پاورپوینت کامل فرقه مرجئه ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرقه مرجئه ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرقه مرجئه ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرقه مرجئه ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۱
جایگاه۲
مفهوم‌شناسی۳
تاریخچه۳.۱
مرجئه و بنی‌امیه۳.۲
افول۴
اعتقادات۴.۱
ادله جدایی ایمان از عمل۴.۱.۱
پاسخ۵
موضع شیعه۶
فرقه‌ها۷
معانی دیگر۷.۱
مرجئه شیعه۸
تک‌نگاری‌ها۹
پانویس۱۰
یادداشت۱۱
منابع۱۲
پیوند به بیرون

قرن اول هجری

اطلاعات دینیاز فرقه‌های

اهل‌سنت و جماعت

باورها

جدایی کامل ایمان از عمل

مُرجِئه از مذاهب کلامی اهل‌سنت که معتقدند حساب ایمان و عمل از یکدیگر جدا بوده و انجام گناهان کبیره تأثیر منفی بر ایمان و عاقبت افراد ندارد. طبق این اعتقاد، مسلمانی که مرتکب بزرگ‌ترین گناهان می‌شود، همچنان مؤمن به‌شمار رفته و در آخرت عذاب نخواهد شد. ائمه شیعه مرجئه را لعن کرده و آنان را شریک قاتلان اهل‌بیت دانسته‌اند. مرجئه خود به فرقه‌های مختلفی همچون جبریه، قدریه و مرجئه الفقها تقسیم می‌شود.

مرجئه برای اثبات مدعای خود به آیات و روایاتی استناد می‌کنند که دلالت بر بخشیده شدن همه گناهان به جز شرک دارند. مخالفان مرجئه معتقدند که برداشت این افراد از این منابع دینی، اشتباه بوده و نمی‌توان ارتباط موجود بین ایمان و عمل را انکار کرد. تفکر مرجئه به حکومت بنی‌امیه مشروعیت داد و آنها نیز از این فرقه حمایت کردند. با افول بنی‌امیه، فرقه مرجئه به حاشیه رانده شد و در نهایت اثری از آن باقی نماند؛ اما تفکر این فرقه در قالب فرقه‌های دیگر به حیات خود ادامه داد.

اصطلاح مرجئه برای فرقه‌های دیگری نیز به کار رفته است. در اواخر قرن اول هجری قمری کسانی که قضاوت درباره حقانیت امام علی علیه‌السلام و عثمان را مسکوت گذاشته یا افرادی که علی بن ابی‌طالب را از رده اول خلافت به رده چهارم تنزل دادند، مرجئه نامیده می‌شدند. در روایتی از امام صادق(ع) از برخی افراد با نام مرجئه شیعه یاد شده است که منظور از آن، افرادی است که گرایش شیعی دارند اما خلافت ابوبکر و عمر را پذیرفته‌اند.

جایگاه

خطری که از سوی مرجئه فرهنگ و تمدن اسلامی را تهدید می‌کرد، موجب شد پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) با این فرقه مقابله کرده و انحراف آنان را گوشزد کرده و بر انجام اعمال در کنار ایمان تأکید کنند.[۱] علمای اهل‌سنت نیز به انکار مرجئه و پاسخ به افکار آنها پرداخته‌اند. اوزاعی، از فقها و محدثین سرشناس اهل ‌سنت نقل می‌کند که در نزد برخی از افراد برجسته صدر اسلام همچون قتاده فرقه‌ای نگران‌کننده‌تر از مرجئه در آنها وجود نداشت.[۲]

مفهوم‌شناسی

مرجئه یکی از فرقه‌های کلامی اهل‌سنت[۳] که حساب ایمان و عمل را از یکدیگر جدا دانسته[۴] و معتقدند که ایمان صرف اقرار به زبان[۵] یا قلب[۶] است؛ ازاین‌رو ارتکاب گناهان کبیره هیچ تأثیر منفی بر ایمان افراد نخواهد داشت.[۷] در مقابل مرجئه دو گروه خوارج و مُعتزله قرار می‌گیرند؛ خوارج مرتکب کبیره را کافر و معتزله مرتکب کبیره را نه کافر و نه مؤمن؛ بلکه در جایگاهی بین این دو می‌دانند.[۸]

اصطلاح مرجئه از «ارجاء» گرفته شده که یا به معنای تأخیر انداختن یا به معنای امید دادن است.[۹] طبق معنای اول، از این جهت که این گروه اعمال انسان را از اعتقاداتش جدا دانسته یا حکم شخصی که مرتکب گناهان کبیره شده را به قیامت موکول کرده، به آنها مرجئه گفته می‌شود.[۱۰] طبق معنای دوم به این دلیل که نسبت به بخشیده شدن گناهان شخص مؤمن در آخرت به خود و دیگران امید می‌دادند، مرجئه نامیده شده‌اند.[۱۱]

تاریخچه

ریشه ارجاء به زمان ظهور خوارج برمی‌گردد؛ اما مطرح شدن نظریه ارجاء، به زمان حکومت بنی‌امیه و روی کار آمدن عبدالله بن زبیر و خوارج برمی‌گردد.[۱۲] ابتدا خوارج حکم به کافر بودن مرتکب کبیره کردند. در واکنش به حکم خوارج، معتزله مرتکب کبیره را جهنمی دانسته ولی حکم به کفر و ایمان او نکردند.[۱۳] در چنین شرایطی مرجئه الفقها نظریه سومی ارائه کرده و مسلمانی که مرتکب کبیره می‌شود را مؤمن اعلام کردند. درپی بروز اختلافات عقیدتی، به تدریج فرقه‌های دیگر مرجئه ظهور یافتند.[۱۴]

مرجئه و بنی‌امیه

برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد که بخشی از مرجئه معتقد بودند که فرمانروایی بنی‌امیه به خواست خدا بوده و حکومت آنها مشروع است.[۱۵] این گروه تنها مقابله را با کسانی جایز می‌دانستند که همچون خوارج بر مسلمانان شمشیر می‌کشند.[۱۶] طبق گزارش‌ها یکی دانستن حق و قدرت توسط مرجئه برای بنی‌امیه، انتقادها را علیه آنها برانگیخت.[۱۷]

طبق این گزارش‌ها، تفکر مرجئه موجب تقویت دستگاه بنی‌امیه شد. درمقابل، تا زمانی که این خاندان بر روی کار بودند، این فرقه نیز جایگاه ویژه‌ای داشت؛ اما پس از این که بساط دولت اموی برچیده شد، مرجئه نیز از اهمیت و اعتبار ساقط گردید.[۱۸]

افول

طبق گزارش‌ها، فرقه مرجئه به‌طور تدریجی در طول تاریخ افول کرد و دیگر نامی از این فرقه در میان نماند؛ اما تفکر اباحیگری مرجئه از بین نرفت.[۱۹] محققان معتقدند که این عقیده انحرافی در قالب فرقه‌های دیگر اسلامی همچون برخی از صوفیه، اهل حق و نُصَیریه به حیات خود ادامه داد.[۲۰] ازاین‌رو برخی محققان علت افول این فرقه را، هضم شدن آن در مذهب اهل‌سنت و جماعت عنوان کرده‌اند.[۲۱]

اعتقادات

به گفته جعفر سبحانی اعتقادات مرجئه فقط در زمینه ایمان و کفر، با دیگر مسلمانان متفاوت است. آنها عمل را از حقیقت ایمان خارج می‌دانند.[۲۲] مسائلی که از این نوع عقیده به دست می‌آید شامل موارد زیر می‌شود:

به این دلیل که ایمان به معنای تصدیق قلبی یا زبانی و امری مجرد است، کم یا زیاد شدن آن غیرممکن است.[۲۳]
کسی که مرتکب گناهان کبیره می‌شود، حقیقتاً مؤمن است؛ زیرا صرف اعتقاد قلبی یا اقرار به زبان، برای داشتن ایمان کافی است.[۲۴]
کسی که مرتکب گناهان کبیره می‌شود، هیچگاه دچار عذاب نخواهد شد؛ نه دائم و نه موقت.[۲۵]

ادله جدایی ایمان از عمل

مرجئه برای اثبات این که ایمان و عمل دو مقوله جدای از هم هستند ادله‌ای ارائه کرده‌اند از جمله:

آیه ۴۸ سوره نساء که بر امکان بخشیده شدن هر گناهی به جز شرک تأکید دارد.[۲۶]
آیه ۵۳ سوره زمر که تأکید دارد، خدا همه گناهان را می‌بخشد.[۲۷]
آیاتی که محل ایمان را قلب دانسته‌ است[۲۸] مانند آیه ۲۲ سوره مجادله.
روایاتی که دوری از شرک و داشتن ایمان برای کسب رضایت خدا را کافی می‌داند.[۲۹] مانند روایتی از پیامبر(ص) که می‌گوید: کسی که در حال مرگ ذره‌ای شرک به خدا در او باشد، وارد آتش خواهد شد.[۳۰] و روایت قدسی که از زبان خدا نقل کرده: ای فرزند آدم! اگر به پهنای زمین با خود گناه بیاوری؛ ولی هنگام ملاقات من، چیزی را شریک من قرار نداده باشی، به اندازه گناهانت از مغفرت من بهره‌مند می‌شوی.[۳۱]
احادیث دال بر شفاعت و خروج برخی افراد از جهنم که هیچ‌گونه کار خیری در کارنامه اعمال خود ندارند.[۳۲]

پاسخ

برخی از علما در پاسخ به ادله مطرح شده توسط مرجئه تصریح دارند آیات و روایاتی که این فرقه به