توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ظلها ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ظلها ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ظلها ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

ظل – به کسر ظاء (مفردات‌قرآن)

منبع: ظلّ – به کسر ظاء (قاموس قرآن (جلد ۴))

مقالات مرتبط: ظلّ – به کسر ظاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ظلّ.

ظِلّ (به کسر ظاء و تشدید لام) از واژگان قرآن کریم به معنای سایه است وجمع آن ظِلال (به کسر ظاء) است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: ظِل ظَلِیل (به کسر ظاء اول و فتح ظاء دوم) به معنای زندگی لذّت بخش و ظُلَّه (به ضم ظاء و تشدید لام) به معنی سایبان است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای ظِلّ
۲ – کاربردها
۲.۱ – ظل ظلیل
۲.۲ – ظلّه
۳ – اهمیت سایه‌
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای ظِلّ

ظِلّ

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۶۸-۲۷۰.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۵.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۱۵.

به معنای سایه است. گفته‌اند: آن از فی‌ء اعم است گویند: ظِلُ‌ اللَّیْلِ. ظِلُ‌ الجنه. هر موضعی که آفتاب بدان نرسیده ظلّ گویند، ولی فی‌ء فقط به محلی گفته می‌شود که آفتاب از آن برگشته است،

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۵.

و به قولی در صبح ظل، و در عصر فی‌ء گویند،

[۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۰.

و شاید این از آن جهت است که فی‌ء در اصل به معنی رجوع است و سایه در عصر بر می‌گردد. در مجمع البیان ذیل آیه ۵۶ نساء گوید: اصل ظل به معنی ستر است که از آفتاب می‌پوشاند. رؤبه گفته: هر موضعی که در آن آفتاب بوده و برگشته ظل و فی‌ء و غیر آن ظل است.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۰.

۲ – کاربردها

(فَسَقی‌ لَهُما ثُمَّ تَوَلَّی اِلَی‌ الظِّلِ‌)

[۷] قصص/سوره۲۸، آیه۲۴.

«برای آن دو آب کشید سپس به سایه برگشت.»

[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۵.

[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۴.

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۲۸.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۸۲.

جمع آن ظِلال است (به کسر ظاء) (وَ دانِیَهً عَلَیْهِمْ‌ ظِلالُها وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُها)

[۱۲] انسان/سوره۷۶، آیه۱۴.

(و در حالى است که سایه‌هاى آن درختان بهشتى بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه‌هایش بسیار آسان است.)

[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۲۷۹.

[۱۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۹.

[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۰۷.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۲۱.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۷۳.

۲.۱ – ظل ظلیل

ظِل ظَلِیل یعنی زندگی لذّت بخش. در مجمع البیان فرموده برای مبالغه شی‌ء را به مثل لفظش توصیف می‌کنند مثل: یوم أیوم. لیل الیل، داهیه دهیاء.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۱.

(لَهُمْ فِیها اَزْواجٌ مُطَهَّرَهٌ وَ نُدْخِلُهُمْ‌ ظِلًّا ظَلِیلًا)

[۱۹] نساء/سوره۴، آیه۵۷.

(…و در آنجا همسرانى پاکیزه براى آنها خواهد بود؛ و آنان را در سایه‌اى گسترده و فرح‌بخش وارد مى‌کنیم…)

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۷.

[۲۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۶۳.

[۲۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۷۷.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۱.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۹۶.

ظلیل به تنهائی به معنی سایه‌دار است. به نظر مراد از آن در آیه عیش و رفاه است نه سایه. راغب اصفهانی و دیگران گفته‌اند: از عزت و رفاه با ظل تعبیر می‌آورند.

[۲۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۳۵.

علی هذا معنی آیه این است: آنها را به رفاه دائمی وارد می‌کنیم. به قول راغب اصفهانی کنایه از غضارت عیش است.

[۲۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۳۶.

۲.۲ – ظلّه

ظُلَّه به معنای سایبان است. در مجمع البیان ذیل آیه ۵۶ نساء فرموده: «الظُّلَّهُ السَّتْرَهُ».

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۰.

در المفردات گفته به معنای ابری است که سایه می‌اندازد و گوید اغلب در شی‌ء مکروه بکار می‌رود.

[۲۸] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۳۶.

(وَ اِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ کَاَنَّهُ‌ ظُلَّهٌ)

[۲۹] اعراف/سوره۷، آیه۱۷۱.

«چون کوه را کندیم و بالای سرشان بردیم گوئی سایبان بود.»

[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۰۱.

[۳۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۹۲.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۳۸۹.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۰۶.

(فَکَذَّبُوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ‌ الظُّلَّهِ)

[۳۴] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۸۹.

(سرانجام او را تکذیب کردند، و عذابِ روزِ سایبان سایبانى از ابرِ صاعقه‌خیز آنها را فرا گرفت؛ به یقین آن عذاب روزى بزرگ بود!)

[۳۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۵.

[۳۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۱۳.

[۳۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۴۲.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۰.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۵۷.

آیه درباره قوم شعیب (علیه‌السّلام‌