توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصحاب مشئمه ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصحاب مشئمه ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصحاب مشئمه ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

اصحاب شمال

مقالات مرتبط: شمال (مفردات‌قرآن).

اصحاب شمال به گمراهان ، تکذیب کنندگان، کافران و دریافت کنندگان نامه عمل در قیامت با‌دست چپ گفته می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی اصحاب شمال
۱.۱ – در اصطلاح قرآن
۲ – راز نامگذاری اصحاب شمال
۳ – عوامل سقوط اصحاب شمال
۳.۱ – کوردلی
۳.۲ – برخورداری از نعمت فراوان
۳.۳ – اصرار بر گناهان کبیره
۳.۴ – انکار معاد
۳.۵ – گمراهی و تکذیب
۳.۶ – بی‌ایمانی به خدای بزرگ
۳.۷ – بی‌اعتنایی به امور مساکین
۳.۸ – خطاکاری
۳.۹ – ترک نماز
۳.۱۰ – همدمی و همنشینی با اهل باطل
۳.۱۱ – سرمستی در خانواده
۴ – اصحاب شمال در برزخ
۵ – اصحاب شمال در آخرت
۶ – فهرست منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – معنای لغوی اصحاب شمال

اصحاب شمال ترکیبی از دو واژه «اصحاب» به معنای یاران، دوستان، ملازمان و «شِمال» به‌معنای چپ، مقابل «یمین» به معنای راست است.

[۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص‌۲۶۷، «شمل».

برخی گفته‌اند: ریشه لغوی شِمال در مقابل یمین، عبری و از شمؤُل است و در اصل به معنای جهت بیرونی جدای از شیء است و کار برد آن در مورد دست یا سمت چپ شیء، به اعتبار مجاورت آن‌ها با جهت بیرونی مذکور است و استعمال آن در جهت شمال مقابل جنوب به این لحاظ است که انسان به‌طور طبیعی رو به جهت مشرق قرار‌می‌گیرد؛ زیرا مشرق همواره معلوم است، در نتیجه شمال، سمت چپ وی قرار می‌گیرد.

[۲] فالأوّل مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۶، ص‌۱۲۰؛ واژه «شمل».

«اصحاب المشئمه » نیز ترکیبی از دو واژه «اصحاب» و «مشئمه» است و «مشئمه» مصدر میمی از شوم در مقابل «یُمْن» است و بر نهایت ضعف و سستی و پستی دلالت دارد

[۳] الجانب مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۶، ص‌۱۲۰؛ واژه «شام».

و مصادیق آن، دست چپ در برابر دست راست (میمنه) و رنگ سیاه در برابر رنگ سفید است.

۱.۱ – در اصطلاح قرآن

اصحاب شِمال در اصطلاح قرآن کسانی‌اند که گمراه، تکذیب کننده و کافر بوده، در قیامت نامه عمل خود را با دست چپ دریافت می‌کنند، بنابراین، مؤمنان گنهکاری که برهه‌ای در جهنم به‌سر برده، سپس با شفاعت آزاد می‌شوند در شمار اصحاب شمال نخواهند بود، گرچه برخی آنان را نیز از مراتب اصحاب شمال دانسته و ویژگیهایی را که در آیات برای اصحاب شمال بیان شده به غالب آنان که کافرند مربوط دانسته‌اند.

[۴] سبحانی، جعفر، منشور جاوید، ج‌۵، ص۶۷۰-۶۷۱.

این گروه از مؤمنان در زمره اصحاب یمین نیز نیستند، زیرا اصحاب یمین با حسابرسی آسان به بهشت وارد می‌شوند؛ از این‌رو شاید بتوان گفت انسانها در قیامت به اصحاب یمین و اصحاب شمال منحصر نخواهند بود.

[۵] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۰، ص‌۲۴۴‌ -‌۲۴۵.

واژه «اصحاب الشمال» دو بار در آیه ۴۰ واقعه

[۶] واقعه/سوره۵۶، آیه۴۰.

و «اصحاب المشئمه» که تعبیری دیگر از اصحاب شمال در قرآن است نیز سه بار در آیات‌۹ واقعه

[۷] واقعه/سوره۵۶، آیه۹.

و ۱۹ بلد

[۸] بلد/سوره۹۰، آیه۱۹.

به‌کار رفته است. در قرآن از اصحاب شمال با عناوین دیگری نیز یاد‌شده است؛ مانند:«مکذّبین»؛ «ضالّین»،

[۹] واقعه/سوره۵۶، آیه۹۳.

«کافر»،

[۱۰] بلد/سوره۹۰، آیه۱۹.

«أعمی»،

[۱۱] اسراء/سوره۱۷، آیه۷۲.

«مَن اوتِیَ کِتبَهُ وراءَ ظَهرِه»،

[۱۲] انشقاق/سوره۸۴، آیه۱۰.

«مَن اوتِیَ کِتبَهُ بِشِمالِهِ».

[۱۳] حاقّه/سوره۶۹، آیه۲۵.

در ۳۵‌ آیه از سوره واقعه ، ۱۲ آیه از‌ حاقه ، ۶‌آیه از انشقاق ، ۱۴ آیه از مدثر ، یک آیه از اسراء و دو آیه از بلد درباره این گروه سخن به‌میان آمده‌است.

۲ – راز نامگذاری اصحاب شمال

۱. نامه عمل آنان در قیامت به دست چپشان داده‌می‌شود: «واَمّا مَن اوتِیَ کِتبَهُ بِشِمالِهِ»

[۱۴] حاقّه/سوره۶۹، آیه۲۵.

و آن نوعی بیم دادن به آنهاست؛ زیرا عرب تحویل نامه به دست راست را نشانه پذیرش و تکریم و به دست چپ را علامت ردّ و اهانت می‌داند.

[۱۵] ماوردی، النکت و العیون، ج‌۶، ص‌۸۴.

۲. آنان زندگی را در پوچی، پستی و پلیدی گذرانده و با کفر به آیات الهی بر خلاف راه حق و سعادت گام برداشتند و فرجام آنان در آمدن به دوزخ و عذاب فراوان است

[۱۶] ماوردی، النکت و العیون، ج‌۵، ص‌۴۴۸.

[۱۷] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۱۴، ص‌۲۷۰.

: «والَّذینَ کَفَروا بِایتِنا هُم اَصحبُ المَشَمَه»

[۱۸] بلد/سوره۹۰، آیه۱۹.

۳. عالم هستی دارای دو جانب راست و چپ است؛ جانب راست آن ملکوت اعلا و جانب چپ آن ملکوت اسفل و جایگاه ارواح اشقیا و فرشتگان عذاب و نویسنده بدیها و دوزخ بدکاران است

[۱۹] ماوردی، النکت و العیون، ج‌۶، ص‌۲۸۰.

[۲۰] صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم‌، تفسیر القرآن الکریم، ج‌۷، ص‌۲۲‌-‌۲۳.

: «اِنَّ کِتبَ الفُجّارِ لَفی سِجّین».

[۲۱] مطفّفین/سوره۸۳، آیه۷.

۳ – عوامل سقوط اصحاب شمال

با‌استفاده از آیاتی که بیانگر سقوط اصحاب شمال در جهنم و عذاب دردناک آنهاست و نیز نمایانگر حال و وضع آنان در آخرت است می‌توان امور ذیل را عوامل سقوط و عذاب اصحاب شمال دانست:

۳.۱ – کوردلی

در آیات ۸‌-۹ واقعه

[۲۲] واقعه/سوره۵۶، آیه۸-۹.

اصحاب شمال در برابر اصحاب یمین قرار گرفته و در آیه ۷۲ اسراء

[۲۳] اسراء‌/سوره۱۷، آیه۷۲.

گروه مقابل اصحاب یمین در دنیا نابینا معرفی شده‌اند، بنابراین، می‌توان چنین نتیجه گرفت که اصحاب شمال کوردلان‌اند و کوردلی آنان در دنیا باعث نابینایی آنان در آخرت خواهد بود:«مَن کانَ فی هذِهِ اَعمی فَهُوَ فِی الأخِرَهِ اَعمی».

[۲۴] اسراء‌/سوره۱۷، آیه۷۲.

۳.۲ – برخورداری از نعمت فراوان

اصحاب‌شمال در دنیا غرق در نعمت‌اند

[۲۵] نثر طوبی، ص‌۱۰۶.

:«اِنَّهُم کانوا قَبلَ ذلِکَ مُترَفین»

[۲۶] واقعه/سوره۵۶، آیه۴۵.

و همین امر آنان را از عبرتگیری غافل کرده، برای راحتی تن وظایف واجب خود را ترک می‌کنند.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۹، ص‌۳۶۸.

برخی گفته‌اند: «مُتْرَف» به معنای رها شده‌ای است که هر کاری بخواهد انجام می‌دهد.

[۲۸] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۱۳، ص‌۵۹.

خداوند قوه شهویه را برای رشد و تعالی انسان در وجود وی نهاده است؛ لیکن زیاده روی مترفان در خوردن و آشامیدن و پیامدهای آن دو و خوشگذرانی، زمینه غفلت و ترک وظیفه را برای آنان فراهم آورده است، ازاین‌رو آنان قوه شهویه را که می‌تواند وسیله رشد و کمال باشد در جهت سقوط خویش به‌کار گرفته‌اند.

[۲۹] صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم‌، تفسیر القرآن الکریم، ج‌۷، ص‌۶۴.

۳.۳ – اصرار بر گناهان کبیره

اصحاب شمال بر ارتکاب گناهان بزرگ اصرار می‌ورزند:«وکانوا یُصِرّونَ عَلَی الحِنثِ العَظیم».

[۳۰] واقعه/سوره۵۶، آیه۴۶.

تعبیر «وکانوا یُصِرّونَ» که ماضی استمراری است و نیز استفاده از ماده «اصرار» بیانگر اراده و تصمیم جدی این گروه بر ارتکاب گناهان بزرگ است.

[۳۱] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۲۳، ص۱۳۱.

[۳۲] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۹، ص‌۵۰۰.

«حنث عظیم» عبارت است از: گناه بزرگ

[۳۳] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۲۳، ص۱۳۲.

، گناهی‌که پس از آن توبه نشود

[۳۴] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج۹، ص‌۵۰۰.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۹، ص‌۳۶۸.

، شرک

[۳۶] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۲۳، ص۱۳۲.

، سوگند‌ دروغ بر این‌که خداوند مرده‌ها را زنده‌ نمی‌کند

[۳۷] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۹، ص‌۵۰۰.

،

[۳۸] نحل/سوره۱۶، آیه۳۸.

گسستن عهد و پیمان مؤکد

[۳۹] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۹، ص‌۵۰۰.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۹، ص‌۳۶۸.

و استکبار و رویگردانی از عبادت پروردگار

[۴۱] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۱۹، ص‌۱۲۵.

، و چون لفظ آیه اطلاق دارد با همه این معانی سازگار است.

[۴۲] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۱۹، ص‌۱۲۵.

[۴۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۲۳، ص‌۲۳۱.

۳.۴ – انکار معاد

خداوند نیروی ادراک مفاهیم را به همه انسانها عطا فرموده تا قدرت تشخیص معارف حقیقی را داشته باشند؛ امّا اصحاب شمال از این نیرو درست استفاده نکرده، به بی‌اعتقادی به معاد و انکار آن گرفتار می‌شوند

[۴۴] صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم‌، تفسیر القرآن الکریم، ج‌۷، ص‌۶۳‌-‌۶۵.

و می‌گویند: آیا وقتی که مُردیم و خاک و استخوان شدیم برانگیخته خواهیم شد؟ یا نیاکان ما برانگیخته می‌شوند:«و‌کانوا یَقولونَ اَئِذا مِتنا وکُنّا تُرابًا وعِظمًا اَءِنّا لَمَبعوثون • اَو ءاباؤُنَا الاَوَّلون»

[۴۵] واقعه/سوره۵۶، آیه۴۷‌-۴۸.

خداوند به رسول گرامی خویش فرمان می‌دهد از انکار آنان نسبت به معاد پاسخ داده و آن را ثابت کند و به ایشان خبر دهد که روز قیامت با خوردن « زقّوم » و نوشیدن « حمیم » چه زندگی دردناکی خواهند داشت، و آنان را توبیخ کند به این‌که خبر بعث و جزا از سوی خداست؛ کسی که آفریدگار و تدبیر کننده امور ایشان است:«نَحنُ‌خَلَقنکُم فَلَولا تُصَدِّقون • اَفَرَءَیتُم ما تُمنون • ءَاَنتُم تَخلُقونَهُ اَم نَحنُ الخلِقون»

[۴۶] واقعه/سوره۵۶، آیه۵۷‌-۵۹.

؛ همو که مرگ و حیات پس از مرگ آن‌ها به دست اوست:«نَحنُ قَدَّرنا بَینَکُمُ المَوتَ وما نَحنُ بِمَسبوقین‌• عَلی اَن نُبَدِّلَ اَمثلَکُم ونُنشِئَکُم فی ما لا‌تَعلَمون»

[۴۷] واقعه/سوره۵۶، آیه۶۰‌-۶۱.

؛ خداوندی که مهم‌ترین نیازمندیهای آنان، مانند قوت «اَفَرَءَیتُم ما‌تَحرُثون‌•‌…»

[۴۸] واقعه/سوره۵۶، آیه۶۳‌-۶۷.

و آب:«اَفَرَءَیتُمُ الماءَ الَّذی تَشرَبون •‌…»

[۴۹] واقعه/سوره۵۶، آیه۶۸‌-۷۰.

و آتش:«اَفَرَءَیتُمُ النّارَ الَّتی تورون‌•‌…»

[۵۰] واقعه/سوره۵۶، آیه۷۱‌-۷۳.

را فراهم می‌کند.

[۵۱] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۱۹، ص‌۱۳۱‌- ‌۱۳۵.

قرآن کریم در دو آیه دیگر نیز به تأثیر انکار معاد در سقوط و عذاب اصحاب شمال اشاره دارد:یکی در سوره مدّثّر که پاسخ اصحاب شمال را به پرسشی درباره راز جهنمی شدنشان نقل می‌کند و در آن تکذیب معاد را یکی از عوامل می‌شمرد:«و کُنّا نُکَذِّبُ بِیَومِ الدّین»

[۵۲] مدثر/سوره۷۴، آیه۴۶.

و دیگری در سوره انشقاق که گمان ایشان به زنده