توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه مابعدالطبیعه ارسطو ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه مابعدالطبیعه ارسطو ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه مابعدالطبیعه ارسطو ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل فلسفه مابعدالطبیعه ارسطو ۸۸ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: ارسطو (مقالات مرتبط).

پاورپوینت کامل فلسفه مابعدالطبیعه ارسطو ۸۸ اسلاید در PowerPoint، در واقع محتوای ۱۴ کتابی که متافیزیک ارسطو را تشکیل می‌دهند، می‌باشد. در این محتوا سخن در آن است که فلسفه یا حکمت، دانش و شناختِ مبادی و علتهای نخستین است. و اینکه در علتها و مبادی موجودات و پیدایش آنها نمی‌توان به تسلسل گرایید و همواره باید در سلسل علتها به یک نقط آغاز رسید، یعنی به یک مبدأ یا اصل. بعد نظری بنیادی و ابتکاری خود را دربار «موجود چونان موجود» (بما هو موجود) مطرح می‌کند. در ادامه فرهنگ اصطلاحات فلسفی که موضوع اصلی آن معانی مختلف واژه‌ها و نامها، یعنی واژه‌های همنام (متواطی) است که به وسیل مفاهیم مختلف تعریف می‌شوند. از مهم‌ترین رساله‌های متافیزیک، پژوهش اصلی دربار اوسیا (جوهر)، و به‌ویژه جوهر دگرگون ناشدنی و فناناپذیر است که هستی واقعی افراد جوهرهای فناپذیر است. و رساله‌ای شامل آموزش دربار مفاهیم موجود و واحد و مفاهیم پیوسته با آنها، مانند همان بودی (هو هو)، نه همان بودی، همانندی و ناهمانندی. بعد از آن بحث دربار مفاهیم بنیادی فلسفه طبیعت و به‌ویژه قوه و فعل است. و در ادامه مهم‌ترین نوشته که آنرا در مجموع متافیزیک ارسطو به‌شمار می‌آورند، به‌ویژه از این لحاظ مهم است که اندیشه‌ها و نظریات ارسطو را دربار «خداشناسی و الهیات» به معنای اخص و نیز جهان‌شناسی متافیزیکی وی را در بر دارد. موضوع اصلی آن دربار اوسیا (جوهر) و به‌ویژه «جوهرهای نامتحرک و جاویدان»، یعنی مبادی حرکت است.

فهرست مندرجات

۱ – متافیزیک
۲ – نام‌گذاری متافیزیک
۳ – پیدایش مجموعه متافیزیک
۳.۱ – تقریرات استاد
۳.۲ – شکل بیان و تعبیر
۴ – محتوای متافیزیک
۴.۱ – کتاب یکم
۴.۲ – کتاب دوم
۴.۳ – کتاب سوم
۴.۴ – کتاب چهارم
۴.۵ – کتاب پنجم
۴.۶ – کتاب ششم
۴.۷ – کتابهای هفتم و هشتم و نهم
۴.۸ – کتاب دهم
۴.۹ – کتاب یازدهم
۴.۱۰ – کتاب دوازدهم
۴.۱۱ – کتاب سیزدهم
۴.۱۲ – کتاب چهاردهم
۵ – برداشتهای گوناگون و متضاد
۶ – فلسفه نخستین
۶.۱ – مراد از نخستین
۷ – تقسیم فلسفه‌های نظری
۸ – ارجمندترین دانش
۹ – بنیادی‌ترین مسأله متافیزیک
۱۰ – دانش بررسی کلیات
۱۱ – معناهای موجود
۱۲ – معناهای بودن
۱۳ – پیوند موجود و واحد
۱۴ – فهرست منابع
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

۱ – متافیزیک

متافیزیک تاج فلسف ارسطوست، اما از سوی دیگر، دشوارترین بخش فلسف او نیز هست. پژوهش دربار متافیزیک ارسطو از دو هزار سال پیش آغاز شده است و تاکنون ادامه دارد و شاید هرگز پایان نیابد، زیرا اختلاف برداشتها و تفسیرها دربار این مجموعه از نوشته‌های ارسطو نه چندان است که بتوان میان آنها گونه‌ای توافق و آشتی برقرار کرد. اما باید گفت که ارسطو خود ــ دست‌کم تا آنجا که این نوشته‌ها در شکل کنونیشان نشان می‌دهد ــ مسبب اینگونه برداشتهای متضاد و ظاهراً آشتی‌ناپذیر بوده است. پیش از هر چیز باید یادآوری شود که عنوان متافیزیک از خود ارسطو نیست. ارسطو در آثار دیگرش، به مطالبی که موضوعهای عمد این نوشته‌ها را تشکیل می‌دهد، عنوان «فلسف نخستین» داده است.

۲ – نام‌گذاری متافیزیک

دربار عنوان کنونی این نوشته‌ها (متافیزیک) نیز در میان مفسران و ارسطوشناسان اختلاف نظر هست: بعضی برآنند که اودمس ردسی، نخستین گردآورنده و ویراستار آثار ارسطو به مجموعه‌ای از نوشته‌های وی که پس از نوشته‌هایش دربار طبیعت و طبیعیات قرار گرفته است، عنوان متاتافوسیکا داده بوده است، یعنی آنچه پس از موضوعات و مباحث مربوط به طبیعیات آمده است. اما آنچه از لحاظ تاریخی مسلم است، این است که تاریخ‌نگار برجسته نیکولائوس دمشقی (ح ۶۴ ـ پس از ۴ق‌م)، برای نخستین‌بار ضمن نوشته‌ای با عنوان «دربار فلسف ارسطو»، آنگونه نوشته‌های وی را با عنوان متاتافوسیکا می‌آورد. نوشت نیکولائوس به سریانی و عربی نیز ترجمه شده بوده است، چنانکه ابن‌ ندیم از آن با عنوان اختصار فلسفه ارسطالیس نام می‌برد

[۱] ابن ندیم، الفهرست، ص۲۵۴.

که ابن زرعه (د ۳۹۸ق/ ۱۰۰۸م) آن را از سریانی به عربی ترجمه کرده بود.

[۲] ابن ندیم، الفهرست، ص۲۶۴.

ترجم انگلیسی این نوشته را از سریانی درسارت لولفس، با عنوان «نیکولائوس دمشقی دربار فلسف ارسطو» با مقدمه و تفسیر در لیدن (۱۹۶۹م) منتشر کرده است. ابن‌ رشد نیز در تفسیر بزرگ خود بر مابعدالطبیع ارسطو در چند جا از آن نوشت نیکولائوس، پاره‌هایی نقل می‌کند. (دربار نام‌گذاری متافیزیک

[۳] .Reiner، H.، «Die Entstehung und ursprüngliche Bedeutung des Namens Metaphysik»، Zeitschrift für philosophische Forschung، ۱۹۵۴، vol. VIII، p210-237

دربار نیکولائوس دمشقی

[۴] .Moraux، P.، Der Aristotelismus bei den Griechen، Berlin/ New York، ۱۹۷۳، I/p465-487

)

۳ – پیدایش مجموعه متافیزیک

پیش از هر چیز باید یادآوری شود که مجموع متافیزیک نیز، مانند برخی دیگر از آثار ارسطو، به‌ویژه از سوی خود وی به شکل کتابی مستقل نوشته، و ویراسته نشده بوده است. ارسطوشناس بزرگ معاصر یگر در کتاب بنیادی خود «مطالعاتی دربار تاریخ…» که پیش از این به آن اشاره شد، پژوهشی همه‌سویه دربار این نوشته‌ها انجام داده، و به نتایجی رسیده است که تقریباً هم ارسطوشناسان آنها را پذیرفته‌اند. وی می‌نویسد: ارسطو هرگز قصد نداشته، و نمی‌خواسته است که اثری ادبی با عنوان متافیزیک پدید آورد. به این عنوان در هیچ‌یک از نوشته‌های دیگر ارسطو اشاره نشده است. این نیز درست نیست که آندرنیکس مجموع نوشته‌هایی را که دربار «فلسف نخستین» بوده، در جریان ویراستاری آثار ارسطو، پس از نوشته‌های «فیزیکی» وی با عنوان متاتافوسیکا قرار داده است، بلکه به احتمال زیاد پیش از وی حداکثر در سد ۲ق‌م مجموعه‌ای از نوشته‌ها با عنوان متاتافوسیکا در ۱۰ کتاب در مکتب «مشاء» و در اسکندریه، وجود داشته است.

[۵] .Aristotle، Metaphysica، p180

شیو نگارش بغرنج این نوشته‌ها نیز، نشان‌دهند آن است که منظور از آنها ارائه به عموم خوانندگان نبوده است.

[۶] .Aristotle، Metaphysica، p136-137

ناپیوستگی ادبی آنها، این فرض را رد می‌کند که منظور از آنها یک اثر یگان ادبی بوده است، یا ارسطو قصد داشته است آنها را همچون بخشهایی از یک نوشت مستقل، حتى با عنوان فلفس نخستین یا تئولوژی (الهیات) گرد آورد. در حالی که از دیدگاه ارسطو این این دو عنوان موضوعهای اصلی دانشی را تشکیل می‌دهند که در این نوشته‌ها عرضه شده است.

[۷] .Aristotle، Metaphysica، p164-174

همچنین این نوشته‌ها را نمی‌توان همچون رشته‌ای از سخنرانیها تلقی کرد که بتوان آنها را گرد آورد و به شکلی واحد منتشر ساخت؛ آنها یادداشتهایی هم نیستند که به منظور سخنرانی، یا به رسم یونانیان برای کمک به حافظه تهیه شده باشند، زیرا ارجاعهای درهم در این نوشته‌ها، تغییر شیو نگارش به حسب اقتضا و توجه بسیار به دقت در تعبیر و زبان همگی آن فرضها را نفی می‌کند.

[۸] .Aristotle، Metaphysica، p135-138

۳.۱ – تقریرات استاد

پژوهشهای یگر نشان می‌دهند که این نوشته‌ها گونه‌ای از کارهای ادبی ویژ دوران باستان است، یعنی آنچه یونانیان آن را «تقریرات» استاد می‌نامیدند که از سوی شاگردان یا شنوندگان، به حافظه سپرده، یا کتباً یادداشت می‌شده است. نمونه‌های آنها در برخی از آثار افلاطون نیز یافت می‌شود. اینگونه یادداشتها پس از خواندن موضوع مباحثه قرار می‌گرفته است. بدین‌سان آن «تقریرات» کار اصلی فعالیت مدارس به‌شمار می‌رفته است.

[۹] .Aristotle، Metaphysica، p138-148

و همواره مورد تجدید نظر، تغییر و افزودن قرار می‌گرفته است. هنگامی که سرانجام، آن نوشته‌ها از ارسطو بر جای ماندند، بعدها از سوی دیگران به شکل دسته‌بندیهای بزرگ‌تر و جامع به منظور آموزش گردآوری شده بود. بقی پاره‌ها نیز طی ۳ سده پس از مرگ ارسطو بر آنها افزوده شده است. این افزوده‌ها از نوشته‌هایی از ارسطو که به نظر می‌رسیده است مربوط به موضوعهایی متعلق به مباحث متافیزیکی باشد، برگرفته شده است.

[۱۰] .Aristotle، Metaphysica، p174-184

سرانجام این نوشته‌ها در طی سد ۱ق‌م ویراستاری، و به شکل کتابی واحد به عام خوانندگان عرضه شده است، درحالی‌که در شکل آغازین خود، فقط برای استفاد اعضای مدرس ارسطو، و پیش‌برد شناخت فلسفی آنان بوده است.

[۱۱] .Aristotle، Metaphysica، p144-147

[۱۲] .Aristotle، Metaphysica، p174-187

۳.۲ – شکل بیان و تعبیر

بنابراین، می‌توان گفت که آنچه امروز با عنوان متافیزیک ارسطو در دست داریم، نباید همچون یک کتاب متن، یا یک رشته سخنرانی، یا مجموعه‌ای از یادداشتها برای سخنرانی تلقی شود، بلکه باید آنها را همچون نحوه‌های پرداختن به یک موضوع معین در نظر گرفت که در محیط فلسفی آتن در سد ۴ق‌م پدید آمده بوده است. بدین‌سان، بهترین روش برای شناخت متافیزیک ارسطو در نظر گرفتن همزمان شکل و محتوای آن است. باید کوشید که ارسطو را به وسیل خود ارسطو ــ از راه مقایس متنها در مجموع آثار او ــ شناخت. توجه به شکل بیان و تعبیر ارسطو به‌ویژه مهم است تا نوشته‌های متافیزیکی وی را در زمینه و قالبهای مفاهیم و گرایشهای جدید و امروزی فلسفی نگنجانیم؛ به‌ویژه باید توجه داشت که ارسطو سازند یک «نظام یا سیستم فلسفی» نبوده است. او پیش از هرچیز، فیلسوفی «مسأله‌اندیش» است. وی همچنین «نظریه‌پرداز» (تئوریسین) به معنای کنونی این واژه نیست. آنچه ارسطو «نظریه» می‌نامد، نظر ناب یا تأمل نیست، بلکه تحقق بخشیدن به شناخت است. لذتی که از نگرش یا «بینش» و آموزش دست می‌دهد، بینش و آموزش را گسترش می‌دهد.

[۱۳] .کتاب VII، فصل ۱۲، گ ۱۱۵۳a، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۲۳-۲۲

چنانکه دیدیم، ارسطو زندگی آمیخته با بینش و مشاهده عقلی را ــ که گونه‌ای فعالیت است ــ بهترین شکل زندگی می‌شمارد.

۴ – محتوای متافیزیک

اکنون به محتوای ۱۴ کتابی که متافیزیک ارسطو را تشکیل می‌دهند، نگاهی گذرا می‌اندازیم:

۴.۱ – کتاب یکم

آلفای بزرگ: در اینجا سخن در آن است که فلسفه یا حکمت، دانش و شناختِ مبادی و علتهای نخستین است. کانون بحث مبادی یا اصلها، علتها و آغازها و به‌ویژه علتهای چهارگان موجودات است. سپس گزارشهایی دربار عقاید فیلسوفان پیشین و انتقاد از آنان است.

۴.۲ – کتاب دوم

آلفای کوچک: رساله‌ای است از لحاظ زبان و محتوا کاملاً ارسطویی، اما پاره‌ای بیش نیست. موضوع اصلی آن درآمدی به آموختن مطالب فلسفه است. سخن اصلی این است که در علتها و مبادی موجودات و پیدایش آنها نمی‌توان به تسلسل گرایید و همواره باید در سلسل علتها به یک نقط آغاز رسید، یعنی به یک مبدأ یا اصل. این رساله با وجود کوتاهی، شامل اندیشه‌های برجست ارسطو دربار دانش و شناخت است.

۴.۳ – کتاب سوم

بتا: ارسطو در این نوشته به مسائل بنیادی «فلسف نخستین» در قالب ۱۴ دشواری یا «بیراهگی» می‌پردازرد. اندیش مرکزی آن، به تعبیر ارسطو این است که تاکنون از چند دیدگاه به مسأل مبادی و علتهای موجودات پرداخته‌ایم، اما باز می‌توان پرسید که آیا در مبادی و علتهای موجودات پرداخته‌ایم، اما باز می‌توان پرسید که آیا در کنار دانشی دربار جوهرها (اوسیاها)، دانشی هم یافت می‌شود که دربار اعراضِ جوهر بررسی کند؟ پاسخ به این پرسش «بسیار دشوار» را ارسطو در آغاز کتاب چهارم به بعد می‌دهد.

۴.۴ – کتاب چهارم

گاما: موضوع اصلی دربار طبیعت یا کُنه هر جوهری است. ارسطو در اینجا نظری بنیادی و ابتکاری خود را دربار «موجود چونان موجود» (بما هو موجود) مطرح می‌کند. سپس بررسی مهمی است دربار اصل عدم تناقض و گرفتاریها و دشواریهایی که دامنگیر منکران آن می‌شود.

۴.۵ – کتاب پنجم

دلتا: این رساله پیش از هر چیز یک فرهنگ اصطلاحات فلسفی است. موضوع اصلی آن معانی مختلف واژه‌ها و نامها، یعنی واژه‌های همنام (متواطی) است که به وسیل مفاهیم مختلف تعریف می‌شوند. ارسطو چندین‌بار در این رساله بازنگری کرده، و گاه پاره‌هایی از نوشته‌های پیشین و گاه پاره‌هایی از نوشته‌های بعدی خود را، در آن گنجانده است.

۴.۶ – کتاب ششم

اپسیلن: در این رساله مسائل گوناگونی دربار «موجود چونان موجود» بررسی می‌شود. ساختار آن نیز با کنار هم نهادنِ متنهای پراکنده به وسیل یک ویراستار (به احتمال زیاد اندرنیکس ردسی) تنظیم شده است.

۴.۷ – کتابهای هفتم و هشتم و نهم

زِتا، اِتا و ثِتا: این ۳ کتاب که با هم یک مجموع به هم پیوسته را تشکیل می‌دهند، از مهم‌ترین رساله‌های متافیزیک به‌شمار می‌روند. پژوهش اصلی دربار اوسیا (جوهر)، و به‌ویژه جوهر دگرگون ناشدنی و فناناپذیر است که هستی واقعی افراد جوهرهای فناپذیر است. مباحث بنیادی دربار هستی یا وجود در این ۳ کتاب یافت می‌شوند.

۴.۸ – کتاب دهم

یوتا: این رساله شامل آموزشهایی است دربار مفاهیم موجود و واحد و مفاهیم پیوسته با آنها، مانند همان بودی (هو هو)، نه همان بودی، همانندی و ناهمانندی.

۴.۹ – کتاب یازدهم

کاپا: از دیر زمان در میان ارسطوشناسان دربار اصالت این رساله، اختلاف نظر وجود داشته است. بعضی آن را نوشت خود ارسطو می‌دانند و برخی دیگر برآنند که مطالب آن به وسیل یکی از شاگردان یا پیروان ارسطو گردآوری شده است و در آن از یک سو، مطالب رساله‌های دیگر این مجموعه (بتا، گاما و اپسیلن)، و از سوی دیگر، مطالبی از کتابهای ۳ و ۵ فیزیک ارسطو بر هم نهاده، و گونه‌ای متن آموزشی مباحث بنیادی «فلسف نخستین» ساخته شده است. اما ارسطو شناسانی مانند یگر و راس، فصلهای یکم تا هشتم آن را نوشت اصیل ارسطو می‌دانند. زمین آن بحث دربار مفاهیم بنیادی فلسف طبیعت و به‌ویژه قوه و فعل است.

۴.۱۰ – کتاب دوازدهم

لامبدا: این رساله که از جهاتی آن را مهم‌ترین نوشته در مجموع متافیزیک ارسطو به‌شمار می‌آ