پاورپوینت کامل زهر بن قیس ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زهر بن قیس ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زهر بن قیس ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زهر بن قیس ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۱
نسب۲
دوران خلفا۳
جنگ جمل۴
جنگ صفین۵
خصوصیات۶
واقعه کربلا۷
پس از واقعه کربلا۸
پانویس۹
یادداشت۱۰
منابع

از ویکی شیعه

(تغییرمسیر از زهر بن قیس)

زَحر(زجر) بن قَیس جُعفِی کوفی

محل زندگی

کوفه

نسب/قبیله

قبیله بنی مذحج

نقش در واقعه کربلااقدامات

گزارش واقعه کربلا به یزید بن معاویه

نقش‌های برجسته

رئیس پاسبانان کوفه در واقعه کربلا • حامل سرهای شهدا و اسیران کربلا از کوفه به شام

دیگر فعالیت‌ها

از یاران حضرت علی(ع) در جنگ‌های جمل و صفین • شهادت علیه حجر بن عدی • کارگزار عثمان • همراهی مصعب بن زبیر در قتل مختار

زَحر(زجر) بن قَیس جُعفِی کوفی، از افراد لشکر حضرت علی(ع) در جنگ‌های جمل و صفین که پس از شهادت آن حضرت، به معاویه بن ابی سفیان پیوست و علیه حجر بن عدی شهادت داد. او در واقعه کربلا رئیس پاسبانان کوفه بود و پس از واقعه، سرهای شهدا را به همراه اسیران کربلا از کوفه به شام نزد یزید بن معاویه برد و گزارش واقعه کربلا را به یزید داد.

نسب

زحر بن قیس بن مالک بن معاویه بن سعنه جعفی[۱] از خاندان جعفی بن سعد[۲] و قبیله بنی مذحج بود.[۳] در جنگ مهلب با خوارج، سالار قبیله اسد و مذحج بود.[۴]

نام وی در منابع زجر[۵] و زفر[۶] نیز ثبت شده است. جبله، جهم و فرات و جمال(حمال) فرزندان زحر بودند که فرات در شورش اشراف کوفه علیه مختار و جبله در دیر جماجم کشته شدند.[۷]

دوران خلفا

خطبه زحر بن قیس در جمع مردم همدان

«ای مردم، همانا علی(ع) نامه‌ای به شما نوشته است که باب هر سخنی و کلامی را مسدود کرده است و هر چه بعد از او گفته شود بیهوده خواهد بود. اما با این حال بایستی شما نامه او را پاخ دهید. و بدانید که مردم در مدینه با علی بدون هیچ پروایی با او بیعت کردند. و این بیعت از روی دوستی و رفاقت نبوده بلکه به خاطر علم بسیار او به کتاب خدا و سنت پیامبر اسلام است، طلحه و زبیر هم بیعت کرده بودند اما بدون هیچ دلیل و علتی بیعت خود را شکستند و مردم را علیه او به شورش و جنگ دعوت کردند و به هیچ چیز راضی نشدند مگر این که جنگی را بر او تحمیل کردند و آنها‌ام المؤمنین عایشه را وادار به خروج کردند و عاقبت امیرمؤمنان به ناچار با آنان مواجه گردید. علی در این مواجه آنان را پند داد و دعوت به ترک قتال نمود، همان طور که با بقیه نیروهای طلحه و زبیر رفتاری نیکو و پسندیده داشت و مردم را به هر آنچه نیک است و در آن صلاحی است دعوت می‌کرد این مطالبی که گفتم اصل و خلاصه ماجراست که ظاهرا شما از آن جزئیات آن بی‌خبر مانده اید و اگر توضیح بیشتری می‌خواهید به طور حتم به شما خواهم گفت.»

تاریخ بایگانی، منقری، وقعه الصفین، ص۱۷-۱۸.

ابن حجر نام زحر بن قیس را در الاصابه آورده است.[۸] او در خلافت خلیفه سوم به همراه جریر بن عبدالله بجلی کارگزار عثمان در سرزمین‌های جبل بود و در اداره امور آنجا به او کمک می‌کرد.[۹]

شیخ طوسی از زحر بن قیس در شمار اصحاب امام علی(ع) یاد کرده است.[۱۰] زحر، پس از قتل عثمان، به خدمت امام علی(ع) درآمد. آن حضرت او را با نامه‌ای به سوی جریر بن عبدالله بجلی – عامل عثمان در نواحی همدان فرستاد تا از مردم آن مناطق برای حضرت علی(ع) بیعت بگیرند.[۱۱]او پس از رساندن نامه در جمع مردم آن مناطق، خطبه‌ای در فضل امیرمؤمنان(ع) ایراد کرد.[۱۲]

جنگ جمل

زحر، در جنگ جمل حضرت علی(ع) را همراهی می‌کرد. اشعاری از وی در مدح امیرالمؤمنین نقل شده است.[۱۳] پس از این جنگ، حضرت علی(ع) او را با نامه‌ای به کوفه فرستاد[۱۴] در این نامه ضمن توضیحاتی در باب علت وقوع این حادثه، از مردم کوفه خواست تا اگر سؤالی درباره این جنگ دارند، از زحر بن قیس بپرسند.[۱۵]

جنگ صفین

زحر بن قیس، در جنگ صفین نیز حضور داشت.[۱۶] امام علی(ع) او را با عده‌ای از سواران به قطقطانه فرستاد تا از رسیدن آذوقه و تدارکات به سپاه معاویه جلوگیری کند. حضرت علی(ع) پیش از رفتن قیس به او سفارش کردند، حتی‌المقدور خونی نریزد و شمشیر را تنها در جایی که لازم است به کار بندد. او به سوی قطقطانه