توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مولی بن عمر نافع ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مولی بن عمر نافع ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مولی بن عمر نافع ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مولی بن عمر نافع ۸۰ اسلاید در PowerPoint

نافع، مولی بن عمر، کنیه‌اش ابو‌عبدالله، محدّث و فقیه تابعی قرن اول است. زمان تولد او معلوم نیست.

فهرست مندرجات

۱ – اسارت
۲ – زادگاه
۳ – شهرت
۴ – پدر
۵ – ازدواج
۶ – نقل حدیث
۷ – شرح حال
۸ – کثیرالحدیث
۹ – صحیف
۱۰ – عشاریات
۱۱ – روایت از نافع
۱۲ – آرای فقهی نافع
۱۳ – صحیح الروایه
۱۴ – ویژگی‌ها
۱۵ – تعلیم حدیث
۱۶ – احادیث مشهور
۱۷ – وفات
۱۸ – تردید در شرح حال نافع
۱۸.۱ – رفع تردید
۱۹ – احتمال جعل طریق نافع
۲۰ – شیوه عرض
۲۱ – فهرست منابع
۲۲ – پانویس
۲۳ – منبع

اسارت

او هنگام فتوحات، به دست مسلمانان اسیر شد

[۱] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۸، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

و اگر اخبار راجع به اسارت او هنگام فتح کابل در سال ۴۴ صحیح باشد، احتمالاً در هنگام اسارت، نوجوان بوده است.

[۲] خلیفه بن خیاط عصفری، تاریخ خلیفه بن خیاط، ج۱، ص۱۵۵، چاپ سهیل زکار، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۳.

زادگاه

زادگاه وی را، به اختلاف، مغرب، نیشابور (ابرشهر)، کابل، و کوههای براربنده در منطق طالقان

[۳] ابن‌سعد، کتاب الطبقات الکبیر، ج۷، ص۴۲۳، چاپ علی محمد عمر، قاهره ۱۴۲۱/۲۰۰۱.

[۴] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۵-۴۲۶، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۵] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۶] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۸، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

ذکر کرده و برخی او را دیلمی دانسته‌اند.

[۷] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۸] ابن‌خلکان، وفیات الاعیان و انباء ابناءالزمان، ج۵، ص۳۶۷، چاپ احسان عباس، (چاپ اختصارات).

ابن‌حبان

[۹] ابن‌حبان، کتاب الثقات، ج۵، ص۴۶۷، حیدرآباد دکن ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

هیچ یک از این نظرها را نپذیرفته و از مبهم بودن مکان تولد او سخن گفته است. حاکم نیشابوری نیز در تاریخ نیشابور نوشته است که او از اهالی نیشابور بود و هنگام فتوحات خراسان اسیر شد.

[۱۰] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

در بیش‌تر منابع و اخبار تاریخی نیز از او جزو اسیران شهر نیشابور یاد شده است.

[۱۱] ابن‌قتیبه، المعارف، ج۱، ص۱۹۰، چاپ ثروت عکاشه، قاهره ۱۹۸۱.

[۱۲] ابن‌قتیبه، المعارف، ج۱، ص۴۶۰، چاپ ثروت عکاشه، قاهره ۱۹۸۱.

[۱۳] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۴-۴۲۵، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۱۴] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

نافع، در خبری، زادگاهش را کوههای براربند منطق طالقان معرفی کرده و احتمالاً دیلمی خوانده شدن او از باب ذکر نام منطق مشهور به جای منطق غیرمشهور بوده است.

[۱۵] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۶، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۱۶] محمد بن احمد ذهبی، تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ج۳، ص۳۲۸، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۲۰۰۳.

شهرت

دربار چگونگی اسیر شدن وی اختلاف وجود دارد.

[۱۷] خلیفه بن خیاط عصفری، تاریخ خلیفه بن خیاط، ج۱، ص۱۵۵، چاپ سهیل زکار، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۳.

[۱۸] ابن‌قتیبه، المعارف، ج۱، ص۴۶۰، چاپ ثروت عکاشه، قاهره ۱۹۸۱.

به نوشت برخی، عبدالله بن عمر در سال ۴۴، هنگام فتح کابل، وی را اسیر کرد.

[۱۹] ابوحاتم رازی، کتاب الجرح و التعدیل، ج۴، قسم ۱، ص۴۵۱، حیدرآباد دکن ۱۳۷۳/۱۹۵۳.

[۲۰] ابن‌حبان، کتاب الثقات، ج۵، ص۴۶۷، حیدرآباد دکن ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۲۱] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۸، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

ابن‌عساکر نوشته است

[۲۲] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

که ابن عمر، نافع را خرید. نافع سی سال در خدمت ابن عمر بود

[۲۳] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۹، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

و به ولای او شهرت یافت و به همین سبب، در منابع از او به نافع مولی ابن عمر یاد شده است.

[۲۴] ابن‌حبان، کتاب الثقات، ج۵، ص۴۶۷، حیدرآباد دکن ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۲۵] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۸، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

پدر

نام پدرش، کاوس یا هرمز

[۲۶] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۲۷] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۸، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

ذکر شده و کادش که ابن‌عساکر

[۲۸] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۷، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

آورده، به احتمال بسیار تصحیف کاوس است.

ازدواج

نافع در مدینه ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نامهای عمر، عبدالله و ابوبکر شد که هر سه از او روایت کرده‌اند.

[۲۹] ابن‌قتیبه، المعارف، ج۱، ص۴۶۰، چاپ ثروت عکاشه، قاهره ۱۹۸۱.

[۳۰] ابن‌حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۷۳، چاپ صدقی جمیل عطار، بی جا، ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

ابوبکر، که نامش معلوم نیست، به کنیه‌اش شهرت دارد

[۳۱] ابن‌صلاح، علوم الحدیث، ج۱، ص۳۳۱، چاپ نورالدین عتر، بیروت ۱۴۲۳/۲۰۰۲.

و احمد بن حنبل

[۳۲] ابن‌حنبل، کتاب العلل و معرفه الرجال، ج۳، ص۹۹، چاپ وصی الله بن محمد عباس، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۹۸.

و ابوحاتم رازی

[۳۳] ابوحاتم رازی، کتاب الجرح و التعدیل، ج۴، قسم ۲، ص۳۴۳، حیدرآباد دکن ۱۳۷۳/۱۹۵۳.

او را اوثق فرزندان نافع ذکر کرده‌اند. عمر نیز در نقل حدیث ثقه دانسته شده است.

[۳۴] ابن‌حبان، کتاب الثقات، ج۷، ص۱۷۱، حیدرآباد دکن ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۳۵] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۱، ص۵۱۳، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

نقل حدیث

ابوبکر عبدالله از عبدالله بن دینار و محمد بن مُنْکَدِر حدیث نقل کرده است و از او نیز جریر بن عبدالحمید، ابوداود طیالسی و کسانی دیگر حدیث نقل کرده‌اند. مزی

[۳۶] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۱۶، ص۲۱۴-۲۱۵، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

اقول رجالیان را دربار او گردآورده است و ایشان عموماً وی را ضعیف و منکرالحدیث خوانده‌اند.

[۳۷] ابن‌حبان، کتاب الثقات، ج۷، ص۵۴، حیدرآباد دکن ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

شرح حال

نافع گرچه اسیر و مولی بود، از بزرگان تابعین و فقهای مدینه به شمار می‌رفت.

[۳۸] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۳، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۳۹] ابن‌حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۷۳، چاپ صدقی جمیل عطار، بی جا، ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

وی در بیش از سی حج و عمره، ابن‌عمر را همراهی کرد.

[۴۰] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۹، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

عبدالله بن جعفر بن ابی طالب

[۴۱] ابن‌حبان، کتاب الثقات، ج۵، ص۴۶۷، حیدرآباد دکن ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۴۲] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۸-۴۲۹، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

می‌خواست نافع را از ابن‌عمر بخرد، اما ابن‌عمر نپذیرفت و نافع را آزاد کرد. نافع از برخی صحابه ، چون ابوسعید خدری، ابن‌عمر، ابوهریره، و عایشه، روایت نقل کرده است.

[۴۳] ابوحاتم رازی، کتاب الجرح و التعدیل، ج۴، قسم ۱، ص۴۵۲، حیدرآباد دکن ۱۳۷۳/۱۹۵۳.

[۴۴] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۱، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۴۵] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۴-۴۲۵، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۴۶] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۹، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

هر چند روایت از ابن‌عمر را برای خود کافی می‌دانسته است.

[۴۷] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۴، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۴۸] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۳۲، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

روایات وی را از عایشه و حفصه از جمله مراسیل او دانسته‌اند.

[۴۹] یعقوب بن سفیان فسوی، کتاب المعرفه والتاریخ، ج۲، ص۱۵۱، چاپ اکرم ضیاء عمری، بغداد ۱۳۹۴-۱۳۹۶/۱۹۷۴-۱۹۷۶.

[۵۰] ابوحاتم رازی، کتاب المراسیل، ج۱، ص۱۷۶، چاپ احمد عصام کاتب، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۵۱] خلیل بن عبدالله خلیلی، کتاب الإرشاد فی معرفه علماء الحدیث، ج۱، ص۲۶۵، چاپ محمد سعید عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.

[۵۲] خلیل بن عبدالله خلیلی، کتاب الإرشاد فی معرفه علماء الحدیث، ج۱، ص۴۴۲، چاپ محمد سعید عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.

[۵۳] ابن‌حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۷۵، چاپ صدقی جمیل عطار، بی جا، ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

روایت بی‌واسطه وی از ام سلمه نیز صحیح نیست

[۵۴] علی بن عمر دارقطنی، سنن الدارقطنی، ج۲، ص۳۸، چاپ عبدالله هاشم یمانی مدنی، مدینه ۱۳۸۶/۱۹۶۶.

و روایت او از عثمان نیز به صورت مرسل است.

[۵۵] ابن‌حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۷۵، چاپ صدقی جمیل عطار، بی جا، ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

کثیرالحدیث

نافع در حدیث، ثقه و کثیرالحدیث بوده

[۵۶] ابن‌سعد، کتاب الطبقات الکبیر، ج۷، ص۴۲۴، چاپ علی محمد عمر، قاهره ۱۴۲۱/۲۰۰۱.

[۵۷] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۴، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

و روایتهای او از ابن‌عمر احادیث صحیح شمرده می‌شده

[۵۸] ابن‌سعد، کتاب الطبقات الکبیر، ج۷، ص۴۲۳، چاپ علی محمد عمر، قاهره ۱۴۲۱/۲۰۰۱.

[۵۹] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۳۰۳-۳۰۴، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

و در صحیفه‌ای مدون در دسترس بوده و نزد نافع خوانده می‌شده

[۶۰] ابن‌سعد، کتاب الطبقات الکبیر، ج۷، ص۴۲۳، چاپ علی محمد عمر، قاهره ۱۴۲۱/۲۰۰۱.

و هنگام بروز اختلاف دربار احادیث و اقوال منقول از ابن عمر، به او مراجعه می‌شده است.

[۶۱] یعقوب بن سفیان فسوی، کتاب المعرفه والتاریخ، ج۱، ص۶۴۶، چاپ اکرم ضیاء عمری، بغداد ۱۳۹۴-۱۳۹۶/۱۹۷۴-۱۹۷۶.

[۶۲] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۹-۴۳۰، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

صحیف

احتمالاً صحیف مذکور، روایتهایی بوده که مالک از نافع و او از ابن‌عمر نقل کرده که به سلسله‌الذهب

[۶۳] ابن‌خلکان، وفیات الاعیان و انباء ابناءالزمان، ج۵، ص۳۶۷، چاپ احسان عباس، (چاپ اختصارات).

مشهور است، مشتمل بر چهل و هفت روایت، که نسخه‌ای از آن به روایت محمد بن ادریس شافعی بوده است. نسخه‌ای کهن از این مجموعه وجود دارد که احتمالاً شافعی تدوین‌گر اصلی آن بوده است. این روایات، به عنوان احادیثی با اسناد صحیح، مشهور بوده‌اند و به نوشت خلیلی،

[۶۴] خلیل بن عبدالله خلیلی، کتاب الإرشاد فی معرفه علماء الحدیث، ج۱، ص۱۵۷، چاپ محمد سعید عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.

دربار صحیح بودن این احادیث، اتفاق نظر وجود دارد.

[۶۵] خلیل بن عبدالله خلیلی، کتاب الإرشاد فی معرفه علماء الحدیث، ج۱، ص۲۰۵، چاپ محمد سعید عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.

[۶۶] ابن‌خلکان، وفیات الاعیان و انباء ابناءالزمان، ج۵، ص۳۶۷، چاپ احسان عباس، (چاپ اختصارات).

ابن‌صلاح

[۶۷] ابن‌صلاح، علوم الحدیث، ج۱، ص۱۶، چاپ نورالدین عتر، بیروت ۱۴۲۳/۲۰۰۲.

نیز برخی ستایشهای افراد مختلف را از سلسله سند مذکور نقل کرده است.

[۶۸] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۳۳، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

عشاریات

متن مذکور را عبدالمعطی امین قلعه‌جی، با عنوان سلسله‌الذهب فیما رواه الامام الشافعی عن مالک عن نافع عن ابن عمر، منتشر کرده است. نسخه‌ای از این مجموعه در اختیار ابن‌حجر عسقلانی بوده است، که به عشاریات وی نیز شهرت دارد.

روایت از نافع

از جمله کسانی که از نافع روایت نقل کرده‌اند، مالک بن انس، عبیدالله بن عمر و زهری بوده‌اند.

[۶۹] ابوحاتم رازی، کتاب الجرح و التعدیل، ج۴، قسم ۱، ص۴۵۲، حیدرآباد دکن ۱۳۷۳/۱۹۵۳.

[۷۰] ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۶۱، ص۴۲۱-۴۲۲، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵-۱۵۲۱/۱۹۹۵-۲۰۰۰.

[۷۱] یوسف بن عبدالرحمن مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۲۹، ص۲۹۹-۳۰۳، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

آرای فقهی نافع

نافع از فقیهان و عالمان مدینه بوده

[۷۲] خلیل بن عبدالله خلیلی، کتاب الإرشاد فی معرفه علماء الحدیث، ج۱، ص۲۰۵، چاپ محمد سعید عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.

[۷۳] ابن‌حجر عسقلانی، کتا