توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معرفی موضوعی تفاسیر ۸۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معرفی موضوعی تفاسیر ۸۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معرفی موضوعی تفاسیر ۸۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل معرفی موضوعی تفاسیر ۸۶ اسلاید در PowerPoint

قرآن در بردارنده حقایق بزرگ از عالم غیب برای عالم محسوس و ماده است که رسیدن به آنها نیازمند تفسیر و تبیین است عمیق بودن معانی قرآن، و اقتضای ساختار قرآن: ایجاز و اشاره به بیان احکام عبادی و عملی ضرورت ایجاب می کند که توسط پیامبر و ائمه و علمای مفسرین به تبع آنها، آیه‌های قرآن را تفسیر نمایند. و روشهای تفسیری مختلفی برای آن وجود دارد که این نوشتاردر صدد بیان آن می باشد.

فهرست مندرجات

۱ – ضرورت تفسیر قرآن
۱.۱ – قرآن در بردارنده حقایق عالم غیب
۱.۲ – نزول تدریجی متناسب با واقعه
۱.۳ – ایجاز و اختصار قرآن
۲ – روش‌های تفسیری
۲.۱ – روش تفسیر نقلی
۲.۲ – روش تفسیر اجتهادی
۳ – تفسیرهای روایی شیعه
۴ – تفسیرهای روایی اهل سنت
۵ – تفسیر اجتهادی
۵.۱ – تفسیر های ادبی شیعه
۵.۲ – تفسیرهای ادبی اهل سنت
۵.۳ – تفسیرهای بلاغی اهل سنت
۵.۴ – تفسیرهای لغوی شیعه
۵.۵ – تفسیرهای لغوی اهل سنت
۵.۶ – تفسیرهای فقهی شیعه
۵.۷ – تفسیرهای فقهی اهل سنت
۵.۸ – تفسیرهای کلامی اهل سنت
۵.۹ – تفسیرهای کلامی شیعه
۵.۱۰ – تفسیرهای فلسفی شیعه
۵.۱۱ – تفسیرهای عرفانی شیعه
۵.۱۲ – تفسیرهای عرفانی اهل سنت
۵.۱۳ – تفسیرهای ترتیبی شیعه
۵.۱۴ – تفسیرهای ترتیبی اهل سنت
۵.۱۵ – تفسیرهای اجتماعی شیعه
۵.۱۶ – تفسیرهای اجتماعی اهل سنت
۵.۱۷ – تفسیر علمی تجربی اهل سنت
۵.۱۸ – تفسیرهای جامع شیعه
۵.۱۹ – تفسیرهای جامع اهل سنت
۶ – عناوین مرتبط
۷ – پانویس
۸ – منبع

ضرورت تفسیر قرآن

قرآن شگفت‌ترین کتاب و بزرگترین معجزه تاریخ است که از آغاز جهان هستی تاکنون بی‌نظیر مانده و خواهد ماند.
ضرورت تفسیر قرآن را می‌توان در چند امر دانست:

قرآن در بردارنده حقایق عالم غیب

الف) قرآن در بردارنده حقایق بزرگ از عالم غیب برای عالم محسوس و ماده است که رسیدن به آنها نیازمند تفسیر و تبیین است عمیق بودن معانی قرآن، اقتضاء دارد که پیامبر و معصومین (علیهم‌السّلام) به تفسیر آنها بپردازند.

نزول تدریجی متناسب با واقعه

ب) قرآن کتابی است که به تدریج و در سالیان دراز نازل شد و در هر مورد، به تناسب نزول آن، نکاتی بیان شده که با در کنار هم قرار گرفتن همه آنها از نظر موضوع و هدف، پرده از معانی نهایی آن برداشته و درک و عمل به آن روشن خواهد شد که درک باطن آن نیازمند به تفسیر و تأویل است.

ایجاز و اختصار قرآن

ج) قرآن کتابی است که به اقتضای ساختار خود، به ایجاز و اشاره به بیان احکام عبادی و عملی و… پرداخته است لذا ضرورت دارد توسط پیامبر و ائمه و علمای مفسرین به تبع آنها، آیه‌های قرآن را تفسیر نمایند.

[۱] مؤدب، سید رضا، روش‌های تفسیر قرآن، ص۳۰، انتشارات اشراق، چ ۱، قم، ۱۳۸۰.

و می‌توان گفت اولین مفسر قرآن، شخص پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله)بوده است.

روش‌های تفسیری

مقصود از روش تفسیری، مستند و یا مستنداتی است که مفسران در فهم و تفسیر آیات قرآن از آن بهره گرفته‌اند که از آن می‌توان به منهج تفسیری نیز تعبیر کرد.

[۲] مؤدب، سید رضا، روش‌های تفسیر قرآن، ص۱۶۵، انتشارات اشراق، چ ۱، قم، ۱۳۸۰.

آن مستند یا نقل است که به تفسیر به مأثور یا روایی معروف است. یا عقل است که به تفسیر اجتهادی معروف است. آنچه در روش تفسیر ملاک است گرایش غالب مفسر است نه گرایش محض مفسر.
قبل از هر چیز لازم است اقسام و تعریف آنها ذکر شود.

روش تفسیر نقلی

الف) روش تفسسیر به مأثور (نقلی): آن است که در تفسیر آیه از اثر و نقل استفاده شود خواه آن اثر آیات دیگر قرآن باشد یا کلام معصوم (علیه‌السّلام) یا کلام صحابه و تابعین.

روش تفسیر اجتهادی

ب) تفسیر اجتهادی: آن است که مفسر در تفسیر آیه از خرد و عقل بیشتر استفاده کند و با مذاق‌های مختلف و گرایش‌های متفاوت به قرآن بنگرد. و دارای اقسام ذیل است:
۱. تفسیر ادبی: مفسران با گرایش به مباحث ادبی و نحوی به تفسیر اجتهادی قرآن می‌پردازند.
۲. تفسیر بلاغی و بیانی: مفسران با گرایش به جنبه بلاغی عبارات و کلمات قرآن و ساختار و اسالیب کلام مانند کنایه، تشیبه، تمثیل و… می‌پردازد.
۳. تفسیر لغوی: اهتمام غالب مفسران به شناخت و اجتهاد در لغات و ریشه و اشتقاق قرآن است.
۴. تفسیر فقهی: در تفسیرهای فقهی، همّت و اجتهاد بیشتر مفسران، به شناخت و دریافت احکام فقهی الهی از آیات قرآن است.
۵. تفسیر کلامی: مفسران با سبک و گرایش کلامی براساس مکتب خود به تفسیر آیات می‌پردازند.
۶. تفسیر فلسفی: مفسر با گرایش و مذاق فلسفی به تفسیر قرآن می‌پردازد.
۷. تفسیر عرفانی: مفسر آیات قرآن را به سبک عرفانی و باطن و رمزی و اشاری تفسیر می‌کند.
۸. تفسیر ترتیبی: مفسران به جنبه‌های اخلاقی و هدایتی قرآن می‌پردازند.
۹. تفسیر اجتماعی: مفسر از منظر پدیده‌ها و حوادث اجتماعی به آیات می‌نگرد.
۱۰. تفسیر علمی ـ تجربی: در تفسیر‌های علمی، برخی سعی بر تطبیق نظریه‌های علمی خود بر قرآن هستند و بعضی‌ها به دنبال اشارات علمی قرآن هستند.
۱۱. تفسیر جامع: مفسر در تفسیر خود به دو روش روایی و عقلی استناد کند. (سید محمد علی ایازی، المفسرون حیاتهم و مهجهم،‌ تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۱۴ ق/ و محمد هادی معرفت، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القثیب، چ ۱، مشهد، دانشگاه علوم اسلامی، ج ۲، ۱۴۱۹ ق/ روش‌های تفسیر قرآن، دکتر سیدرضا مؤدّب، انتشارات اشراق، چ ۱، ۱۳۸۰.)

تفسیرهای روایی شیعه

بعد از این مقدمه به اسامی مفسران و تفسیر آنها اعم از شیعه و سنی می‌پردازیم:
۱. تفسیر فرات کوفی؛ فرات بن ابراهیم کوفی، قرن سوم و چهارم، زبان عربی.
۲. تفسیر عیاشی؛ ابونصر محمد بن مسعود عیاشی سلمی سمرقندی (م ۳۲۰ ق) از سوره حمد تا پایان سوره کهف موجود است و نیمی دیگر مفقود شده است و به زبان عربی است.
۳. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی (م ۳۲۹ ق) به زبان عربی است، محققان در انتساب این تفسیر به علی بن ابراهیم تردید دارند.
۴. منهج الصادقین فی الزام المخالفین؛ ملّا فتح الله کاشانی (م ۹۸۸ ق) به زبان فارسی است. از او تفسیر «زبده التفاسیر» و «خلاصه المنهج» منتشر شده است.
۵. الصافی فی تفسیر القرآن، ملّا محسن محمد بن مرتضی ملقّب به فیض کاشانی، (م ۱۰۹۱ ق) به زبان عربی است.
۶. البرهان فی تفسیر القرآن؛ سید هاشم بن سلیمان حسینی بحرانی (م ۱۱۰۷ ق) به زبان عربی است.
۷. نور الثقلین؛ عبد علی بن جمعه عروسی حویزی (م ۱۱۱۲ ق) به زبان عربی است.
۸. المعین؛ مولی نور الدین محمد بن مرتضی کاشانی (م ۱۱۱۵ ق) به زبان عربی است و کل آیات را تفسیر نموده است.
۹. کنز الدقائق و بحر الغرائب؛ میرزا محمد مشهدی (م ۱۱۲۵ ق) و به زبان عربی است و کل آیات را تفسیر نموده است.
۱۰. الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین؛ سید عبدالله شبّر کاظمی نجفی (م ۱۲۴۲ ق) به زبان عربی است. مؤلف دارای تفسیر کبیر معروف به صفوه التفاسیر و تفسیر صغیر معروف به تفسیر الوجین، خلاصه‌ای از تفسیر کبیر می‌باشد.
۱۱. بحر العرفان و معدن الایمان؛ شیخ محمد صالح برغانی (م ۱۲۷۱ ق) به زبان عربی است. تفسیر دیگر او «کنز العرفان فی تفسیر القرآن» و «معدن الانوار» است.
۱۲. مقتنیات الدرر و ملتقطات الثمر؛ سید علی حائری طهرانی (م ۱۳۴۰ ق) به زبان عربی است شامل تمامی آیات قرآن است.
۱۳. نفحات الرحمن فی تفسیر القرآن و تبیین الفرقان؛ محمد بن عبدالرحیم نهاوندی (م ۱۳۷۰ ق) عربی و فارسی است (مزجی) به تمامی آیات پرداخته است.
۱۴. التبیین فی شرح آیات المواعظ و البراهین؛ شیخ میرزا ابوتراب شهیدی (م ۱۳۷۵ ق) و به زبان فارسی است.
۱۵. تفسیر اثناعشری؛ حسین بن احمد حسینی شاه عبدالعظیمی (م ۱۳۸۴ ق)، به زبان فارسی است.
۱۶. الجدید فی تفسیر القرآن المجید؛ شیخ محمد حبیب الله سبزواری، (م ۱۴۰۹ ق) و به زبان عربی است.
۱۷. اطیب البیان فی تفسیر القرآن؛ سید عبدالحسین طیّب، (م ۱۴۱۱ ق) و به زبان فارسی است.
۱۸. احسن الحدیث؛ سید علی اکبر قرشی، از مفسران معاصر قرن چهاردهم و به زبان فارسی و در بردارنده تمامی آیات است.
۱۹. تفسیر جامع؛ سید ابراهیم بروجردی؛ از علمای معاصر (قرن چهاردهم) و به زبان عربی است.

تفسیرهای روایی اهل سنت

بعد از ذکر اسامی مفسران و تفسیر شیعه، اسامی مفسران و تفسیر از اهل تسنن می‌پردازیم:
۱. تفسیر القرآن؛ عبدالرزاق بن همام صنعانی، (م ۲۱۱ ق) به زبان عربی است و تفسیر او در بردانده، تمام سوره‌ها نیست.
۲. تفسیر کتاب الله العزیز؛ هود بن محکم هوّاری، (م ۲۸۰ ق) به زبان عربی است و از عالمان خوارج اباضیه می‌باشد.
۳. تفسیر النسائی؛ ابو عبدالرحمن احمد بن شعیب بن علی النسائی، (م ۳۰۳ ق) و به زبان عربی است و در بردارنده تمامی آیات نیست.
۴. جامع البیان فی تفسیر القرآن؛ ابوجعفر محمد بن جریر بن یزید طبری (م ۳۱۰ ق) به زبان عربی است.
۵. تفسیر القرآن العظیم؛ ابو محمد عبدالرحمن بن ابی حاتم رازی (م ۳۲۷ ق) به زبان عربی است. تفسیر او دربردارنده بخشی از آیات قرآن است.
۶. بحر العلوم؛ ابولیث نصر بن محمد سمرقندی بلخی، (م ۳۷۵ ق) و به زبان عربی است.
۷. الکشف و البیان عن تفسیر القرآن؛ احمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری (م ۴۲۷ ق) و به زبان عربی است. تفسیر او به طور کامل موجود نیست.
۸. معالم التنزیل فی تفسیر القرآن؛ حسین بن مسعود بغوی، (م ۵۱۶ ق) و به زبان عربی است.
۹. المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز؛ ابومحمد بن عبدالحق ابن عطیه، (م ۵۴۳ ق) و به زبان عربی است.
۱۰. التسهیل لعلوم التنزیل؛ محمد بن احمد بن محمد بن جزی کلبی، (م ۷۴۱ ق) و به زبان عربی است.
۱۱. لباب التأویل فی معانی التنزیل؛ علی بن محمد شیخی بغدادی خازن، (م ۷۴۱ ق) و به زبان عربی است.
۱۲. تفسیر القرآن العظیم؛ عماد الدین ابوالفداء اسماعیل بن کثیر قرشی دمشقی، (م ۷۷۴ ق) و به زبان عربی است.
۱۳. جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ابو زید عبدالرحمن بن محمد ثعالبی، (م ۸۷۵ ق) و به زبان عربی است.
۱۴. الدرّ المنثور فی التفسیر بالمأثور؛ جلال الدین ابوالفضل عبدالرحمن بن ابی بکر سید حلی، (م ۹۱۱ ق) و به زبان عربی است.
۱۵. فتح البیان فی مقاصد القرآن؛ ابوالطیب سید محمد بن حسن قنوحی (م ۱۳۰۷ ق) به زبان عربی و در بردارنده تمامی آیات است.

تفسیر اجتهادی

در زیر به تفسیر های شیعه و اهل تسنن اشاره می شود.

تفسیر های ادبی شیعه

تفسیرهای ادبی شیعه:
۱. التحصیل فی مختصر التفصیل ؛ ابو العباس احمد تمیمی اندلسی (م ۴۴۰ ق) در بردارنده کل آیات است و به زبان عربی است.
۲. تفسیر جوامع الجامع؛ دین الاسلام ابوعلی فضل بن حسن طبرسی، (م ۵۴۸ ق) به زبان عربی و شامل کل آیات می‌باشد و تفسیر مجمع البیان و الکافی الثاقی را نیز تدوین کرد.

تفسیرهای ادبی اهل سنت

۱. البحر المحیط؛ اثیر الدین ابوحیان محمد بن یوسف بن حیان اندلسی غرناملی (م ۷۴۵ ق) دارای مذهب مالکی است و به زبان عربی است.
۲. عنایه القاضی و کفایه الراضی علی تفسیر البیضاوی؛ معروف به حاشیه خفاجی؛ احمد بن محمد بن عمر شهاب الدین خفاجی مصری، (م ۱۰۶۹ ق) دارای مذهب حنفی و به زبان عربی است
۳. تفسیر القرآن و اعرابه و بیانه؛ شیخ محمد علی حله دره، قرن چهاردهم، (معاصر)، و به زبان عربی است.

تفسیرهای بلاغی اهل سنت

۱. الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التأویل؛ جار الله محمود بن عمر زمخشری (م ۵۳۸ ق) به زبان عربی و دارای مذهب حنفی است.
۲. ن ظم الدرر فی تناسب الایات و السور؛ برهان الدین ابوالحسن ابراهیم بن عمر بقاعی، معروف به تفسیر بقاعی، (م ۸۸۵ ق) مذهب شافعی و به زبان عربی است.
۳. ارشاد العقل السلیم الی مزایا القرآن الکریم؛ ابوالسعود محمد بن محمد بن مصطفی عمادی، (م ۹۸۲ ق)، به زبان عربی و دارای مذهب حنفی است.

تفسیرهای لغوی شیعه

۱. تفسیر غریب القرآن الکریم؛ فخر الدین طریحی، (م ۱۰۸۷ ق) به زبان عربی است.
۲. تفسیر شبّر؛ سید عبدالله شبّر کاظمی نجفی، (م ۱۲۴۲ ق) به زبان عربی است.
۳. معدن الانوار و مشکاه ‌الاسرار؛ شیخ محمد صالح برغانی حائری، (م ۱۲۷۱ ق) به زبان عربی است و شامل بخشی از آیات قرآن است.

تفسیرهای لغوی اهل سنت

۱. تفسیر معانی القرآن؛ ابوزکریا یحیی بن زیاد دیلمی، معروف به فراء، (م ۲۰۷ ق) به زبان عربی است.
۲. معانی القرآن؛ علی بن حمزه کسائی، (م ۱۸۹ ق)
۳. معانی القرآن؛ ابواسحاق زجاج، (م ۳۱۱ ق)
۴. معانی القرآن؛ ابوجعفر غاس، (م ۳۳۸ ق)
۵. تفسیر غریب القرآن؛ ابو محمد عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری، (م ۲۷۶ ق)
۶. تفسیر مفردات الفاظ قرآن؛ ابوالقاسم حسین بن محمد بن مفضل، معروف به راغب اصفهانی، (م ۵۰۳ ق) به زبان عربی است.
۷. تفسیر وجوه قرآن؛ ابوالفضل جیش بن ابراهیم تفلیسی، (م ۶۰۰ ق) به زبان فارسی است.
۸. تفسیر الوجوه و النظائر فی القرآن؛ ابوعبدالله حسین بن محمد دامغانی، قرن هشتم، به زبان عربی است.
۹. تفسیر مبهمات القرآن؛ ابو عبدالله محمد بن علی بلشی، (م ۷۸۲ ق) به زبان عربی است.
۱۰. تفسیر غریب القرآن؛ سراج الدین ابو حفض عمر بن ابی الحسن، (م ۸۰۴ ق) به زبان عربی است.
۱۱. تفسیر جلالین؛ جلال الدین محلی، (م ۸۶۴ ق) و جلال الدین سیوطی، (م ۹۱۱ ق) جلال الدین محلی تفسیر سوره کهف تا پایان قرآن را تألیف کرده و مابقی را سیوطی به اتمام رساند.

تفس

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.