پاورپوینت کامل تفسیر قرطبی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر قرطبی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر قرطبی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر قرطبی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

الجامع لأحکام القرآن، اثر عبدالله محمد بن احمد انصارى قرطبى، با تصحیح احمد بن عبدالعلیم بردونى، تفسیرى با گرایش فقهى است که به زبان عربى و در قرن هفتم هجرى، نوشته شده است.

ساختار

کتاب، با مقدمه مصحح آغاز و مطالب در بیست جلد، تنظیم شده است.

اگرچه نویسنده در این تفسیر، به بیان احکام فقهى و اختلاف مذاهب فقهى پرداخته است، ولى زوایاى دیگر آیات، بر او پوشیده نمانده و به مباحث کلامى، اخلاقى، ادبى، تاریخى و اجتماعى نیز پرداخته است.[۱]

گزارش محتوا

در مقدمه مصحح، ضمن اشاره به برخى از اقدامات تصحیحى صورت‌گرفته بر روى کتاب، زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده، ارائه گردیده است.[۲]

نویسنده در مقدمه کتاب، به موضوعاتى مانند قرائات، احرف سبعه، جمع قرآن کریم و ویژگى‌هاى مصاحف عثمانى، اعراب، تفسیر به رأى، تحریف‌ناپذیرى، اعجاز قرآن و واژگان غیر عربى در قرآن پرداخته است.[۳]

قرطبى در فقه، پیرو مالک بن انس بوده و در تفسیر آیات فقهى، ضمن نقل آراى فقیهان مذاهب دیگر، به بیان دیدگاه‌هاى فقهى مالک بن انس و اثبات آن‌ها پرداخته است؛ بااین‌همه، در برخى موارد، آراء فقهى او با فتاواى مالکى مخالف است. در اعتقادات، به آراى مذهب اشعرى پاى‌بند است و جهات کلامى آیات را بر پایه عقاید اشعرى توجیه مى‌کند.[۴]

تفسیر قرطبى، تفسیرى نقلى بشمار مى‌آید و قرطبى از روایات، تأثیر پذیرفته و گاه روایاتى را در کتاب خود مى‌آورد که سندى ندارد و پذیرفتن این روایات، با وسعت علمى و دقت نظرى که از وى سراغ گرفته مى‌شود، ناسازگار است. وى در میان صفحات کتابش، بارها از راه انصاف به‌دور شده و حق و حقیقت را به مسلخ زشت عصبیت و یک‌سونگرى فرقه‌اى برده و بدین‌سان، چهره زیباى پژوهش‌هایش را پریشان کرده است.[۵]

دشمنى او با شیعه، در نوشته‌هایش آشکار است؛ آن‌چنان‌که بارها در کتاب خود، شیعیان را دشنام داده است و تقریبا تمام آیات مهمى را که سبب نزول آن، در نزد شیعه، اهل‌بیت(ع) است، به‌جز موارد اندکى، مانند آیه مباهله رد مى‌کند. او از دادن هر نوع نسبتى به شیعیان، ابایى ندارد و درباره شیعیان، هر گزافه‌اى را بدون سند و مدرک، نسبت مى‌دهد. در برخى موارد، دیدگاه‌هایى دارد که به نظر مى‌رسد کسى به‌جز وى، چنین اعتقادى ندارد. بااین‌حال، این مجموعه وسیع، سرشار از داده‌هاى تاریخى، روایى، ادبى و کلامى است که هیچ مفسرى، از رجوع به چنین تفاسیرى بى‌نیاز نیست.[۶]

این تفسیر، از آن جهت داراى اهمیت است که اولا، در نزد اهل سنت جایگاه بسیار مهمى دارد و ثانیا، به‌عنوان یک تفسیر کلامى و یا حتى با صبغه کلامى شناخته نمى‌شود.[۷]

قرآن، نخستین و مهم‌ترین منبع تفسیر قرآن است و منبع بودن قرآن، علاوه بر آنکه مقتضاى روش عقلایى محاوره است، در آیات و روایات، بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. مى‌دانیم قرآن کتابى که داراى فصل‌بندى موضوعى باشد، نیست؛ بنابراین، همه مطالب راجع به یک موضوع، در یک جا گرد نیامده است و ممکن است درباره یک موضوع، مطالبى در جاهاى مختلف پراکنده باشد؛ درعین‌حال، این آیات مبین و ناظر به یکدیگر باشند. در این روش از تفسیر قرآن به قرآن، از آیاتى که به آیه مورد نظر متصل نیستند، بهره برده مى‌شود که از آن به قراین داخلى منفصل کلامى نیز تعبیر مى‌گردد. اما گاه از این روش، به‌صورت نامطلوبى استفاده مى‌شود که در ذیل به برخى از این نمونه‌ها اشاره مى‌گردد:

نمونه اول:«لا تدرکه الأبصار و هو یدرک الأبصار و هو اللطیف الخبیر».[۸]؛ قرطبى درباره این آیه مى‌گوید: خداوند در این دنیا دیده نمى‌شود، ولى روایات صحیح زیادى از پیامبر(ص) درباره رؤیت خدا در قیامت رسیده است؛ مثلاًابن عباس گفته است: «چشم‌ها او را در دنیا نمى‌بینند، ولى در آخرت، مى‌بینند». وى ادامه مى‌دهد: دیدن خدا در دنیا نیز ممکن است؛ زیرا اگر ممکن نبود، هرگز موسى(ع) چنین درخواستى نمى‌کرد. بااین‌حال یادآور مى‌شود که حضرت محمد(ص)، خدا را در دنیا ندیده است.[۹]

او در تفسیر آیات، کوشیده است به مفهوم آیات مخالف، توجه و با استفاده از قراین و دلایل مورد نظر خود، از این آیات رفع تناقض ظاهرى کند. دیدگاه وى در اینجا، نو و بدیع نیست، بلکه اقتباسى از نظرات بزرگان اشاعره و استدلالات ایشان در راستاى قابلیت رؤیت خداوند با چشم سر، در آخرت است.[۱۰]

ولى عاملى که باعث این خطا در برداشت شده است، چیست و اساسا چه نقی