فایل ورد کامل مقاله بررسی اثربخش روش تلفیقی مبنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم ب ۱۱۰ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله بررسی اثربخش روش تلفیقی مبنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم ب ۱۱۰ صفحه در word دارای ۱۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله بررسی اثربخش روش تلفیقی مبنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم ب ۱۱۰ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله بررسی اثربخش روش تلفیقی مبنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم ب ۱۱۰ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله بررسی اثربخش روش تلفیقی مبنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم ب ۱۱۰ صفحه در word :

دانلود مقاله بررسی اثربخش روش تلفیقی مبنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم

نوع فایل: word

فرمت فایل: doc

قابل ویرایش

تعداد صفحات : ۱۰۰صفحه

قسمتی از متن :

تعریف مسئله:

اختلال به مثت یک اختلال شایع و مزمن است که شیوع آن بین ۱۵- ۱۰ درصد جمعیت عمومی تخمین زده می شود. در حدود نیمی از مراجعان به کلینیکهای روانپزشکی مبتلا به انواع اختلالات شخصیت می باشند که به طور مکرر همراه با اختلالات محور ۱ می باشد. اختلالات شخصیت می تواند فرد را مستعد اختلالات دیگر روانپزشکی نماید و هم با نتایج درمانی ‌آن ها تداخل کرده و درمان و سیر درمان را با مشکلاتی همراه سازد. (فرید حسینی و همکاران: ۱۳۸۸).
در مورد وی‍ژگی های اختلالات شخصیت نظریات متعددی ارائه شده. که می توان تمامی آنها را در ۲ گروه طبقه بندی نمود. برخی معتقدند که افراد دارای اختلالات شخصیت در زمینه فیزیولوژیک، بیولوژیک و ژنتیک با افراد بههنجار و عادی تفاوت دارند. گروهی دیگر معتقدند که افراد دارای اختلالات شخصیت در مقایسه با افراد غیر بیمار، از لحاظ کیفی در ویژگیهای شخصیتی وجوه اشتراک دارند و تفاوت میان افراد به هنجار و ناهنجار تفاوت کمی است. همچنین معتقدند افراد مبتلا به اختلال شخصیت از ساختار شخصیتی انعطاف ناپذیری برخوردار هستند. در این دیدگاه تفاوت میان افراد به هنجار و افراد مبتلا به اختلال شخصیت تفاوتی از لحاظ شدت و مدت علائم می باشد. در عین حال که می توان این دو دیدگاه را مکمل دانست هیچکدام از این دو نفی کننده دیگری نیست. (دیویدسون ۱۹۹۶ به نقل از انصاری، سارا).
اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع ترین اختلالات شخصیت در میان بیماران بستری و مراجعان به کلینیکهای روانپزشکی است. (نوردهال و نایسر، سادوک و سادرک ۲۰۰۵).
این بیماران که در مرز میان “نوروز” و “سایکوز” قرار دارند و مشخصه آنها ناپایداری خلق و خو. حالات عاطفی، خودانگاره و روابط بین فردی است. رفتارهای غیرقابل پیش بینی، خودزنی های مکرر. هم زمان بودن احساس خصومت و وابستگی در میان آن ها دیده می شود.
آنها هزینه زیادی را بر مردم و جامعه تحویل می کنند و موجب فرسودگی نزدیکان، دوستان و همکاران و افراد خانواده خو می شوند. (ویس و همکاران ۱۹۹۶). بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت فردی افراد باهوش و با استعدادی هستند ولی وجود بیماری مانع از شکوفایی و پیشرفت آنها می شود.
آنها در یافتن شغل مناسب دچار مشکل هستند و یا در صورت یافتن شغل در حفظ آن مشکل دارند، غالباً درگیر سوء مصرف موادمخدر و دیگر رفتارهای خود ویرانگر هستند (بک و همکاران ۲۰۰۴). این اختلال پوش بالایی با اختلال سوء مصرف مواد (رول و همکاران ۲۰۰۰) و دیگر اختلالات شخصیت (بک و همکاران ۲۰۰۰) و اختلالات محور ۱ از جمله فربی ساده (۸/۶۰%) آگورافربیا (۴۵%) اختلال اضطراب (۹/۲۶%) اختلال وسواس جبری (۶/۱۸%) اختلال افسردگی (۶/۱۴%) اختلال افسرده خویی (۱/۷۷%) (زیمرین و ماینا ۱۹۹۹) دارد.
تاریخچه روانی درمانی حاکی از آن اس که درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، کاری سخت و طاقت فرساست. عدم موفقیت در درمان بسیاری از مشکلات روان شناختی از جمله اختلالات شخصیت بهترین دلیل رشد جنبش سازنده گرایی می باشد.
در این رویکردبه نقش عواطف و به کارگیری تکنیک های تجربی و توجه به دلبستگی های اولیه و رفتارهای بین فردی تأکید می شود. (یاتگ و باهری ۱۹۸۶).
درمان مبتنی بر طرحواره یک فرم تلفیقی است از روان درمانی که توسط یانگ (یانگ ۱۹۹۰، یانگ، گلدسکو و ویشار ۲۰۰۳) برای بیماران مقاوم بر درمان، مبتلایان به اختلال شخصیت، افسرده های مزمن و سایر اختلالات مزمن بنا نهاده شد. طرحواره درمانی رویکردی است نظام مند، ساختار یافته که مدل های شناختی رفتاری، روان پویایی (مخصوصاً روابط شیء) دلبستگی و گشتالت را در هم می آمیزد (طرحواره درمانی: ) طرحواره درمانی تکنیک های شناختی – رفتاری – روان تحلیلی – هستی گرایی و انسان گرایی با یکدیگر ملعین کرده. همچنین از نظریه روابط شیء و رویکرد دلبستگی نیز بسیار تأثیر گرفته. این رویکرد برخلاف اشکال مختلف درمانهای شناختی که به زمان حال توجه می کنند بر الگوهای ناسازگار اولیه که از تجارب ناخوشایند کودکی منشأ گرفته. (این الگوها حاصل تعامل نیازهای بنیادین ارضا نشده- تجارب ناخوشایند و خلق و خو اولیه می باشد ) تأکید دارد. این الگوها که طرحواره های ناسازگار اولیه نامیده می شوند در سراسر زندگی خود تکرار می شوند. در این مدل طرحواره های ناسازگار اولیه و مکانیسم های مقابله ای غیر انطباقی به عنوان هسته های بنیادین شناختی و عاطفی اختلالات شخصیت در نظر گرفته می شوند. (برنشتین ۲۰۰۵ به نقل از اشتراک ۲۰۰۵).
تاکنون پ‍‍ژوهشهای مختلفی در زمینه کارآمدی طرحواره درمانی صورت گرفته. نوردهال و نایستر (۲۰۰۵) که این سبک درمانی را با تأکید بر کارروی زمینه های طرحواره ای انجام داده و آن را در کاهش علائم ناشی از این اختلال مؤثر دانسته اند.
همچنین آرنتز و همکاران (۲۰۰۵) در زمینه درمان تجربی حالت های طرحواره ای در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی پژوهش انجام داده و نتایج آن ها بیانگر میثر برودن طرحواره درمانی در درمان این گروه از بیماران است.
نوردهال و مدلت و هاگوم (۲۰۰۹) مطالعه ای به منظور اثربخشی تبدیل طرحواره ها بر کاهش علائم اختلال شخصیت مرزی صورت دادند نتایج حاکی از‌آن است که تبدیل طرحواره ها پیش بینی کننده میزان کاهش علائم این نوع اختلال می باشد.
مارشا لینه هان (۱۹۹۳) که از شیوه رفتار درمانی دیالکتیکی در درمان بیماران مرزی استفاده می نمود. در این راه به موفقیت های زیادی دست یافته. وی اعتقاد دارد که اختلال اولیه در افراد BPD یک مشکل بدتنظیمی هیجانی است که آسیب پذیری هیجانی و ناتوانی تنظیم حالت های هیجانی را موجب می شود. افراد مبتلا به DPD نه تنها به محرکهای هیجانی حساس هستند بلکه بسیار سریع به محرکها واکنش نشان داده و برای بازگشت به حالت اولیه و آرام شدن نیاز به زمانی طولانی دارند.
تحقییقات متعددی در زمینه رفتار درمانی دیالکتیکی صورت گرفته که م‍ؤثر بودن این شیوه از درمان را بخصوص بر روی کاهش رفتارهای خودتخریبی و خودکشی نشان داده. (از جمله تحقیقی که توسط مارشا لینه هان و همکاران در ۲۰۰۱ صورت گرفته بر روی ۱۰۱ نفر از بیماران اختلال شخصیت مرزی که سابقه خودکشی و خودزنی داشته اند. در این درمان که به مدت یکسال بیماران تحت درمان DBT بوده و یکسال پس از آن مورد پیگیری قرار می گرفتند نتایج نشانگر مؤثر بودن درمان در کاهش رفتارهای طولانی بیماران بود همچنین نتایج بیانگر این بودند که از بیماران در طی درمان از انصراف نداده بودند.
در تحقیق حاضر از تلفیقی از ۲ شیوه درمانی استفاده شده : البته درمان اصلی مبتنی بر طرحواره درمانی است در بخش الگو سازی رفتاری براساس درمان طرحواره تلاش شده با آموزش مهارتهای مبتنی بر DBT و افزایش خزانه رفتاری مراجعان و کاهش استفاده از شیوهاهی مقابله ناکارآمد بر تبدیل طرحواره و همچنین کاهش علائم این اختلال تأثیر گذاشته بود.