توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معاهده پیامبر با طوایف عربستان ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معاهده پیامبر با طوایف عربستان ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل معاهده پیامبر با طوایف عربستان ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل معاهده پیامبر با طوایف عربستان ۶۵ اسلاید در PowerPoint

رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علاوه بر پیمان مهمی که با مردم مدینه و یهودیان این شهر به امضاء رساندند. پیمان‌های بسیار دیگری را نیز چه با حضور نمایندگان قبایل و چه از طریق ارسال نامه بخصوص بعد از غزوه تبوک با دیگر قبایل شبه جزیره عربستان امضا کردند.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – پیمان با سه طایفه بزرگ یهود
۳ – پیمان با یهودیان بنی‌عادیا
۴ – پیمان با مردم ایله
۵ – پیمان‌ با مردم جرباء و اذرح
۶ – پیمان با مردم مِقنا
۷ – نامه به قبیله عبدالقیس
۸ – پیمان با بنی‌نهد
۹ – پیمان با مسیحیان نجران
۱۰ – پیمان با خزاعه
۱۱ – پیمان با بنی‌غفار
۱۲ – نامه به مالک بن نمط
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

مقدمه

رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علاوه بر پیمان مهمی که با مردم مدینه و یهودیان این شهر به امضاء رساندند. پیمان‌های بسیار دیگری را نیز چه با حضور نمایندگان قبایل و چه از طریق ارسال نامه بخصوص بعد از غزوه تبوک با دیگر قبایل شبه جزیره عربستان امضا کردند که در این مقاله به گزیده‌ای از این پیمانها اشاره شده است:

پیمان با سه طایفه بزرگ یهود

(این پیمان غیر از آن پیمانی مشهوری است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با مردم مدینه و یهودیان این شهر به امضاء رساندند.) یهودیان بعد از کشته شدن کعب بن اشرف به قصد گلایه نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمدند، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «او ما را آزار داد و در شعر خود به ما ناسزا گفت در صورتی که از هیچ یک از شما چنین کاری سر نزده است که در پی آن شمشیر به میان آمده باشد.» سپس دو طرف موافقت کردند که پیمان‌نامه‌ای بین طرفین به امضا برسد. بر پایه این پیمان، یهودیان متعهد شدند که احدی از دشمنان رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اصحابش را به زبان و با دست و با سلاح و سپردن حیوانات در خفا و آشکارا کمک ندهند. در صورت عهد شکنی یهود، بر رسول‌خداست که خونشان را بریزد و زنان و کودکانشان را به اسارت بگیرد و اموالشان را تصاحب کند. سپس حضرت با هر یک از این قبایل، پیمان جداگانه‌ امضاء کردند.(بعلاوه اینکه مقریزی، درکتاب خود امتاع الاسماع، تنها به ذکر کتابت چنین پیمانی توسط رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اکتفا کرده است.)

[۱] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، تهران، اسلامیه، ج۱۹، ص۱۱۱.

[۲] طبرسی، حسن بن فضل، اعلام الوری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ص۱۵۸.

پیمان با یهودیان بنی‌عادیا

تَیماء سرزمین کوچکی بود در اطراف شام که میان سرزمین و وادی‌القری بر سر راه حاجیان شام و دمشق قرار داشت.

[۳] حموی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵، ج۲، ص۶۷.

در سال نهم هجری، هنگامی‌که مردم تیماء از آمدن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به وادی‌القری آگاه گشتند، نماینده‌ای نزد حضرت فرستادند؛ با قرار پرداخت جزیه، میان ایشان و پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیمان صلحی منعقد شد. بر پایه این پیمان، حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پذیرفتند که مردم تیماء در برابر پرداخت جزیه، در بلاد خود بمانند و زمین‌هایشان را در دست خود نگه دارند.

[۴] بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، دار مکتبه الهلال، ۱۹۸۸، ص۴۴.

[۵] حموی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵، ج۲، ص۶۷.

متن این پیمان بدین قرار است:
«به نام خداوند بخشنده مهربان
این نوشته‌ای است از محمد رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای بنی‌عادیا
بی‌گمان اینان با پرداخت جزیه، در پناه اسلام خواهند بود تا آنگاه که شب و روز در کار است برایشان ستمی نخواهد رفت و از سرزمین خویش رانده نخواهند شد.»

[۶] بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، دار مکتبه الهلال، ۱۹۸۸، ص۴۴.

پیمان با مردم ایله

«ایله شهری است کوچک و آباد از آن یهود بر ساحل دریای سرخ از سوی شام. گویند که این شهر پایان حجاز و آغاز سرزمین شام است.»

[۷] حموی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵، ج۱، ص۲۹۲.

در هنگام بستن این پیمان مردم ایله سیصد نفر بودند و مریحنّه (نام وی را یوحنا هم گفته‌اند.) بن رؤبه فرمانروای این شهر بود؛ از واقدی نقل شده که هنگامی که مردم دومه الجندل، ایله و تیماء از پذیرش اسلام اعراب آگاه شدند، از آن واهمه داشتند که همان گونه که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سپاهی به سوی اکیدر گسیل داشت به سوی آنان نیز گسیل دارد از این‌رو پادشاه ایله به همراه مردم جرباء و اذرح نزد رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده با ایشان صلح کردند، حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای ایشان جزیه‌ای معین نمود و برای هر یک آنان پیمان‌نامه‌ای نوشت.

[۸] واقدی، المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ سوم، ۱۹۸۹،.ج۳، ص۱۰۳۱.

[۹] ابن سعد، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطاء، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۹۹۰، ج۱، ص۲۲۱

از واقدی نقل شده که هنگامی که مردم دومه‌الجندل، ایله و تیماء از پذیرش اسلام اعراب آگاه شدند، از آن واهمه داشتند که همان گونه که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سپاهی به سوی اکیدر گسیل داشت به سوی آنان نیز گسیل دارد، از این‌رو پادشاه ایله به همراه مردم جرباء و اذرح نزد رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده با ایشان صلح کردند حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای ایشان جزیه‌ای معین نمود و برای هر یک آنان پیمان‌نامه‌ای نوشت.

[۱۰] ابن سعد، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطاء، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۹۹۰، ج۱، ص۲۲۰

جزیه‌ای که حضرت بر ایشان قرار داد پرداخت یک دینار در سال به ازاء هر فرد بالغ در ایله بود.

[۱۱] بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، دار مکتبه الهلال، ۱۹۸۸، ص۶۷.

[۱۲] مسعودی، التنبیه و الاشراف، تصحیح عبدالله اسماعیلی الصاوی، قاهره، دارالصاوی، بی تا، ص۲۳۶.

[۱۳] مقریزی، تقی الدین احمد بن علی، امتاع الاسماع، تحقیق محمد عبدالحمید نمیسی، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق، چاپ اول، ج۲، ص۶۶.

که با توجه به جمعیت آنها، این فقره از سیصد دینار بالغ می‌شد و بر ایشان شرط کردند که هر مسلمانی که بر آنان می‌گذرد از وی پذیرایی‌کنند. بر اساس این عهدنامه آنها مورد حفظ و حمایت مسلمین قرار گرفتند.

[۱۴] بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، دار مکتبه الهلال، ۱۹۸۸، ص۶۷.

پیمان‌ با مردم جرباء و اذرح

میان جرباء و اذرح دو سه شب، راه است حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیمان‌نامه‌ای را با این دو طایفه امضاء کردند که متن آن بدین ‌قرار است:
«به نام خداوند بخشنده مهربان
این نوشته‌ای است از سوی محمد رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای مردم اذرح
ایشان در پناه خدا و محمدند (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برایشان است که در هر ماه رجب یکصد دینار تمام و سره بپردازند.

[۱۵] بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، دار مکتبه الهلال، ۱۹۸۸، ص۶۷.

در برابر نیک‌اندیشی و نیکی ایشان به مسلمانان و به آن دسته از پیروان اسلام که هنگام ناامنی و به انگیزه هراس از دشمن و آزار وی، به آنان پناه می‌برند. خداوند سرپرست ایشان خواهند بود آنان در آرامش و آسایش خواهند بود؛ مگر آنکه محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیش از بیرون رفتن خود فرمانی تازه صادر کند.»

[۱۶] ابن سعد، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطاء، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۹۹۰، ج۱، ص۲۲۱.

[۱۷] بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوه، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۰۵، ج۵، ص۲۴۷.

[۱۸] ابن هشام، السیره النبویه، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، بیروت، دار المعرفه، بی‌تا، ج۱، ص۵۲۵-۵۲۶.

[۱۹] ابن کثیر، اسماعیل بن محمد، البدایه و النهایه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۵۱

[۲۰] مقریزی، تقی الدین احمد بن علی، امتاع الاسماع، تحقیق محمد عبدالحمید نمیسی، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق، چاپ اول، ج۲، ص۶۷.

پیمان با مردم مِقنا

مقنا در نزدیکی ایله واقع شده است و از سرزمین‌هایی بود که یهودیان و مسیحیان را در خود جا داده است رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بدین قرار با آنها صلح کردند:
«به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرستاده خدا به بنی‌جنبه و مردم مقنا
پس از حمد و سپاس الهی؛ نمایندگان شما هنگام بازگشت به سرزمین‌تان نزد من آمدند زمانی که این نوشته بدست شما برسد، شما در پناه خدا و پیامبر وی خواهید بود. پیامبرخدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از همه کرده‌های شما و گناهانتان چشم پوشید و بی‌گمان، بی‌آنکه هیچ‌گونه ستمی بر شما رود در پناه خدا و پیامبرش خواهید بود. بی‌شک پیامبرخدا از هر گزندی که خود را از آن نگه می‌دارد، شما را نیز از آن نگاه خواهد داشت. جامه‌های شما و همه بردگان و اسب و سلاح‌تان به جز آنچه که رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یا فرستاده وی آن را ندیده گیرند، از آن پیامبر خداست به علاوه بر شماست که یک چهارم خرما و یک چهارم صید ماهی خود را به همراه یک چهارم از نخهای بافته شده زنانتان را بپردازید، شما پس از پرداخت آنچه که گفته شد از دادن هر گونه جزیه و بیگاری به دور خواهید بود. چنانچه سخن بشنوید و فرمان برید بر رسول‌خداست که نیکوکار شما را گرامی دارد و گنهکارانتان را ببخشایید هر کس، مردم مقنا را به کاری نیک آگاه سازد آن نیکی از آن خود وی خواهد بود هر کس آنان را به کاری بد آشنا کند به خود بدی ساخته است. هیچ‌کس جز از خود شما یا از خاندان پیامبرخدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر شما فرمان نخواهد راند.»

[۲۱] واقدی، المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ سوم، ۱۹۸۹، ج۳، ص۱۰۳۲.

[۲۲] ابن سعد، محمد بن سعد، طبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطاء، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۹۹۰، ج۱، ص۲۲۱.

[۲۳] بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، دار مکتبه الهلال، ۱۹۸۸، ص۶۷-۶۸.

[۲۴] مقریزی، تقی الدین احمد بن علی، امتاع