توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کارکردها و آثار عزاداری برای امام حسین ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کارکردها و آثار عزاداری برای امام حسین ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کارکردها و آثار عزاداری برای امام حسین ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کارکردها و آثار عزاداری برای امام حسین ۳۷ اسلاید در PowerPoint

منبع: مقتل جامع سیدالشهداء

مقالات مرتبط: عزاداری.

برگزاری عزاداری برای امام حسین (علیه‌السّلام) در طول تاریخ، موجب زنده نگاه داشتن نهضت عاشورا و پیام‌های آن بوده و فرصتی مناسب فراهم می‌کرده است تا مرثیه سرایان و خطیبان، همگان را با شخصیت و نهضت سیدالشهدا و نیز با معارف اسلامی آشنا کنند. به این ترتیب عزاداری امام حسین (علیه‌السّلام) آثار، فواید و کارکردهای بسیار مهمی در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشته است. بی گمان شناخت این کارکردها و آثار سبب می‌شود تا آگاهی ژرف تری درباره چرایی عزاداری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) پیدا کنیم. از این رو در ادامه مهم‌ترین کارکردها و آثار عزاداری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) را معرفی و بررسی می‌کنیم.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه:چرایی عزاداری
۲ – کارکردها و آثار
۳ – زنده نگاه داشتن نهضت عاشورا و پیام‌های آن
۴ – معرفی الگوهای راستین و ایجاد پیوند عمیق عاطفی با آنان
۵ – تعلیم معارف دینی
۶ – ایجاد معنویت در جامعه
۷ – آرامش روحی و روانی
۸ – جمع‌بندی
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – مقدمه: چرایی عزاداری

به راستی چرا و بر چه اساسی، عزاداران حسینی به خواست خود به مجالس سوگواری امام حسین (علیه‌السّلام) می‌روند، جامه سیاه بر تن می‌کنند، بر سر و سینه می‌زنند و اشک می‌ریزند؟ با پاسخ به این پرسش، چرایی عزاداری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) روشن می‌شود.
به نظر می‌رسد پاسخ نهایی در مهر و محبت مردم به امام حسین (علیه‌السّلام) نهفته است؛ چراکه تا وقتی محبت کسی در دل انسان نباشد، عزاداری و گریستن برای مرگ او معنا ندارد، و این مهر هرچه بیشتر و ژرف تر باشد، سوگواری نیز شدیدتر و ماندگارتر است. درباره امام حسین (علیه‌السّلام) چنین است، و محبت وی تا ژرفای دل و جـان عـزادارانش راه یافته،

[۱] کریمیان صیقلانی، علی، عـروج عاطفه، ص۱۷-۱۸.

و ایشان را چنان شیفته و شیدا کرده است که ناآشنایان طعنه‌گو، از حالت آنان «جنون» تعبیر می‌کنند. با این حال عزاداران امام حسین (علیه‌السّلام) بر اساس پیوند عمیـق عـاطفی، مراسم عزای حسینی را هر سال باشکوه‌تر از قبل برگزار می‌کنند، و این همه تجلی‌ایـن فرموده رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است: «اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَهً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً»؛

[۲] محدث نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۳۱۸.

«برای شهادت حسین در دلهـای مؤمنان حرارتی است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود».

۲ – کارکردها و آثار

عزاداری امام حسین (علیه‌السّلام) آثار، فواید و کارکردهای بسیار مهمی در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشته است. مهم‌ترین کارکردها و آثار عزاداری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) عبارتنداز: زنده نگاه داشتن نهضت عاشورا و پیام‌های آن، معرفی الگوهای راستین و ایجاد پیوند عمیـق عـاطفی با آنـان، تعلیم معارف دینی، ایجاد معنویت در جامعه و آرامـش روحی و روانی.

۳ – زنده نگاه داشتن نهضت عاشورا و پیام‌های آن

عزاداری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) در مهم‌ترین کارکرد خود، سبب شده است که همواره یـاد، نام و پیـام هـای نهضت عاشورا زنده و جاوید بماند و آموزه‌های آن به همه مردم انتقال یابد. از‌ایـن طریق همه انسانها، اعم از مسلمان و غیر مسلمان، در طول تاریخ، با آموزه‌هایی چون ستم‌ستیزی، آزادگی، شهادت‌طلبی، ایثار و حقیقت‌جویی آشنا شده‌اند. در این باره‌ایـن سخن از یک نویسنده غربی بسیار جالب توجه است: «اگر مورخین ما حقیقت این روز (عاشورا) را می‌دانستند و درک می‌کردند که عاشورا چه روزی است، ‌ایـن عـزاداری را مجنونانه نمی‌پنداشتند؛ زیرا پیروان حسینی به واسطه عزاداری حسینی می‌دانند که پستی و زیردستی و استعمار و استثمار را نباید قبول کرد؛ زیرا شعار پیشرو و آقای آنها ندادن تن به زیر بار ظلم و ستم بود».

[۳] ر. ک: ‌هاشمی نژاد، سیدعبدالکریم، درسی که حسین به انسانها آموخت، ص۴۵۱.

سوگواری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام)، رفتاری احساسی و هیجانی، و در همان حال آگاهانه، و به یاد بزرگ مردی است که برای احیای دین و اجرای عدالت، در سخت‌ترین شرایط، مردانه ایستاد و هر مصیبت و مظلومیتی را به جان خرید. بدین سـان‌ ایـن سوگواری و گریه، شخصیت فرد عزادار را به شخصیت عظیم چنـان انسان وارسته‌ای پیوند می‌زند و اهداف و آرمانهای او را در عمق جان وی پایدار می‌کند.
فرد عزادار با سوگمندی و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) آشکارا اعلام می‌کند که او نیز به امام حسین (علیه‌السّلام) و نهضت و آرمانهایش وفادار است و و در میدان عمل نیـز وفاداری خود را ثابت می‌کند. گریستن در سوگ شهدای کربلا تجدید بیعت با عاشورا و فرهنگ شهادت، و تغذیه فکری و روحی با این مکتب است و اشک ریختن، نوعی امضا کردن پیمان و قرارداد مودت با سیدالشهداست.

[۴] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۸۲.

از یاد نمی‌بریم که در همین روزگار، برای پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در هشت سال دفاع مقدس، مـردان حسینی در میدان عمـل چـه خـوش درخشیدند. به درستی که در مکتب عاشورا، گریه سلاحی همیشه بران برای حمله به ستمگران و پاسداری از خون شهیدان است.

[۵] ر. ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۸۴.

در این باره این سخنان از بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران، حضرت امام خمینی بسیار گویاست: «هر مکتبی، تا پایش سینه زن نباشد، تا پایش گریـه گـن نباشـد… حفـظ نمی‌شود»؛

[۶] امام خمینی، سید روح الله، صحیفه نور، ج۸، ص۷۰.

«گریه کردن بر عزای امام حسین (علیه‌السّلام)، زنده نگه داشتن نهضت، و زنده نگه داشتن همین معناست که یک جمعیت کمی در مقابل یک امپراتور بزرگ ایستاد…. آنها از همین گریه‌ها می‌ترسند؛ برای ا