پاورپوینت کامل النور الأبهر فی الدفاع عن الشیخ الأکبر ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل النور الأبهر فی الدفاع عن الشیخ الأکبر ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل النور الأبهر فی الدفاع عن الشیخ الأکبر ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل النور الأبهر فی الدفاع عن الشیخ الأکبر ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

النور الأبهر فی الدفاع عن الشیخ الأکبر، مجموعه‌ای است از هفت رساله درباره محیی‌الدین ابن‌ عربی، از نویسندگان مختلف که همگی آنها توسط احمد فرید مزیدی تحقیق و در اثر حاضر، جمع‌آوری شده است.

انگیزه نگارش

مزیدی در مقدمه کتاب، انگیزه خویش از تألیف آن را تبیین اعتراضات و انتقاداتی که به ناحق، به ابن‌ عربی وارد گردیده، عنوان نموده و همچنین بحث، بررسی و تحقیق پیرامون این انتقادات که خود عنوان «الأباطیل المصنوعه» بر آن نهاده را بر محققین و پژوهشگران، لازم دانسته است[۱].

ساختار

کتاب با مقدمه کوتاهی از مؤلف آغاز و مطالب دربردارنده مجموعاً هفت رساله درباره ابن‌ عربی می‌باشد که بدون ترتیب خاصی، عرضه شده است.

در ابتدای هر رساله، نخست به شرح‌حال مختصر نویسنده آن پرداخته شده و سپس، متن رساله، ذکر گردیده است.

منابع کتاب

برخی مهم‌ترین منابع و مصادری که مؤلف در تألیف مطالب و شرح‌حال‌ها از آن، بهره برده است، عبارتند از: «الوافی بالوفیات» صلاح‌الدین خلیل بن ابیک صفدی، «وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان» ابن خلکان، «فوات الوفیات» ابن شاکر کتبی، «تنبیه الغبی بتبرئه ابن العربی» سیوطی، «القول المبین فی الرد عن الشیخ محییالدین» شعرانی، «الرد المتین فی الرد علی منتقصی الشیخ محییالدین» عبدالغنی نابلسی، «تسفیه الغبی فی تنزیه ابن العربی» حلبی، «العبر فی خبر من غبر» ذهبی، «عنوان الدرایه» غبرینی، «النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره» ابن تغری بردی، «مرآه الجنان و عبره الیقظان» یافعی و «لسان المیزان» ابن حجر عسقلانی[۲].

گزارش محتوا

در مقدمه، ابتدا به موضوع کتاب و انگیزه نگارش آن اشاره شده[۳] و سپس، مهم‌ترین مصادر و منابع مورد استفاده در نگارش کتاب، معرفی گردیده است[۴].

رساله‌های کتاب، به ترتیب عبارتند از:

«الدر الثمین فی مناقب الشیخ محییالدین»:
این رساله، نوشته ابوالحسن علی بن ابراهیم قاری بغدادی، از صوفیان قرن هشتم هجری می‌باشد که متأسفانه شرح‌حال چندانی از وی در منابع ذکر نشده است[۵]. مطالب این رساله، در دو باب، به شرح ذیل، سامان‌دهی شده است:
در باب اول، در ابتدا به بیان احوال و خصوصیات ظاهری و اخلاقی ابن‌ عربی پرداخته شده و اطلاعات مختصری شامل زمان و مکان ولادت، تحصیلات و سفرهایی که به منظور کسب علم داشته و نهایتاً وفات وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است[۶].
نویسنده در ادامه، متعاملان با ابن‌ عربی را به سه فرقه زیر تقسیم کرده است:
عده‌ای از معاصرین وی که فضایل و خصایص او را ستوده‌اند، مانند امام فخرالدین محمد بن عمر بن حسین رازی، عزالدین بن عبدالسلام، شهاب‌الدین عمر بن محمد سهروردی، سعدالدین محمد بن مؤید حموی، کمال‌الدین زملکانی، ابن عساکر، ابن نجار، ابن دبیثی و ابویحیی زکریا بن محمد بن محمد اندلسی قزوینی[۷].
گروهی که به حقایق معانی و مقاصد مبانی کلمات و سخنان وی، پی نبرده و درباره او توقف کرده‌اند مانند ابوالحسن علی بن حسن خزرجی زبیدی یمنی، عمادالدین بن کثیر دمشقی، عبدالله بن اسعد یافعی و محیی‌الدین سبط ابوالفرج بن جوزی بغدادی[۸].
عده‌ای که در ظواهر کلمات و سخنان وی، دچار سرگردانی شده و به باطن و حقیقت گفته‌های او، پی نبرده و او را نکوهیده‌اند. نویسنده از این گروه، نامی نبرده و فقط، با بهره‌گیری از برخی آیات، از ایشان انتقاد نموده است[۹].
باب دوم، به اشاره به برخی از سخنان و معرفی برخی از آثار ابن‌ عربی، اختصاص یافته است. در ابتدای این باب، نویسنده پرداختن به تصنفات وی را به دلیل کثرت و فراوانی آنها، به دریایی تشبیه نموده است که ساحلی ندارد[۱۰].
برخی از کتبی که در این باب، از آنها نام برده شده است، عبارتند از: «الجمع و التفصیل فی اسرار معانی‌التنزیل»، «الجذوه المقتبسه و الخطره المختلسه»، «مفتاح السعاده فی معرفه المدخل إلی الطریق الإراده»، «المثلثات الوارده فی القرآن»، «المسبعات الوارده فی القرآن»، «الأجوبه علی المسائل المنصوریه»، «مبایعه القطب بحضره القرب»، «منهاج الارتقاء إلی افتضاض أبکار البقاء»، «کنه ما لا بد للمرید منه» و «المحکم فی المواعظ والحکم وآداب رسول الله(ص)»[۱۱].
«ترجمه الشیخ الأکبر سیدی محییالدین بن عربی»:
این رساله، را محمد بن جعفر بن ادریس کتانی حسنی فاسی نوشته است. وی در سال ۱۲۷۴ق/ ۱۸۵۷م، در فاس دیده به جهان گشود و در همانجا، در ۱۶ رمضان ۱۳۴۵ق/ ۱۹۲۷م، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارتند از: «نظم المتناثر فی الحدیث المتواتر»، «الدعامه فی أحکام العمامه»، «الرساله المستطرفه»، «المولد النبوی»، «سلوه الأنفاس فی تراجم علماء فاس وصلحائها»، «الأزهار العاطره الأنفاس فی سیره السید إدریس» و «النبذه الیسیره النافعه فی تراجم رجال الأسره ال