توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عزو ۱۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عزو ۱۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عزو ۱۱۹ اسلاید در PowerPoint :

صبر (اخلاق)

‌

مقالات مرتبط: صبر (مفردات‌قرآن)، صبر (لغات‌قرآن)، صبر (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)، صبر (مقالات مرتبط).

صبر، عبارت است از ثَبات نفس و اطمینان آن و مضطرب نگشتن و مقاومت کردن در بلایا و مصایب، به گونه‌ای که سینه انسان تنگ نشود و خاطرش پریشان نگردد. در فرهنگ اخلاقی، صبر عبارت است از وادار نمودن نفس به انجام آنچه که عقل و شرع اقتضا می‌کنند و باز داشتن از آنچه عقل و شرع نهی می‌کنند.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی
۲ – معنای اصطلاحی
۳ – تفاوت انظلام با صبر
۴ – ضرورت صبر در نظام اخلاقی اسلام
۵ – اهمیت صبر در فرهنگ اسلامی
۶ – انواع صبر از جهات مختلف
۶.۱ – مفهوم
۶.۲ – موضوع
۶.۳ – حکم
۷ – اقسام
۷.۱ – بدنی
۷.۲ – نفسی
۸ – انگیزه صبر
۹ – مراتب
۹.۱ – صبر بر مصیبت
۹.۲ – صبر بر طاعت
۹.۳ – صبر در معصیت
۹.۴ – صبر توبه‌کنندگان
۹.۵ – صبر زاهدان
۹.۶ – صبر صدّیقان
۱۰ – ارزش صبر
۱۰.۱ – فضیلت صبر در قرآن
۱۰.۲ – چگونگی پاداش صابران
۱۰.۳ – وعده همراهی صابران
۱۰.۴ – درخواست صبر از خداوند
۱۱ – آثار
۱۱.۱ – موفقیت و پیشرفت در امور زندگی
۱۱.۲ – نشانگر واقعیت ایمان
۱۱.۳ – فوز و رستگاری
۱۱.۴ – یاری در برزخ
۱۱.۵ – اجر آخرت
۱۲ – راه‌های تحصیل
۱۲.۱ – تقویت انگیزه دین
۱۲.۲ – تضعیف هوی‌پرستی
۱۳ – وسیله امتحان بندگان
۱۴ – جایگاه صابرین
۱۵ – پاداش و منزلت صابران
۱۶ – نشانه‌های صابران
۱۷ – جزع و آثار سوء آن
۱۸ – پانویس
۱۹ – منبع

۱ – معنای لغوی

عام‌ترین و مهم‌ترین صفت انسانی بازدارنده صبر است. صبر در لغت عرب به معنای خویشتن‌داری، حبس و در تنگنا و محدودیت قرار دادن است.

[۱] زیبدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۷۱.

[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۷۳، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق بیروت، دارالعلم الدارالشامیه، ۱۴۱۲ق، چاپ اول.

[۳] ابن منظور، محمد بن ‌مکرم‌، لسان‌العرب‌، ج‌۴، ص۴۳۸، بیروت‌، دارصادر، ۱۴۱۴ق‌، چاپ سوم.

و برخی نیز آن را بازداشتن نفس از اظهار بی‌تابی و بی‌قراری دانسته‌اند.

[۴] جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح اللغه، ح ۲، ص۷۰۶.

[۵] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۰۰۴.

۲ – معنای اصطلاحی

در فرهنگ اخلاقی، صبر عبارت است از وادار نمودن نفس به انجام آنچه که عقل و شرع اقتضا می‌کنند و باز داشتن از آنچه عقل و شرع نهی می‌کنند.

[۶] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات، ص۴۷۴.

و هم‌چنین حفظ نفس از اضطراب، اعتراض و شکایت و همچنین به آرامش و طمأنینه گفته می‌شود.

[۷] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۶، ص۱۸۲، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش.

در تعریف اصطلاحی مرحوم نراقی می‌گوید: ضد جزع و بی‌تابی، صبر و شکیبایی است و آن عبارت است از ثبات و آرامش نفس در سختی‌ها، بلایا و مصایب و پایداری و استقامت در برابر آنها به‌طوری که از گشادگی خاطر و شادی آرامشی که پیش از حوادث داشت، بیرون نرود و زبان خود را از شکایت و اعضای خود را از حرکات ناهنجار، نگاه دارد.

[۸] نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج۳، ص۲۸۱، بیروت، اعلمی، ۱۴۲۲ه ق.

با توجه به تعاریف مذکور، صبر یک صفت نفسانی بازدارنده و عامی است که دارای دو جهت عمده است: از یک سو گرایش‌ها و تمایلات غریزی و نفسانی انسان را حبس و در قلمرو عقل و شرع محدود می‌کند. از سوی دیگر نفس را از مسئولیت‌گریزی در برابر عقل و شرع باز داشته و آن را وادرا می‌کند که زحمت و دشواری پایبندی به وظایف الهی را بر خود هموار سازد. البته این حالت اگر به سهولت و آسانی در انسان تحقّق یابد، به آن صبر و هرگاه فرد خود را با زحمت و مشقّت بدان وادار سازد، تصبّر می‌گویند.

۳ – تفاوت انظلام با صبر

علیرغم وضوح ظاهری این واژه، برخی آن‌را تحریف کرده و آن‌را به معنای انظلام (ظلم‌پذیری و سکوت در مقابل ظلم و ناملایمات) و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت گرفته‌اند. این تفسیر که در واقع ظالم‌پروری و حقارت‌طلبی است ابداً در مورد صبر صحیح نیست، بلکه صبر به معنای مقاومت، پایمردی، برخورد صحیح با مشکلات و تحکیم و تثبیت حق است، هر چند مستلزم از دست‌دادن مال و جان و آبرو باشد.
سکوت کردن در مقابل ظلم (انظلام) (سکوت در برابر ظلم، شامل خونسردی و بی‌تفاوتی در مورد چاره‌جوئی مشکلات که ظاهرا با صبر مشتبه می‌شود، نیز می‌گردد.) نظیر صبر است اما در معنا ضد آن می‌باشد، سکوت در برابر ظلم، حالتی است برخاسته از خواری و ذلت نفس که دارنده این حالت به جای مبارزه با موانع راه کمال و پیمودن راه فطرت و وصول به قرب الهی، نشستن را بر رفتن، آسانی را بر سختی و در یک کلام، تسلیم را بر مبارزه بر می‌گزیند. سکوت در برابر ظلم، از اقسام صبر بر بلا نیست، بلکه گردن نهادن به ادامه بلاهاست. بنابراین سکوت در مقابل ظلم را نباید با صبر که نوعی مبارزه آرام و حساب شده در جای خود می‌باشد، اشتباه گرفت.

[۹] حبیبیان، احمد، مرز فضایل و رذایل اخلاقی، ص۹۹، قم، مطبوعات دینی، بهار۸۲، دوم.

۴ – ضرورت صبر در نظام اخلاقی اسلام

در تمام کتاب‌های آسمانی و گفتار همه پیامبران و اولیاء خدا و امامان (علیه‌السّلام) با تاکیدهای فراوان به صبر و استقامت سفارش شده است به‌طوری‌ که آن را اکسیر اعظم و کیمیای کلیدی مشکلات دانسته‌اند و ضد آن را موجب انحرافات و بدبختی‌های ویرانگر می‌دانند. به قول مولانا:
صد هزاران کیمیا حق آفرید •••• کیمیایی همچو صبر آدم ندید

[۱۰] مولوی، محمد بن محمد، مثنوی معنوی، ص۴۸۳، تهران، پژوهش، ۸۳، هفتم.

در سایه داشتن ویژگی صبر و پایداری است که انسان می‌تواند در عرصه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی، مادی و معنوی (صبر علاوه بر زندگی مادی، در زندگی معنوی وجود دارد اگر انسان در برابر نفس سر‌کش و هوا و هوس‌ها و زرق و برق دنیا و جاذبه‌های گناه ایستادگی نکند و در راه شناخت خدا و اطاعت از فرمان او با مشکلات نجنگد، هر‌گز به جایی نمی‌رسد.) ، رشد و تکامل نموده و به اهداف خویش دسترسی پیدا نماید. (البته باید توجه داشت که این قانون استثنائاتی دارد، و در مواردی باید به عنوان دفاع از حق قفل صبر و سکوت را شکست.)
امام علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «الصبر الظفر؛

[۱۱] تمیمی آمدی، محمد، غررالحکم و دررالکلم، ص۲۵.

صبر مساوی با پیروزی است.»

۵ – اهمیت صبر در فرهنگ اسلامی

کلمه صبر از مفاهیم بسیار مهمی است که در سرلوحه دستورهای سرنوشت‌ساز قرآن قرار گرفته است. این واژه در ۴۵ سوره از سور قرآن کریم، بیش از صد مرتبه و در بیشتر کتب اخلاقی مطرح شده و بیانگر اهمیت این موضوع است.
در اهمیت و ارزش صبر همین بس که امیرمومنان علی (علیه‌السّلام) این فضیلت را یکی از اوصاف متقین و موقعیت صبر را در برابر ایمان، همانند موقعیت سر نسبت به بدن می‌دانند. ایشان در این مورد می‌فرمایند: «صبر پیشه کنید! زیرا صبر برای ایمان همچون سر برای بدن است و هیچ خیری در بدن، بدون سر نیست و هیچ خیری در ایمانی که صبر با آن نیست نمی‌باشد؛

[۱۲] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج‌البلاغه، ص۴۸۲، کلمات قصار، حکمت ۸۲.

»
این حدیث نشان می‌دهد که بدون صبر، ایمان کامل که التزام عملی به دین خداست امکان‌پذیر نیست و صبر، نقش کلیدی برای تمام ابعاد زندگی دارد. به همین دلیل در حدیث نبوی آمده است: «لا ایمان لمن لا صبر له؛

[۱۳] نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ص۲۸۸.

کسی که صبر و استقامت ندارد، ایمان او پایدار نخواهد ماند.»
در روایتی از امام باقر (علیه‌السّلام) نقل شده است که «بهشت در ناراحتی‌ها و صبر پیچیده شده است. پس هر کس بر سختی‌های دنیا صبر کند داخل بهشت می‌شود و جهنم در لذات و شهوات پیچیده شده است. پس هر کس نفس خود را از لذات و شهوات بهره‌مند کند، وارد آتش می‌شود؛

[۱۴] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ص۱۴۵، ح ۷، محمدباقر کمرئی، تهران، المکتبه الاسلامیه، ۱۳۹۲ه ق، چهارم، جسوم.

»
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «الصبر کنز من کنوز الجنه؛

[۱۵] نراقی، محمد مهدی، جامع السعادات، ص۲۸۸.

صبر گنجی از گنجهای بهشت است.»
همچنین در باب ارزش‌گذاری صبر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «صبر بهترین مرکب سواری است؛

[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ج۲، ص۴۴۷، قم، علی بن ابیطالب (علیه‌السّلام).

خداوند هیچ بنده‌ای را بهتر و گسترده‌تر از صبر روزی نداده است.»
تعبیر به (بهترین مرکب) در این حدیث شریف اشاره به این دارد که صبر، وسیله رسیدن به همه سعادت‌ها و خوشبختی‌هاست و انسان بدون آن به هیچ مقامی در دنیا و آخرت نمی‌رسد.

۶ – انواع صبر از جهات مختلف

بر مبنای مفهوم عام و گسترده‌ای که برای صبر بیان شد، عالمان اخلاق از جهات مختلف انواع متعددی برای صبر بیان داشته‌اند که مهم‌ترین آنها به اختصار بیان می‌گردد.

۶.۱ – مفهوم

بر طبق تعاریف پیش‌گفته، گاهی مراد از صبر، ایجاد هر نوع محدودیت در جاذبه‌ها و دافعه‌های نفسانی است که مفهومی عام است و گاهی مراد از آن صرفاً بازداشتن نفس از اظهار بی‌تابی و عدم رضایت نسبت به امور ناخوشایند و سختی‌ها است. بنابراین صبر دارای دو مفهوم است که گاهی در مفهوم خاص به کار می‌رود.

۶.۲ – موضوع

صبر در مفهوم عام خود، از حیث موضوع دارای انواع متعددی است: گاهی صبر بر سختی‌ها و مصیبت‌ها و عدم اضطراب و پریشانی و حفظ سعه صدر در مقابل آنها است، که به آن صبر بر مکروهات می‌گویند و در مقابل آن جزع و بی‌قراری وجود دارد. نوع شایع و رایج آن همین قسم است.
صبر بر دشواری‌های جنگ شجاعت نام دارد و در مقابل آن جُبن و ترس قرار دارد. گاهی در مقابل سرکشی و طغیان غضب و خشم است، که حِلم و کظم غیظ نام دارد.
گاهی صبر، در انجام عبادت است که در مقابل آن فسق قرار داد و به مفهوم عدم پایبندی به عبادات شرعی است.
گاهی صبر در برابر شهوات شکم و غریزه جنسی است که عفت نام دارد و در مقابل غریزه دنیاطلبی و زیاده‌خواهی است که زُهد نام دارد و در مقابل آن حرص قرار می‌گیرد.
گاهی نیز صبر بر کتمان اسرار است که رازداری نام دارد. و صبر در اجتناب از خوردن و آشامیدن را صوم (روزه) گویند.

[۱۷] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۷۳، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق بیروت، دارالعلم الدارالشامیه، ۱۴۱۲ق، چاپ اول.

[۱۸] ابن منظور، محمد بن ‌مکرم‌، لسان‌ العرب، ج‌۴، ص۴۳۸، بیروت‌، دارصادر، ۱۴۱۴ق‌، چاپ سوم.

[۱۹] ‌نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج۳، ص۲۸۱.

و هم‌چنین برخی از عالمان اخلاق، صبر را از این جهت به صبر بر متاع دنیا (سرّاء) و صبر بر بلا (ضرّاء) تقسیم کرده‌اند.

[۲۰] نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج۳، ص۲۹۳.

[۲۱] نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج۳، ص۲۹۴.

۶.۳ – حکم

صبر به اعتبار حکمِ تکلیفی‌اش به پنج نوع تقسیم می‌شود: صبر واجب که در مقابل شهوات و گرایش‌های حرام است و صبر مستحب که بر دشواری‌های انجام مستحبات، است. صبرِ حرام که بر بعضی آزار و اذیّت‌ها است، مانند صبر در مقابل تجاوز دیگران بر مال، جان و ناموس انسان.
صبر در مقابل امور مکروه و ناخوشایند، مانند صبر بر سختی روزه گرفتن در روز عاشورا که مکروه می‌باشد. در غیر این موارد صبر مباح است. بنابراین صبر همواره امری است پسندیده نیست، بلکه گاهی حرام و مکروه هم می‌شود.

[۲۲] ‌نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج۳، ص۲۸۴.

۷ – اقسام

صبر در یک تقسیم‌بندی کلی به دو قسم تقسیم می‌شود:

۷.۱ – بدنی

صبر بدنی در مقابل مشقت‌هایی است که بر بدن و جسم انسان وارد می‌شود.
این صبر یا با عمل تحقق می‌یابد، مثل قیام به عبادات مشکل، یا با تحمل و استقامت، مثل صبر بر کتک‌های شدید، امراض بزرگ و جراحات هولناک، که قرآن کریم درباره‌ صبر ایوب نبی در برابر امراض و مصیبت‌هایش این‌گونه از او یاد‌ می‌کند: «وَاذْکُرْ عَبْدَنا أَیُّوبَ إِذْ نادی‌ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ‌… إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا؛

[۲۳] ص/سوره۳۸، آیه۴۱.

[۲۴] ص/سوره۳۸، آیه۴۴.

و به خاطر بیاور بنده ما حضرت ایّوب را، هنگامی که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است‌… ما ایوب را شکیبا یافتیم.»
حضرت ایوب (علیه‌السلام) یکی از انبیاء بزرگ الهی است که دارای مال و فرزندان فراوان و بسیار اهل بخشش بود.
او مورد امتحان‌های سخت الهی قرار گرفت، اموال او از بین رفت، فرزندان او هلاک شدند، بدن او دچار امراض سخت شد، اما او در برابر کوه مصائب و مرض‌های شدیدی که بر او وارد شد، صبر نمود و هیچ شکایتی نکرد، لذا به عنوان اسوه و الگوی صبر شناخته شد.

[۲۵] طباطبائی، سیّدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۱۷، ص۲۰۹-۲۰۸، قم، جامع مدرسین حوز علمیه قم، ۱۴۱۷ق، چاپ پنجم.

۷.۲ – نفسی

یکی از اقسام صبر، صبر در مقابل شهوات نفسانی است که قرآن این‌گونه بیان کرده است: «فَأَمَّا مَنْ طَغی‌ وَ آثَرَ الْحَیاهَ الدُّنْیا… وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوی…‌؛

[۲۶] نازعات/سوره۷۹، آیه۳۷.

[۲۷] نازعات/سوره۷۹، آیه۴۰.

امّا آن کسی که طغیان کرده، و زندگی دنیا را مقدّم داشته‌… و آن‌کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد…»
این آیه به دو گروه از انسان‌ها اشاره دارد که یک گروه از آن‌ها در مقابل هوای نفس خود سر فرود آورده و در مقابل زرق و برق آن، صبر خود را از کف داده، اما گروه دیگر به خاطر ترس از مقام پروردگار خویش، نفس خویش را حبس نموده و صبر را پیشه‌ خود می‌سازد.

[۲۸] مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، ج‌۲۶، ص۱۰۷-۱۱۰.

۸ – انگیزه صبر

از نظر قرآن، صبر در صورتی ارزشمند است که به قصد تقرب و برای کسب رضای الهی باشد که خداوند صاحبان عقل را چنین ستوده است: «إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْباب‌… وَالَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاهَ… أُولئِکَ لَهُمْ عُقْبَی الدَّار؛

[۲۹] رعد/سوره۱۳، آیه۱۹.

[۳۰] رعد/سوره۱۳، آیه۲۲.

تنها صاحبان اندیشه متذکر می‌شوند… و آن‌ها که بخاطر ذات (پاک) پروردگارشان شکیبایی می‌کنند و نماز را برپا می‌دارند… پایان نیک سرای دیگر، از آن آن‌هاست‌.»
این آیه به صفات اولوالالباب اشاره نموده که یکی از این صفات صبر بر مصائب در راه کسب رضای الهی است.

[۳۱] سبزواری نجفی، محمد بن حبیب‌الله، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، بیروت، ج‌۴، ص۱۲۴، دارالتعارف، ۱۴۰۶ق، چاپ اول.

۹ – مراتب

در بسیاری از گفتار و نوشتار علمای اخلاق و بزرگان اسلام، صبر به سه شاخه تقسیم شده است:
بزرگان اخلاق، این تقسیم سه‌گانه را از روایات اسلامی نیز گرفته‌اند، همانند روایتی که از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده است: «صبر بر سه گونه است: صبر بر مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر معصیت، کسی که صبر بر مصیبت کند و آن‌را با شکیبایی و صبر جمیل تحمل نماید، خداوند سیصد درجه برایش می‌نویسد که فاصله میان هر درجه همانند فاصله آسمان و زمین است و هر کس صبر بر طاعت کند، خداوند ششصد درجه برایش می‌نویسد که فاصله هر یک با دیگری همانند فاصله انتهای زمین تا عرش خداست و هر کس صبر بر معصیت کند، خداوند نهصد درجه برایش می‌نویسد که فاصله هر یک با دیگری، همانند فاصله منتهای زمین تا منتهای عرش خداست.»

[۳۲] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۲، ص۹۱، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش.

در باب مراتب صبر از تعبیرات این حدیث، چنین استفاده می‌شود که ثواب و فضیلت صبر بر معصیت، به مراتب افزون‌تر از ثواب و فضیلت صبر بر طاعت است و ثواب و فضیلت صبر بر طاعت به مراتب بالاتر از ثواب و فضیلت صبر بر مصیبت می‌باشد.

۹.۱ – صبر بر مصیبت

صبر بر مکروهات و مصایب: شکیبایی انسان در برابر حوادث تلخ و ناگوار مثل خسارات مالی، مرگ عزیزان، بیماری و… از جمله مراتب صبر است که قرآن کریم از آن این‌گونه یاد کرده است: «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین‌ الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَهٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون‌؛

[۳۳] بقره/سوره۲، آیه۱۵۵.

[۳۴] بقره/سوره۲، آیه۱۵۶.

قطعاً همه‌ شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت‌کنندگان! آن‌ها که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد، می‌گویند: ما از آنِ خدائیم و به سوی او باز می‌گردیم!»
در این آیه خداوند، به کسانی که در برابر مصایب و مکروهات، صبر پیشه کرده‌اند، بشارت‌ می‌دهد، چراکه آنان مالکیت حقیقی را از آن خدا‌ می‌دانند و او را صاحب حق هرگونه تصرفات در عالم به حساب‌ می‌آورند، پس به‌طور قطع چنین کسی از وارد شدن مصایب و مشکلات متأثر نمی‌گردد.

[۳۵] طیب، سیدعبدالحسین، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲، ص۲۵۹-۲۶۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش، چاپ دوم.

۹.۲ – صبر بر طاعت

صبر بر طاعت یعنی شکیبایی در برابر مشکلاتی که در راه اطاعت خدا وجود دارد. (اعم از امور واجب (مثل نماز و روزه و حج و جهاد و خمس و زکات و…) و امور مستحب.) تکالیفی که خدای متعال بر عهده‌ بندگان قرار داده، با دشواری‌هایی همراه است، لذا ممکن است انسان به خاطر دشواری در انجام آن کوتاهی کرده و آن را ترک کند، از این‌رو قرآن کریم انسان‌ها را به صبر بر امتثال وظایف دینی توصیه کرده است.

[۳۶] مدرسی، سیدمحمدتقی‌، من هدی القرآن‌، ج‌۵، ص۱۵۴.

«رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبادَتِه‌؛

[۳۷] مریم/سوره۱۹، آیه۶۵.

همان پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد! او را پرستش کن و در راه عبادتش شکیبا باش!»

۹.۳ – صبر در معصیت

صبر در معصیت: بالاترین مرحله از صبر، صبر بر معصیت است و آن ایستادگی در برابر شعله‌های سرکش شهوات و هیجان‌های برخاسته از هوی و هوس و یا مقامات دنیوی است، چراکه بیشتر انسان‌ها در برابر فقر و گرفتاری طغیان نمی‌کنند، ولی وقتی خدا مقام، پول و صحّت بدن بدهد، آن وقت خیلی سخت است که خودش را سالم نگه دارد و صبر پیشه کند و این نعمت موجب غفلت و معصیت او نگردد. از این قسم به صبر بر نعمت نیز تعبیر‌ می‌کنند.

[۳۸] مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، ج‌۹، ص۳۳، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ش، چاپ اول.

قرآن کریم در این‌باره‌ می‌فرماید: «وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ نَعْماءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ