توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسن بن سهل بن سمح ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسن بن سهل بن سمح ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسن بن سهل بن سمح ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

حسن بن سمح

دیگر کاربردها: ابن‌ سمح (ابهام‌زدایی).

حَسَنِ بْنِ سَمْح، ابوعلی (د جمادی‌الآخر ۴۱۸ / ژوئی ۱۰۲۷)، منطق‌دان، فیلسوف و شارح کتاب‌های ارسطو می‌باشد. نام کامل او بنابر ضبط نسخ یکی از آثارش، پاورپوینت کامل حسن بن سهل بن سمح ۴۳ اسلاید در PowerPoint بن غالب است. سهم حسن بن سمح در انتقال آموزه‌های یونانی ـ ارسطویی استاد خویش، یحیی بن عدی، به جهان اسلام قابل توجه است. وی بر برخی از کتاب‌های ارسطو شرح‌هایی نگاشته، که میان فلسفه‌آموزان رواج داشته است. شرحهای او بر کتاب‌های الطبیعه و ریطوریقای ارسطو شناخته شده‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – مسیحیت
۲ – تحصیل و تدریس
۳ – تصحیح و ترجمه و توضیح متون فلسفی
۴ – انتقال آموزه‌های یونانی
۵ – شرح آثار ارسطو
۵.۱ – کتاب الطبیعه
۵.۲ – تصحیح ریطوریقا
۶ – کتاب الاخبار
۷ – هدف فلسفه
۸ – آثار
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – مسیحیت

حسن بن سمح اهل بغداد بود. اینکه ابوحیان

[۱] توحیدی، ابوحیان، المقابسات، ص۱۳۹.

در ضمن گزارش خود دربار محفلی متشکل از مشایخ مسیحیان بغداد در حضور ابن‌ سعدان وزیر، از ابن‌ سمح نام برده است، بر مسیحی‌بودن او دلالت دارد. همین اطلاع را از فحوای بیتی از ابوالعلاء معری

[۲] ابوالعلاء معری، احمد، لزوم ما لایلزم، ص۱، ص۳۸۲.

نیز می‌توان دریافت.

۲ – تحصیل و تدریس

حسن بن سمح نزد یحیی بن عدی فلسفه آموخت و به تدریس منطق پرداخت. گفته‌اند که او پیچیدگی‌های منطق را به خوبی بیان می‌کرد و کسان بسیاری برای استفاده از دانش منطقی او به نزدش می‌آمدند.

[۳] ابوالعلاء معری، احمد، لزوم ما لایلزم، ص۱، ص۳۸۲.

[۴] قفطی، علی، تاریخ الحکماء، ص۴۱۱.

به گفت ابوحیان، وی همچنین در باب‌الطاق بغداد کتاب‌فروشی (ورّاقی) داشت و دکان او محلی برای اجتماع دانشمندان مسیحی بود.

[۵] توحیدی، ابوحیان، المقابسات، ص۱۶۰.

۳ – تصحیح و ترجمه و توضیح متون فلسفی

حسن بن سمح در زمر آن گروه از شاگردان یحیی بن عدی بود که سنت تصحیح و ترجمه و توضیح متون فلسفی یونانی را فعالانه ادامه می‌دادند، چنان‌که برخی محققان عنوان «مکتب فلسفی مسیحی بغداد» را در مورد ایشان به کار برده‌اند.

[۶] .p6-7 ،Kraemer، J. L.، Humanism in the Renaissance of Islam

بااین‌همه، ابوحیان او را در حفظ و نقل و نظر و جدل، از ابوسلیمان منطقی و ابوالخیر خمّار (یکی دیگر از شاگردان یحیی ابن عدی) ضعیف‌تر می‌داند و در زمر مقلدان به شمار می‌آورد.

[۷] توحیدی، ابوحیان، الامتاع و المؤانسه، ج۱، ص۵۰.

ابوحیان ضعف او را ناشی از کندفهمی و حرص وی به کسب مال می‌داند. ابن‌سینا نیز در جایی از المباحثات که در هم نسخه‌های خطی آن موجود نیست، در ضمن نکوهش ابوالفرج بن طیّب، از فلاسف بغداد، می‌گوید که ابن‌سمح و ابوالخیر خمار، به‌رغم مای اندکشان، تا آنجا که به بحث و فحص در متون مربوط می‌شود، از کسانی چون او برتر بوده‌اند.

[۸] .p32-33 ،Stern، S. M.، «Ibn al-Samh»، Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland

۴ – انتقال آموزه‌های یونانی

سهم حسن بن سمح در انتقال آموزه‌های یونانی ـ ارسطویی استاد خویش، یحیی بن عدی، به جهان اسلام قابل توجه است. وی بر برخی از کتابهای ارسطو شرحهایی نگاشته، که میان فلسفه‌آموزان رواج داشته است.

[۹] قفطی، علی، تاریخ الحکماء، ص۴۱۱.

۵ – شرح آثار ارسطو

شرحهای او بر کتابهای الطبیعه و ریطوریقای ارسطو شناخته شده‌اند. به جز اینها دو رسال کوتاه دیگر در زمین منطق و فلسفه و اخلاق از حسن بن سمح باقی مانده است.

۵.۱ – کتاب الطبیعه

کار حسن بن سمح بر روی الطبیع ارسطو افزون بر شرح، تنقیح متن آن را نیز شامل می‌شد، چنان‌که در ترجم عربی موجود از الطبیعه تصحیحهای او اعمال شده است. مبنای کار او نسخه‌ای از ترجم اسحاق بن حنین بوده که یحیی بن عدی آن را با متن یونانی و ترجم سریانی آن مقابله کرده بوده است. نسخه‌ای که ابن‌سمح با ذکر موارد اختلاف با نسخ یحیی بن عدی فراهم آورده بود، بعدها به دست ابوالحسین محمد بن علی بصری (د ۴۳۶ ق / ۱۰۴۴ م) شاگرد ابن‌سمح تصحیح گردید و شرح ابن‌سمح نیز در کنار چند شرح دیگر بر کتاب، در آن گنجانده شد. کرمر

[۱۰] .p109 ،Kraemer، J. L.، Humanism in the Renaissance of Islam

این مجموعه را گواه بر تدریس سماع طبیعی ارسطو در مکتب یحیی بن عدی دانسته است.
در شرح مفصل حسن بن سمح، آراء ارسطو بندبه‌بند تحلیل‌شده‌اند. این شرح را ابوالحسین، به گفت خود، از روی یادداشتهایی که از درسهای حسن بن سمح برداشته بوده، تدوین کرده و تفاسیری از یحیی بن عدی و متی بن یونس به آن افزوده است.

[۱۱] ارسطو، الطبیعه، جم‌.

[۱۲] .p40 ،Stern، S. M.، «Ibn al-Samh»، Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland

البته روشن نیست که آیا بصری تفاسیر ابن‌عدی و ابن‌یونس را نیز از همان درسها استخراج کرده یا آنها را از منبعی دیگر برگرفته است. بصری نگارش این متن را در ۳۹۰ ق / ۱۰۰۰ م به پایان برده است، اما احتمالاً در جریان نسخه‌برداری سال ۴۷۰ ق / ۱۰۷۷ م از الطبیعه، بخشهای پایانی شرح حسن بن سمح با تفاسیری از ابوالفرج بن طیب معاوضه شده است، شاید به این سبب که کاتبِ سال ۴۷۰ ق، این بخشها را از تفسیر بصری در اختیار نداشته است.

[۱۳] .p40 ،Stern، S. M.، «Ibn al-Samh»، Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland

۵.۲ – تصحیح ریطوریقا

از دیگر آثار او در همین زمینه می‌توان به نسخه‌ای از ریطوریقا (فن خطابه‌)ی ارسطو اشاره کرد (در متن عربی ارغنون، کتابخان پـاریس، شم‌ ۳۴۶‘۲). این نسخه از روی دست‌نوشت حسن بن سمح استنساخ شده و نسخه‌بردار یادآور شده است که ابن‌سمح این نسخه را تصحیح کرده و با متن سریانی مطابقت داده است.

[۱۴] .p40 ،Stern، S. M.، «Ibn al-Samh»، Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland

۶ – کتاب الاخبار

ابوحیان

[۱۵] توحیدی، ابوحیان، المقابسات، ص۱۶۰.

گزارش می‌کند که وقتی از ابن‌ سوار پرسیده بودند که آیا اعتقادی که مردم بر آن‌اند، همه‌اش یا بیشترش حق است، یا همه‌اش یا بیشترش باطل است؟ حسن بن سمح در پاسخ به همین پرسش، رساله‌ای تألیف کرده است که نسخه‌ای از آن با عنوان «قول الحسن بن سهل ابن السمح بن غالب فی الاخبار التی یخبر بها کثیرون» باقی مانده است. وی در این رساله به صورتی منظم، به بحث دربار خبر متواتر می‌پردازد. اعتبار خبر متواتر از مسائل مورد توجه ارسطو در منطق بوده و از آن بیشتر، در میان متکلمان و اصولیان مسلمان، موضوع بحثهای فراوانی