توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صمد (مفردات قرآن) ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صمد (مفردات قرآن) ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صمد (مفردات قرآن) ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل صمد (مفردات قرآن) ۲۰ اسلاید در PowerPoint

صمد (بفتح ص- م) از اصطلاحات قرآنی وصف خداوند به معنای بی‌نیاز و منظور از الله الصمد این است که خدا مصمود و مقصود همه بوده و در حوائج به او رو می‌آورند و او را قصد می‌کنند. روایات معصومین (علیهم‌السلام) نیز خداوند را آن سیّد صمدی دانسته که همه جن و انس در حوائج او را قصد می‌کنند.

فهرست مندرجات

۱ – واژه‌شناسی
۲ – کاربرد صمد در نهج البلاغه
۳ – صمد در روایات
۴ – معنای صمد به فتح میم
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – واژه‌شناسی

«قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ. اللَّهُ‌ الصَّمَدُ. لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ. وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ»

[۱] اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۱-۴.

صمد (بر وزن فلس) مصدر است‌ بمعنی قصد چنانکه در صحاح، قاموس، مفردات، اقرب، مجمع، جوامع الجامع، نهایه ابن اثیر و غیره هست.

[۲] جوهری، ابونصر، صحاح تاج اللغه، ج۲، ص۴۹۹.

[۳] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۰۸.

[۴] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۲۸۶.

[۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۵۷.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، جوامع الجامع، ج۳، ص۸۷۵.

[۷] ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۳، ص۵۲.

۲ – کاربرد صمد در نهج البلاغه

در نهج البلاغه این کلمه سه بار آمده که هر سه به معنی قصد است اوّل در خطبه ۶۶ که به یاران خویش در صفین فرمود: «فَصَمْداً صَمْداً حَتَّی یَنْجَلِیَ لَکُمْ عَمُودُ الْحَقِّ؛

[۸] امام علی (علیه‌السلام)، نهج البلاغه، ص۹۷، خطبه ۶۶.

یعنی در قصد خود ثابت باشید تا روشنی حق بر شما آشکار شود». این جمله را در نهایه نیز نقل کرده است. دوم در خطبه ۱۲۷ که درباره حکمین ( ابوموسی- عمرو عاص) فرمود: «قَدْ سَبَقَ اسْتِثْنَاؤُنَا عَلَیْهِمَا فِی الْحُکُومَهِ بِالْعَدْلِ وَ الصَّمْدِ لِلْحَقِّ سُوءَ رَاْیِهِمَ؛

[۹] امام علی (علیه‌السلام)، نهج البلاغه، ص۱۸۵، خطبه ۱۲۷.

یعنی: پیش از آنکه رای ناپسند خود را صادر کنند بر آن دو شرط کرده بودیم که حکم بعدل کنند و حق را قصد نمایند». «سوء» مفعول «سبق» است.
سوم در خطبه ۱۸۶ که درباره توحید فرموده: «وَ لَا صَمَدَهُ‌ مَنْ اَشَارَ اِلَیْهِ وَ تَوَهَّمَهُ

[۱۰] امام علی (علیه‌السلام)، نهج البلاغه، ص۲۷۲، خطبه ۱۸۶.

یعنی: خدا را قصد نکرده آنکه باو اشاره نموده و در ذهنش تصویر کرده است».

۳ – صمد در روایات

در نهایه از معاذ بن جموح در قتل ابوجهل نقل شده: «فَصَمَدْتُ‌ لَهُ حَتَّی اَمْکَنَتْنِی مِنْهُ غِرَّهٌ». یعنی او را قصد کردم تا غفلتش مرا از او متمکن نمود.

[۱۱] ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۳، ص۵۲.

در کافی کتاب التوحید باب تاویل الصمد از ابوطالب (علیه‌السّلام) نقل شده: وَ بِالْجَمْرَهِ الْقُصْوَی اِذَا صَمَدُوا لَهَا یَؤُمُّونَ قَذْفاً رَاْسَهَا بِالْجَنَادِلِ. یعنی سوگند به جمره دور آنگاه که آن را قصد کنند و بسوی آن روند. می‌خواهند سر آنرا با سنگریزه‌ها بزنند.

[۱۲] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۲۳.

و نیز از شعراء جاهلیت نقل شده:
مَا کُنْتُ اَحْسَبُ اَنَّ بَی