توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سخنرانی تاریخی امام خمینی در مدرسه فیضیه ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سخنرانی تاریخی امام خمینی در مدرسه فیضیه ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سخنرانی تاریخی امام خمینی در مدرسه فیضیه ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سخنرانی تاریخی امام خمینی در مدرسه فیضیه ۴۱ اسلاید در PowerPoint (1342 ش)

پاورپوینت کامل سخنرانی تاریخی امام خمینی در مدرسه فیضیه ۴۱ اسلاید در PowerPoint، در عصر عاشورا برابر با سیزدهم خرداد، از وقایع سال ۱۳۴۲ش بود که مقدمه‌ای برای قیام پانزده خرداد شد.
امام خمینی طی سخنان کوبنده‌ای، از رژیم پهلوی، آمریکا و اسرائیل انتقاد شدید کرد. امام خمینی در این سخنرانی حکومت بنی امیه و شاه را با هم مقایسه کرده و هر دو را ضد اسلام معرفی نمود و به رابطه داشتن شاه ایران با اسرائیل و بهائی‌ها اشاره می‌کند و به شاه اخطار، و او را نصیحت می‌کند و به عبرت گرفتن از پدرش رضاخان و تامل و تفکر در کارهایش توصیه می‌کند. در پی آن سخنرانی، نیروهای رژیم ستمشاهی، امام خمینی را در قم دستگیر و به زندانی در تهران منتقل کردند. مردم با شنیدن خبر دستگیری، برای اعتراض به تظاهرات پرداختند که با مقابله ماموران شاه و گلوله‌باران آنها مواجه شدند، و قیام پانزده خرداد سال ۱۳۴۲ شکل گرفت.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه قیام پانزده خرداد
۲ – متن سخنرانی
۲.۱ – مخالفت رژیم با اساس اسلام‌
۲.۲ – دشمنی اسرائیل با اسلام و ایران‌
۲.۳ – مفتخورها
۲.۴ – نصیحت و اخطار به شاه‌
۲.۵ – تحت‌تاثیر قرارگرفتن شاه از بهایی‌ها
۲.۶ – ربط بین شاه و اسرائیل‌
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – مقدمه قیام پانزده خرداد

در آغاز محرم سال ۱۳۸۳ق برابر با خرداد ۱۳۴۲ قم به صورت پایگاه ضد رژیم درآمده و شور خاصی در آن برپا بود. عصر عاشورای آن سال برابر با سیزدهم خرداد ۱۳۴۲ حضرت امام خمینی (رحمه‌الله‌علیه) با حضور در مدرسه فیضیه، طی سخنان کوبنده‌ای، ضمن انتقاد شدید از رژیم پهلوی، آمریکا و اسرائیل، از جنایات طاغوت پرده برداشت.
حضور مردم در سخنرانی به‌اندازه‌ای بود که تمام صحن فیضیه و دارالشفاء، صحن حرم حضرت معصومه، میدان آستانه و اطراف، مملو از جمعیت بود. در پی سخنرانی افشاگرانه حضرت امام، در سحرگاه پانزدهم خرداد سال ۱۳۴۲، دژخیمان رژیم ستمشاهی به خانه ساده و بی‌آلایش امام در قم یورش برده و امام را دستگیر و دور از چشم مردم به زندانی در تهران منتقل کردند. هنوز چند ساعتی از این حادثه نگذشته بود که فریاد مردم معترض و انقلابی، علیه حکومت دیکتاتوری شاه بلند شد و خواستار برقراری حکومت اسلامی و پایان دادن به رژیم ستمشاهی شدند. به همین جرم بود رژیم شاهنشاهی مردم را به گلوله‌ بستند و با به خاک و خون کشیدن آنان، قیام خونبار و جاوید پانزدهم خرداد ۴۲ شکل گرفت.

۲ – متن سخنرانی

متن کامل سخنرانی حضرت امام (رحمه‌الله‌علیه) در در روز ۱۳ خرداد ۱۳۴۲ در ادامه آورده شده است:

۲.۱ – مخالفت رژیم با اساس اسلام‌

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‌
الآن عصر عاشوراست… گاهی که وقایع روز عاشورا را از نظر می‌گذرانم، این سؤال برایم پیش می‌آید که اگر بنی امیه و دستگاه یزید بن معاویه تنها با حسین، سر جنگ داشتند، آن رفتار وحشیانه و خلاف انسانی چه بود که در روز عاشورا با زن‌های بی‌پناه و اطفال بی‌گناه مرتکب شدند؟ بچه خردسال چه تقصیر داشت؟ زن‌ها چه تقصیر داشتند؟ نظرم این است آنها با اساسْ سر و کار داشتند، بنی‌ هاشم را نمی‌خواستند، بنی امیه با بنی‌ هاشم مخالفت داشتند، نمی‌خواستند شجره طیبه باشد. همین فکر در ایران (وجود) داشت. اینها با بچه‌های شانزده- هفده ساله ما چه کار داشتند؟ سید شانزده- هفده ساله به شاه چه کرده بود؟ به دولت چه کرده بود؟ به دستگاه‌های سفاک چه کرده بود؟ لکن این فکر پیش می‌آید که اینها با اساس مخالفند، با بچه مخالف نیستند. اینها نمی‌خواهند که اساس موجود باشد، اینها نمی‌خواهند صغیر و کبیر ما موجود باشد.

۲.۲ – دشمنی اسرائیل با اسلام و ایران‌

اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت دانشمند باشد؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت قرآن باشد؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت علمای دین باشند؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت احکام اسلام باشد. اسرائیل به دست عمال سیاه خود، مدرسه را کوبید. ما را می‌کوبند، شما ملت را می‌کوبند. می‌خواهد اقتصاد شما را قبضه کند، می‌خواهد زراعت و تجارت شما را از بین ببرد، می‌خواهد در این مملکت، دارای ثروتی نباشد، ثروت‌ها را تصاحب کند به دست عمال خود. این چیزهایی که مانع هستند، چیزهایی که سد راه هستند، این سدها را می‌شکند؛ قرآن سد راه است، باید شکسته شود؛ روحانیت سد راه است، باید شکسته شود؛ مدرسه فیضیه سد راه است، باید خراب شود؛ طلاب علوم دینیه ممکن است بعدها سد راه بشوند، باید از پشت بام بیفتند، باید سر و دست آنها شکسته شود برای اینکه اسرائیل به منافع خودش برسد؛ دولت ما به تبعیت اسرائیل به ما اهانت می‌کند.

۲.۳ – مفتخورها

شما آقایان قم، ملاحظه فرمودید آن روزی که آن رفراندم غلط انجام گرفت، آن رفراندم مفتضح انجام گرفت، آن رفراندمی که چند هزار نفر بیشتر همراه نداشت، آن رفراندمی که بر خلاف ملت ایران انجام گرفت، در کوچه‌های این قم، در مرکز روحانیت، در جوار فاطمه معصومه راه‌ انداختند اشخاص را؛ چند نفر از بچه‌ها و اراذل را راه‌ انداختند؛ در اتومبیل‌ها نشاندند و در کوچه‌ها گرداندند؛ گفتند: مفتخوری تمام شد، پلوخوری تمام شد. آقایان! ملاحظه بفرمایید، این وضع مدرسه فیضیه را ملاحظه کنید، این حُجرات را ملاحظه کنید، این اشخاصی که لُباب عمرشان را در این حجرات می‌گذرانند، آن اشخاصی که مواقع نشاطشان را در این حجرات می‌گذرانند، آن اشخاصی که بیش از سی- چهل الی صد تومان در ماه ندارند، اینها مفتخورند؟ آن اشخاصی که هزار میلیونشان، هزار میلیونشان یک قلم است، هزاران میلیونشان در جاهای دیگر است، اینها مفتخور، زیاد نیستند؟ ما مفتخوریم؟ مایی که مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم‌مان وقتی که فوت می‌شود، آقازاده‌های آن (مرحوم) همان شب چیز نداشتند، همان شب شام نداشتند (گریه شدید حضار)؛ ما مفتخوریم؟ مایی که‌ مرحوم آقای بروجردی‌مان، وقتی که از دنیا می‌رود ششصد هزار تومان قرض می‌گذارد، ایشان مفتخورند؟ اما آنها که بانک‌های دنیا را پر کرده‌اند، کاخ‌های عظیم را روی هم ساخته‌اند، و باز رها نمی‌کنند این ملت را، و باز دنبال این هستند که سایر منافع این ملت را به جیب خودشان یا اسرائیل برسانند، اینها مفتخور نیستند؟ باید دنیا قضاوت کند، باید ملت قضاوت کند که مفتخور کیست.

۲.۴ – نصیحت و اخطار به شاه‌

آقا! من به شما نصیحت می‌کنم، ‌ای آقای شاه! ‌ای جناب شاه! من