فایل پی دی اف کامل مقاله اکسی توسین و تشخیص احساسات: بررسی نقش های احتمالی همزمانی صورت و نگاه چشم PDF

توجه : این فایل به صورت فایل PDF (پی دی اف) ارائه میگردد

 فایل پی دی اف کامل مقاله اکسی توسین و تشخیص احساسات: بررسی نقش های احتمالی همزمانی صورت و نگاه چشم PDF دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در PDF می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پی دی اف فایل پی دی اف کامل مقاله اکسی توسین و تشخیص احساسات: بررسی نقش های احتمالی همزمانی صورت و نگاه چشم PDF  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل پی دی اف کامل مقاله اکسی توسین و تشخیص احساسات: بررسی نقش های احتمالی همزمانی صورت و نگاه چشم PDF،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل پی دی اف کامل مقاله اکسی توسین و تشخیص احساسات: بررسی نقش های احتمالی همزمانی صورت و نگاه چشم PDF :

دانلود فایل پی دی اف کامل مقاله اکسی توسین و تشخیص احساسات: بررسی نقش های احتمالی همزمانی صورت و نگاه چشم PDF

موضوع انگلیسی:Oxytocin and emotion recognition: Investigating the possible roles of facial synchrony and eye gaze

فرمت فایل: pdf

تعداد صفحه:۹

چکیده

نشان داده شده است که نوروپپتید اکسی توسین (OT) بر شناخت اجتماعی از جمله تشخیص بهتر احساسات در چهره ها تأثیر می گذارد. یکی از راه‌های بالقوه‌ای که OT تشخیص احساسات را بهبود می‌بخشد، افزایش تناظر بین فعالیت چهره خود و حالات چهره مشاهده‌شده است. در اینجا ما بررسی می‌کنیم که آیا افزایش همزمانی صورت هنگام مشاهده حالات چهره، تشخیص احساسات را افزایش می‌دهد، و اینکه آیا این اثر توسط OT تعدیل می‌شود یا خیر. تغییر در توجه بصری که توسط چشم جلب می شود، روش دیگری است که در آن OT ممکن است تشخیص احساسات را بهبود بخشد. ما همچنین توجه بصری به عبارات مشاهده شده را بررسی می کنیم، و اینکه آیا این تحت تأثیر OT است یا خیر. یکصد و چهار دانشجوی مرد در مقطع کارشناسی در یک مطالعه تصادفی دوسوکور بین افراد شرکت کردند که در آن آنها قبل از مشاهده عواطف پویا در صورت خود یک دارونما (PL) یا ۲۴ IU OT تجویز کردند. قبل از پاسخ به سؤالات مربوط به تشخیص احساسات و وابستگی، فعالیت صورت و نگاه چشم اندازه‌گیری شد. فرض بر این بود که شرکت کنندگان در وضعیت OT هماهنگی چهره بیشتری نسبت به افراد در شرایط PL نشان می دهند و OT بر زمان صرف شده برای تماشای ناحیه چشم چهره های هدف تأثیر می گذارد. مطابق با تحقیقات قبلی، شرکت‌کنندگان در شرایط OT نسبت به افراد در شرایط PL در تشخیص عواطف به‌طور محدود اما به‌طور قابل‌توجهی بهتر بودند. با این حال، شرکت‌کنندگان در شرایط OT همگامی کمتری با چهره برای حالت‌های ترسناک نشان دادند و هیچ تأثیری از OT بر روی اندازه‌های نگاه چشم وجود نداشت. این نتایج نشان می دهد که OT تشخیص احساسات را از طریق افزایش همزمانی صورت یا تغییر توجه بصری بهبود نمی بخشد.