پاورپوینت کامل گامی در مسیر تربیت اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گامی در مسیر تربیت اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گامی در مسیر تربیت اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گامی در مسیر تربیت اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

گامى در مسیر تربیت اسلامى تالیف رجبعلى مظلومى به صورت کاربردی به مساله تربیت اسلامی پرداخته است. گرچه دربار تربیت اسلامى بسیار گفته و نوشته‌اند؛ اما نگاشت هاى با رویکرد کاربردى، کمتر یافتنى است و کمیاب‌تر از آن، نوشت هاى است که به تربیت دینى هم پرداخته باشد.

تعلیم و تربیت امروز ما برگرفته و تقلیدى است از غرب. مفهوم علم و تربیت در غرب با مفهوم اسلامى آن دو، نمى‌سازد پس باید کارى کرد و طرحى افکند و با بهره‌گیرى از روان‌شناسى، روان‌شناسى تربیتى و تحقیقات پرورشى، سرمایه‌ هاى تربیتى مکتب خود را به زبان روز بیان کرد. نگارش این مجموع سه‌جلدى، گامى است در این مسیر.

در جلد نخست کوشش شده است مسائل مهم‌تربیتى-از مرحله کودکى تا بلوغ-در شش فصل و یک ضمیمه آورده شود.

فصل اول. کودک و مختصات او: در بخش اول این فصل، کودکى به دو دور ۲ تا ۶ سالگى(پیش از دبستان)و ۶ تا ۱۲ سالگى براى پسران و ۶ تا ۱۰ سالگى براى دختران (دور دبستان)تقسیم شده است. سپس ویژگی هاى جسمى، روانى، رفتارى و عاطفى کودک در دوره اول به کوتاهى شماره شده است. کودک در این دوره زود نقش مى‌پذیرد، احساساتش پایدار نیست و به شدت متأثر از خانواده است.

ویژگی هاى دور دوم نیز از نظر بدنى، روانى، اخلاقى و مالکیتى، یاد شده است. در این دوره است که کودک، پشتکار دارد، مسائل را ارزیابى مى‌کند، از میزان وابستگى او به خانواده کاسته مى‌شود، اندک‌اندک در پى استقلال است، الگویابى مى‌کند و میل جنسى مى‌یابد. نگارنده پس از این، از غریزه و عقل در کودک مى‌گوید و او را از لحاظ‍‌ غریزه با حیوان مى‌سنجد و یادآور مى‌شود که پدر و مادر نخستین نمونه براى کودکند. کودکان با هم تفاوت دارند، پدر و مادر از آغاز باید به دقت مراقب باشند، ویژگی هاى ذاتى و سرشتى کودک را دریابند و با توجه به آنها او را تربیت کنند.

در بخش دوم، سخن از تربیت کودک است. آغاز تربیت کودک، هنگامى است که بتواند اندیشه‌ها و دانسته‌ هاى خود را به دیگران بفهماند(شش سالگى). نباید به کودک فکر کردن آموخت، بل باید زمینه‌ هاى اندیشه را براى او فراهم کرد و گاه و از روى احتیاط‍‌ و نیز بسیار اندک او را ره نمود. اسلام میل به فرزندیابى را مى‌ستاید و دربار کودک سفارشها دارد. از جمله مى‌گوید باید او را گرامى داشت و آنچه بر او ناگوار است نکرد. مراحل پرورش در اسلام چنین است: مرحله اول. دوماهگى تا ۶-۷ سالگى؛ مرحله دوم. ۷ تا ۱۲-۱۴ سالگى؛ مرحل سوم. ۱۴ تا ۲۱ سالگى. نگارنده مرحله اول و دوم را اندکى شرح مى‌کند آنگاه به پرورش و آموزش کودک در دبستان مى‌پردازد و نکاتى دربار اصول آموزش، رفتار معلم، مواد آموزشى، سفر هاى آموزشى و محیط‍‌ آموزشى مى‌آورد. احتیاجات کودک فراز بعدى این بخش است. کودک نیاز به عاطفه مادرى دارد. مادر باید گاه براى برانگیختن نیاز هاى کودک و تحرک ذهنى، براى او محرومیت مصلحتى پدید آورد، این محرومیت به تلاش کودک و تجربه‌آموزى او مى‌انجامد. مربى نسبت به اسباب‌بازى و تفریح کودک باید گزینشى و دقیق عمل کند. تربیت اصلى، به دست خود فرزند است، دیگران(عوامل)مددیار اویند.

پس از این به بلا هاى جان کودک مى‌رسد و از تنبلى، احساس حقارت، دزدى کودکانه و دروغ‌پردازى او مى‌گوید و عوامل ایجاد و تشدید این بلاها و نیز راه درمان آنها را مى‌آورد، تا مى‌رسد به بازتاب هاى برخورد خانواده در کودک و از این رهگذر به تأثیر مادر و پدر مى‌پردازد و با یاد نکاتى براى رفع اشتباه‌هاى تربیتى و نیز شمارى توصی تربیتى، این فصل را پایان مى‌برد.

فصل دوم. نوجوان و مختصات او: سن نوجوانى را پار هاى پیش از بلوغ جنسى و برخى میان بلوغ و جوانى دانسته‌اند. نوجوانى دوران بحران زندگى و گاه بحران‌زدگى است. این بحران را علتهایى است؛ بمثل، میل به یافتن هویت شخصى و شغلى، دگرگونی هاى هورمونى، میل به داشتن روابط‍‌ جنسى و عشقى. نوجوانى ویژگیهایى دارد که نگارنده پار هاى از آنها را برمى‌شمارد. آنگاه به هیجان و عصیان مى‌پردازد و رفتار هاى نابهنجار برخاسته از هیجان و عصیان را یاد مى‌کند و عوامل سیزدهگانه هیجان را شرح و شماره مى‌کند و پس از پرداخت به عوامل بزهکارى نوجوان، به مسئولان و مدیران امر نوجوان اشاره مى‌کند و راه‌هاى پیش‌گیرى از طغیان نوجوان را مى‌آورد.

فصل سوم. بلوغ، نشان تسکین و تعادل آن: بلوغ پایان نوجوانى و آغاز جوانى است، همان نقط هاى است که کار تربیت و تأدیب پایان مى‌یابد. پیش از این مرحله است که باید پشتیبان تربیتى فرزند بود چه، از این پس او بر پاى خود است و نقش تربیتى پدر و مادر و معلم و مربى را اندک‌اندک مى‌کاهد و آن را خنثى مى‌کند. اکنون نوبت خودسازى است و چندى بعد هنگام دیگرسازى فرامى‌رسد. بلوغ در دختر و پسر نشانه‌ هاى ویژه دارد.

بلوغ دختر زودتر از پسر رخ مى‌دهد. پدر و مادر پیش از بلوغ فرزند، باید به آن مایه که عقل و شرع روا مى‌دارند، خود به او آموزش جنسى دهند تا در گیرودار بلوغ به پرسش هاى بى‌پاسخ گرفتار نیاید و راه انحراف بر او بسته شود. باید براى مهار نیروى برخاسته از بلوغ فرزند، آنچه را به تسکین و برآوردن تعادل آنمى‌انجامد به او آموخت، تا مباد که این هیجان چون طوفان او را از اختیار و تعقل دور سازد و به آنچه نباید گرفتار آید.

فصل چهارم. تربیت از نظر کلى: در بخش اول این فصل از معنى، جنبه‌ها، زمان، عامل، ملاک و کار اساسى تربیت کاوش شده است. نویسنده پس از یاد چند تعریف از تربیت، مى‌گوید تربیت تدبیر براى اصلاح و رشد همه‌جانب فرزند است. وى موضوع تربیت را همه دگرگونی هاى بایسته و شایسته فرزند مى‌داند. بنابراین کار تربیت، بس متنوع، نامحدود، همه‌جانبه و اساسى است. تربیت بى‌مایه‌ هاى سرشتى و قابلیت، نه معنى دارد و نه شدنى است. نگارنده پس از شرح این دو مؤلفه، به جنب روحى و اجتماعى تربیت مى‌پردازد و بر آن است که به هر دو جنبه، به یک اندازه باید عنایت شود.

پرورش از روز زادن آغاز مى‌شود[مقایسه شود با آغاز بخش دوم از فصل اول]چه، از همان روزهاست که فکر و وجدان پرورش مى‌یابد. عادت شکل مى‌گیرد و انفعالات و عواطف برانگیخته مى‌شود. در پرورش، هم پرورشکار و هم متربى نقش دارند. کار اساسى تربیت، تنها آفرینش عادت منظم در اندیشه و کردار نسبت به حقیقت و خیر و جمال است، ملاک تربیت یکى عقل معتاد آدمى و دیگرى عقل مذهبى است.

بخش دوم، با اشاره به پنج اصل عمومى تربیت؛ یعنى، پرورش هماهنگ نیروى تن و روان، آموزش هنر زندگى در اجتماع و ایجاد لذت دیگردوستى، تأمین قدرت اراده و اعتماد به‌نفس و ارتباط‍‌ با خانواده آغاز مى‌شود. نگارنده، روان‌شناسى و جامعه‌شناسى را علوم یاور تربیت مى‌خواند و از برخى لازمه‌ هاى مطالعه در امور تربیتى، یاد مى‌کند و اشاره دارد که تربیت باید به مقوله‌ هاى زیر بپردازد: ورزیدن جسم، آماده کردن نفسانیت براى سپرى کردن درست دوران بلوغ، واداشتن به بهره‌گیرى از ادراکات، یاد دادن چگونگى انتزاع عواطف عالى از عواطف شخصى و اجتماعى، تمرین به دست آوردن اراده، تمرین حافظه، تصور، تداعى معانى و ثبات نظر، تمرین چگونگى اداى واژگان، آموزش آداب معاشرت، پرورش روحیه مذهبى، آشنایى با شغلها و هنرها، آشنایى با پول، اندوختن و خرید و فروش، پرورش عواطف خانوادگى، آشنایى با قوانین محیط‍‌ زندگى و ایجاد عادت به سحرخیزى.

پس از این از آنچه مى‌تواند این مواد پرورشى را