پاورپوینت کامل محمد بن زکریای رازی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن زکریای رازی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن زکریای رازی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن زکریای رازی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت و وفات
۲ تحصیل و تدریس
۳ آثار و تألیفات
۴ تأثیر رازی در پزشکی
۵ ویژگی‌های علمی و اخلاقی
۶ آرا و عقاید
۷ پانویس
۸ منابع

ولادت و وفات

درباره سال و محل ولادت و درگذشت ابوبکر محمد بن زکریای رازی اختلاف است؛ به گفته برخی او در سال ۲۴۰ هـ.ق (۸۴۶ م) در ری زاده شد و در ۳۱۰ هـ.ق (۹۳۵ م) از دنیا رفت، اما به گفته ابوریحان بیرونی، تولد وی در نیمه شعبان ۲۵۱ هـ.ق و وفاتش ۵ شعبان ۳۱۳ هـ.ق بوده است. گرچه بنابر مشهور، رازی در اواخر عمر نابینا شد و در ۳۱۱ یا ۳۱۳ قمری در بغداد یا ری درگذشت. همچنین گزارش‌های دیگری مبنی بر زنده بودن او تا دوران ابن عمید (متوفی ۳۶۰) وزیر آل بویه، وجود دارد و گفته می‌شود رازی کتاب «الحاوی فی الطب» را به او تقدیم کرده است. بر این اساس، وفات وی را ۳۲۰ ق. نیز گزارش کرده اند.

تحصیل و تدریس

زکریای رازی سال ها در بغداد تحصیل کرد. شهرزوری در شیوه دانش اندوزی رازی چنین آورده است: «او می گفت: که علوم فلسفه را پیش شهید بلخی (متوفی ۳۲۵ ق) خواندم در وقتی که سایر بودم در ولایات و بلدات».[۱] این فرزند ری، همچنین در محضر علی بن ربن طبری هم شاگردی کرده است: «… مولد و منشأ او ری است و طب را پیش ابن طبری خوانده است».[۲]

دانش اندوزی رازی تنها از راه مطالعه و شاگردی نبود، بلکه او بخشی از دانش خود را در سفرها به دست آورد: «محمد بن زکریا به شهر و بلادها می رفت و سیر می نمود… و از سیر و سیاحت خود را دور نمی داشت».[۳]

در مورد سبب تمایل رازی به علم طب و پزشکی گفته اند: «او در اوایل حال، رنگرز بود. بعد از آن به علم اکسیر مشغول شد. تا آنکه چشمهایش رَمَد (به درد آمدن چشم) پیدا کرد. به جهت بخارات عقاقیر (گیاهان دارویی). پیش طبیبی رفت تا چشم خود را معالجه نماید. طبیب گفت: تا پانصد دینار طلا ندهی، من علاج نخواهم کرد. پس مبلغ مذکور را به او داد. طبیب گفت: کیمیا این است، نه آنچه تو به آن مشغول شدی و چشم خود را تلف کردی. پس عمل اکسیر را ترک کرده، مشغول به علم طب شد و در آن فن به جایی رسید که تصانیف او، تصانیف پیشینیان را منسوخ ساخت».[۴] بنابر گفته ابوریحان بیرونی نیز، مداوای چشم، رازی را به عرصه پزشکی کشاند. بیهقی نیز این مطلب را گزارش داده و می افزاید: «… بدان سبب از کیمیا اعراض نمود و در تحصیل علم طب به غایتی رسید که تصانیف او در آن علم، ناسخ تألیف متقدمان گشت».[۵]

جلسه درس حکیم ری، شکوه خاصی داشت: «او پیر بود… و در مجلس به تعظیم می نشست. در پیش او شاگردان و در عقب شاگردان، شاگردان».[۶] گفته شده یحیی بن عدی، فیلسوف و مترجم قرن سوم و چهارم، روش فلسفی رازی را داشته[۷] و طب و منطق را نزد او خوانده است. به گزارش منابع، ابوالقاسم مَغانِمی، ابن قارِن رازی و ابوغانم طبیب از دیگر شاگردان رازی در طب بوده‌اند.[۸]

آثار و تألیفات

نخستین اثر «رازی شناسی» را خود حکیم رازی پدید آورده است. او با اثرپذیری از «سیره» های رایج سقراط حکیم، پیشوای فلسفی اش، کتاب «السیره الفلسفیه» را در شرح حیات علمی و عملی خویش در جایگاه یک فیلسوف نوشت. همچنین به پیروی از جالینوس که الگوی او در دانش پزشکی بود، رساله فهرست آثار خویش را نگاشت. آنگاه ابن ندیم و سپس ابوریحان بیرونی با نگارش دیباچه ای در شرح مقام ها و تلاش های علمی رازی، در حقیقت پایه گذار «رازی شناسی» در جهان دانش و حکمت شدند. شاگرد وی، ابن ابی اُصَیبعه نیز در کتاب خود به نام «طبقات الاطبّاء» که تاریخچه ای از پزشکان است، بیشتر به شرح احوال و آثار رازی پرداخت.

ابن ندیم کتاب‌های رازی را در موضوع‌های مختلفی چون پزشکی، نجوم، احکام نجوم، الهیات و فلسفه، بدون تقسیم‌بندی خاص و مشتمل بر حدود ۱۵۰ عنوان کتاب و رساله برشمرده است.

البته پیشینه رازی شناسی در اروپا به دوران قرون وسطی می رسد که پزشک یهودی دانشمندی به نام فرج بن سلیم سیسیلی در سال ۱۲۷۹ میلادی کتاب وی را به نام «الحاوی فی الطب» با عنوان «Continents» به لاتین ترجمه کرد.

یکی از ویژگی های رازی حضور در مجالس گفت و گو بود؛ در اصل، برخی از کتاب های رازی ردیه ها و نقض نوشته های اوست بر آثار گذشتگان. مثل «کتاب فی نقض الطب الروحانی علی ابن تمار» و «کتاب فی الرد علی حسین التمار علی جو الاسراب». بیرونی در «الآثار الباقیه» از این مجادله ها چنین گزارش می دهد: «بین ابوبکر محمد بن زکریای رازی و ابوبکر حسین تمار، سؤال ها و جواب ها و مطالبات و مناقضاتی رخ داده است که جوینده را به حق رهبری می کند».[۹]

کتاب های رازی قرن ها در دانشکده های پزشکی معروف اروپا تدریس می شد، چنان که در سال ۱۳۹۵ میلادی کتاب «الحاوی» یکی از نُه کتاب دانشکده پزشکی پاریس بود. همچنین مقاله نهم کتاب «المنصوری فی الطب» وی تا پایان قرن پانزدهم، جزئی از برنامه دروس دانشگاه توبینگن آلمان به شمار می آمد.

برخی از آثار موجود زکریای رازی عبارت است از:

تقاسیم العلل،
بُرْء الساعَه،
الحاوی فی الطب،
المنصوری فی الطب،
من لایحضره الطبیب،
کتاب الحاصل فی العلم الإلهی،
فی الرد علی الکیال فی الامامه،
طب الفقراء،
رسائل الفلسفیه،
کتاب فی الفَصد،
مایقدَّم مِن الفواکه و الاغذیه و مایؤخّر،
منافع السکنجبین،
مقاله فی اختلاف الدم،
المدخل التعلیمی فی الکیمیاء،
الجدری و الحصبه،
ابدال الادویه،
الطب الروحانی،
السیره الفلسفیه،
الشکوک علی جالینوس.

تأثیر رازی در پزشکی

آرای پزشکی زکریای رازی، چه در زمان خودش و چه پس از مرگ او، در سرزمین‌های اسلامی و خارج از آن، بسیار تأثیرگذار بود. اخوینی بخاری (متوفی ۳۷۱)، که با یک واسطه شاگرد رازی بود در «هدایه المتعلمین فی الطب» بارها از آرای رازی یاد کرده و او را استاد خویش نامیده است.

علی بن عباس مجوسی (متوفی ۳۸۴) در «مقدمه کامل الصناعه»، که حدود پنجاه سال پس از رازی نوشته شده، از المنصوری فی الطب و الحاوی فی الطب نام برده و گفته که دو نسخه از الحاوی را دیده است. ابن سینا در «القانون فی الطب» از رازی نام نبرده اما با مقایسه محتوایی بخش‌هایی از الحاوی و قانون معلوم می‌شود ابن سینا در تألیف کتابش، از الحاوی استفاده کرده است.

اسماعیل ب