توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن عبدالله مصری (دائره‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی) ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن عبدالله مصری (دائره‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی) ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن عبدالله مصری (دائره‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی) ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

محمد بن عبدالله مصری (دائره‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی)

مقالات مرتبط: محمد بن عبدالله مصری.

ابوعبدالله محمد بن عبدالله مصری (۱۸۲-۲۶۸ق)، از محدثان و فقهای مشهور اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در مصر بود. وی علاوه بر فقه شافعی، در فقه مالکی نیز فردی صاحب‌نظر بود، از این‌جهت پیروان هر دو مذهب می‌کوشیدند تا نام وی را در زمره فقهای خویش به‌شمار آورند.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – وفات
۳ – تالیفات
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن عبدالحکم مصری، در سال ۱۸۲ق در مصر به دنیا آمد و در زمینه علم حدیث و فقه که از علوم رایج آن روزگار بود، به مراتب بالایی دست یافت. حدیث را نزد بزرگانی همچون ابن وهب، ابن ضمره، ابن ابی فدیک و بسیاری دیگر فرا گرفت و فقه را از محضر پدرش و محمد بن ادریس شافعی آموخت.

[۱] ذهبی، محمد بن احمد، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۷۹.

او علاوه بر فقه شافعی، در فقه مالکی نیز فردی صاحب‌نظر بود، از این‌جهت پیروان هر دو مذهب می‌کوشیدند تا نام وی را در زمره فقهای خویش به‌شمار آورند. سبکی می‌نویسد: ابوعبدالله مدتی با امام شافعی مصاحبت داشت و از وی تلمذ می‌کرد و به جهت تیز هوشی و پشتکاری که در فراگیری فقه داشت، مورد توجه و عنایت شافعی بود.

[۲] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیه الکبری، ج۲، ص۶۸.

از طرفی قاضی عیاض

[۳] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۴، ص۱۵۷.

و ابن فرحون او را در زمره فقها و محدثان مالکی مذهب که آوازه علمی و فقهی خاص داشت، به حساب آورده و در توصیفش مطالبی نقل کرده‌اند. به هر حال وی از محدثان موثق و راستگو بود و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است که به نوشته ابن فرحون، برخی از این دانش پژوهان از مغرب زمین و دیار‌ اندلس در حلقه تدریس وی شرکت می‌کردند.

[۴] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهب، ج۲، ص۱۶۴.

از میان این شاگردان اسامی بسیاری چون نسائی، ابن خزیم و عبدالرحمان بن ابی حاتم به چشم می‌خورد.

[۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۴۹۷.

ابواسحاق شیرازی می‌نویسد: ابوعبدالله در جریان مساله خلق قرآن به طرفداری از آن متهم شد، لذا او را به بغداد احضار کردند تا نزد احمد بن ابی داود قاضی بر مخلوق بودن قرآن اعتراف کند، اما او پاسخ مناسبی نداد و به مصر بازگردان