مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل بیت (مفرداتقرآن) ۴۹ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل بیت (مفرداتقرآن) ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیت (مفرداتقرآن) ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل بیت (مفرداتقرآن) ۴۹ اسلاید در PowerPoint :
پاورپوینت کامل بیت (مفرداتقرآن) ۴۹ اسلاید در PowerPoint
منبع: بیت (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: لَنُبَیِّتَنَّهُ (لغاتقرآن)، بیت (مفرداتنهجالبلاغه)، بیت.
بَیْت (به فتح باء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای مسکن، اعمّ از آن که از سنگ باشد یا موى و غیره است. از مشتقات این کلمه در قرآن کریم عبارتند از؛ بَیَات (به فتح باء و یاء) و تَبْیِیت (به فتح تاء و سکون باء) هر دو به معنای قصد کردن دشمن در شب است. أَبْیَات به معنای شعر است. بُیُوت (به ضم باء و یاء) مخصوص به مسکن است و ابیات مخصوص به شعر است.
فهرست مندرجات
۱ – معنای بَیْت
۲ – کاربردها
۳ – پانویس
۴ – منبع
۱ – معنای بَیْت
بَیْت
[۱] قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۴۸.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۵۱.
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۱۹۲.
به معنای مسکن، اعمّ از آن که از سنگ باشد یا موى و غیره است. (اطاق- خیمه)
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۲۱۶.
[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۵۱.
طبرسی ذیل آیه ۱۲۵ بقره فرماید: بیت، منزل و مأوى نظیر هم هستند و بیت شعر را از آن بیت گویند که حروف و کلام را جمع کرده مثل منزل که اهلش را جمع میکند.
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۸۱.
راغب گوید: جمع بیت، بیوت و ابیات است لیکن بیوت مخصوص به مسکن و ابیات مخصوص به شعر است. گفتهاند: بیات و تبییت، قصد کردن دشمن در شب است.
[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۵۱.
۲ – کاربردها
(«فَمَنْ حَجَ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما»)
[۸] بقره/سوره۲، آیه۱۵۸.
«هر که خانه خدا را قصد کند (حجّ آورد) یا عمره آورد بر او گناه نیست که به صفا و مروه به گردد و طواف کند.»
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۸۶.
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۵۸۰.
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۴۰.
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۳۱.
(«فَتِلْکَ بُیُوتُهُمْ خاوِیَهً بِما ظَلَمُوا»)
[۱۳] نمل/سوره۲۷، آیه۵۲.
«اینک خانههایشان- در اثر ظلمی که کردند خالى مانده است.»
[۱۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۷۵.
[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۳۵.
[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۵.
[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۲۳.
در اینجا درباره چند آیه باید توضیح بدهیم.
(«وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً»)
[۱۸] فرقان/سوره۲۵، آیه۶۴.
(کسانى که شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قیام مىکنند.)
[۱۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۵.
[۲۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۴۰.
[۲۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۳۲.
[۲۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۷۹.
[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۲۳.
در اقرب الموارد گوید: «بَاتَ یَبِیتُ بَیْتُوتَهً … أدرکه اللیل نام او لم ینم»
[۲۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۲۱۶.
یعنى بیتوته آن است که شب آدمى را درک کند بخوابد یا نه. در قاموس و نهایه نیز چنین گفته است.
[۲۵] فیروز آبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ج۱، ص۱۴۴.
[۲۶] ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۱، ص۱۷۱.
و در مجمع البیان آن را از زجّاج نقل میکند.
[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۷۹.
زمخشری گفته: بیتوته آن است که شب تو را دریابد خواه بخوابى یا نه.
[۲۸] زمخشری، جار الله، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۳، ص۲۹۲.
على هذا معنى آیه این است: بندگان خدا آنهایى هستند که شب آنها را در مییابد در حالی که براى پروردگار خود ساجد و قائم هستند. در این صورت احیاء تمام شب در عبادت، از آیه فهمیده نمیشود و اگر کمى ساجد و قائم باشد، مصداق آیه واقع میشود.
بعضى از بزرگان در تفسیر خود گوید: بیتوته درک شب است خواهد بخوابد یا نه. و این بر خلاف آن است که از اهل لغت نقل شد زیرا در نقل اهل لغت، شب فاعل است نه مفعول.
[۲۹] زمخشری، جار الله، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۳، ص۲۹۲.
(«فَإِذا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِکَ بَیَّتَ طائِفَهٌ مِنْهُمْ غَیْرَ الَّذِی تَقُولُ»)
[۳۰] نساء/سوره۴، آیه۸۱.
(آنها در حضور تو مىگویند: «فرمانبرداریم»؛ امّا هنگامى که از نزد تو بیرون مىروند، جمعى از آنان بر خلاف گفتههاى تو، جلسات شبانه تشکیل مىدهند.)
[۳۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۹۱.
[۳۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۸.
[۳۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۵.
[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۲۴.
[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۲۵۵.
بَیُّوتٌ (بر وزن قیّوم) آن است که در شب انجام داده شود.
[۳۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۵۲.
در اقرب الموارد هست: «بَیَّتَ الْأَمْرَ: عَمِلَهُ أَوْ دَبَّرَهُ لَیْلًا»
[۳۷] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۲۱۶.
همچنین است در نهایه ابن اثیر و صحّاح، طبرسى آن را از مبرّد نقل کرده است.
[۳۸] ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۱، ص۱۷۰.
[۳۹] جوهری، ابونصر، الصحاح تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۱، ص۲۴۵.
[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۲۴.
بنابر این معنى آیه چنین است: پس چون از پیش تو بیرون روند عدّهاى از آنها، شب هنگام غیر از آن چه تو میگویى تدبیر میکنند.
همچنین آیه؛ («وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ یُبَیِّتُونَ ما لا یَرْضى مِنَ الْقَوْلِ»)
[۴۱] نساء/سوره۴، آیه۱۰۸.
«خدا با آنهاست آن گاه که شب هنگام آن چه خدا راضى نیست تدبیر میکنند.»
[۴۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۷۴.
[۴۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۱۸.
[۴۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۶۴.
[۴۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۳۶.
(«قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَتاکُمْ عَذابُهُ بَیاتاً أَوْ نَهاراً»)
[۴۶] یونس/سوره۱۰، آیه۵۰.
ترجمه آیه این است: «بگو خبر دهید اگر عذاب خدا شب یا روز شما را دریابد.»
[۴۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۷۴.
[۴۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۰۷.
[۴۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۷۴.
[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۰۹.
(«قالُوا تَقاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَیِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ»)
[۵۱] نمل/سوره۲۷، آیه۴۹.
«گفتند: به خدا قسم یاد کنید که صالح و اهل او را شب هنگام قصد کرده و بکشیم.»
[۵۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۷۴.
[۵۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۳۴.
[۵۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۴.
[۵۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۲۲.
ناگفته نماند: آن چه درباره سه آیه فوق گفته شد نزدیک به هم و بلکه مصداق هم هستند.
(
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
