توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اختصاص (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اختصاص (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اختصاص (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل اختصاص (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۴ اسلاید در PowerPoint

منبع: اختصاص (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))

مقالات مرتبط: خصص (مفردات‌قرآن)، اختصاص.

خَصَص (به فتح خاء و صاد) و اِخْتِصاص (به کسر الف و سکون خاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ویژه شدن، مخصوص شدن و منحصر شدن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: خاصّ و خاصّه (به فتح خاء و صاد) به معنای شی‌ء مخصوص و خاصیّه (به فتح خاء و کسر صاد) نسبت است به خاصّه و مخصوص. این واژه چهل و دو بار در نهج البلاغه آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای خَصَص و اِخْتِصاص
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربرد
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای خَصَص و اِخْتِصاص

خَصَص و اِخْتِصاص

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴۳.

[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۱۶۷.

به معنای ویژه شدن، مخصوص شدن و منحصر شدن آمده است. طبرسی در مجمع و راغب در مفردات گوید: اختصاص به چیزى آنست که در آن تنها باشد و ضدّ آن اشتراک است.

[۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۳۶.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۸۴.

«خاصّ و خاصّه» شی‌ء مخصوص «خاصّه القوم» بزرگان آن است. «خاصیّه» نسبت است به خاصّه و مخصوص، جمع آن خاصیّات و خصائص است

۲ – کاربردها

امام علی (علیه‌السلام) «إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً یَخْتَصُّهُمْ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ، فَیُقِرُّهَا فِی أَیْدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا»

[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۸۳، حکمت ۴۱۵.

[۶] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الإستقامه، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۵.

[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۱، حکمت ۴۲۵.

(خداوند بندگانى دارد که نعمت‌هاى خاصّى به آنها بخشیده تا دیگر بندگان از آن بهره گیرند، به همین جهت مادام که از این نعمت‌ها بذل مى‌کنند.)

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳، حکمت ۴۲۵.

[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۷.

(شرح‌های حکمت:

[۱۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۸.

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۱۹.

[۱۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج ا