توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه اخلاق ارسطو ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه اخلاق ارسطو ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه اخلاق ارسطو ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل فلسفه اخلاق ارسطو ۶۳ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: ارسطو (مقالات مرتبط).

پاورپوینت کامل فلسفه اخلاق ارسطو ۶۳ اسلاید در PowerPoint، ارسطو شناخت‌ها یا دانش‌ها را به دو دست اصلی تقسیم می‌کند: شناخت نظری و شناخت عملی. هدف شناخت نظری حقیقت، و هدف شناخت عملی کردار یا کنش است. از سوی دیگر، دانش‌های عملی نیز دارای دو بخش است: اخلاق و سیاست. فلسفه اخلاق درباره خصال فردی انسان‌ها، به این اعتبار که در جامعه زندگی می‌کنند، و سیاست دربار زندگی، رفتار و کردار اجتماعی انسانها پژوهش می‌کند. بدین‌سان، فلسف اخلاق ارسطو، دارای خصلت اجتماعی و فلسف سیاست وی دارای خصلت اخلاقی است. بنابراین فلسف اخلاق ارسطو، پیش از هر چیز، با عمل یا کردار سر و کار دارد. کار ویژ انسان یا سعادت او، فعالیت روح هماهنگ با عقل یا هماهنگ با فضیلت است و و اضداد آنها ضد سعادت است. فضیلت گونه‌ای «میانه‌روی» است که هدف آن حد متوسط است، میانه‌ای از دو رذیلت افراط و تفریط.

فهرست مندرجات

۱ – نوشته‌های اخلاقی
۱.۱ – اخلاق بزرگ
۱.۲ – اخلاق اودمس
۱.۳ – اخلاق نیکوماخس
۱.۳.۱ – مطالب نیکوماخس
۲ – تأثیر در تفکر جهان غرب
۳ – تقسیم شناخت‌ها یا دانش‌ها
۴ – هدف هنر و پژوهش علمی
۵ – هدف غایی
۶ – مقوله‌های فراگیر زندگی انسان‌ها
۷ – سعادت ویژه انسان
۸ – سعادت برای سعادت
۹ – سعادت خدایی
۱۰ – فضیلت
۱۱ – تطورات روح
۱۲ – معیار فضائل
۱۳ – بخش عقلانی و غیرعقلانی روح
۱۴ – برترین سعادت انسانی
۱۵ – افراط و تفریط و حد میانی
۱۶ – فهرست منابع
۱۷ – پانویس
۱۸ – منبع

۱ – نوشته‌های اخلاقی

نوشته‌های ارسطو دربار فلسفه اخلاق، ارج و اهمیت ویژه‌ای دارند و در دوران کنونی بیش از همه موضوع پژوهش و شرح و تفسیر بوده‌اند. ما در این زمینه اکنون ۳ نوشته در دست داریم: «اخلاق بزرگ»، «اخلاق اودمس»، «اخلاق نیکوماخس».

۱.۱ – اخلاق بزرگ

«اخلاق بزرگ» کوتاه‌ترین نوشت ارسطو در این زمینه است و شاید علت نام‌گذاری آن، این بوده باشد که ابعاد طومارهای پاپیروس که این اثر بر آنها نوشته شده، بزرگ‌تر از انداز معمولی بوده است. تقسیمات این نوشته و عنوان آن را نیز از دوران‌های بعدی است.

۱.۲ – اخلاق اودمس

اما «اخلاق اودمس» را اکنون بیشتر ارسطوشناسان، نوشته‌ای، هرچند پاره‌گونه، از خود ارسطو می‌دانند. کتابهای چهارم و ششم آن از میان رفته‌اند و ما آنها را اکنون در شکل تغییریافته‌ای، در کتابهای پنجم تا هفتم «اخلاق نیکوماخس» می‌یابیم. همچنین دانسته نیست که علت نام‌گذاری آن چه بوده است؛ اما یقیناً مؤلف آن، اودمس ردسی، شاگرد برجست ارسطو، نیست. شیو نگارش آن نیز با سبک ارسطو فرق دارد. کتابی که اکنون از آن در دست است، بازماند اثر بزرگ‌تری است.

۱.۳ – اخلاق نیکوماخس

در این میان، «اخلاق نیکوماخس» مهم‌ترین و کامل‌ترین نوشت ارسطو دربار فلسف اخلاق است. وی آن را یا به نام پدرش یا ا احتمال قوی‌تر، به یاد پسرش که در جوانی مرده بوده است، تألیف کرده بود. این کتاب از آخرین نوشته‌های ارسطوست و می‌توان حدس زد که پس از مرگ وی، از سوی شاگردان مکتب او منتشر، و به یاد پسر جوان مرده‌اش نامیده شده بود. به استثنای این نوشته ــ چنانکه گفته شد ــ بقی نوشته‌های ارسطو، همه در آغاز سخنرانیها و درسهای مستقلی بوده که بعداً گردآوری و منتشر شده است. از شیو نگارش و طرز بیان در این نوشته، پیداست که شکل کنونی آن به خود ارسطو بازمی‌گردد. مشخص اصلی آن، ظرافت استدلال و ساختار اندیشه‌ای و لحن آرام و بی‌خصلت مجادله‌آمیز در عرضه‌کردن مسائل است.

۱.۳.۱ – مطالب نیکوماخس

این نوشته ۱۰ کتاب را در بر می‌گیرد. فشرد مطالب آن اینهاست:
کتاب یکم: خیر یا نیکی هدف اصلی از همه‌چیز است؛ نظریات گوناگون دربار خیر؛ برترین خیری که انسان از راه عمل می‌تواند بدان دست یابد، زندگی سعادت‌آمیز است؛ سعادت شکلی است از فعالیت روح هماهنگ با برترین فضیلت؛ چگونگی کسب این فضیلت که برخی اخلاقی و برخی فکری و معنوی است.
کتاب دوم، فصل ۱ تا کتاب سوم، فصل ۸: نظریات مختلف دربار فضیلت.
کتاب سوم تا ششم، فصل ۹ به بعد: پژوهش دربار هریک از فضائل اخلاقی (بحث جامعه‌شناسانه و پدیده شناسانه)؛ مبحث مهم «قاعده» یا هنجار یا فهم درست…
کتاب ششم: فضیلتهای اندیشه‌ای یا عقلی؛ مهارت هنری (فنی)؛ شناخت یا علم؛ هوشمندی عملی؛ فرزانگی (حکمت)؛ عقل.
کتاب هفتم: بحث دربار شهوتها و چیرگی بر آنها، یا چیره شدن آنها بر انسان؛ زیاده‌روی و انضباط؛ دربار لذت.
کتابهای هشتم و نهم: پژوهش دربار دوستی.
کتاب دهم: دربار لذت و نظریات دیگران دربار آن. سپس بحث دربار اینکه زندگی فلسفی و زندگی سعادتمندانه یک زندگی برتر اخلاقی است و کوشش و تلاش طلب می‌کند و بازی نیست؛ برترین سعادت، زندگی عقلانی و اندیشه‌ای است و شرط آن داشتن فراغ است و تنها گزیدگان می‌توانند به این هدف دست یابند. پس از آن بهترین زندگی زندگانی اخلاقی است؛ اهمیت خیرهای بیرونی؛ با نبود تندرستی و دیگر خیرهای بیرونی نمی‌توان سعادتمند زیست؛ هرکس که به زندگی معنوی بپردازد، به بهترین سعادت دست می‌یابد؛ می‌توان از راه پرورش، انسانی نیک شد؛ انتقال به مبحث بعدی، یعنی فلسف جامعه و سیاست.

۲ – تأثیر در تفکر جهان غرب

فلسف اخلاق ارسطو و به‌ویژه «اخلاق نیکوماخس»، دیرپاترین و ژرف‌ترین تأثیر را در تفکر جهان غرب داشته، و الگوی هرگونه اندیشه و پژوهش در زمین اخلاق نظری و عملی به‌شمار می‌رفته است. ارسطو نخستین پایه‌گذار نظام ارزشها و ضدارزشها در تفکر غربی، به شیوه‌ای واقعیت‌گرایانه و عقلانی بوده است.

۳ – تقسیم شناخت‌ها یا دانش‌ها

گفته شد که ارسطو شناختها یا دانشها را به دو دست اصلی تقسیم می‌کند: شناخت نظری و شناخت عملی. هدف شناخت نظری حقیقت، و هدف شناخت عملی کردار یا کنش است. از سوی دیگر، دانشهای عملی نیز دارای دو بخش است: اخلاق و سیاست. فلسف اخلاق درباره خصال فردی انسانها، به این اعتبار که در جامعه زندگی می‌کنند، و سیاست دربار زندگی، رفتار و کردار اجتماعی انسانها پژوهش می‌کند. بدین‌سان، فلسف اخلاق ارسطو، دارای خصلت اجتماعی و فلسف سیاست وی دارای خصلت اخلاقی است. بنابراین فلسف اخلاق ارسطو، پیش از هر چیز، با عمل یا کردار سر و کار دارد. کوشش برای شناخت خصلتهای انسانی هدفی در خود نیست، بلکه وسیله‌ای است برای رسیدن به هدفی دیگر که آن کردار یا عمل انسانی است. از اینجاست که ارسطو، اخلاق و سیاست را «فلسف امور انسانی» می‌نامد.

[۱] .کتاب X، فصل ۱۱، گ ۱۱۸۱b، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۱۵

بدین‌سان هدف اصلی از فلسف اخلاق روشن می‌شود؛ ارسطو می‌گوید منظورش از نوشتن «اخلاق نیکوماخس»، بحثی نظری مانند کتابهای دیگر نیست؛ زیرا «پژوهش ما در این نیست که بدانیم فضیلت چیست، بلکه در این است که از نیکان (اخیار) شویم؛ چون اگر این نباشد، آن پژوهش سودی ندارد، پس لازم است که دربار کردارها پژوهش کنیم که چگونه به آنها عمل کنیم».

[۲] .کتاب II، فصل ۲، گ ۱۱۰۳b، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۳۰-۲۱

۴ – هدف هنر و پژوهش علمی

بر این پایه، ارسطو می‌گوید: هدف هر هنر و هر پژوهش علمی، مانند هر کنش و گزینشی، گویی خیر (نیکی) است؛ پس درست گفته‌اند که آنچه همه اشتیاق آن را دارند، خیر است،

[۳] .کتاب I، فصل ۱، گ ۱۰۹۴a، سطر ۱ بب، Aristotle، Ethica Nicomachea

اما انسانها، خیر را به شکلها و در چیزهای گوناگون جست‌وجو می‌کنند؛ بنابراین، هدفهایشان نیز مختلف است و از آنجا که هدفها بسیارند و ما برخی را برای چیز دیگری انتخاب می‌کنیم، پس پیداست که هم هدفها کامل نیستند و بهترین چیز آن است که کامل باشد. بنابراین، اگر یک چیزِ کامل هست، مطلوب ما باید آن باشد و اگر این چیزها بسیار باشند، باید کامل‌ترین آنها را جست‌وجو کنیم.

[۴] .کتاب I، فصل ۷، گ ۱۰۹۷a، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۳۱-۲۶

۵ – هدف غایی

از سوی دیگر، چون هدفها بسیارند، ممکن است هدفی را برای هدف دیگری دنبال کنیم، یعنی آن وسیل رسیدن به هدف دیگری قرار دهیم؛ اما هدفی هست که ما آن را برای خودش و دیگر چیزها را برای آن آرزو می‌کنیم، ولی اگر همه‌چیز را برای چیز دیگری، تا بی‌پایان، انتخاب می‌کردیم، تا بی‌نهایت می‌رفتیم و خواهش ما بیهوده می‌بود؛ پس آشکار است که هدف ما نمی‌تواند چیز دیگری باشد، جز خیر (نیکی)، آن هم برترین خیر.

[۵] .کتاب I، فصل ۲، گ ۱۰۹۴a، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۲۳-۱۸

اکنون می‌توان پرسید، آن خیری که هم انسانها آن را آرزو می‌کنند چیست؟ زیرا دیدیم که هدف هر شناخت و گزینشی، یک خیر است. بیشتر انسانها و نیز هوشمندان ایشان، درباره نام آن برترین خیر، همنوایند و آن را سعادت (نیک فرشتگی، نیکبختی) می‌نامند و بر این باورند که «خوش زیستی» و خوش‌کرداری همانا سعادت است، اما دربار اینکه سعادت چیست، اختلاف دارند. عام انسانها در تعریف آن با فرزانگان موافق نیستند. بعضی آن را امری بدیهی و آشکار می‌دانند، مانند لذت، ثروت و افتخار، و دیگران آن را به گون دیگری وصف می‌کنند.

[۶] .کتاب I، فصل ۴، گ ۱۰۹۵a، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۲۴-۱۴

۶ – مقوله‌های فراگیر زندگی انسان‌ها

ارسطو به نظریات دیگران دربار سعادت نمی‌پردازد، اما زندگی انسانها را در ۳ مقول فراگیر، برمی‌شمارد. عام انسانها و فرومایه‌ترین ایشان، سعادت را در لذت می‌دانند و بدین‌سان زندگی با خوشگذرانی را ترجیح می‌دهند؛ کسان دیگری زندگی سیاسی، و گروه سوم زندگی اهل نظر یا زندگی نظری (نگرش در حقیقتها) را برمی‌گزینند.

[۷] .کتاب I، فصل ۵، گ ۱۰۹۵b، سطرAristotle، Ethica Nicomachea، ۱۹-۱۷

۷ – سعادت ویژه انسان

اما می‌توان پرسید که سعادت ویژه انسان چیست؟ اینکه گفته شود، سعادت برترین خیر است، امری بدیه