توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تلوّا ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تلوّا ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تلوّا ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

تلاوت قرآن

مقالات مرتبط: تلاوت (مفردات‌قرآن)، تلاوت (لغات‌قرآن)، تلاوت (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تلاوت (مقالات مرتبط).

تلاوت، از اصطلاحات قرآنی به معنای خواندن قرآن و اندیشیدن در معانی آن گفته می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – معنای تلاوت
۲ – معانی دیگر تلاوت
۳ – تعریف لغوی تلاوت
۴ – ریشه تلاوت
۵ – تعریف اصطلاحی تلاوت
۶ – انواع مصدر واژه تلاوت
۷ – کاربرد در قرآن
۸ – تفاوت قرائت و تلاوت
۹ – تلاوت در قرآن
۱۰ – معنای حق تلاوت
۱۱ – حق تلاوت در روایات
۱۲ – صحابه و تفسیر تلاوت
۱۳ – اداب تلاوت
۱۳.۱ – اداب ظاهری تلاوت
۱۳.۲ – اداب باطنی تلاوت
۱۴ – کتاب درباره تلاوت
۱۵ – معنای قرائت
۱۶ – کاربرد واژه قرائت
۱۷ – تفاوت واژه قرائت و تلاوت
۱۸ – فضیلت تلاوت قرآن
۱۹ – فهرست منابع
۲۰ – پانویس
۲۱ – منابع

۱ – معنای تلاوت

تلاوت از ریشه «ت ل و» در لغت به معنای متابعت است.

[۱] ترتیب العین، ج۸، ص۱۳۴.

[۲] مقاییس اللغه، ج۱، ص۳۵۱.

[۳] مفردات، ص۱۶۷، «تلو».

مُتابعت گاهی جسمانی و گاهی با پیروی از مواعظ و حکمت ها و گاهی با قرائت و تدبّر در معناست؛

[۴] مفردات، ص۱۶۷.

مانند «اِنَّ الَّذینَ یَتلونَ کِتبَ اللّهِ واَقاموا الصَّلوهَ واَنفَقوا مِمّا رَزَقنهُم سِرًّا وعَلانِیَهً یَرجونَ تِجرَهً لَن تَبور».

[۵] فاطر/ سوره۳۵، آیه۲۹.

البته در دو صورت اول مصدرش «تُلُوّ» و «تُلْو» و در صورت سوم «تلاوه» است. راغب برای متابعت جسمانی نمونه ای قرآنی نیاورده است؛ ولی برخی آیه «و الشَّمسِ وضُحها • والقَمَرِ اِذا تَلها»

[۶] شمس/ سوره۹۱، آیه۱-۲.

را از این دست دانسته اند.

[۷] الوجوه والنظائر، ص۱۷۹.

[۸] کشف الاسرار، ج۱۰، ص۵۰۵.

۲ – معانی دیگر تلاوت

برخی، معانی دیگری چون نازل کردن

[۹] آل عمران/ سوره۳، آیه۵۸.

[۱۰] الوجوه والنظائر، ص۱۷۸ -۱۷۹.

و بازگو کردن

[۱۱] قصص/ سوره۲۸، آیه۳.

[۱۲] البحر المحیط، ج۸، ص۲۸۵.

برای تلاوت ذکر کرده اند. برخی نیز تلاوت در آیه «واتَّبَعوا ما تَتلوا الشَّیطینُ عَلی مُلکِ سُلَیمنَ»

[۱۳] بقره/ سوره۲، آیه۱۰۲.

را به معنای دروغ بستن دانسته

[۱۴] المیزان، ج۱، ص۲۳۳.

[۱۵] المیزان، ج۱، ص۲۳۷.

[۱۶] الفروق اللغویه، ص۱۴۰.

و معتقدند اگر فعل «تلا» با «عَلی» متعدی شود به این معناست.

[۱۷] مفردات، ص۱۶۸.

[۱۸] مجمع البیان، ج۱، ص۳۳۶.

فخر رازی معنای تلاوت در آیه را خبر دادن می داند و معتقد است اگر خبر دهنده دروغ بگوید، گفته می شود:«تلا علی فلان» و زمانی که راست بگوید گفته می شود:«تلا عن فلان»

[۱۹] التفسیر الکبیر، ج۳، ص۲۰۳.

، به هر روی تلاوت در اصطلاح عبارت است از خواندن قرآن با ترتیل و آرامش همراه با طنین ویژه ای که ناشی از بزرگداشت و خشوع تلاوت کننده در برابر آن باشد.

[۲۰] بحارالانوار، ج۷۶، ص۲۰۶.

۳ – تعریف لغوی تلاوت

«تلاوت قرآن»، «متابعت از قرآن در قرائت و دنبال کردن معانی و پیروی در عمل» می‌باشد.

۴ – ریشه تلاوت

تلاوت، یکی از صورتهای مصدری ریشه ت ـ ل ـ و و به معنای خواندن است

[۲۱] احمدبن علی بیهقی، تاج المصادر، ج۱، ص۹۹، چاپ هادی عالم زاده، تهران ۱۳۶۶ـ۱۳۷۵ ش.

به نوشته ابن فارس

[۲۲] ابن فارس، مقائیس اللغه، ذیل «تلو».

این ریشه یک معنا بیش ندارد و آن در پی آمدن (اِتْباع، اتّباع) است و چون در خواندن قرآن آیات در پی یکدیگر می آیند، به آن «تِلاوه القرآن» گفته شده است.
راغب اصفهانی

[۲۳] حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ۷۵، چاپ محمد سیدکیلانی، تهران ( ۱۳۳۲ ش ).

نیز همین معنا را برای ریشه مذکور بیان کرده و گفته است به خواندن قرآن و اندیشیدن در معانی آن تِلاوت می گویند.
وی همچنین اشاره کرده که واژه تِلاوت فقط به خواندن کتابهای آسمانی اختصاص دارد، بر خلاف قرائت که کاربرد آن عام است، اما به نوشته ابن منظور

[۲۴] ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۰۴.

برخی کاربرد تلاوت را نیز عام می دانند.

۵ – تعریف اصطلاحی تلاوت

مفسران نیز تلاوت را به معنای خواندن و بر گرفته از معنای اصلی آن (در پی آمدن) دانسته‌اند.
از جمله، به نوشته شیخ طوسی

[۲۵] طوسی، التبیان، ج۱، ۱۹۹.

و مرحوم طبرسی

[۲۶] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۱.

و علامه‌طباطبائی

[۲۷] طباطبائی، المیزان، ج۵، ص۲۹۸.

خواندن (قرائت) را از آنرو تلاوت می گویند که حروف از پی یکدیگر می آیند

[۲۸] طوسی، التبیان، ج۱، ص۴۴۲.

توضیح بعدی شیخ طوسی

[۲۹] طوسی، التبیان، ج۱، ص۴۴۲.

و مرحوم طبرسی

[۳۰] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۱.

نیز در خور توجه است : عمل خواندن را تلاوت می گویند چون حروف در پی یکدیگر ادا می شوند و به آن قرائت می گویند از آنرو که حروف در یک جا جمع می شوند (اصل معنای ق ـ ر ـ ء جمع شدن است).
پس تلاوت در اصطلاح علوم قرآنی تلاوت یعنی قرائتی که همراه با فهم معنا باشد به طوری که فهم منتهی به عمل مفهوم آیه تفهیم شده باشد. در واقع تلاوت یعنی:قرائت + فهم معنا = عمل = تلاوت.

۶ – انواع مصدر واژه تلاوت

۱-اگر تلاوت و دنبال کردن آیات، «امری مادی و یا پیروی در حکم» باشد، مصدرش، «تُلُوّ وِ تِلْو» خواهد بود،
مثالِ پیرویِ مادی و پیروی در حکم:
«وَ الْقَمَرِ إذا تَلیها».

[۳۱] شمس/سوره۹۱، آیه۲.

(قسم به ماه آنگاه که در پی خورشید رود و در حکمِ نورانیت، از آن تبعیت نماید).
مثالِ پیروی در حکم فقط:
«وَ یَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ…».

[۳۲] هود/سوره۱۱، آیه۱۷.

(وشاهدی از خاندان پیامبر او را الگو می‌گیرد و از او متابعت می‌نماید).
۲-اگر «متابعت» به واسطه «قرائت یا تدبر در معنی» باشد مصدرش «تِلاوَهْ» می‌باشد.
مثالِ پیروی در قرائت و تدبرِ معنی:
«…مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّهٌ قائِمَهٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ

[۳۳] آل عمران/سوره۳،آیه۱۱۳.

(بعضی از اهلِ‌کتاب، امتی بپا خاسته‌اند که آیاتِ خدا را در اوقات شب در حالی که به سجده رفته‌اند با قرائت و تدبر در معنی، ‌دنبال می‌کنند).
مثالِ پیروی در قرائت و تدبر و عمل:
«الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ…».

[۳۴] بقره/سوره۲، آیه۲۱.

(کسانی که به آنان کتاب دادیم آن را به حق تلاوت می‌نمایند، چرا که آنان به آن ایمان دارند)، در این مورد، حدیث دیگری از پیامبر «حق تلاوت» را «پیرویِ راستین در عمل» معرفی می‌نماید: «فی قَوْلِهِ تَعالی: «… یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ…»: یَتَّبِعُونَهُ حَقَّ اتّباعِهِ».

[۳۵] دارالمنثور، ج۱، ص۱۱۱.

می‌بینیم این آیه شریفه، نظر به تلاوتِ جامع در پیرویِ لفظی، معنوی و عملی دارد.

۷ – کاربرد در قرآن

به گفته راغب، تلاوت ویژه پیروی از کتاب های آسمانی است؛ خواه با خواندن آن باشد که گویا قاری در پی کلمات و معانی می رود و خواه با پیروی از اوامر و نواهی آن

[۳۶] مفردات، ص۱۶۷.

، از این رو باید قرآن را امام و پیشوای خود قرار داد و در پی آن حرکت کرد و این همان حقیقت تلاوت است.

[۳۷] التحقیق، ج۱، ص۳۹۳ -۳۹۴، «تلو».

واژه تلاوت همراه با احترام و قداست بوده، درباره کتاب های آسمانی به ویژه قرآن کریم به کار می رود.

[۳۸] مفردات، ص۱۶۷.

واژه تلاوت و مشتقات آن بیش از ۶۰ بار در قرآن کریم به کار رفته اند.

۸ – تفاوت قرائت و تلاوت

«هر تلاوتی»، «قرائت» می‌باشد امّا «هر قرائتی» لزوماً «تلاوت» ‌محسوب نمی‌شود؛ و اساساً «تلاوت» در مواردی بکار می‌رود که مطالب قرائت شده، وجوبِ پیروی را در پی آورد، از این رو گفته نمی‌شود: «تَلَوْتُ رِقْعَتَکَ»: «نامه‌ات را تلاوت کردم»، بلکه صحیح آن، «قَرَأْتُ رِقْعَتَکَ» می‌باشد؛ این معنی را بوضوح در آیات می‌بینیم:
«أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَفَلا تَعْقِلُونَ»

[۳۹] بقره/سوره۲، آیه۴۴.

(آیا مردم را به نیکی فرمان می‌دهید و خود را فراموش می‌کنید حال آنکه شما کتاب را تلاوت می‌کنید! پس چرا تعقل نمی‌کنید ـ و هوای نفستان را مهار نمی‌زنیدـ).
در آیه شریفه با توبیخ، ‌سؤال می‌کند، که: «تلاوتِ کتاب»، چرا «موجبِ عمل» نگشته است و چرا هوایِ نفس را مهار ننموده است؟
در قرآنِ کریم، آنجا که از «قرائت»، «تأنی و دقت» نیز مقصود باشد فعلِ قرائت با قید اضافی آورده می‌شود: «وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَی النَّاسِ عَلی مُکْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزِیلاً».

[۴۰] اسراء/سوره۱۷، آیه۱۰۶.

(و قرآنی عظیم را ـ نازل کردیم ـ که جدا جدایش نمودیم ـ قطعه قطعه نازل کردیم ـ به این مقصود که آن را برمردم با تأنی و درنگ بخوانی و به این دلیل که به نحو خاصی آن را نازل کردیم).
فرق معنایی تلاوت و قرائت این است که قرائت به معنای خواندن و غالباً خواندن صورت ظاهر آیات است، اما تلاوت هم خواندن صورت ظاهر آیات است و هم در موردی به کار می رود که شخص ضمن خواندن کلام الهی، به معانی و مفاهیم و مصادیق و اوامر و نواهی نیز توجه دارد، چنانکه گویی آیات در همان لحظه بر او نازل می شوند

[۴۱] الموسوعه الفقهیّه، ج۱۳، ص۲۵۰ـ۲۶۰، کویت : وزاره الاوقاف والشئون الاسلامیه، ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

۹ – تلاوت در قرآن

در قرآن بر فضیلت تلاوت قرآن تأکید شده است، از جمله در آیه ۲۹ سوره فاطر آمده است که تلاوت صحیح و حقیقی قرآن، تجارتی بدون زیان است.
لفظ تلاوت فقط یک بار در قرآن کریم

[۴۲] بقره/سوره۲، آیه۱۲۱.

آمده، اما مشتقات آن بیش از پنجاه بار به کار رفته است

[۴۳] محمدفؤاد عبدالباقی، المعجم المف