توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ظلم (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ظلم (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ظلم (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ظلم (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint

منبع: ظلم (قاموس قرآن (جلد ۴))

مقالات مرتبط: ظلم (لغات‌قرآن)، ظلم (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ظلم.

ظُلْم (به ضم ظاء و سکون لام) از واژگان قرآن کریم به معنای ستم که اصل آن به معنی ناقص کردن حق و یا گذاشتن شی‌ء در غیر موضع خویش است‌. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: ظَلُوم (به فتح ظاء و ضم لام) صیغه مبالغه به معنای بسیار ستمگر، ظَلّام صیغه مبالغه به معنای بسیار ستمگر است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای ظُلْم
۲ – کاربردها
۲.۱ – ظلوم
۲.۲ – ظلّام
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای ظُلْم

ظُلْم

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۷۲-۲۷۰.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۳۷.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۹.

به معنای ستم است. اصل آن به معنی ناقص کردن حق و یا گذاشتن شی‌ء در غیر موضع خویش است‌.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۳۷.

شیخ طبرسی ذیل آیه ۳۵ بقره فرموده: اصل ظلم، کم کردن حق است، خدا فرموده‌ (کِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ اُکُلَها وَ لَمْ‌ تَظْلِمْ‌ مِنْهُ شَیْئاً)

[۵] کهف/سوره۱۸، آیه۳۳.

یعنی ناقص نکرد و به قولی اصل آن وضع شی‌ء در غیر موضعش است. «مَنْ اَشْبَهَ اَبَاهُ فَمَا ظَلَمَ‌» هر که به پدرش شبیه باشد شباهت را در غیر محلش نگذاشته، آنگاه فرموده: هر دو معنی مطّرد و معمول است.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۶۶.

در الصحاح و قاموس المحیط آمده: «الظُّلْمُ‌ وَضْعُ الشَّیْ‌ءِ فِی غَیْرِ مَوْضِعِهِ».

[۷] جوهری، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۷۷.

[۸] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۱۳۴.

در النهایه گفته: «اَصْلُ‌ الظُّلْمِ‌ الْجَوْرُ وَ مُجَاوَزَهُ الْحَدِّ».

[۹] ابن اثیر، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۳، ص۱۶۱.

راغب اصفهانی گوید: «الظُّلْمُ‌ عِنْدَ اَهْلِ اللُّغَهِ وَ کَثِیرٍ مِنَ العلماءِ وضعُ الشّی‌ءِ فِی غیرِ موضِعِهِ… و الظُّلْمُ‌ یُقَالُ فِی مُجَاوَزَهِ الحَقِّ…»

[۱۰] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۳۷.

۲ – کاربردها

(کِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ اُکُلَها وَ لَمْ‌ تَظْلِمْ‌ مِنْهُ شَیْئاً)

[۱۱] کهف/سوره۱۸، آیه۳۳.

«هر دو باغ میوه خود را داد و از آن چیزی کم نکرد.»

[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۰۸.

[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۲۸.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۳۴۲.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۷۲.

در قرآن مجید به هر سه معنی آمده است. در آیه گذشته به معنی کم کردن است، ایضا در آیاتی نظیر: (ثُمَّ تُوَفَّی کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ‌)

[۱۶] بقره/سوره۲، آیه۲۸۱.

(…سپس به هر کس، پاداشِ آنچه را انجام داده، به طور کامل بازپس داده مى‌شود؛ و به آنها ستم نخواهد شد.)

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷.

[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۵۶.

[۱۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۵۱۴.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۲۱۵.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۲۲.

به قرینه‌ «تُوَفَّی» به معنی نقصان است. یعنی کسب هر نفس بی‌کم و کاست‌ به خودش داده می‌شود و در آیاتی نظیر (لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ اِلَّا مَنْ‌ ظُلِمَ‌)

[۲۲] نساء/سوره۴، آیه۱۴۸.

(خداوند دوست ندارد کسى با سخنان خود، بدی‌هاى دیگران را اظهار کند؛ مگر آن کس که مورد ستم واقع شده باشد…)

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۲.

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۲۳.

[۲۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۰۱.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۴.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۱۷.

به معنی جور و ستم است.

۲.۱ – ظلوم

ظَلُوم صیغه مبالغه است مثل کذوب، و دود. (اِنَّ الْاِنْسانَ‌ لَظَلُومٌ‌ کَفَّارٌ)

[۲۸] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۴.

«راستی انسان بسیار ستمگر و بسیار کفران کننده است.»

[۲۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۶۲.

[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۸۸.

[۳۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۱.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۳۸.

این حکم نسبت به انسانی است که تربیت دینی ندارد. راجع به آیه‌ (اِنَّهُ کانَ‌ ظَلُوماً جَهُولًا)

[۳۳] احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.

(…او بسیار ستمکار و نادان بود،…)

[۳۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۲۷.

[۳۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۵۰.

[۳۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۲۷.

[۳۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۸۶.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۱۹۳.

در «جهل» سخن گفته‌ شده است.

(ببینید: جهل (مفردات‌قرآن))

۲.۲ – ظلّام

ظَ