توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا عبدالرحیم نهاوندی ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا عبدالرحیم نهاوندی ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا عبدالرحیم نهاوندی ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

عبدالرحیم نهاوندی

شیخ عبدالرحیم نهاوندی در سال ۱۲۳۷ق. در خانواده‌ای روحانی و صاحب نام در شهر نهاوند دیده به جهان گشود. پدرش، میرزا نجف مستوفی نهاوندی، از بزرگان و عالمان برجسته عصر خویش بود.

فهرست مندرجات

۱ – جد شیخ عبدالرحیم
۲ – تحصیلات
۳ – هجرت به نجف اشرف
۴ – از نگاه دیگران
۵ – میرزا به قلم فرزندش شیخ محمد
۶ – استادان
۶.۱ – شیخ نجف مستوفی
۶.۲ – شیخ اسدالله حجه الاسلام
۶.۳ – شیخ محمدحسن نجفی
۶.۴ – شیخ مرتضی انصاری
۷ – تدریس
۷.۱ – سکونت در مشهد
۸ – شاگردان
۸.۱ – سید مهدی گلستانه
۸.۲ – سید محمدجعفر طباطبایی
۸.۳ – علامه میرزا محمود تهرانی
۸.۴ – شیخ علی اکبر نهاوندی
۸.۵ – سید محمد بحرالعلوم
۸.۶ – میرزا علی نقی سبط
۸.۷ – آقا شیخ علی قمی پایین شهری
۹ – تالیفات
۱۰ – سفرهای شیخ عبدالرحیم
۱۱ – ازدواج
۱۲ – نقش وی در مرجعیت میرزای شیرازی
۱۳ – فرزندان
۱۳.۱ – شیخ محمدحسن نهاوندی
۱۳.۲ – شیخ محمد نهاوندی
۱۳.۳ – شاعری زبردست و دل سوخته
۱۴ – شیخ عبدالرحیم در کلام رهبری
۱۵ – وفات
۱۶ – پانویس
۱۷ – منبع

جد شیخ عبدالرحیم

جدش، میرزا محمدعلی نهاوندی، معروف به شیرازی نیز از عالمان آن منطقه بود و در زمان فتحعلی شاه، از طرف سلطان محمد شاه قاجار به عنوان حاکم نهاوند منصوب شد.

[۱] معجم رجال الفکر و الادب، ص۴۵۵.

تحصیلات

میرزا عبدالرحیم، تحصیلات خود را در زادگاهش

[۲] لغتنامه دهخدا، کلمه نهاوند.

شروع کرد و در دوران کودکی نزد پدر و دیگر استادان نهاوندی، به درس‌های مقدماتی حوزه مشغول شد.

[۳] نقباءالبشر، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج۳، ص۱۱۰۸.

علاقه و استعداد فراوان وی باعث شد که در مدت کوتاهی، این درس‌ها را به پایان برساند و به قصد سیراب کردن جان تشنه معرفت و کمالش، عازم شهرستان بروجرد

[۴] تاریخ بروجرد، غلامرضا مولانا بروجردی، ج۱، ص۱۸۳.

شود.

[۵] ریحانهالادب، میرزا محمدعلی مدرس تبریزی، ج۶، ص۲۶۷.

وی در این شهر، درس‌های سطح را با جدیت تمام نزد استادانی همچون حاج ملااسدالله بروجردی به پایان رساند.

هجرت به نجف اشرف

او بعد از پایان رساندن درس‌های سطح حوزه، در سال ۱۲۵۹ق. برای تکمیل اندوخته‌های خویش به نجف اشرف عزیمت کرد و پس از سال‌ها تحصیل نزد استادان بنام آن شهر، به درجات عالی علمی رسید به طوری که از فقیهان بزرگ و پژوهشگران ژرف اندیش گردید و همان طور که برخی از استادانش به اجتهاد او تصریح کردند، در فقه و اصول مجتهد مسلم شد.

[۶] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۷، ص۴۷۰.

وی علاوه بر فقه و اصول، در خوشنویسی هم به حد کمال رسیده بود.

[۷] ریحانهالادب، ج۶، ص۲۲۶.

از نگاه دیگران

درباره منزلت علمی وی، عبارات گوناگونی به کار رفته است که همگی حاکی از مقام بلند علمی او می‌باشند. نویسنده کتاب ریحانه الادب درباره شخصیت علمی او می‌نویسد: شیخ عبدالرحیم نهاوندی، از عالمان بزرگ اوایل قرن چهاردهم است. وی، فقیهی اصولی، ادیبی شاعر و زاهدی متقی بود و در احاطه بر مسائل فقه و اصول مشهور و در فنون شعر و ادب، کم نظیر بود.

[۸] ریحانهالادب، ج۶، ص۲۲۶.

شیخ آقا بزرگ تهرانی، او را دانشمندی ژرف نگر، فقیهی نوآور و پژوهشگری جامع نگر توصیف می‌کند.

[۹] نقباءالبشر، ج۳، ص۱۱۰۸.

شیخ عباس قمی از میرزا، چنین یاد کرده است: «شیخ عبدالرحیم نهاوندی، در علم اصول و فقه، شهره آفاق، در زهد و تقوی، محل اتفاق و در شعر و ادب، یگانه بود.

[۱۰] فوائدالرضویه، شیخ عباس قمی، ص۲۲۸.

[۱۱] اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۷۰.

میرزا به قلم فرزندش شیخ محمد

«آن بزرگوار، در بدایت عمر، به تحصیل حسن خط کوشیده، این کمال را چون به درجه کمال رسانید، به هوای علوم دینیه، قطع علایق دنیای دنیه نموده، با زاد استعداد، دست صحبت به همت بلند داده، از نهاوند، روی مسافرت به بروجرد نهاد.
از وطن اصلی و راحت و آسایش به کلی اعراض و از اغراض عابقه از مقصد عالی اغماض نموده، در مدت قلیله، کسب فضایل جمیله و جلب فواضل جلیله نموده، چون به حظی وافر و فیضی متکاثر نایل گردید، طائر عزمش در خاطر عاطر اوج گرف از آن صفحات با برکات به عتبات عرش درجات، عروج یافته، به نجف اشرف ـ علی مشرفها آلاف التحیه و التحف ـ مشرف و از انوار شمس فلک فقاهت و مآثر ـ فخر الاوایل و الاواخر، الشیخ محمدحسن صاحب جواهر به تمامت حواس سرگرم ـ اقتباس گردید و بعد از نفاد این نعمت و افتقاد این رحمت، به اخلاص به حضرت ـ آیه الملک الباری المحقق الانصاری، اختصاص گزید.
به توجهات آن آفتاب درخشان و ترشحات آن سحاب درافشان، روز به روز در انظار اولی الابصار به روز و تجلی تازه نموده و از جواهر زواهر تحقیقات رشیقه و تدقیقات اینقه بر وجود مسعود حلی بی اندازه می‌فزود تا در علم و عمل اشتحار شمس فی رابعه النحار یافت. پس از سی سال ـ تقریبا ـ ریاضت و اقامت در آن مشهد مقدس و مدت‌ها افاضت و امامت در آن مقام اقدس، به عزم زیارت حضرت ثامن الائمه و ضامن الامه، متوجه ایران و در مراجعت از سفر خیریت اثر، به تهران ورود و به اصرار و ابرام جلی از افاضل اخیار و جمعی از اعلام عظام، رحل اقامت گشوده و در مدرسه فخریه، قریب به دوازده سال تدریس فرمود.
همواره علما از خرمنش خوشه‌ها برداشتند و فضلا از مخزنش توشه‌ها برگرفتند، وفاتش در نهم ربیع الثانی سنه ۱۳۰۴ واقع شد».

[۱۲] نفحات، ص۱۵ـ۱۶.

شیخ عبدالرحیم، در شعر و ادب نیز صاحب نظر بوده است. طبع خدادادی و ذوق سرشار او در شعر، وی را در زمره ادیبان و شاعران بزرگ قرار داد. اشعار بر جای مانده از او گویای این مطلب است.
به نمونه‌هایی از شعر وی اشاره می‌شود:
‌ای آه بر ناله ده، ناله ره به آه• • • که افتاد راه دختر زهرا به قتلگاه
در برکشید پیکر پاک برادرش• • • وز دل کشید ناله جانسوز وا اخاه
گفت‌ای به خون تپیده که در آفتاب گرم• • • خوش خفته‌ای که نیست امیدت به این سپاه؟
ناید ز من، رعایت اطفال بی پدر• • • ناید ز من، حمایت زن‌های بی پناه
از لطمه طپانچه، ببین عارضم کبود• • • وز ضرب تازیانه، نگر پیکرم سیاه
جسمم ز لاغری شده چون کاه و غم چو کوه• • • انصاف ده، چگونه کشد بار کوه، کاه

[۱۳] منتخب التواریخ، محمدهاشم خراسانی، ص۸۹۹.

استادان

شیخ عبدالرحیم نهاوندی، در شهرهای نهاوند، بروجرد و نجف اشرف، نزد فقیهان و دانشمندان بزرگی به کسب علم و معرفت پرداخت، شرح حال نویسان به تعدادی از استادان وی اشاره کرده‌اند که عبارتند از:

شیخ نجف مستوفی

فرزند شیخ محمدعلی شیرازی وی پدر شیخ عبدالرحیم نهاوندی است که درس‌های مقدماتی حوزه را به فرزندش آموزش داد.

[۱۴] ریحانهالادب، ج۶، ص۲۶۶.

شیخ اسدالله حجه الاسلام

اسدالله، فرزند عبدالله بروجردی وی از شاگردان بارز و داماد میرزا ابوالقاسم قمی، نویسنده «القوانین» و از عالمان معروف شهر بروجرد بود که در علم فقه و اصول صاحب نظر بود به طوری که گفته شده است بر تمام عالمان عصرش برتری داشته است. خداوند مال و ثروت فراوانی به او عطا فرمود و در بین عوام و خواص، از عزت و احترام خاصی برخوردار بود. وی در بروجرد به تدریس علوم دینی و تبلیغ و نشر معارف اهل بیت علیهم‌السّلام اشتغال داشت و شاگردان بسیاری تربیت کرد که شیخ عبدالرحیم نهاوندی یکی از آنان است.

[۱۵] روضات الجنات، سید محمدباقر خوانساری، ج۱، ص۱۰۱.

شیخ محمدحسن نجفی

نویسنده جواهرالکلام (متوفای ۱۲۶۶ق.)

[۱۶] معارف الرجال، محمدحسین حرزالدین، ج۲، ص۲۲۶.

شیخ عبدالرحیم نهاوندی درس فقه را نزد این استاد بزرگوار در سال‌های متمادی فرا گفت به طوری که از شاگردان بارز وی به حساب آمد و استاد، عنایت خاصی به او داشت. روزی بر فراز منبر تدریس در بین آن همه شاگرد، فقط به اجتهاد چهار نفر اشاره کرد که عبارت بودند از: شیخ عبدالله نعمه العاملی (متوفای ۱۳۰۲ق.) ، شیخ عبدالحسین تهرانی معروف به شیخ العراقین (متوفای ۱۲۸۶ق.) ، شیخ عبدالرحیم نهاوندی و شیخ علی کنی (۱۲۲۰ـ۱۳۰۶ق.)

[۱۷] معارفالرجال، محمدحسین حرزالدین، ج۲، ص۲۲۶.

شیخ مرتضی انصاری

[۱۸] ریحانهالادب، ج۶، ص۲۶۸.

شیخ عبدالرحیم نهاوندی، در مدت سی سالی که در نجف اشرف اقامت داشت، بیشتر سال‌ها در محضر شیخ اعظم انصاری به تحصیل و کسب فیض پرداخت.

[۱۹] ریحانهالادب، ج۶، ص۲۶۷.

[۲۰] الذریعه الی تصانیف الشیعه، ص۶۷۸.

[۲۱] شیخ آقا بزرگ تهرانی، دارالاضواء.

تدریس

مهم‌ترین فعالیت علمی و فرهنگی شیخ عبدالرحیم نهاوندی، تدریس علوم اسلامی در شهرهای نجف و تهران بود که حدود بیست سال طول کشید. وی در زمان حیات شیخ مرتضی انصاری و بعد از وفات او، به تدریس فقه و اصول در نجف اشرف اشتغال داشت. شیخ انصاری او را در این راه، تشویق و تایید کرد.

[۲۲] نقباءالبشر، ج۳، ص۱۱۰۸.

پس از وفات شیخ انصاری، حوزه درس خارج فقه و اصول شیخ عبدالرحیم نهاوندی، یکی از معتبرترین و پربارترین درس‌ها بود. بزرگان زیادی در درس وی حاضر شدند و از خرمن علم و معرفت وی خوشه‌ها چیده، به مدارج عالی رسیدند.

[۲۳] ریحانهالادب، ج۶، ص۲۶۸.

سکونت در مشهد

شیخ عبدالرحیم نهاوندی در سال ۱۲۹۸ق. به قصد زیارت امام رضا علیه‌السّلام به مشهد رفت و مدت یک سال در مشهد سکونت گزید سپس به پیشنهاد حاج ملا علی کنی و اصرار عالمان تهران، به این شهر رفت و تدریس علوم دینی را در مدرسه مروی تهران ـ که در آن روز به مدرسه فخریه معروف بود ـ آغاز کرد و تا آخر عمر خویش در آن مدرسه به تدریس اشتغال داشت.

[۲۴] اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۷۰.

[۲۵] تهران در گذشته و حال، حسین کریمان، ص۳۰۷.

شاگردان

برخی از شاگردان شیخ عبدالرحیم نهاوندی در نجف و تهران، عبارتند از:

سید مهدی گلستانه

(متوفای ۱۳۲۲ق.) سید مهدی اصفهانی نجفی، مشهور به گلستانه، دانشمندی عالی قدر، فقیهی پژوهشگر و ادیبی صاحب ذوق بود که احاطه ویژه‌ای بر اشعار فارسی و