛ وصیت (مفرداتقرآن)، وصیت (مفرداتنهجالبلاغه)، وصیت
تورات (لغاتقرآن) [۶۴۰] ؛ تورات (مفرداتقرآن)، تورات در قرآن
تُورُون (لغاتقرآن) [۶۴۱] ؛ وری (مفرداتقرآن)، وری (مفرداتنهجالبلاغه)
توریه (لغاتقرآن) [۶۴۲]
تُوَسْوِسُ (لغاتقرآن) [۶۴۳] ؛ وسوسه (مفرداتقرآن)، وسوسه (مفرداتنهجالبلاغه)، وسوسه
تُؤْفَکُونَ (لغاتقرآن) [۶۴۴] ؛ افک (مفرداتقرآن)، افک (مفرداتنهجالبلاغه)، افک
تُوَفَّونَ (لغاتقرآن) [۶۴۵] ؛ وفاء (مفرداتقرآن)، وفاء (مفرداتنهجالبلاغه)
توفِّی (لغاتقرآن) [۶۴۶] ؛ توفی (مفرداتقرآن)، وفاء (مفرداتنهجالبلاغه)
تُوقِدُون (لغاتقرآن) [۶۴۷] ؛ وقود (مفرداتقرآن)، وقد (مفرداتنهجالبلاغه)
تُوَقِّرُوهُ (لغاتقرآن) [۶۴۸] ؛ وقر (مفرداتقرآن)، وقر (مفرداتنهجالبلاغه)
توکّل (لغاتقرآن) [۶۴۹] ؛ وکل (مفرداتقرآن)، وکل (مفرداتنهجالبلاغه)
تَوَلّی (لغاتقرآن) [۶۵۰] ؛ تولی (مفرداتقرآن)، ولی (مفرداتنهجالبلاغه)، تولی و تبری
تهامه (لغاتقرآن) [۶۵۱]
تَهَجَّدْ (لغاتقرآن) [۶۵۲] ؛ هجد (مفرداتقرآن)، هجود (مفرداتنهجالبلاغه)، تهجد
تَهْجُرُونَ (لغاتقرآن) [۶۵۳] ؛ هجر (مفرداتقرآن)، هجر – به فتح هاء (مفرداتنهجالبلاغه)، هجرت
تَهِنُوا (لغاتقرآن) [۶۵۴] ؛ وهن (مفرداتقرآن)، وهن (مفرداتنهجالبلاغه)، وهن
تَیَمُّم (لغاتقرآن) [۶۵۵] ؛ تیمم
تین (لغاتقرآن) [۶۵۶] ؛ تین (مفرداتقرآن)، تین
تُؤْوی (لغاتقرآن) [۶۵۷] ؛ اوی (مفرداتقرآن)، اوی (مفرداتنهجالبلاغه)، ایواء
تُؤْویه (لغاتقرآن) [۶۵۸] ؛ اوی (مفرداتقرآن)، اوی (مفرداتنهجالبلاغه)، ایواء
۵ – ث
ثاقِب (لغاتقرآن) [۶۵۹] ؛ ثقب (مفرداتقرآن)، ثقب (مفرداتنهجالبلاغه)
ثانی (لغاتقرآن) [۶۶۰] ؛ ثانی (مفرداتقرآن)، ثانی (مفرداتنهجالبلاغه)
ثاوی (لغاتقرآن) [۶۶۱] ؛ ثوی (مفرداتقرآن)، ثواء (مفرداتنهجالبلاغه)
ثَبَّطَهُمْ (لغاتقرآن) [۶۶۲] ؛ ثبط (مفرداتقرآن)، ثبط (مفرداتنهجالبلاغه)
ثُبُور (لغاتقرآن) [۶۶۳] ؛ ثبور (مفرداتقرآن)، ثبور (مفرداتنهجالبلاغه)
ثَجَّاج (لغاتقرآن) [۶۶۴] ؛ ثج (مفرداتقرآن)، ثج (مفرداتنهجالبلاغه)
ثَری (لغاتقرآن) [۶۶۵] ؛ ثری (مفرداتقرآن)، ثری (مفرداتنهجالبلاغه)
ثُعْبان (لغاتقرآن) [۶۶۶] ؛ ثعبان (مفرداتقرآن)، ثعبان (مفرداتنهجالبلاغه)
ثقب (لغاتقرآن) [۶۶۷]
ثَقِفْتُمُوهُمْ (لغاتقرآن) [۶۶۸] ؛ ثقف (مفرداتقرآن)، ثقف (مفرداتنهجالبلاغه)
ثُقِفُوا (لغاتقرآن) [۶۶۹] ؛ ثقف (مفرداتقرآن)، ثقف (مفرداتنهجالبلاغه)
ثَقَل (لغاتقرآن) [۶۷۰] ؛ ثقل – به فتح ثاء (مفرداتقرآن)، ثقل – به فتح ثاء (مفرداتنهجالبلاغه)
ثَقَلان (لغاتقرآن) [۶۷۱] ؛ ثقل – به کسر ثاء (مفرداتقرآن)، ثقل – به کسر ثاء (مفرداتنهجالبلاغه)
ثُلاثَ (لغاتقرآن) [۶۷۲] ؛ ثلاث (مفرداتقرآن)، ثلاث (مفرداتنهجالبلاغه)
ثُلّه (لغاتقرآن) [۶۷۳] ؛ ثلّه (مفرداتقرآن)، ثلّه (مفرداتنهجالبلاغه)
ثُمَّ (لغاتقرآن) [۶۷۴] ؛ثم – به ضم ثاء (مفرداتقرآن)، ثم – به ضم ثاء (مفرداتنهجالبلاغه)
ثمود (لغاتقرآن) [۶۷۵] ؛ ثمود (مفرداتقرآن)،ثمود (مفرداتنهجالبلاغه)، ثمود
ثُوِّب (لغاتقرآن) [۶۷۶] ؛ ثوب (مفرداتقرآن)، ثوب (مفرداتنهجالبلاغه)، ثواب
۶ – ج
جابُوا (لغاتقرآن) [۶۷۷] ؛ جوب (مفرداتقرآن)، جوب (مفرداتنهجالبلاغه)
جاثِم (لغاتقرآن) [۶۷۸] ؛ جثم (مفرداتقرآن)، جثم (مفرداتنهجالبلاغه)
جادَلْتَنَا (لغاتقرآن) [۶۷۹] ؛ جدل (مفرداتقرآن)، جدل
جارِیات (لغاتقرآن) [۶۸۰] ؛ فلک – به ضم فاء (مفرداتقرآن)
جانّ (لغاتقرآن) [۶۸۱] ؛ جانّ (مفرداتقرآن)، جانّ (مفرداتنهجالبلاغه)، جن
جانب (لغاتقرآن) [۶۸۲] ؛ جنب (مفرداتقرآن)، جانب (مفرداتنهجالبلاغه)
جاهَداک (لغاتقرآن) [۶۸۳] ؛ جهد (مفرداتقرآن)، جهاد (مفرداتنهجالبلاغه)، جهاد
جاؤُا (لغاتقرآن) [۶۸۴] ؛ جاء (مفرداتقرآن)، جاء (مفرداتنهجالبلاغه)
جُبّ (لغاتقرآن) [۶۸۵] ؛ جبّ (مفرداتقرآن)، چاه
جبّار (لغاتقرآن) [۶۸۶] ؛ جبر (مفرداتقرآن)، جبّار (مفرداتنهجالبلاغه)، جبّار
جَحِیم (لغاتقرآن) [۶۸۷] ؛ جحیم (مفرداتقرآن)، جحیم (مفرداتنهجالبلاغه)، جحیم
جدّ (لغاتقرآن) [۶۸۸] ؛ جد (مفرداتقرآن)، جدد (مفرداتنهجالبلاغه)، جدّ
جِدالَ (لغاتقرآن) [۶۸۹] ؛ جدل (مفرداتقرآن)، جدال
جُدَد (لغاتقرآن) [۶۹۰]
جُدُر (لغاتقرآن) [۶۹۱] ؛ جدار (مفرداتقرآن)، جدار
جَدَل (لغاتقرآن) [۶۹۲] ؛ جدل (مفرداتقرآن)، جدل
جِذْع (لغاتقرآن) [۶۹۳] ؛ جذع (مفرداتقرآن)
جَذْوَهٍ (لغاتقرآن) [۶۹۴] ؛ جذوه (مفرداتقرآن)
جِبِلّ (لغاتقرآن) [۶۹۵] ؛ جبله (مفرداتقرآن)
جِبِلَّه (لغاتقرآن) [۶۹۶] ؛ جبله (مفرداتقرآن)، جبل – بر وزن عقل (مفرداتنهجالبلاغه)
جَبِین (لغاتقرآن) [۶۹۷] ؛ جبن (مفرداتقرآن)، جبه (مفرداتنهجالبلاغه)، جبین
جِثِیّاً (لغاتقرآن) [۶۹۸] ؛ جثی (مفرداتقرآن)
جَرَحْتُمْ (لغاتقرآن) [۶۹۹] ؛ جرح (مفرداتقرآن)، جرح – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)
جُرُز (لغاتقرآن) [۷۰۰] ؛ جرز (مفرداتقرآن)، جرز (مفرداتنهجالبلاغه)
جَرَز (لغاتقرآن) [۷۰۱] ؛ جرز (مفرداتقرآن)، جرز (مفرداتنهجالبلاغه)
جِزْیَه (لغاتقرآن) [۷۰۲] ؛ جزیه (مفرداتنهجالبلاغه)، جزیه
جَسَد (لغاتقرآن) [۷۰۳] ؛ جسد (مفرداتقرآن)، جسد (مفرداتنهجالبلاغه)
جَعَلَ (لغاتقرآن) [۷۰۴] ؛ جعل (مفرداتقرآن)، جعل (مفرداتنهجالبلاغه)
جُفاء (لغاتقرآن) [۷۰۵] ؛ جفاء (مفرداتقرآن)، جفاء (مفرداتنهجالبلاغه)
جِفان (لغاتقرآن) [۷۰۶] ؛ جفن (مفرداتقرآن)
جَلَّاها (لغاتقرآن) [۷۰۷] ؛ جلا (مفرداتنهجالبلاغه)
جلباب (لغاتقرآن) [۷۰۸] ؛ جلباب (مفرداتقرآن)، جلباب (مفرداتنهجالبلاغه)، جلباب
جُمَّه (لغاتقرآن) [۷۰۹]
جَنّ (لغاتقرآن) [۷۱۰] ؛ جن (مفرداتقرآن)، جنّ (مفرداتنهجالبلاغه)، جن
جُلُود (لغاتقرآن) [۷۱۱] ؛ جلد – به کسر جیم (مفرداتقرآن)، جلد (مفرداتنهجالبلاغه)، جلد
جَنَّات (لغاتقرآن) [۷۱۲] ؛ جنت (مفرداتقرآن)، جنت
جَنَّاتِ عَدْنٍ (لغاتقرآن) [۷۱۳] ؛ جنت (مفرداتقرآن)، جنت
جُنَاح (لغاتقرآن) [۷۱۴] ؛ جناح (مفرداتقرآن)، جناح (مفرداتنهجالبلاغه)
جَنَاح (لغاتقرآن) [۷۱۵] ؛ جناح (مفرداتقرآن)، جناح (مفرداتنهجالبلاغه)، جناح
جَنان (لغاتقرآن) [۷۱۶] ؛ قلب
جُنُب (لغاتقرآن) [۷۱۷] ؛ جنب (مفرداتقرآن)، جنابت
جَمّ (لغاتقرآن) [۷۱۸] ؛ جم (مفرداتقرآن)، جم (مفرداتنهجالبلاغه)
جِمَالَتٌ (لغاتقرآن) [۷۱۹] ؛ جمل (مفرداتقرآن)، جمل (مفرداتنهجالبلاغه)، جمل
جَنْب (لغاتقرآن) [۷۲۰] ؛ جنب (مفرداتقرآن)، جنب (مفرداتنهجالبلاغه)
جنّت (لغاتقرآن) [۷۲۱] ؛ جنت (مفرداتقرآن)، جنّت
جَنَّتان (لغاتقرآن) [۷۲۲] ؛ جنت (مفرداتقرآن)، جنّت
جَنَحُوا (لغاتقرآن) [۷۲۳] ؛جناح (مفرداتقرآن)، جناح (مفرداتنهجالبلاغه)
جُنْد (لغاتقرآن) [۷۲۴] ؛ جند (مفرداتقرآن)، جند (مفرداتنهجالبلاغه)، جند
جَمَل (لغاتقرآن) [۷۲۵] ؛ جمل (مفرداتقرآن)، جمل (مفرداتنهجالبلاغه)، جمل
جَنَف (لغاتقرآن) [۷۲۶] ؛ جنف (مفرداتقرآن)
جنوب (لغاتقرآن) [۷۲۷] ؛ جنب (مفرداتقرآن)، جنوب – به ضم جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، پهلو
جُنُود (لغاتقرآن) [۷۲۸] ؛ جند (مفرداتقرآن)، جند (مفرداتنهجالبلاغه)، جند
جُنَّه (لغاتقرآن)، جِنَّه (لغاتقرآن) [۷۲۹] ؛ جن – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، جنّ – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)
جَنی (لغاتقرآن) [۷۳۰] ؛ جنی (مفرداتقرآن)، جنی (مفرداتنهجالبلاغه)
جَنین (لغاتقرآن) [۷۳۱] ؛ جنین
جَوّ (لغاتقرآن) [۷۳۲] ؛ جوّ (مفرداتقرآن)، جوّ (مفرداتنهجالبلاغه)، هوا
جَواب (لغاتقرآن) [۷۳۳] ؛ حوض
جَوار (لغاتقرآن) [۷۳۴] ؛ جری – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، جری – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، کشتی
جواری (لغاتقرآن) [۷۳۵] ؛ جری – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، جری – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، کشتی
جوارح (لغاتقرآن) [۷۳۶] ؛ جرح (مفرداتقرآن)، جوارح
جهالت (لغاتقرآن) [۷۳۷] ؛ جهل (مفرداتقرآن)، جهل (مفرداتنهجالبلاغه)، جهالت
جَهد (لغاتقرآن) [۷۳۸] ؛ جهد (مفرداتقرآن)، جهاد (مفرداتنهجالبلاغه)
جَهْرَهً (لغاتقرآن) [۷۳۹] ؛ جهر (مفرداتقرآن)، جهر (مفرداتنهجالبلاغه)، جهر
جِیاد (لغاتقرآن) [۷۴۰] ؛ جیاد (مفرداتقرآن)، اسب
جید (لغاتقرآن) [۷۴۱] ؛ جید (مفرداتقرآن)
جیوب (لغاتقرآن) [۷۴۲] ؛ جیب – به فتح جیم (مفرداتقرآن)، جیب – به فتح جیم (مفرداتنهجالبلاغه)، سینه
۷ – ح
حاجِزِین (لغاتقرآن) [۷۴۳] ؛ حجز (مفرداتقرآن)، حجز (مفرداتنهجالبلاغه)
حاجُّوکَ (لغاتقرآن) [۷۴۴] ؛ حجت (مفرداتقرآن)، حجت (مفرداتنهجالبلاغه)
حاذرون (لغاتقرآن) [۷۴۵] ؛ حذر (مفرداتقرآن)، حذر (مفرداتنهجالبلاغه)، حذر
حاق (لغاتقرآن) [۷۴۶] ؛ حیق (مفرداتقرآن)
حاشَ (لغاتقرآن) [۷۴۷] ؛ حوش (مفرداتقرآن)
حاقَ بِهِمْ (لغاتقرآن) [۷۴۸] ؛ حیق (مفرداتقرآن)
حام (لغاتقرآن) [۷۴۹] ؛ حام (مفرداتقرآن)، حام
حاشرین (لغاتقرآن) [۷۵۰] ؛ حشر (مفرداتقرآن)، حشر (مفرداتنهجالبلاغه)، حشر
حامِیَه (لغاتقرآن) [۷۵۱] ؛ حمی (مفرداتقرآن)
حاصِب (لغاتقرآن) [۷۵۲] ؛ حصب (مفرداتقرآن)
حَبّ (لغاتقرآن) [۷۵۳] ؛ حبّه (مفرداتقرآن)، حبّه (مفرداتنهجالبلاغه)، حبوبات
حافِرَه (لغاتقرآن) [۷۵۴] ؛ حفر (مفرداتقرآن)، حفر (مفرداتنهجالبلاغه)، حفر
حِبال (لغاتقرآن) [۷۵۵] ؛ حبل (مفرداتقرآن)، حبل (مفرداتنهجالبلاغه)، طناب
حَبْط (لغاتقرآن) [۷۵۶] ؛ حبط (مفرداتقرآن)، حبط (مفرداتنهجالبلاغه)، حبط
حُبُک (لغاتقرآن) [۷۵۷] ؛ حبک (مفرداتقرآن)
حجاب حاجز (لغاتقرآن) [۷۵۸]
حِجاج (لغاتقرآن) [۷۵۹]
حِجارَه (لغاتقرآن) [۷۶۰] ؛ حجر – به فتح حاء و جیم (مفرداتقرآن)، حجر – به فتح حاء و جیم (مفرداتنهجالبلاغه)
حجّت (لغاتقرآن) [۷۶۱] ؛ حجت (مفرداتقرآن)، حجت (مفرداتنهجالبلاغه)، حجت
حِجَجٍ (لغاتقرآن) [۷۶۲] ؛ حجت (مفرداتقرآن)
حِجْر (لغاتقرآن) [۷۶۳] ؛ حجر – به فتح و کسر حاء (مفرداتقرآن)، حجر
حَبْل مِریر (لغاتقرآن) [۷۶۴]
حَبّه (لغاتقرآن) [۷۶۵] ؛ حبّه (مفرداتقرآن)، حبّه (مفرداتنهجالبلاغه)، حبوبات
حَتَّی حِینٍ (لغاتقرآن) [۷۶۶]
حجّ (لغاتقرآن) [۷۶۷] ؛ حج (مفرداتقرآن)، حجّ (مفرداتنهجالبلاغه)، حج
حجاب (لغاتقرآن) [۷۶۸] ؛ حجب (مفرداتقرآن)، حجب (مفرداتنهجالبلاغه)، حجاب
حجرات (لغاتقرآن) [۷۶۹] ؛ حجره (مفرداتنهجالبلاغه)
حِجْراً مَحجوراً (لغاتقرآن) [۷۷۰]
حَدّ (لغاتقرآن) [۷۷۱] ؛ حد (مفرداتقرآن)، حد (مفرداتنهجالبلاغه)، حد
حدائق (لغاتقرآن) [۷۷۲] ؛ حدق (مفرداتقرآن)، حدیقه
حَدَب (لغاتقرآن) [۷۷۳] ؛ حدب (مفرداتقرآن)، حدب (مفرداتنهجالبلاغه)، تپه
حُدُود (لغاتقرآن) [۷۷۴] ؛ حد (مفرداتقرآن)، حد (مفرداتنهجالبلاغه)، حد
حِذْر (لغاتقرآن) [۷۷۵] ؛ حذر (مفرداتقرآن)، حذر (مفرداتنهجالبلاغه)، حذر
حَرْثٌ (لغاتقرآن) [۷۷۶] ؛ حرث (مفرداتقرآن)، حرث (مفرداتنهجالبلاغه)، زراعت
حرج (لغاتقرآن) [۷۷۷] ؛ حرج (مفرداتقرآن)، حرج (مفرداتنهجالبلاغه)، حرج
حَرْد (لغاتقرآن) [۷۷۸] ؛ حرد (مفرداتقرآن)
حَرَس (لغاتقرآن) [۷۷۹] ؛ حرس (مفرداتقرآن)، حرس (مفرداتنهجالبلاغه)، حرس
حرص (لغاتقرآن) [۷۸۰] ؛ حرص (مفرداتقرآن)، حرص (مفرداتنهجالبلاغه)، حرص
حَرَض (لغاتقرآن) [۷۸۱] ؛ حرض (مفرداتقرآن)، حرض (مفرداتنهجالبلاغه)
حُرُمات (لغاتقرآن) [۷۸۲] ؛ حرمه (مفرداتنهجالبلاغه)، احترام
حرور (لغاتقرآن) [۷۸۳] ؛ حرور (مفرداتقرآن)، حرور (مفرداتنهجالبلاغه)
حِزب (لغاتقرآن) [۷۸۴] ؛ حزب (مفرداتقرآن)، حزب (مفرداتنهجالبلاغه)، حزب
حَزَن (لغاتقرآن) [۷۸۵] ؛ حزن (مفرداتقرآن)، حزن – به ضم حاء (مفرداتنهجالبلاغه)، حزن
حساب (لغاتقرآن) [۷۸۶] ؛ حسب (مفرداتقرآن)، حسب – شمردن (مفرداتنهجالبلاغه)
حِساباً شَدِیداً (لغاتقرآن) [۷۸۷] ؛ حسب (مفرداتقرآن)، حسب – شمردن (مفرداتنهجالبلاغه)
حِسان (لغاتقرآن) [۷۸۸] ؛ حسان (مفرداتقرآن)
حُسْبان (لغاتقرآن) [۷۸۹] ؛ حسب (مفرداتقرآن)
حسد (لغاتقرآن) [۷۹۰] ؛ حسد (مفرداتقرآن)، حسد (مفرداتنهجالبلاغه)، حسد
حَسِیرْ (لغاتقرآن) [۷۹۱] ؛ حسر (مفرداتقرآن)، حسر (مفرداتنهجالبلاغه)
حَسِیس (لغاتقرآن) [۷۹۲]
حُشِرَ (لغاتقرآن) [۷۹۳] ؛ حشر (مفرداتقرآن)، حشر (مفرداتنهجالبلاغه)، حشر
حَشْر (لغاتقرآن) [۷۹۴] ؛ حشر (مفرداتقرآن)، حشر (مفرداتنهجالبلاغه)، حشر
حَصَب (لغاتقرآن) [۷۹۵] ؛ حصب (مفرداتقرآن)
حصباء (لغاتقرآن) [۷۹۶] ؛ حصب (مفرداتقرآن)
حصر (لغاتقرآن) [۷۹۷] ؛ حصر (مفرداتقرآن)، حصر (مفرداتنهجالبلاغه)
حُصِّلَ (لغاتقرآن) [۷۹۸] ؛ حصول (مفرداتقرآن)
حَصُور (لغاتقرآن) [۷۹۹] ؛ حصر (مفرداتقرآن)، حصر (مفرداتنهجالبلاغه)، حصور
حصی (لغاتقرآن) [۸۰۰] ؛ حصا (مفرداتقرآن)، احصاء (مفرداتنهجالبلاغه)
حَصِید (لغاتقرآن) [۸۰۱] ؛ حصید (مفرداتقرآن)، حصید (مفرداتنهجالبلاغه)، درو
حَصِیر (لغاتقرآن) [۸۰۲] ؛ حصر (مفرداتقرآن)، حصر (مفرداتنهجالبلاغه)، حصیر
حُطام (لغاتقرآن) [۸۰۳] ؛ حطم (مفرداتقرآن)، حطام (مفرداتنهجالبلاغه)، شکستن
حطب (لغاتقرآن) [۸۰۴] ؛ حطب (مفرداتقرآن)، حطب (مفرداتنهجالبلاغه)
حُطَمَه (لغاتقرآن) [۸۰۵] ؛ حطم (مفرداتقرآن)، حطام (مفرداتنهجالبلاغه)، شکستن
حسرت (لغاتقرآن) [۸۰۶] ؛ حسر (مفرداتقرآن)، حسر (مفرداتنهجالبلاغه)، حسرت
حسن (لغاتقرآن) [۸۰۷] ؛ حسن (مفرداتقرآن)، حسن – به ضم حاء (مفرداتنهجالبلاغه)
حَسَنَه (لغاتقرآن) [۸۰۸] ؛ حسن (مفرداتقرآن)، حسن – به ضم حاء (مفرداتنهجالبلاغه)، زیبایی، حسنه
حُسْنی (لغاتقرآن) [۸۰۹] ؛ حسنه (مفرداتقرآن)، حسنه (مفرداتنهجالبلاغه)
حُسوماً (لغاتقرآن)، حُسام (لغاتقرآن) [۸۱۰] ؛ حسم (مفرداتقرآن)، حسم
حطّه (لغاتقرآن) [۸۱۱] ؛ حطط (مفرداتقرآن)، حطّه
حَفَدَه (لغاتقرآن) [۸۱۲] ؛ حفد (مفرداتقرآن)
حَفَظَهً (لغاتقرآن) [۸۱۳] ؛ حفظ (مفرداتقرآن)، حفظ (مفرداتنهجالبلاغه)، حفظ
حَفِیٌّ (لغاتقرآن) [۸۱۴] ؛ حفو (مفرداتقرآن)
حَفِیظ (لغاتقرآن) [۸۱۵] ؛ حفظ (مفرداتقرآن)، حفظ (مفرداتنهجالبلاغه)، حفظ
حُقُب (لغاتقرآن) [۸۱۶] ؛ حقب (مفرداتقرآن)، حقب (مفرداتنهجالبلاغه)، حقب
حُقَّت (لغاتقرآن) [۸۱۷] ؛ حق (مفرداتقرآن)، حق (مفرداتنهجالبلاغه)، حق
حقّ قَسْم (لغاتقرآن) [۸۱۸]
حُکم (لغاتقرآن) [۸۱۹] ؛ حکم (مفرداتقرآن)، حکم (مفرداتنهجالبلاغه)، حکم
حق (لغاتقرآن) [۸۲۰] ؛ حق (مفرداتقرآن)، حق (مفرداتنهجالبلاغه)، حق
حَکَم (لغاتقرآن) [۸۲۱] ؛ حکم (مفرداتقرآن)، حکم – به فتح حاء و کاف (مفرداتنهجالبلاغه)، حاکم
حکمت (لغاتقرآن) [۸۲۲] ؛ حکمت (مفرداتقرآن)، حکمت (مفرداتنهجالبلاغه)، حکمت
حَکیْم (لغاتقرآن) [۸۲۳] ؛ حکیم (مفرداتقرآن)، حکیم (مفرداتنهجالبلاغه)، حکیم
حِلْیَه (لغاتقرآن) [۸۲۴] ؛ حلی (مفرداتقرآن)، زینت (مفرداتنهجالبلاغه)، زینت
حَلائِلُ (لغاتقرآن) [۸۲۵] ؛ حل – به کسر حاء (مفرداتقرآن)، حلّ (مفرداتنهجالبلاغه)، حلال
حَمِئَهٍ (لغاتقرآن) [۸۲۶] ؛ حماء (مفرداتقرآن)، حما (مفرداتنهجالبلاغه)
حَلّاف (لغاتقرآن) [۸۲۷] ؛ حلف (مفرداتقرآن)، حلف (مفرداتنهجالبلاغه)، حلف
حُلُم (لغاتقرآن) [۸۲۸] ؛ حلم (مفرداتقرآن)، حلم – به ضم حاء (مفرداتنهجالبلاغه)، بلوغ
حَمَأٍ مَسْنُون (لغاتقرآن) [۸۲۹] ؛ حماء (مفرداتقرآن)
حِلْم (لغاتقرآن) [۸۳۰] ؛ حلم (مفرداتقرآن)، حلم (مفرداتنهجالبلاغه)، حلم
حمد (لغاتقرآن) [۸۳۱] ؛ حمد (مفرداتقرآن)، حمد (مفرداتنهجالبلاغه)، حمد
حَلیم (لغاتقرآن) [۸۳۲] ؛ حلیم (مفرداتقرآن)، حلم (مفرداتنهجالبلاغه)، حلیم
حمقاء (لغاتقرآن) [۸۳۳]
حِمل (لغاتقرآن) [۸۳۴] ؛ حمل (مفرداتقرآن)، حمل (مفرداتنهجالبلاغه)
حَمُولَه (لغاتقرآن) [۸۳۵] ؛ تحمیل (مفرداتقرآن)
حُمّی (لغاتقرآن) [۸۳۶] ؛ حمی (مفرداتقرآن)، حمی (مفرداتنهجالبلاغه)
حمیّت (لغاتقرآن) [۸۳۷] ؛ حمیه (مفرداتقرآن)، حمیّه (مفرداتنهجالبلاغه)، حمیه الجاهلیه
حَمید (لغاتقرآن) [۸۳۸] ؛الحمید
حَمیْم (لغاتقرآن) [۸۳۹] ؛ حمم (مفرداتقرآن)، حمیم (مفرداتنهجالبلاغه)
حَنان (لغاتقرآن) [۸۴۰] ؛ حنن (مفرداتقرآن)، حنن (مفرداتنهجالبلاغه)
حِنْث (لغاتقرآن) [۸۴۱] ؛ حنث (مفرداتقرآن)، حنث
حنفاء (لغاتقرآن) [۸۴۲] ؛ حنف (مفرداتقرآن)، حنف (مفرداتنهجالبلاغه)، حنیف
حَنیذ (لغاتقرآن) [۸۴۳] ؛ حنذ (مفرداتقرآن)
حَنیف (لغاتقرآن) [۸۴۴] ؛ حنف (مفرداتقرآن)، حنیف (مفرداتنهجالبلاغه)، حنیف
حواریون (لغاتقرآن) [۸۴۵] ؛ حواریون (مفرداتقرآن)، حواریون
حَوایا (لغاتقرآن) [۸۴۶] ؛ حوایا (مفرداتقرآن)، روده
حُوبَه (لغاتقرآن) [۸۴۷] ؛ حوب (مفرداتقرآن)، حوب (مفرداتنهجالبلاغه)، گناه
حور (لغاتقرآن) [۸۴۸] ؛ حور (مفرداتقرآن)، حورالعین
حِوَل (لغاتقرآن) [۸۴۹] ؛ حول (مفرداتقرآن)، حول (مفرداتنهجالبلاغه)
حَیّ (لغاتقرآن) [۸۵۰] ؛ حی (مفرداتقرآن)، حیّ (مفرداتنهجالبلاغه)، حی
حین (لغاتقرآن) [۸۵۱] ؛ حین (مفرداتقرآن)، حین (مفرداتنهجالبلاغه)، حین
حیوان (لغاتقرآن) [۸۵۲] ؛ حی (مفرداتقرآن)، حیّ (مفرداتنهجالبلاغه)
حَیَّوک (لغاتقرآن) [۸۵۳] ؛ تحیت (مفرداتقرآن)، تحیت (مفرداتنهجالبلاغه)، تحیت در قرآن
۸ – خ
خائِنَهٍ (لغاتقرآن) [۸۵۴] ؛ خون (مفرداتقرآن)، خون (مفرداتنهجالبلاغه)، خیانت (فقه)
خابَ (لغاتقرآن) [۸۵۵] ؛ خیبه (مفرداتقرآن)، خیبه (مفرداتنهجالبلاغه)
خاتم (لغاتقرآن) [۸۵۶] ؛ خاتمیت (مفرداتقرآن)، خاتمیت (مفرداتنهجالبلاغه)
خازن (لغاتقرآن) [۸۵۷] ؛ خزن (مفرداتقرآن)، خزن (مفرداتنهجالبلاغه)
خاسِرُون (لغاتقرآن) [۸۵۸] ؛ خسر (مفرداتقرآن)، خسر (مفرداتنهجالبلاغه)، خسران
خاسِیء (لغاتقرآن) [۸۵۹] ؛ خسأ (مفرداتقرآن)، خسأ (مفرداتنهجالبلاغه)
خاشعون (لغاتقرآن) [۸۶۰] ؛ خشع (مفرداتقرآن)، خشوع (مفرداتنهجالبلاغه)، خشوع
خاشِعَهً (لغاتقرآن) [۸۶۱] ؛ خشع (مفرداتقرآن)، خشوع (مفرداتنهجالبلاغه)، خشوع
خاطِئَه (لغاتقرآن) [۸۶۲] ؛ خطأ (مفرداتقرآن)، خطاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خطیئه (لغاتقرآن)، خطا
خالِف (لغاتقرآن) [۸۶۳] ؛ خلف (مفرداتقرآن)، خلف (مفرداتنهجالبلاغه)، خَلائِفَ (لغاتقرآن)
خامد (لغاتقرآن) [۸۶۴] ؛ خمد (مفرداتقرآن)، خمد (مفرداتنهجالبلاغه)
خاویه (لغاتقرآن) [۸۶۵] ؛ خوی (مفرداتقرآن)، خوی (مفرداتنهجالبلاغه)
خَبال (لغاتقرآن) [۸۶۶] ؛ خبل (مفرداتقرآن)، فساد
خَبْل (لغاتقرآن) [۸۶۷] ؛ خبل (مفرداتقرآن)، فساد
خَتَّار (لغاتقرآن) [۸۶۸] ؛ ختر (مفرداتقرآن)، حیله
خبیثات (لغاتقرآن)، خبیثون (لغاتقرآن) [۸۶۹] ؛ خبث (مفرداتقرآن)، خبث (مفرداتنهجالبلاغه)، حدث و خبث
خَرَّ (لغاتقرآن) [۸۷۰] ؛ خرر (مفرداتقرآن)، خرّ (مفرداتنهجالبلاغه)
خَبِیر (لغاتقرآن) [۸۷۱] ؛ خبیر (مفرداتقرآن)، الخبیر
خَرّاص (لغاتقرآن) [۸۷۲] ؛ خرص (مفرداتقرآن)
خبء (لغاتقرآن) [۸۷۳] ؛ خبء (مفرداتقرآن)، پنهان
خَرّاصون (لغاتقرآن) [۸۷۴] ؛ خرص (مفرداتقرآن)
خرج (لغاتقرآن)، خراج (لغاتقرآن) [۸۷۵] ؛ خرج (مفرداتنهجالبلاغه)، خراج
خردل (لغاتقرآن) [۸۷۶] ؛ خردل (مفرداتقرآن)، خردل
خَرْص (لغاتقرآن) [۸۷۷] ؛ خرص (مفرداتقرآن)
خَرَقَ (لغاتقرآن) [۸۷۸] ؛ خرق (مفرداتقرآن)، خرق (مفرداتنهجالبلاغه)، شکافتن
خَرَقُوا (لغاتقرآن) [۸۷۹] ؛ خرق (مفرداتقرآن)، خرق (مفرداتنهجالبلاغه)
خَرُّوا (لغاتقرآن) [۸۸۰] ؛ خرر (مفرداتقرآن)، خرّ (مفرداتنهجالبلاغه)
خَزائن (لغاتقرآن) [۸۸۱] ؛ خزن (مفرداتقرآن)، خزن (مفرداتنهجالبلاغه)، خزانه
خَزَنَه (لغاتقرآن) [۸۸۲] ؛ خزن (مفرداتقرآن)، خزن (مفرداتنهجالبلاغه)، خزانه
خِزْی (لغاتقرآن) [۸۸۳] ؛ خزی (مفرداتقرآن)، خزی (مفرداتنهجالبلاغه)، خواری
خسران (لغاتقرآن) [۸۸۴] ؛ خسر (مفرداتقرآن)، خسر (مفرداتنهجالبلاغه)، خسران
خسف (لغاتقرآن) [۸۸۵] ؛ خسف (مفرداتقرآن)، خسف (مفرداتنهجالبلاغه)، خسف
خشیه (لغاتقرآن) [۸۸۶] ؛ خشیت (مفرداتقرآن)، خشی (مفرداتنهجالبلاغه)، خَشِینَا (لغاتقرآن)، خشیت
خِصام (لغاتقرآن) [۸۸۷] ؛ خصم (مفرداتقرآن)، خصم (مفرداتنهجالبلاغه)، خَصم (لغاتقرآن)، خَصِیم (لغاتقرآن)، خصم
خَشِینَا (لغاتقرآن) [۸۸۸] ؛ خشیت (مفرداتقرآن)، خشی (مفرداتنهجالبلاغه)، خشیه (لغاتقرآن)، خشیت
خَصم (لغاتقرآن) [۸۸۹] ؛ خصم (مفرداتقرآن)، خصم (مفرداتنهجالبلاغه)، خِصام (لغاتقرآن)، خَصِیم (لغاتقرآن)، خصم
خصاصه (لغاتقرآن) [۸۹۰] ؛ خصاصه (مفرداتقرآن)، خصاصه (مفرداتنهجالبلاغه)، فقر
خصومت (لغاتقرآن) [۸۹۱]
خَصِیم (لغاتقرآن) [۸۹۲] ؛ خصم (مفرداتقرآن)، خصم (مفرداتنهجالبلاغه)، خِصام (لغاتقرآن)، خَصم (لغاتقرآن)، خصم
خَضِر (لغاتقرآن) [۸۹۳] ؛ خضره (مفرداتقرآن)، خضره (مفرداتنهجالبلاغه)، سبز
خَطْب (لغاتقرآن) [۸۹۴]
خَطْفَه (لغاتقرآن) [۸۹۵] ؛ خطف (مفرداتقرآن)، خطف (مفرداتنهجالبلاغه)، ربودن
خُطُوات (لغاتقرآن) [۸۹۶] ؛ خطو (مفرداتقرآن)، خطوه (مفرداتنهجالبلاغه)
خطیئه (لغاتقرآن) [۸۹۷] ؛ خطأ (مفرداتقرآن)، خطاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خاطِئَه (لغاتقرآن)، خطا
خِفاف (لغاتقرآن) [۸۹۸]
خفیه (لغاتقرآن) [۸۹۹] ؛ خفی (مفرداتقرآن)، خفاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خفاء
خَلا (لغاتقرآن) [۹۰۰] ؛ خلو (مفرداتقرآن)، خلو (مفرداتنهجالبلاغه)
خَلائِفَ (لغاتقرآن) [۹۰۱] ؛ خلف (مفرداتقرآن)، خلف (مفرداتنهجالبلاغه)، خالِف (لغاتقرآن)
خَلاق (لغاتقرآن) [۹۰۲] ؛ خلق – به ضم خاء (مفرداتقرآن)، خلق – به ضم خاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خُلُق (لغاتقرآن)، خلاق (مفرداتنهجالبلاغه)، خلق (سیرت)
خُلُق (لغاتقرآن) [۹۰۳] ؛ خلق – به ضم خاء (مفرداتقرآن)، خلق – به ضم خاء (مفرداتنهجالبلاغه)، خلاق (مفرداتنهجالبلاغه) خَلاق (لغاتقرآن)، خلق (سیرت)
خلود (لغاتقرآن) [۹۰۴] ؛ خلود (مفرداتقرآن)، خلود (مفرداتنهجالبلاغه)، خلود
خلوف (لغاتقرآن) [۹۰۵] ؛ خلف (مفرداتقرآن)، خَلْف (لغاتقرآن)، خلوف (مفرداتنهجالبلاغه)
خُلَّهٌ (لغاتقرآن) [۹۰۶] ؛ خلل (مفرداتقرآن)، خلل (مفرداتنهجالبلاغه)
خَلِیْفَه (لغاتقرآن) [۹۰۷] ؛ خلافت (مفرداتنهجالبلاغه)، خلافت
خلیل (لغاتقرآن) [۹۰۸] ؛ خلیل (مفرداتقرآن)، خلیل (مفرداتنهجالبلاغه)، دوست
خِلال (لغاتقرآن) [۹۰۹] ؛ خلال (مفرداتقرآن)، خلل (مفرداتنهجالبلاغه)
خَلَصُوا (لغاتقرآن) [۹۱۰] ؛ خلص (مفرداتقرآن)، خلص (مفرداتنهجالبلاغه)، خلوص
خُلَطاء (لغاتقرآن) [۹۱۱] ؛ خلط (مفرداتقرآن)، خلط (مفرداتنهجالبلاغه)، اختلاط
خَلْف (لغاتقرآن)، خَلَف (لغاتقرآن) [۹۱۲] ؛ خلف (مفرداتقرآن)، خلوف (لغاتقرآن)، خلوف (مفرداتنهجالبلاغه)
خُلِّفُوا (لغاتقرآن) [۹۱۳]
خلق (لغاتقرآن) [۹۱۴]
خَمْر (لغاتقرآن) [۹۱۵]
خُمُر (لغاتقرآن) [۹۱۶]
خَمْط (لغاتقرآن) [۹۱۷]
خنّاس (لغاتقرآن) [۹۱۸]
خُنَّس (لغاتقرآن) [۹۱۹]
خُوار (لغاتقرآن) [۹۲۰]
خَوالِف (لغاتقرآن) [۹۲۱]
خَوَّان (لغاتقرآن) [۹۲۲]
خوض (لغاتقرآن) [۹۲۳]
خَوَل (لغاتقرآن) [۹۲۴]
خَوَّلَ (لغاتقرآن) [۹۲۵]
خَوَّلْنَاکُم (لغاتقرآن) [۹۲۶]
خَوَّلْنَاهُ (لغاتقرآن) [۹۲۷]
خِیام (لغاتقرآن) [۹۲۸]
خِیانَت (لغاتقرآن) [۹۲۹] خون (مفرداتقرآن) خون (مفرداتنهجالبلاغه)،خیانت
خیر (لغاتقرآن) [۹۳۰] خیر (مفرداتقرآن)، خیر (مفرداتنهجالبلاغه)،خیر
۹ – د
دائِبِین (لغاتقرآن) [۹۳۱] دأب (مفرداتقرآن)، دأب (مفرداتنهجالبلاغه)
دائِرَهٌ (لغاتقرآن) [۹۳۲] دائره (مفرداتقرآن)، دائر (مفرداتنهجالبلاغه)
دابِر (لغاتقرآن) [۹۳۳] دبر (مفرداتقرآن)، دبر (مفرداتنهجالبلاغه)، دبر
دابَّه (لغاتقرآن) [۹۳۴] دبّ (مفرداتقرآن)، دبّ (مفرداتنهجالبلاغه)
خیرات (لغاتقرآن) [۹۳۵] خیر (مفرداتقرآن)، خیر (مفرداتنهجالبلاغه)، خیر
خَیل (لغاتقرآن) [۹۳۶] خیل (مفرداتقرآن)، خیل (مفرداتنهجالبلاغه)، اسب
داخر (لغاتقرآن) [۹۳۷] دخر (مفرداتقرآن)، دخر (مفرداتنهجالبلاغه)
دان (لغاتقرآن) [۹۳۸] دنی (مفرداتقرآن)، دنی (مفرداتنهجالبلاغه)
دانِیَه (لغاتقرآن) [۹۳۹] دنی (مفرداتقرآن)، دنی (مفرداتنهجالبلاغه)
دَأْب (لغاتقرآن) [۹۴۰] دأب (مفرداتقرآن)، دأب (مفرداتنهجالبلاغه)
دُبُر (لغاتقرآن) [۹۴۱] دبر (مفرداتقرآن)، دبر (مفرداتنهجالبلاغه)، دبر
دَحا (لغاتقرآن) [۹۴۲] دحو (مفرداتقرآن)، دحو (مفرداتنهجالبلاغه)
دُحُوراً (لغاتقرآن) [۹۴۳] دحر (مفرداتقرآن)، دحر (مفرداتنهجالبلاغه)
دخان (لغاتقرآن) [۹۴۴] دخان (مفرداتقرآن)، دخان (مفرداتنهجالبلاغه)، دخان
دَخَل (لغاتقرآن) [۹۴۵] دخل (مفرداتنهجالبلاغه)
دَرَجات (لغاتقرآن) [۹۴۶] درج (مفرداتقرآن)، درج (مفرداتنهجالبلاغه)
دَرَسْتَ (لغاتقرآن) [۹۴۷] درس (مفرداتقرآن)، درس (مفرداتنهجالبلاغه)
دَعاکُم (لغاتقرآن) [۹۴۸] دعاء (مفرداتقرآن)، دعاء (مفرداتنهجالبلاغه)، دعا
دعاء (لغاتقرآن) [۹۴۹] ؛ دعو (مفرداتقرآن)، دعاء (مفرداتنهجالبلاغه)، دعاء
دعا (لغاتقرآن) [۹۵۰] دعا
دِفْء (لغاتقرآن) [۹۵۱] دفء (مفرداتقرآن)، دفّ (مفرداتنهجالبلاغه)
دَکّ (لغاتقرآن) [۹۵۲] دکّ (مفرداتقرآن)، دکّ (مفرداتنهجالبلاغه)
دُکّان (لغاتقرآن) [۹۵۳] دکّ (مفرداتقرآن)، دکّ (مفرداتنهجالبلاغه)
دکّه (لغاتقرآن) [۹۵۴] دکه
دُلُوکِ الشَّمْسِ (لغاتقرآن) [۹۵۵] دلوک (مفرداتقرآن)
دَلّی (لغاتقرآن) [۹۵۶]
دم (لغاتقرآن) [۹۵۷] دم (مفرداتقرآن)، دم (مفرداتنهجالبلاغه)، خون
دَمْدَمَ (لغاتقرآن) [۹۵۸] دمدم (مفرداتقرآن)
دَرَسُوْا (لغاتقرآن) [۹۵۹] درس (مفرداتقرآن)، درس (مفرداتنهجالبلاغه)
دَمَّرْنَا (لغاتقرآن) [۹۶۰] ؛ دمر (مفرداتقرآن)، دمر (مفرداتنهجالبلاغه)، هلاکت
دنیا (لغاتقرآن) [۹۶۱] دنیا (مفرداتقرآن)، دنیا (مفرداتنهجالبلاغه)، دنیا
دَوائِر (لغاتقرآن) [۹۶۲] دائره (مفرداتقرآن)، دائر (مفرداتنهجالبلاغه)
دوله (لغاتقرآن) [۹۶۳]
دَرْک (لغاتقرآن) [۹۶۴] درک (مفرداتقرآن)، درک (مفرداتنهجالبلاغه)
دَرَک (لغاتقرآن) [۹۶۵] درک (مفرداتقرآن)، درک (مفرداتنهجالبلاغه)
دِهاق (لغاتقرآن) [۹۶۶] دهق (مفرداتقرآن)، دهق (مفرداتنهجالبلاغه)
دِهان (لغاتقرآن) [۹۶۷] دهن (مفرداتقرآن)، دهن (مفرداتنهجالبلاغه)، روغن
دهر (لغاتقرآن) [۹۶۸] دهر (مفرداتقرآن)، دهر (مفرداتنهجالبلاغه)، دهر
دیّار (لغاتقرآن) [۹۶۹]
دین (لغاتقرآن) [۹۷۰] دین – به کسر دال (مفرداتقرآن)، دین (مفرداتنهجالبلاغه)، دین
دینار (لغاتقرآن) [۹۷۱]
دَرَکات (لغاتقرآن) [۹۷۲] درک (مفرداتقرآن)، درک (مفرداتنهجالبلاغه)، ادراک
دَسَّاها (لغاتقرآن) [۹۷۳]
دُسُر (لغاتقرآن) [۹۷۴]
دَعّ (لغاتقرآن) [۹۷۵]
۱۰ – ذ
ذا الأیْد (لغاتقرآن) [۹۷۶] اید (مفرداتقرآن)، اید (مفرداتنهجالبلاغه)
ذات (لغاتقرآن) [۹۷۷] ذات (مفرداتقرآن)، ذات
ذارِیات (لغاتقرآن) [۹۷۸] سوره ذاریات
ذِراع (لغاتقرآن) [۹۷۹] ذراع (مفرداتقرآن)، ذراع (مفرداتنهجالبلاغه)، ذراع
ذَرَأَکُمْ (لغاتقرآن) [۹۸۰] ذرء (مفرداتقرآن)، ذرء (مفرداتنهجالبلاغه)
ذَرع (لغاتقرآن) [۹۸۱] ذرع (مفرداتقرآن)، ذرع (مفرداتنهجالبلاغه)، ذرع
ذرّه (لغاتقرآن) [۹۸۲] ذرّ (مفرداتقرآن)، ذرّ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذُرِّیَّه (لغاتقرآن) [۹۸۳] ذریّه (مفرداتقرآن)، ذریه (مفرداتنهجالبلاغه)، ذریه
ذُلُل (لغاتقرآن) [۹۸۴] ذلّ (مفرداتقرآن)، ذلّ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذَلُول (لغاتقرآن) [۹۸۵] ذلّ (مفرداتقرآن)، ذلّ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذنوب (لغاتقرآن) [۹۸۶] ذنب – به سکون نون (مفرداتقرآن)، ذنب – به سکون نون (مفرداتنهجالبلاغه)، ذنب
ذَواتا (لغاتقرآن) [۹۸۷] ذو (مفرداتقرآن)
ذو الاوتاد (لغاتقرآن) [۹۸۸] ذو (مفرداتقرآن)
ذو القلبین (لغاتقرآن) [۹۸۹]
ذَهَب (لغاتقرآن) [۹۹۰] ذهب (مفرداتقرآن)، ذهب (مفرداتنهجالبلاغه)، ذهب
ذِی قُوَّهٍ (لغاتقرآن) [۹۹۱]
ذِکر (لغاتقرآن) [۹۹۲] ؛ ذکر – به کسر ذال (مفرداتقرآن)، ذکر – به کسر ذال (مفرداتنهجالبلاغه)، ذکر
ذکر کثیر (لغاتقرآن) [۹۹۳] ذکر کثیر
۱۱ – ر
رئوف (لغاتقرآن) [۹۹۴] ؛ رئوف (مفرداتقرآن)، رأفت (مفرداتنهجالبلاغه)، رأفت
رِئی (لغاتقرآن) [۹۹۵] ؛ رأی (مفرداتقرآن)، رأی – به فتح همزه (مفرداتنهجالبلاغه)، رؤیت
رابِطُوا (لغاتقرآن) [۹۹۶] ؛ ربط (مفرداتقرآن)، ربط (مفرداتنهجالبلاغه)، رباط
رابی (لغاتقرآن) [۹۹۷] ؛ ربو (مفرداتقرآن)، ربو (مفرداتنهجالبلاغه)؛ ربا
رابیَه (لغاتقرآن) [۹۹۸] ؛ ربو (مفرداتقرآن)، ربو (مفرداتنهجالبلاغه)؛ ربا
راجِفَه (لغاتقرآن) [۹۹۹] ؛ رجف (مفرداتقرآن)، رجف (مفرداتنهجالبلاغه)
رادِفَه (لغاتقرآن) [۱۰۰۰] ؛ ردف (مفرداتقرآن)، ردف (مفرداتنهجالبلاغه)
راسیات (لغاتقرآن) [۱۰۰۱] ؛ رسو (مفرداتقرآن)، رسو (مفرداتنهجالبلاغه)
راعِنَا (لغاتقرآن) [۱۰۰۲] ؛ رعی (مفرداتقرآن)، رعی (مفرداتنهجالبلاغه)
راغِبُونَ (لغاتقرآن) [۱۰۰۳] ؛ رغب (مفرداتقرآن)، رغب (مفرداتنهجالبلاغه)، رغبت
رافعه (لغاتقرآن) [۱۰۰۴] ؛ رفع (مفرداتقرآن)، رفع (مفرداتنهجالبلاغه)
راق (لغاتقرآن) [۱۰۰۵] ؛ رقی (مفرداتقرآن)، رقی (مفرداتنهجالبلاغه)
راکِعاً (لغاتقرآن) [۱۰۰۶] ؛ رکوع (مفرداتقرآن)، رکوع (مفرداتنهجالبلاغه)، رکوع
رانَ (لغاتقرآن) [۱۰۰۷] ؛ رین (مفرداتقرآن)، رین (مفرداتنهجالبلاغه)
راوَدَتْهُ (لغاتقرآن) [۱۰۰۸] ؛ مراوده (مفرداتقرآن)، رود (مفرداتنهجالبلاغه)
ربّ (لغاتقرآن) [۱۰۰۹] ؛ ربّ (مفرداتقرآن)، ربّ (مفرداتنهجالبلاغه)، ربوبیت
رُباع (لغاتقرآن) [۱۰۱۰] ؛ رباع (مفرداتقرآن)
رَبّانیّینَ (لغاتقرآن) [۱۰۱۱] ؛ ربانیون (مفرداتقرآن)، ربانی (مفرداتنهجالبلاغه)، ربوبیت
رَبَتْ (لغاتقرآن) [۱۰۱۲] ؛ ربو (مفرداتقرآن)، ربو (مفرداتنهجالبلاغه)، ربا
رَبَطْنا (لغاتقرآن) [۱۰۱۳] ؛ ربط (مفرداتقرآن)، ربط (مفرداتنهجالبلاغه)، رباط
رَبْوَه (لغاتقرآن) [۱۰۱۴] ؛ ربو (مفرداتقرآن)، ربو (مفرداتنهجالبلاغه)، ربا
رَبُّهُما (لغاتقرآن) [۱۰۱۵] ؛ ربّ (مفرداتقرآن)، ربّ (مفرداتنهجالبلاغه)، ربوبیت
رَبِّهِم (لغاتقرآن) [۱۰۱۶] ؛ ربّ (مفرداتقرآن)، ربّ (مفرداتنهجالبلاغه)، ربوبیت
رِبّیون (لغاتقرآن) [۱۰۱۷] ؛ ربّ (مفرداتقرآن)، ربّ (مفرداتنهجالبلاغه)، ربوبیت
رِجال (لغاتقرآن) [۱۰۱۸] ؛ راجل (مفرداتقرآن)، راجل (مفرداتنهجالبلاغه)، راجل
رُجَّت (لغاتقرآن) [۱۰۱۹] ؛ رجّ (مفرداتقرآن)، رجّ (مفرداتنهجالبلاغه)
رَجْرَجَه (لغاتقرآن) [۱۰۲۰] ؛ رجّ (مفرداتقرآن)، رجّ (مفرداتنهجالبلاغه)
رِجْز (لغاتقرآن) [۱۰۲۱] ؛ رجز (مفرداتقرآن)
رِجْس (لغاتقرآن) [۱۰۲۲] ؛ رجس (مفرداتقرآن)، رجس (مفرداتنهجالبلاغه)، رجس
رَجْع (لغاتقرآن) [۱۰۲۳] ؛ رجع (مفرداتقرآن)، رجع (مفرداتنهجالبلاغه)، رجوع
رجعت (لغاتقرآن) [۱۰۲۴] ؛ رجعت (مفرداتقرآن)، رجعت
رَجْفَه (لغاتقرآن) [۱۰۲۵] ؛ رجفه (مفرداتقرآن)، رجف (مفرداتنهجالبلاغه)، رجفه
رَجِل (لغاتقرآن) [۱۰۲۶] ؛ راجل (مفرداتقرآن)، راجل (مفرداتنهجالبلاغه)، راجل
رجم (لغاتقرآن) [۱۰۲۷] ؛ رجم (مفرداتقرآن)، رجم (مفرداتنهجالبلاغه)، رجم
رُجوم (لغاتقرآن) [۱۰۲۸] ؛ رجم (مفرداتقرآن)، رجم (مفرداتنهجالبلاغه)، رجم
رَجیم (لغاتقرآن) [۱۰۲۹] ؛ رجیم (مفرداتقرآن)، رجم (مفرداتنهجالبلاغه)، رجم
رحله (لغاتقرآن) [۱۰۳۰] ؛ رحله (مفرداتقرآن)، رحل – خورجین (مفرداتنهجالبلاغه)
رَحِم (لغاتقرآن) [۱۰۳۱] ؛ رحم (مفرداتقرآن)، رحم (مفرداتنهجالبلاغه)، رحم
رحمان (لغاتقرآن) [۱۰۳۲] ؛ رحمان (مفرداتقرآن)، رحمان (مفرداتنهجالبلاغه)، رحمان
رحمت (لغاتقرآن) [۱۰۳۳] ؛ رحمت (مفرداتقرآن)، رحمت (مفرداتنهجالبلاغه)، رحمت
رُخاء (لغاتقرآن) [۱۰۳۴] ؛ رخاء (مفرداتقرآن)، رخاء (مفرداتنهجالبلاغه)، رخاء
رَدِفَ (لغاتقرآن) [۱۰۳۵] ؛ ردف (مفرداتقرآن)، ردف (مفرداتنهجالبلاغه)
رَدْم (لغاتقرآن) [۱۰۳۶] ؛ ردم (مفرداتقرآن)، ردم (مفرداتنهجالبلاغه)
رِدء (لغاتقرآن) [۱۰۳۷] ؛ ردء (مفرداتقرآن)، ردء (مفرداتنهجالبلاغه)، ردء
رزق (لغاتقرآن) [۱۰۳۸] ؛ رزق (مفرداتقرآن)، رزق (مفرداتنهجالبلاغه)، رزق
رزق کریم (لغاتقرآن) [۱۰۳۹] ؛ رزق (مفرداتقرآن)، رزق (مفرداتنهجالبلاغه)، رزق
رسالات (لغاتقرآن) [۱۰۴۰] ؛ رسالت (مفرداتقرآن)، رسل (مفرداتنهجالبلاغه)
رسول (لغاتقرآن) [۱۰۴۱] ؛ رسول (مفرداتقرآن)، رسول (مفرداتنهجالبلاغه)، رسول
رُشْد (لغاتقرآن) [۱۰۴۲] ؛ رشد (مفرداتقرآن)، رشد (مفرداتنهجالبلاغه)، رشد
رَصَد (لغاتقرآن) [۱۰۴۳] ؛ رصد (مفرداتقرآن)، رصد (مفرداتنهجابلاغه)، ارصاد
رَطْب (لغاتقرآن) [۱۰۴۴] ؛ رطب (مفرداتقرآن)، رطب (مفرداتنهجالبلاغه)
رَغَباً (لغاتقرآن) [۱۰۴۵] ؛ رغب (مفرداتقرآن)، رغب (مفرداتنهجالبلاغه)، رغبت
رَغَد (لغاتقرآن) [۱۰۴۶] ؛ رغد (مفرداتقرآن)، رغد (مفرداتنهجالبلاغه)
رُفات (لغاتقرآن) [۱۰۴۷] ؛ رفات (مفرداتقرآن)، رفات (مفرداتنهجالبلاغه)، رفات
رَفَثَ (لغاتقرآن) [۱۰۴۸] ؛ رفث (مفرداتقرآن)، رفث
رِفْد (لغاتقرآن) [۱۰۴۹] ؛ رفد (مفرداتقرآن)، رفد (مفرداتنهجالبلاغه)
رَفْرَف (لغاتقرآن) [۱۰۵۰] ؛ رفرف (مفرداتقرآن)، رفرف (مفرداتنهجالبلاغه)
رقّ (لغاتقرآن) [۱۰۵۱] ؛ رقّ (مفرداتقرآن)، رقّ – به فتح راء (مفرداتنهجالبلاغه)
رقبه (لغاتقرآن) [۱۰۵۲] ؛ رقبه (مفرداتقرآن)، رقبه (مفرداتنهجالبلاغه)، رقبه
رَقیب (لغاتقرآن) [۱۰۵۳] ؛ رقیب (مفرداتقرآن)، رقبه (مفرداتنهجالبلاغه)، رقبه
رقیم (لغاتقرآن) [۱۰۵۴] ؛ رقیم (مفرداتقرآن)، رقم (مفرداتنهجالبلاغه)، اصحاب رقیم
رُقیه (لغاتقرآن) [۱۰۵۵] ؛ رقی (مفرداتقرآن)، رقی (مفرداتنهجالبلاغه)
رِکاب (لغاتقرآن) [۱۰۵۶] ؛ رکاب (مفرداتقرآن)، رکوب (مفرداتنهجالبلاغه)
رُکام (لغاتقرآن) [۱۰۵۷] ؛ رکم (مفرداتقرآن)، رکم (مفرداتنهجالبلاغه)
رُکْبان (لغاتقرآن) [۱۰۵۸] ؛ راکب (مفرداتقرآن)، رکوب (مفرداتنهجالبلاغه)
رِکْز (لغاتقرآن) [۱۰۵۹] ؛ رکز (مفرداتقرآن)
رکض (لغاتقرآن) [۱۰۶۰] ؛ رکض (مفرداتقرآن)، رکض (مفرداتنهجالبلاغه)
رُکْن (لغاتقرآن) [۱۰۶۱] ؛ رکن (مفرداتقرآن)، رکن (مفرداتنهجالبلاغه)
رکون (لغاتقرآن) [۱۰۶۲] ؛ رکون (مفرداتقرآن)، رکون (مفرداتنهجالبلاغه)
رِمّ (لغاتقرآن)، رَمّ (لغاتقرآن) [۱۰۶۳] ؛ رمیم (مفرداتقرآن)، رمّ (مفرداتنهجالبلاغه)، رمّ
رَمْز (لغاتقرآن) [۱۰۶۴] ؛ رمز (مفرداتقرآن)، رمز (مفرداتنجالبلاغه)، رمز
رِمّه (لغاتقرآن)، رُمّه (لغاتقرآن) [۱۰۶۵] ؛ رمیم (مفرداتقرآن)، رمّ (مفرداتنهجالبلاغه)، رمّ
رَمیم (لغاتقرآن) [۱۰۶۶] ؛ رمیم (مفرداتقرآن)، رمّ (مفرداتنهجالبلاغه)، رمّ
رَواح (لغاتقرآن) [۱۰۶۷] ؛ رواح (مفرداتقرآن)، رواح (مفرداتنهجالبلاغه)
رَواسی (لغاتقرآن) [۱۰۶۸] ؛ رسو (مفرداتقرآن)، رسو (مفرداتنهجالبلاغه)
رَوْث (لغاتقرآن) [۱۰۶۹] ؛ فرث (مفرداتقرآن)، روث
رَوْح (لغاتقرآن) [۱۰۷۰] ؛ روح – به فتح راء (مفرداتقرآن)، روح – به فتح راء (مفرداتنهجالبلاغه)
رُوح (لغاتقرآن) [۱۰۷۱] ؛ روح (مفرداتقرآن)، روح (مفرداتنهجالبلاغه)، روح
رُوحِنا (لغاتقرآن) [۱۰۷۲] ؛ روح (مفرداتقرآن)، روح (مفرداتنهجالبلاغه)، روح
رَوْضات (لغاتقرآن) [۱۰۷۳] ؛ روضه (مفرداتقرآن)، روضه (مفرداتنهجالبلاغه)
رَوْضَه (لغاتقرآن) [۱۰۷۴] ؛ روضه (مفرداتقرآن)، روضه (مفرداتنهجالبلاغه)
رَوع (لغاتقرآن) [۱۰۷۵] ؛ روع (مفرداتقرآن)، روع (مفرداتنهجالبلاغه)
رؤیت (لغاتقرآن) [۱۰۷۶] [۱۰۷۷] ؛ رؤیت (مفرداتقرآن)، رؤیت (مفرداتنهجالبلاغه)، رؤیت
رُوَیْداً (لغاتقرآن) [۱۰۷۸] ؛ رود (مفرداتقرآن)، رود (مفرداتنهجالبلاغه)، اراده
رَهَباً (لغاتقرآن) [۱۰۷۹] ؛ رهب (مفرداتقرآن)، رهب (مفرداتنهجالبلاغه)
رهبانیت (لغاتقرآن) [۱۰۸۰] ؛ رهب (مفرداتقرآن)، رهب (مفرداتنهجالبلاغه)
رَهْبَهً (لغاتقرآن) [۱۰۸۱] ؛ رهب (مفرداتقرآن)، رهب (مفرداتنهجالبلاغه)
رهط (لغاتقرآن) [۱۰۸۲] ؛ رهط (مفرداتقرآن)، رهط
رَهَق (لغاتقرآن) [۱۰۸۳] ؛ رهق (مفرداتقرآن)، رهق (مفرداتنهجالبلاغه)
رَهْو (لغاتقرآن) [۱۰۸۴] ؛ رهو (مفرداتقرآن)، رهو (مفرداتنهجالبلاغه)
رَهینَه (لغاتقرآن) [۱۰۸۵] ؛ رهن (مفرداتقرآن)، رهن (مفرداتنهجالبلاغه)، رهن
ریاح (لغاتقرآن) [۱۰۸۶] ؛ ریح (مفرداتقرآن)، ریح (مفرداتنهجالبلاغه)، ریح
ریب (لغاتقرآن) [۱۰۸۷] ؛ ریب (مفرداتقرآن)، ریب (مفرداتنهجالبلاغه)، ریب
ریح (لغاتقرآن) [۱۰۸۸] ؛ ریح (مفرداتقرآن)، ریح (مفرداتنهجالبلاغه)، ریح
ریحان (لغاتقرآن) [۱۰۸۹] ؛ ریحانه (مفرداتنهجالبلاغه)، ریحان
ریش (لغاتقرآن) [۱۰۹۰] ؛ ریش (مفرداتقرآن)، ریش (مفرداتنهجالبلاغه)
ریع (لغاتقرآن) [۱۰۹۱] ؛ریع (مفرداتقرآن)، ریع (مفرداتنهجالبلاغه)
۱۲ – ز
زاجرات (لغاتقرآن) [۱۰۹۲] ؛ زجر (مفرداتقرآن)، زجر (مفرداتنهجالبلاغه)
زاغَت (لغاتقرآن) [۱۰۹۳] ؛ زیغ (مفرداتقرآن)
زاغُوا (لغاتقرآن) [۱۰۹۴] ؛ زیغ (مفرداتقرآن)
زاهِق (لغاتقرآن) [۱۰۹۵] ؛ زهق (مفرداتقرآن)، زهق (مفرداتنهجالبلاغه)
زَبانِیَه (لغاتقرآن) [۱۰۹۶] ؛ زبن (مفرداتقرآن)، زبن (مفرداتنهجالبلاغه)
زَبَد (لغاتقرآن) [۱۰۹۷] ؛ زبد (مفرداتقرآن)، زبد (مفرداتنهجالبلاغه)
زُبَر (لغاتقرآن) [۱۰۹۸] ؛ زبر – به ضم زاء و فتح باء (مفرداتقرآن)
زُبُر (لغاتقرآن) [۱۰۹۹] ؛ زبر – به ضم زاء و باء (مفرداتقرآن)، زبور (مفرداتقرآن)، زبور
زبور (لغاتقرآن) [۱۱۰۰] ؛زبور (مفرداتقرآن)، زبور.
زجاجه (لغاتقرآن) [۱۱۰۱] ؛ زجاجه (مفرداتقرآن)
زَجْرَه (لغاتقرآن) [۱۱۰۲] ؛ زجر (مفرداتقرآن)، زجر (مفرداتنهجالبلاغه)
زُحْزِحَ (لغاتقرآن) [۱۱۰۳] ؛ زحزح (مفرداتقرآن)، زحزح (مفرداتنهجالبلاغه)
زَحْف (لغاتقرآن) [۱۱۰۴] ؛زحف، زحف (مفرداتقرآن)، زحف (مفرداتنهجالبلاغه)
زخرف (لغاتقرآن) [۱۱۰۵] ؛ زخرف (مفرداتقرآن)، زخرف (مفرداتنهجالبلاغه)، زخرف
زخرف القول (لغاتقرآن) [۱۱۰۶] ؛ زخرف (مفرداتقرآن)، زخرف (مفرداتنهجالبلاغه)، زخرف
زَرابِیّ (لغاتقرآن) [۱۱۰۷] ؛ زرابی (مفرداتقرآن)
زُرْتُم (لغاتقرآن) [۱۱۰۸] ؛ زور (مفرداتقرآن)، زور – به فتح زاء (مفرداتنهجالبلاغه)
زَرْع (لغاتقرآن) [۱۱۰۹] ؛ زرع (مفرداتقرآن)، زرع (مفرداتنهجالبلاغه)
زُرْق (لغاتقرآن) [۱۱۱۰] ؛ زرق (مفرداتقرآن)
زَعَمَ (لغاتقرآن) [۱۱۱۱] ؛ زعم (مفرداتقرآن)، زعم (مفرداتنهجالبلاغه)
زَعَمْتُمْ (لغاتقرآن) [۱۱۱۲] ؛ زعم (مفرداتقرآن)، زعم (مفرداتنهجالبلاغه)، زَعَمَ (لغاتقرآن)
زَفِیر (لغاتقرآن) [۱۱۱۳] ؛ زفر (مفرداتقرآن)، زفر (مفرداتنهجالبلاغه)
زقّوم (لغاتقرآن) [۱۱۱۴] ؛ زقوم (مفرداتقرآن)، زقوم
زکات (لغاتقرآن) [۱۱۱۵] ؛ زکات (مفرداتقرآن)، زکات
زَلَق (لغاتقرآن) [۱۱۱۶] ؛ زلق (مفرداتقرآن)، زلق (مفرداتنهجالبلاغه)
زَکّیها (لغاتقرآن) [۱۱۱۷] ؛ زکو (مفرداتقرآن)، زکو (مفرداتنهجالبلاغه)، تزکیه
زمر (لغاتقرآن) [۱۱۱۸] ؛ زمر (مفرداتقرآن)، زمر (مفرداتنهجالبلاغه)
زِلزال (لغاتقرآن) [۱۱۱۹] ؛ زلزال (مفرداتقرآن)، زلزال (مفرداتنهجالبلاغه)، زلزله
زمهریر (لغاتقرآن) [۱۱۲۰] ؛ زمهریر (مفرداتقرآن)
زُلفی (لغاتقرآن)، زلفه (لغاتقرآن) [۱۱۲۱] ؛ زلف (مفرداتقرآن)، زلف (مفرداتنهجالبلاغه)
زند (لغاتقرآن) [۱۱۲۲]
زَنِیم (لغاتقرآن) [۱۱۲۳] ؛ زنم (مفرداتقرآن)
زَوَّجْنَاکَها (لغاتقرآن) [۱۱۲۴] ؛ زوج (مفرداتقرآن)، زوج (مفرداتنهجالبلاغه)، زوجیت
زُور (لغاتقرآن) [۱۱۲۵] ؛ زور (مفرداتقرآن)، زور – به ضم زاء (مفرداتنهجالبلاغه)
زور (لغاتقرآن) [۱۱۲۶] ؛ زور (مفرداتقرآن)، زور – به فتح زاء (مفرداتنهجالبلاغه)
زَهَقَ (لغاتقرآن) [۱۱۲۷] ؛ زهق (مفرداتقرآن)، زهق (مفرداتنهجالبلاغه)
زَیتون (لغاتقرآن) [۱۱۲۸] ؛ زیت (مفرداتقرآن)، زیتون
زَیْغ (لغاتقرآن) [۱۱۲۹] ؛ زیغ (مفرداتقرآن)
زَیَّلْنَا (لغاتقرآن) [۱۱۳۰] ؛ زیل (مفرداتقرآن)، زیل (مفرداتنهجالبلاغه)
۱۳ – س
سائبه (لغاتقرآن) [۱۱۳۱] ؛ سائبه (مفرداتقرآن)، سائبه
سائِح (لغاتقرآن) [۱۱۳۲] ؛ سیح (مفرداتقرآن)، سیح (مفرداتنهجالبلاغه)
سائِحات (لغاتقرآن) [۱۱۳۳] ؛ سیح (مفرداتقرآن)، سیح (مفرداتنهجالبلاغه)
سائِغ (لغاتقرآن) [۱۱۳۴] ؛ سوغ (مفرداتقرآن)، سوغ (مفرداتنهجالبلاغه)
سائل (لغاتقرآن) [۱۱۳۵] ؛ سؤال (مفرداتقرآن)، سؤال (مفرداتنهجالبلاغه)، سؤال
سابِحات (لغاتقرآن) [۱۱۳۶] ؛ سبح (مفرداتقرآن)
سابِغات (لغاتقرآن) [۱۱۳۷] ؛ سبغ (مفرداتقرآن)، سبغ (مفرداتنهجالبلاغه)
سابِقات (لغاتقرآن) [۱۱۳۸] ؛ سبق (مفرداتقرآن)، سبق (مفرداتنهجالبلاغه)، سابق
سابِقُوا (لغاتقرآن) [۱۱۳۹] ؛ سبق (مفرداتقرآن)، سبق (مفرداتنهجالبلاغه)، سابق
سابِقُون (لغاتقرآن) [۱۱۴۰] ؛ سبق (مفرداتقرآن)، سبق (مفرداتنهجالبلاغه)، سابق
سابِقِین (لغاتقرآن) [۱۱۴۱] ؛ سبق (مفرداتقرآن)، سبق (مفرداتنهجالبلاغه)، سابق
ساحَه (لغاتقرآن) [۱۱۴۲] ؛ ساحت (مفرداتقرآن)
ساده (لغاتقرآن) [۱۱۴۳] ؛ سید (مفرداتقرآن)
سارِب (لغاتقرآن) [۱۱۴۴] ؛ سارب (مفرداتقرآن)، سرب (مفرداتنهجالبلاغه)
سارِعُوا (لغاتقرآن) [۱۱۴۵] ؛ سرع (مفرداتقرآن)، سرع (مفرداتنهجالبلاغه)، سرعت
سَأُرْهِقُهُ (لغاتقرآن) [۱۱۴۶] ؛ رهق – به کسر هاء (مفرداتقرآن)، رهق (مفرداتنهجالبلاغه)
ساعه (لغاتقرآن) [۱۱۴۷] ؛ ساعت (مفرداتقرآن)، ساعت (مفرداتنهجالبلاغه)، ساعت
ساعت غفلت (لغاتقرآن) [۱۱۴۸] ؛ ساعت غفلت، ساعت
ساعت کبری (لغاتقرآن) [۱۱۴۹] ؛ ساعت
ساعت وسطی (لغاتقرآن) [۱۱۵۰] ؛ ساعت
ساق (لغاتقرآن) [۱۱۵۱] ؛ ساق (مفرداتقرآن)، ساق
سامراً (لغاتقرآن) [۱۱۵۲] ؛ سمر (مفرداتقرآن)، سمر (مفرداتنهجالبلاغه)
ساهِرَه (لغاتقرآن) [۱۱۵۳] ؛ سهر (مفرداتقرآن)، سهر (مفرداتنهجالبلاغه)
سبأ (لغاتقرآن) [۱۱۵۴] ؛ سبأ (مفرداتقرآن)، سبأ (مفرداتنهجالبلاغه)، سبأ
سَبت (لغاتقرآن) [۱۱۵۵] ؛ سبت (مفرداتقرآن)، سبت (مفرداتنهجالبلاغه)، اصحاب سبت
سَبْح (لغاتقرآن) [۱۱۵۶] ؛ سبح (مفرداتقرآن)
سَبِّح (لغاتقرآن) [۱۱۵۷] ؛ تسبیح (مفرداتقرآن)، تسبیح (مفرداتنهجالبلاغه)، تسبیح (ذکر)
سِبط (لغاتقرآن) [۱۱۵۸] ؛ سبط (مفرداتقرآن)، سبط (مفرداتنهجالبلاغه)، اسباط
سبطیان (لغاتقرآن) [۱۱۵۹] سبط (مفرداتقرآن)، سبط (مفرداتنهجالبلاغه)، اسباط
سَبْع (لغاتقرآن) [۱۱۶۰] ؛ سبع (مفرداتقرآن)، سبع (مفرداتنهجالبلاغه)
ساهَم (لغاتقرآن) [۱۱۶۱] ؛ سهم (مفرداتقرآن)، سهم (مفرداتنهجالبلاغه)
ساهُون (لغاتقرآن) [۱۱۶۲] ؛ سهو (مفرداتقرآن)، سهو (مفرداتنهجالبلاغه)، سهو
سُبات (لغاتقرآن) [۱۱۶۳] ؛ سبت (مفرداتقرآن)، سبت (مفرداتنهجالبلاغه)
سُبُل (لغاتقرآن) [۱۱۶۴] ؛ سبیل (مفرداتقرآن)،سبیل (مفرداتنهجالبلاغه)، سبیل الله
سَجل (لغاتقرآن) [۱۱۶۵] ؛ سجل (مفرداتقرآن)
سَجی (لغاتقرآن) [۱۱۶۶] ؛ سجو (مفرداتقرآن)، سجّو (مفرداتنهجالبلاغه)
سِجِّیل (لغاتقرآن) [۱۱۶۷] ؛ سجل (مفرداتقرآن)
سِجِّیْن (لغاتقرآن) [۱۱۶۸] ؛ سجن (مفرداتقرآن)، سجین (مفرداتنهجالبلاغه)، سجن
سحاب (لغاتقرآن) [۱۱۶۹] ؛ سحاب (مفرداتقرآن)، سحب (مفرداتنهجالبلاغه)، سحاب
سبیل (لغاتقرآن) [۱۱۷۰] ؛ سبیل (مفرداتقرآن)، سبیل (مفرداتنهجالبلاغه)، سبیل الله
سُجَّد (لغاتقرآن) [۱۱۷۱]
سجر (لغاتقرآن) [۱۱۷۲] ؛ سجر (مفرداتقرآن)، سجر (مفرداتنهجالبلاغه)
سُجِّرَتْ (لغاتقرآن) [۱۱۷۳] ؛ سجر (مفرداتقرآن)، سجر (مفرداتنهجالبلاغه)
سُحْت (لغاتقرآن) [۱۱۷۴] ؛ سحت (مفرداتقرآن)، سحت (مفرداتنهجالبلاغه)
سِحْر (لغاتقرآن) [۱۱۷۵] ؛ سحر – به کسر سین (مفرداتقرآن)، سحر – به کسر سین (مفرداتنهجالبلاغه)، سحر (جادو)
سِحْران (لغاتقرآن) [۱۱۷۶] ؛ سحر – به کسر سین (مفرداتقرآن)، سحر – به کسر سین (مفرداتنهجالبلاغه)، سحر (جادو)
سِحْران تَظاهَرا (لغاتقرآن) [۱۱۷۷] ؛ سحر – به کسر سین (مفرداتقرآن)، سحر – به کسر سین (مفرداتنهجالبلاغه)، سحر (جادو)
سِجِلّ (لغاتقرآن) [۱۱۷۸] ؛ سجل (مفرداتقرآن)
سُحْق (لغاتقرآن) [۱۱۷۹] ؛ سحق (مفرداتقرآن)، سحق (مفرداتنهجالبلاغه)
سَحِیق (لغاتقرآن) [۱۱۸۰] ؛ سحق (مفرداتقرآن)، سحق (مفرداتنهجالبلاغه)
سدر (لغاتقرآن) [۱۱۸۱] ؛ سدر (مفرداتقرآن)، سدر (مفرداتنهجالبلاغه)، سدر
سُدی (لغاتقرآن) [۱۱۸۲] ؛ سدی (مفرداتقرآن)
سدید (لغاتقرآن) [۱۱۸۳] ؛ سد (مفرداتقرآن)، سد (مفرداتنهجالبلاغه)،
سرّ (لغاتقرآن) [۱۱۸۴] ؛ سر (مفرداتقرآن)، سر (مفرداتنهجالبلاغه)، سر (راز)
سَرائِر (لغاتقرآن) [۱۱۸۵] ؛ سر (مفرداتقرآن)، سر (مفرداتنهجالبلاغه)، سر (راز)
سراب (لغاتقرآن) [۱۱۸۶] ؛ سراب (مفرداتقرآن)، سرب (مفرداتنهجالبلاغه)
سَرابِیل (لغاتقرآن) [۱۱۸۷] ؛ سربال (مفرداتقرآن)، سربال (مفرداتنهجالبلاغه)
سراج (لغاتقرآن) [۱۱۸۸] ؛ سراج (مفرداتقرآن)، سرج (مفرداتنهجالبلاغه)، سراج
سراج منیر (لغاتقرآن) [۱۱۸۹] ؛ سراج (مفرداتقرآن)، سرج (مفرداتنهجالبلاغه)، سراج
سَراح (لغاتقرآن) [۱۱۹۰] ؛ سرح (مفرداتقرآن)
سَراح جمیل (لغاتقرآن) [۱۱۹۱] ؛ سرح (مفرداتقرآن)
سُرادِق (لغاتقرآن) [۱۱۹۲] ؛ سرادق (مفرداتقرآن)
سِراع (لغاتقرآن) [۱۱۹۳] ؛ سرع (مفرداتقرآن)، سرعت
سَرَب (لغاتقرآن) [۱۱۹۴] ؛ سرب (مفرداتقرآن)، سرب (مفرداتنهجالبلاغه)
سَرد (لغاتقرآن) [۱۱۹۵] ؛ سرد (مفرداتقرآن)
سُرُر (لغاتقرآن) [۱۱۹۶] ؛ سریر (مفرداتقرآن)
سَرْمَد (لغاتقرآن) [۱۱۹۷] ؛ سرمد (مفرداتقرآن)، سرمد
سَرْمَدِی (لغاتقرآن) [۱۱۹۸] ؛ سرمد (مفرداتقرآن)، سرمد
سُعُر (لغاتقرآن) [۱۱۹۹] ؛ ؛ سعر (مفرداتقرآن)
سَرِیّه (لغاتقرآن) [۱۲۰۰]
سَعَوْا (لغاتقرآن) [۱۲۰۱] ؛ سعی (مفرداتقرآن)، سعی (مفرداتنهجالبلاغه)
سَعْی (لغاتقرآن) [۱۲۰۲]
سُعِدُوا (لغاتقرآن) [۱۲۰۳] ؛ سعد (مفرداتقرآن)، سعد (مفرداتنهجالبلاغه)، سعادت
سَعِید (لغاتقرآن) [۱۲۰۴] ؛ سعد (مفرداتقرآن)، سعد (مفرداتنهجالبلاغه)، سعادت
سَعِیر (لغاتقرآن) [۱۲۰۵] ؛ سعر (مفرداتقرآن)، سعر (مفرداتنهجالبلاغه)
سَفَه (لغاتقرآن) [۱۲۰۶] ؛ سفه (مفرداتقرآن)، سفه (مفرداتنهجالبلاغه)، سفیه
سُفَهاء (لغاتقرآن) [۱۲۰۷] ؛ سفه (مفرداتقرآن)، سفه (مفرداتنهجالبلاغه)، سفیه
سُقُف (لغاتقرآن) [۱۲۰۸] ؛ سقف (مفرداتقرآن)، سقف (مفرداتنهجالبلاغه)، سقف
سَکَر (لغاتقرآن) [۱۲۰۹] ؛ سکر (مفرداتقرآن)، سکر (مفرداتنهجالبلاغه)
سُکْر (لغاتقرآن) [۱۲۱۰] ؛ سکر (مفرداتقرآن)، سکر (مفرداتنهجالبلاغه)
سُکِّرَتْ (لغاتقرآن) [۱۲۱۱] ؛ سکر (مفرداتقرآن)، سکر (مفرداتنهجالبلاغه)
سکن (لغاتقرآن) [۱۲۱۲] ؛ سکن (مفرداتقرآن)، سکون (مفرداتنهجالبلاغه)
سکینه (لغاتقرآن) [۱۲۱۳] ؛ سکینه (مفرداتقرآن)
سَلاسِل (لغاتقرآن) [۱۲۱۴] ؛ سلسله (مفرداتقرآن)
سُلالَهٍ (لغاتقرآن) [۱۲۱۵] ؛ سلاله (مفرداتقرآن)
سلخ (لغاتقرآن) [۱۲۱۶] ؛ سلخ (مفرداتقرآن)، سلخ (مفرداتنهجالبلاغه)
سَلْسَبیل (لغاتقرآن) [۱۲۱۷] ؛ سلسبیل (مفرداتقرآن)
سِلْسِلَه (لغاتقرآن) [۱۲۱۸] ؛ سلسله (مفرداتقرآن)
سلطان (لغاتقرآن) [۱۲۱۹] ؛ سلطان (مفرداتقرآن)، سلطان
سَلَف (لغاتقرآن) [۱۲۲۰] ؛ سلف (مفرداتقرآن)، سلف (مفرداتنهجالبلاغه)
سَلَقُوکُم (لغاتقرآن) [۱۲۲۱] ؛ سلق (مفرداتقرآن)
سَلَکْنَاهُ (لغاتقرآن) [۱۲۲۲] ؛ سلک (مفرداتقرآن)، سلک (مفرداتنهجالبلاغه)
سَلَکَهُ (لغاتقرآن) [۱۲۲۳] ؛ سلک (مفرداتقرآن)، سلک (مفرداتنهجالبلاغه)
سِلْم (لغاتقرآن) [۱۲۲۴] ؛ سلم (مفرداتقرآن)، سلم (مفرداتنهجالبلاغه)
سُلَّم (لغاتقرآن) [۱۲۲۵] ؛ سلم (مفرداتقرآن)، سلّم (مفرداتنهجالبلاغه)
سَلِّمُوا (لغاتقرآن) [۱۲۲۶] ؛ سلم (مفرداتقرآن)، سلّم (مفرداتنهجالبلاغه)
سفینه (لغاتقرآن) [۱۲۲۷] ؛ سفن (مفرداتقرآن)، سفن (مفرداتنهجالبلاغه)
سفیه (لغاتقرآن) [۱۲۲۸] ؛ سفه (مفرداتقرآن)، سفه (مفرداتنهجالبلاغه)، سفیه
سِقایه (لغاتقرآن) [۱۲۲۹] ؛ سقی (مفرداتقرآن)، استسقا
سَقَر (لغاتقرآن) [۱۲۳۰] ؛ سقر (مفرداتقرآن)، سقر (مفرداتنهجالبلاغه)، سقر
سَلْوی (لغاتقرآن) [۱۲۳۱] ؛ سلوی (مفرداتقرآن)
سلیم (لغاتقرآن) [۱۲۳۲] ؛ سلم (مفرداتقرآن)، سلم (مفرداتنهجالبلاغه)
سَمَاء (لغاتقرآن) [۱۲۳۳] ؛ سماء (مفرداتقرآن)، سمآء (مفرداتنهجالبلاغه)، سماء
سَمّاع (لغاتقرآن) [۱۲۳۴] ؛ سمع (مفرداتقرآن)، سمع (مفرداتنهجالبلاغه)، سمع
سمع (لغاتقرآن) [۱۲۳۵] ؛ سمع (مفرداتقرآن)، سمع (مفرداتنهجالبلاغه)، سمع
سَمِعْنا (لغاتقرآن) [۱۲۳۶] ؛ سمع (مفرداتقرآن)، سمع (مفرداتنهجالبلاغه)، سمع
سَمْک (لغاتقرآن) [۱۲۳۷] ؛ سمک (مفرداتقرآن)، سمک (مفرداتنهجالبلاغه)، سقف
سَمُوم (لغاتقرآن) [۱۲۳۸] ؛ سمّ (مفرداتقرآن)، سمّ (مفرداتنهجالبلاغه)
سَمِیّ (لغاتقرآن) [۱۲۳۹] ؛ اسم (مفرداتقرآن)، اسم (مفرداتنهجالبلاغه)، اسم
سَمِین (لغاتقرآن) [۱۲۴۰] ؛ سمن (مفرداتقرآن)، سمن (مفرداتنهجالبلاغه)، چاقی
سُندُس (لغاتقرآن) [۱۲۴۱] ؛ سندس (مفرداتقرآن)
سِنَهٌ (لغاتقرآن) [۱۲۴۲] ؛ وسن (مفرداتقرآن)، وسن (مفرداتنهجالبلاغه)، چرت
سِنِین (لغاتقرآن) [۱۲۴۳] ؛ سنه (مفرداتقرآن)، سنه (مفرداتنهجالبلاغه)، سال
سَوْآتُ (لغاتقرآن) [۱۲۴۴] ؛ سوء (مفرداتقرآن)، سوء (مفرداتنهجالبلاغه)
سَواء (لغاتقرآن) [۱۲۴۵] ؛ سوا (مفرداتقرآن)، سوی (مفرداتنهجالبلاغه)
سَوّاه (لغاتقرآن) [۱۲۴۶] ؛ سوا (مفرداتقرآن)، سوی (مفرداتنهجالبلاغه)
سَوَّاها (لغاتقرآن) [۱۲۴۷] ؛ سوا (مفرداتقرآن)، سوی (مفرداتنهجالبلاغه)
سُود (لغاتقرآن) [۱۲۴۸] ؛ سود (مفرداتقرآن)، سود (مفرداتنهجالبلاغه)
سُور (لغاتقرآن) [۱۲۴۹] ؛ سور (مفرداتقرآن)، سور (مفرداتنهجالبلاغه)
سوره (لغاتقرآن) [۱۲۵۰] ؛ سوره (مفرداتقرآن)، سوره (مفرداتنهجالبلاغه)، سوره
سَوْط (لغاتقرآن) [۱۲۵۱] ؛ سوط (مفرداتقرآن)، سوط (مفرداتنهجالبلاغه)
سُوق (لغاتقرآن) [۱۲۵۲] ؛ ساق (مفرداتقرآن)، سوق (مفرداتنهجالبلاغه)، ساق
سَوَّل (لغاتقرآن) [۱۲۵۳] ؛ سول (مفرداتقرآن)
سَوَّلْتَ (لغاتقرآن) [۱۲۵۴]
سَوّی (لغاتقرآن) [۱۲۵۵] ؛ تسویه (مفرداتقرآن)، سوی (مفرداتنهجالبلاغه)، تسویه (فقه)
سُوءَ الْعَذابِ (لغاتقرآن) [۱۲۵۶] ؛ سوء (مفرداتقرآن)، سوء (مفرداتنهجالبلاغه)
سَیِّئات (لغاتقرآن) [۱۲۵۷] ؛ سیئه (مفرداتقرآن)، سیئه (مفردات نهج البلاغه)، سیئه
سَیِّئَه (لغاتقرآن) [۱۲۵۸] ؛ سیئه (مفرداتقرآن)، سیئه (مفرداتنهجالبلاغه)، سیئه
سیحُوا (لغاتقرآن) [۱۲۵۹] ؛ سیح (مفرداتقرآن)، سیح (مفرداتنهجالبلاغه)، سیاحت
سِیرَه (لغاتقرآن) [۱۲۶۰] ؛ سیره
سَیَصْلی (لغاتقرآن) [۱۲۶۱] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)
سِیْقَ (لغاتقرآن) [۱۲۶۲] ؛ سوق (مفرداتقرآن)، سوق (مفرداتنهجالبلاغه)
سیما (لغاتقرآن) [۱۲۶۳] ؛ سیما (مفرداتقرآن)، سیما (مفرداتنهجالبلاغه)
سَیُنْغِضُونِ (لغاتقرآن) [۱۲۶۴] ؛ نغض (مفرداتقرآن)
سینینَ (لغاتقرآن) [۱۲۶۵]
سَیُهْزَم (لغاتقرآن) [۱۲۶۶] ؛ هزم (مفرداتقرآن)، هزم (مفرداتنهجالبلاغه)
سِییءَ (لغاتقرآن) [۱۲۶۷] ؛ سوء (مفرداتقرآن)، سوء (مفرداتنهجالبلاغه)
۱۴ – ش
شاخِصَه (لغاتقرآن) [۱۲۶۸] ؛ شخص (مفرداتقرآن)
شاطِیء (لغاتقرآن) [۱۲۶۹] ؛ شاطیء (مفرداتقرآن)، شط
شاقّوا (لغاتقرآن) [۱۲۷۰] ؛ شقاق (مفرداتقرآن)، شقّ (مفرداتنهجالبلاغه)، شقاق
شاکِلَه (لغاتقرآن) [۱۲۷۱]
شانِئ (لغاتقرآن) [۱۲۷۲] ؛ شانئ (مفرداتقرآن)، شنأ (مفرداتنهجالبلاغه)
شاهد و مشهود (لغاتقرآن) [۱۲۷۳] ؛ شاهد
شَبابِیک (لغاتقرآن) [۱۲۷۴]
شَتّی (لغاتقرآن) [۱۲۷۵] ؛ شتت (مفرداتقرآن)، شتت (مفرداتنهجالبلاغه)
شجر (لغاتقرآن) [۱۲۷۶] ؛ شجر (مفرداتقرآن)، شجر (مفرداتنهجالبلاغه)، شجر
شجره مرداء (لغاتقرآن) [۱۲۷۷]
شُحّ (لغاتقرآن) [۱۲۷۸] ؛ شحّ (مفرداتقرآن)، شحّ (مفرداتنهجالبلاغه)، شحّ
شَراب (لغاتقرآن) [۱۲۷۹] ؛ شرب (مفرداتقرآن)، شرب (مفرداتنهجالبلاغه)، شرب
شِرْب (لغاتقرآن) [۱۲۸۰] ؛ شرب (مفرداتقرآن)، شرب (مفرداتنهجالبلاغه)، شرب
شرح (لغاتقرآن) [۱۲۸۱] ؛ شرح (مفرداتقرآن)، شرح (مفرداتنهجالبلاغه)، شرح
شَرَر (لغاتقرآن) [۱۲۸۲] ؛ شرّ (مفرداتقرآن)، شرّ (مفرداتنهجالبلاغه)، شرّ
شَرِّد (لغاتقرآن) [۱۲۸۳] ؛ شرد (مفرداتقرآن)، شرد (مفرداتنهجالبلاغه)
شِرْذِمَه (لغاتقرآن) [۱۲۸۴] ؛ شرذمه (مفرداتقرآن)، شرذمه (مفرداتنهجالبلاغه)
شَرَعَ (لغاتقرآن) [۱۲۸۵] ؛ شرع (مفرداتقرآن)، شرع (مفرداتنهجالبلاغه)
شِرْعَه (لغاتقرآن) [۱۲۸۶] ؛ شرع (مفرداتقرآن)، شرع (مفرداتنهجالبلاغه)، شرعه
شُرَکَائَکُمْ (لغاتقرآن) [۱۲۸۷] ؛ شرک (مفرداتقرآن)، شرک (مفرداتقرآن)، شرک
شریعت (لغاتقرآن) [۱۲۸۸] ؛ شرع (مفرداتقرآن)، شرع (مفرداتنهجالبلاغه)
شطأ (لغاتقرآن) [۱۲۸۹] ؛ شطا (مفرداتقرآن)
شَطْر (لغاتقرآن) [۱۲۹۰] ؛ شطر (مفرداتقرآن)، شطر (مفرداتنهجالبلاغه)
شَطَط (لغاتقرآن) [۱۲۹۱] ؛ شطط (مفرداتقرآن)
شَعائِر (لغاتقرآن) [۱۲۹۲] ؛ شعائر (مفرداتقرآن)، شعائر
شَعْر (لغاتقرآن) [۱۲۹۳] ؛ شعر – به فتح شین (مفرداتقرآن)، شعر – به فتح شین (مفرداتنهجالبلاغه)
شعوب (لغاتقرآن) [۱۲۹۴] ؛ شعب (مفرداتقرآن)، شعب (مفرداتنهجالبلاغه)
شَغَف (لغاتقرآن) [۱۲۹۵] ؛ شغف (مفرداتقرآن)، شغف (مفرداتنهجالبلاغه)
شُغُل (لغاتقرآن) [۱۲۹۶] ؛ شغل (مفرداتقرآن)، شغل (مفرداتنهجالبلاغه)
شفا (لغاتقرآن) [۱۲۹۷] ؛ شفا – به فتح شین (مفرداتقرآن)، شفا – به فتح شین (مفرداتنهجالبلاغه)
شفاعت (لغاتقرآن) [۱۲۹۸] ؛ شفاعت (مفرداتقرآن)، شفع (مفرداتنهجالبلاغه)، شفاعت
شَفَق (لغاتقرآن) [۱۲۹۹] ؛ شفق (مفرداتقرآن)، شفق (مفرداتنهجالبلاغه)، شفق
شَفِیْع (لغاتقرآن) [۱۳۰۰] ؛ شفع (مفرداتقرآن)، شفع (مفرداتنهجالبلاغه)، شفاعت.
شِقّ (لغاتقرآن) [۱۳۰۱] ؛ شقّ (مفرداتقرآن)، شقّ (مفرداتنهجالبلاغه)
شِقاق (لغاتقرآن) [۱۳۰۲] ؛ : شقاق (مفرداتقرآن)، شقّ (مفرداتنهجالبلاغه)
شُقَّه (لغاتقرآن) [۱۳۰۳] ؛ شقه (مفرداتقرآن)
شَقِیّ (لغاتقرآن) [۱۳۰۴] ؛ شقاوت (مفرداتقرآن)، شقاوت (مفرداتنهجالبلاغه)، شقاوت
شُکْر (لغاتقرآن) [۱۳۰۵] ؛ شکر (مفرداتقرآن)، شکر (مفرداتنهجالبلاغه)، شکر
شَکْل (لغاتقرآن) [۱۳۰۶] ؛ شکل (مفرداتقرآن)، شکل (مفرداتنهجالبلاغه)
شَکور (لغاتقرآن) [۱۳۰۷] ؛ شکر (مفرداتقرآن)، شکر (مفرداتنهجالبلاغه)، شکر
شَمَائل (لغاتقرآن) [۱۳۰۸] ؛ شمال (مفرداتقرآن)، اصحاب شمال
شَمْس (لغاتقرآن) [۱۳۰۹] ؛ شمس (مفرداتقرآن)، شمس (مفرداتنهجالبلاغه)، شمس
شُواظ (لغاتقرآن) [۱۳۱۰] ؛ شوظ (مفرداتقرآن)
شَوْب (لغاتقرآن) [۱۳۱۱] ؛ شوب (مفرداتقرآن)، شوب (مفرداتنهجالبلاغه)
شُوری (لغاتقرآن) [۱۳۱۲] ؛ شور (مفرداتقرآن)، شور (مفرداتنهجالبلاغه)، شوری
شَوکه (لغاتقرآن) [۱۳۱۳] ؛ شوک (مفرداتقرآن)، شوک (مفرداتنهجالبلاغه)
شَوی (لغاتقرآن) [۱۳۱۴] ؛ شوی (مفرداتقرآن)، شوی (مفرداتنهجالبلاغه)
شِهابٍ (لغاتقرآن) [۱۳۱۵] ؛ شهاب (مفرداتقرآن)، شهاب (مفرداتنهجالبلاغه)، شهاب
شُهَداء (لغاتقرآن) [۱۳۱۶] ؛ شهود (مفرداتقرآن)، شهود (مفرداتنهجالبلاغه)، شهود
شَهَوات (لغاتقرآن) [۱۳۱۷] ؛ شهوه (مفرداتقرآن)، شهوت
شُهُود (لغاتقرآن) [۱۳۱۸] ؛ شهود (مفرداتقرآن)، شهود (مفرداتنهجالبلاغه)، شهود
شَهید (لغاتقرآن) [۱۳۱۹] ؛ شهید (مفرداتقرآن)، شهید
شَهِیْق (لغاتقرآن) [۱۳۲۰] ؛ شهق (مفرداتقرآن)، شهق (مفرداتنهجالبلاغه)
شَیاطِیْن (لغاتقرآن) [۱۳۲۱] ؛ شیطان (مفرداتقرآن)، شطن (مفرداتنهجالبلاغه)، شیطان
شِیب (لغاتقرآن) [۱۳۲۲] ؛ شیب (مفرداتقرآن)، شیب (مفرداتنهجالبلاغه)
شَیْبَهً (لغاتقرآن) [۱۳۲۳] ؛ شیب (مفرداتقرآن)، شیب (مفرداتنهجالبلاغه)
شَیْطان (لغاتقرآن) [۱۳۲۴] ؛ شیطان (مفرداتقرآن)، شیطان (مفرداتنهجالبلاغه)، شیطان
شِیَع (لغاتقرآن) [۱۳۲۵] ؛ شیعه (مفرداتقرآن)، شیعه (مفرداتنهجالبلاغه)، شیعه
شِیَعاً (لغاتقرآن) [۱۳۲۶] ؛ شیعه (مفرداتقرآن)، شیعه (مفرداتنهجالبلاغه)، شیعه
شِیْعَتِهِ (لغاتقرآن) [۱۳۲۷] ؛ شیعه (مفرداتقرآن)، شیعه (مفرداتنهجالبلاغه)، شیعه
شَیْءٍ نُکُر (لغاتقرآن) [۱۳۲۸] ؛ نکر (مفرداتقرآن)
۱۵ – ص
صابئه (لغاتقرآن) [۱۳۲۹] ؛ صابئه (مفرداتقرآن)، صابئه
صابِرُوا (لغاتقرآن) [۱۳۳۰] ؛ صبر (مفرداتقرآن)، صبر (مفرداتنهجالبلاغه)، صبر
صاحِب (لغاتقرآن)، صاحِبُکُم (لغاتقرآن) [۱۳۳۱] ؛ صاحب (مفرداتقرآن)، صحب (مفرداتنهجالبلاغه)، اصحاب
صاخَّه (لغاتقرآن) [۱۳۳۲] ؛ صاخه (مفرداتقرآن)
صاعقه (لغاتقرآن) [۱۳۳۳] ؛ صعق (مفرداتقرآن)، صعق (مفرداتنهجالبلاغه)، صاعقه
صاغِر (لغاتقرآن) [۱۳۳۴] ؛ صغر (مفرداتقرآن)، صغر (مفرداتنهجالبلاغه)، استصغار
صافات (لغاتقرآن) [۱۳۳۵] ؛ صف (مفرداتقرآن)، صف (مفرداتنهجالبلاغه)، صف
صافِنَات (لغاتقرآن) [۱۳۳۶] ؛ صف (مفرداتقرآن)، صف (مفرداتنهجالبلاغه)، صف
صالِالْجَحِیمِ (لغاتقرآن) [۱۳۳۷]
صالِحاً (لغاتقرآن) [۱۳۳۸] ؛ عمل صالح (مفرداتقرآن)، عمل صالح
صَبّ (لغاتقرآن) [۱۳۳۹] ؛ صب (مفرداتقرآن)، صب (مفرداتنهجالبلاغه)، صب
صبّار (لغاتقرآن) [۱۳۴۰] ؛ صبّار (مفرداتقرآن)، صبر
صبأ (لغاتقرآن) [۱۳۴۱] ؛ صابئه (مفرداتقرآن)، صابئه
صَبَّحَهُم (لغاتقرآن) [۱۳۴۲] ؛ صبح (مفرداتقرآن)، صبح (مفرداتنهجالبلاغه)، صبح
صبر (لغاتقرآن) [۱۳۴۳] ؛ صبر (مفرداتقرآن)، صبر (مفرداتنهجالبلاغه)، صبر
صِبْغ (لغاتقرآن) [۱۳۴۴] ؛ صبغ (مفرداتقرآن)، صبغ (مفرداتنهجالبلاغه)، صبغ
صِحاف (لغاتقرآن) [۱۳۴۵] ؛ صحاف (مفرداتقرآن)
صُحُف (لغاتقرآن) [۱۳۴۶] ؛ صحف (مفرداتقرآن)، صحف (مفرداتنهجالبلاغه)، صحف
صدر (لغاتقرآن) [۱۳۴۷] ؛ صدر (مفرداتقرآن)، صدر (مفرداتنهجالبلاغه)، صدر
صَدْع (لغاتقرآن) [۱۳۴۸] ؛ صدع (مفرداتقرآن)، صدع (مفرداتنهجالبلاغه)، صدع
صَدَفَ (لغاتقرآن) [۱۳۴۹] ؛ صدف (مفرداتقرآن)، صدف (مفرداتنهجالبلاغه)
صَدُقاتِهِنَّ (لغاتقرآن) [۱۳۵۰] ؛ صدقه – به ضم دال (مفرداتقرآن)، مهریه
صِدِّیق (لغاتقرآن) [۱۳۵۱] ؛ صدیق – به کسر صاد و تشدید دال (مفرداتقرآن)، صدق (مفرداتنهجالبلاغه)، صدق
صِرّ (لغاتقرآن) [۱۳۵۲] ؛ صر (مفرداتقرآن)
صَرْح (لغاتقرآن) [۱۳۵۳] ؛ صرح (مفرداتقرآن)، صرح (مفرداتنهجالبلاغه)
صَرْصَرْ (لغاتقرآن) [۱۳۵۴] ؛ صرصر (مفرداتقرآن)
صَرْف (لغاتقرآن) [۱۳۵۵] ؛ صرف (مفرداتقرآن)، صرف (مفرداتنهجالبلاغه)
صَرَفْنَا (لغاتقرآن) [۱۳۵۶] ؛ صرف (مفرداتقرآن)، صرف (مفرداتنهجالبلاغه)
صَرَّفْنَا – به تشدید راء (لغاتقرآن)[۱۳۵۷] ؛ صرف (مفرداتقرآن)، صرف (مفرداتنهجالبلاغه)
صُرْهُنَّ (لغاتقرآن) [۱۳۵۸] ؛ صور – به فتح صاد (مفرداتقرآن)
صَرَّه (لغاتقرآن) [۱۳۵۹] ؛ صر (مفرداتقرآن)
صَرِیخ (لغاتقرآن) [۱۳۶۰] ؛ صرخ (مفرداتقرآن)، صرخ (مفرداتنهجالبلاغه)
صَرِیم (لغاتقرآن) [۱۳۶۱] ؛ صرم (مفرداتقرآن)
صَعَد (لغاتقرآن) [۱۳۶۲] ؛ صعد (مفرداتقرآن)، صعد (مفرداتنهجالبلاغه)، صعود
صَعِقَ (لغاتقرآن) [۱۳۶۳] ؛ صعق (مفرداتقرآن)، صعق (مفرداتنهجالبلاغه)، صاعقه
صَعود (لغاتقرآن)، صُعود (لغاتقرآن) [۱۳۶۴] ؛ صعد (مفرداتقرآن)، صعد (مفرداتنهجالبلاغه)، صعود
صَعِید (لغاتقرآن) [۱۳۶۵] ؛ صعید (مفرداتقرآن)، صعید
صَغَت (لغاتقرآن) [۱۳۶۶] ؛ صغو (مفرداتقرآن)، صغو (مفرداتنهجالبلاغه)
صَفّ (لغاتقرآن) [۱۳۶۷] ؛ صف (مفرداتقرآن)، صف (مفرداتنهجالبلاغه)، صف
صَفْح (لغاتقرآن) [۱۳۶۸] ؛ صفح (مفرداتقرآن)، صفح (مفرداتنهجالبلاغه)
صُفْر (لغاتقرآن) [۱۳۶۹] ؛ صفره (مفرداتقرآن)، صفره (مفرداتنهجالبلاغه)، صفره
صَفْصَف (لغاتقرآن) [۱۳۷۰] ؛ صفصف (مفرداتقرآن)
صَلُّوا (لغاتقرآن) [۱۳۷۱] ؛ صلاه (مفرداتقرآن)، صلوه (مفرداتنهجالبلاغه)، نماز
صلوات (لغاتقرآن) [۱۳۷۲] ؛ صلاه (مفرداتقرآن)، صلوه (مفرداتنهجالبلاغه)، نماز
صَلْی (لغاتقرآن) [۱۳۷۳] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)
صِلِیّ (لغاتقرآن) [۱۳۷۴] ؛ صلی (مفرداتقرآن)، صلی (مفرداتنهجالبلاغه)
صُمّ (لغاتقرآن) [۱۳۷۵] ؛ صم (مفرداتقرآن)، صم (مفرداتنهجالبلاغه)
صمد (لغاتقرآن) [۱۳۷۶] ؛ صمد (مفرداتقرآن)، صمد (مفرداتنهجالبلاغه)
صَفْوان (لغاتقرآن) [۱۳۷۷] ؛ صفو (مفرداتقرآن)، صفو (مفرداتنهجالبلاغه)
صَکَّت (لغاتقرآن) [۱۳۷۸] ؛ صک (مفرداتقرآن)
صلات (لغاتقرآن) [۱۳۷۹] ؛ صلاه (مفرداتقرآن)، صلوه (مفرداتنهجالبلاغه)، نماز
صُلْب (لغاتقرآن) [۱۳۸۰] ؛ صلب – به ضم صاد (مفرداتقرآن)
صَلْداً (لغاتقرآن) [۱۳۸۱] ؛ صلد (مفرداتقرآن)، صلد (مفرداتنهجالبلاغه)
صَلْصال (لغاتقرآن) [۱۳۸۲] ؛ ؛ صلصال (مفرداتقرآن)، صلصال (مفرداتنهجالبلاغه)
صنع (لغاتقرآن) [۱۳۸۳] ؛ صنع (مفرداتقرآن)، صنع (مفرداتنهجالبلاغه)
صِنْوان (لغاتقرآن) [۱۳۸۴] ؛ صنو (مفرداتقرآن)، صنو (مفرداتنهجالبلاغه)
صُواع (لغاتقرآن) [۱۳۸۵] ؛ صاع
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
مهسا فایل |
سایت دانلود فایل 