توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخوان الصفا و اسماعیلیان ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخوان الصفا و اسماعیلیان ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخوان الصفا و اسماعیلیان ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل اخوان الصفا و اسماعیلیان ۳۹ اسلاید در PowerPoint

از دیرباز بعضی از پژوهشگران و به‌ویژه محققان اسماعیلی، اخوان را از اسماعیلیان به‌شمار آورده‌اند و حتى بعضی از پیشینیان ایشان، تألیف رسائل را به امامان اسماعیلیه و شاگردان ایشان نسبت داده‌اند. اما بنابر تحقیقات تاریخی درست‌تر این است که گفته شود، محافل و مؤلفان اسماعیلی در سده‌های بعدی، از اخوان «چهره‌ای خودی» ساخته‌اند و ایشان را به فرق خود منتسب کرده‌اند. این انتساب برای اسماعیلیان بعدی، مای افتخار بوده است. مطالب الحاقی از سوی اسماعیلیان در رسائل نیز آشکار است.

فهرست مندرجات

۱ – نظر ایوانف
۲ – نظر هانری کربن
۳ – نظر مارکه
۴ – نظر اشترن
۵ – نظر نصر
۶ – نظر ناصرخسرو
۷ – رد تالیف امام احمد بن عبدالله
۷.۱ – قاضی عبدالجبار
۸ – رد نظر مارکه
۹ – انتقاد از مسبعه
۱۰ – انتساب توسط مؤلفان اسماعیلی
۱۱ – نکته‌های پرسش‌انگیز
۱۲ – نظر نتون
۱۳ – فهرست منابع
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

۱ – نظر ایوانف

در میان پژوهشگران معاصر، ایوانف، با استناد به آنچه اسماعیلیان خود به وی گفته‌اند و نیز برپای برخی متونی که در دست داشته است، رسائل اخوان را دارای جنبه‌های بینش و اندیشه‌های اسماعیلی می‌داند.

[۱] .Ivanow، W.، A Guide to Ismaili Literature، London، ۱۹۳۳، No2

اما او در کتاب دیگری، با در نظر داشتن اینکه نویسندگان متقدم اسماعیلی و به‌ویژه حمیدالدین کرمانی اشاره‌ای به رسائل نمی‌کنند، نتیجه می‌گیرد که رسائل او دوران خلافت الحاکم بامرالله فاطمی (۳۸۶-۴۱۱ق/ ۹۹۶-۱۰۲۱م) از سوی اسماعیلیان پذیرفته شد.

[۲] .Ivanow، W.، The Alleged Founder of Ismailism، Bombay، ۱۹۴۰، p147

چنانکه گذشت، نویسند اسماعیلی نزاری، ابوالمعالی حاتم بن عمران بن زهره (د ۴۹۷ق/ ۱۱۰۳م) برای نخستین‌بار به رسائل و مؤلفان آن اشاره می‌کند. نویسندگان اسماعیلی در سده‌های بعد، و نیز محققان اسماعیلی متأخر و معاصر، همگی رسائل اخوان را در شمار نوشته‌های اسماعیلی، دست‌کم در نخستین مراحل گسترش مذهب اسماعیلیان، می‌آورند. پژوهشگران غربی نیز، بیشتر از همین فرضیه پیروی کرده‌اند.

۲ – نظر هانری کربن

هانری کربن در یک‌جا اخوان را گروهی دارای اندیش اسماعیلی می‌شمارد

[۳] .Corbin، H.، Histoire de la philosophie islamique، Paris، ۱۹۶۴، p190

و در جای دیگری، رسائل را «بنای یادبودی ماندگار از تفکر اسماعیلی» معرفی می‌کند.

[۴] .Corbin، H.، »Rituel sabéen et l’exégèse ismalienne du rituel»، Eranos Jahrbuch، Zürich، ۱۹۵۰، vol. XIX، p187

۳ – نظر مارکه

پژوهشگر فرانسوی، مارکه نیز در چند نوشت خود بر محتوای اسماعیلی رسائل تأکید می‌کند، و می‌کوشد ثابت کند که اخوان از اسماعیلیان بوده‌اند.

[۵] .Marquet، Y.، «Les Epîtrees des Ikhwn as-Saf oeuvre ismalienne»، Studia Islamica، Paris، ۱۹۸۵، vol. LXI، p57-79

[۶] .Marquet، Y.، «Ihwn al-Saf، Ismaliens et Qarmaes»، Arabica، Leiden، ۱۹۷۷، vol. XXIV، p233

[۷] .EI2

۴ – نظر اشترن

اما از سوی دیگر، بعضی از پژوهشگران معاصر، دربار اسماعیلی بودن اخوان و گرایش‌های اسماعیلی در رسائل ایشان با احتیاط داوری می‌کنند. اشترن، در مقاله‌ای که به آن اشاره شد، می‌گوید: آشکار است که مؤلفان رسائل اخوان‌الصفا هرچند با اسماعیلیان مرتبط بوده‌اند، اصول اعتقادی ویژه‌ای را ساخته و پرداخته بودند که به هیچ‌روی برای بخش عمد آن نهضت، پذیرفتنی نبود، بدین‌سان درحالی‌که در سد ۵ق، آموزه‌های رسائل تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر محافل فلسفی و علمی نامرتبط با اسماعیلیان داشته است، نشانه‌ای از تأثیر رسائل در میان مؤلفان اسماعیلی آن دوران یافت نمی‌شود.

[۸] اشترن، «اطلاع تازه‌ای دربار مؤلفان رسائل اخوان‌الصفا»، ص۴۱۷.

وی در نوشت دیگری، این دریافت خود را روشن‌تر بیان می‌کند و می‌گوید: با وجود این باید فهمیده شود ــ و این نکته‌ای است که غالباً فراموش شده است ــ با آنکه بی‌شک خاستگاه جماعت اخوان‌الصفا، مذهب اسماعیلیه بوده است، اما ایشان از آن بسی فراتر رفته‌اند، رسائل بیان‌کنند نظریات یک گروه کوچک از فیلسوفان باطن‌گراست که درواقع اسماعیلی بودند، اما هرگز نمایند مذهب رسمی اسماعیلیان نبودند و چرخش کاملاً نوینی به آن دادند. فلسف انسانگرایانه و روشنگران ایشان، نکات مشترک زیادی با اعتقادات رسمی اسماعیلیه به معنای خاص آن ــ که «دعوت رسمی» به آن باور داشته است ــ ندارد.

[۹] اشترن، «تألیف رسائل اخوان‌ الصفا»، ص۸۶.

۵ – نظر نصر

نصر نیز، در یکی از نوشته‌های پیشین خود معتقد بوده است که می‌توان ارتباطی سست میان اخوان و اسماعیلیه، به‌ویژه با آنچه «گنوسیس اسماعیلی» نامیده می‌شود، یافت.

[۱۰] .Nasr، S. H.، An Introduction to Islamic Cosmological Doctrines، Cambridge، ۱۹۶۴، p36

اما وی در نوشت دیگری می‌گوید: این گروه مؤلفان که هویتشان هرگز کاملاً روشن نشده است، یقیناً ملهم از شیعه بوده‌اند، هرچند شاید اختصاصاً آنگونه که بعداً چنان فرض شده است، اسماعیلی نبوده باشند.

[۱۱] .Nasr، S. H.، «Philosophy and Cosmology»، The Cambridge History of Iran، Cambridge، ۱۹۷۵، vol. IV، p428

از سوی دیگر اشترن می‌گوید: معمولاً فرض می‌شود که اخوان‌الصفا سازمان پنهانی ویژه‌ای را تشکیل می‌داده‌اند که به نحو وصف شده در رسائل تشکیل یافته است، اما به نظر وی، این جماعت که محققان جدید دربار آن اندیشه پردازی می‌کنند، پنداری است. هنگامی که در رسائل از اخوان الصفا سخن گفته می‌شود، مقصود نهضت اسماعیلی است، اما نه چنانکه آن نهضت واقعاً بوده است، بلکه آنگونه که پدیدآورندگان رسائل می‌خواسته‌اند که چنان باشد، یعنی نهضتی آرمانی و ناکجاآباد اسماعیلی، آمیخته با اندیش روشنگری فلسفی و جست‌وجوی رستگاری و رهایی روح‌ها از راه اعتقادات ویژه‌ای که در رسائل عرضه شده است.

[۱۲] اشترن، «اطلاع تازه‌ای دربار مؤلفان رسائل اخوان‌الصفا»، ص۴۲۱.

۶ – نظر ناصرخسرو

با اینهمه، نظری وابستگی اخوان به اسماعیلیان همچنان در میان پژوهشگران متأخر دارد. یکی از ایشان دربار اخوان تا بدانجا می‌رود که آنا