پاورپوینت کامل ابن‌ مسره محمد بن‌ عبدالله‌ ۶۵ اسلاید در PowerPoint


در حال بارگذاری
10 جولای 2025
پاورپوینت
17870
3 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن‌ مسره محمد بن‌ عبدالله‌ ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن‌ مسره محمد بن‌ عبدالله‌ ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن‌ مسره محمد بن‌ عبدالله‌ ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ابن‌ مسره محمد بن‌ عبدالله‌ ۶۵ اسلاید در PowerPoint

اِبْن‌ِمَسَرَه‌، محمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ مسرّه جبلی‌ قرطبی‌ (۷ شعبان‌ ۲۶۹-۳۱۹ق‌/۱۹ آوریل‌ ۸۸۳ -۹۳۱م‌)، متفکر و عارف‌ اندلسی‌ بود.

فهرست مندرجات

۱ – پشینه
۲ – رفت و آمد به محافل‌ معتزلیان‌
۳ – عهده دار شدن کسب و کار پدر
۴ – سرگذشت ابن‌مسره
۵ – احتیاط در اظهار و اشاعه عقاید
۶ – مهاجرت ابن‌مسره
۷ – بازگشت به اندلس
۸ – شاگردان ابن‌مسره
۹ – آثار
۱۰ – عقاید و آراء ابن‌مسره
۱۱ – دیدگاه ابن‌فرضی درباره ابن‌مسره
۱۲ – نظر مردم درباره وی
۱۳ – دیدگاه ابن‌حزم درباره عقاید ابن‌مسره
۱۴ – عقاید رعینی
۱۵ – اشاره ابن‌عربی به برخی نظریات ابن‌مسره
۱۶ – فهرست منابع
۱۷ – پانویس
۱۸ – منبع

۱ – پشینه

عبدالله‌، پدر ابن‌مسرّه‌، گویا از موالی‌ بنی‌ امیه‌ یا یکی‌ از قبایل‌ بربر به‌ نام‌ ابوقُرّه‌ در اندلس‌ بوده‌ است‌، اما چهره سرخ‌ و سفیدش‌ نمایانگر آن‌ بوده‌ که‌ اصل‌ اسپانیایی‌ داشته‌ است‌

[۱] ابن‌فرضی‌، عبدالله‌، تاریخ‌ علماء الاندلس‌، ج۱، ص۲۱۷، قاهره‌، ۱۹۶۶م‌.

عبدالله‌ در جوانی‌ در ۲۴۰ق‌/۸۵۴م‌، به‌ همراهی‌ برادر بزرگ‌ترش‌ ابراهیم‌، قرطبه‌ را به‌ سوی شرق‌ ترک‌ گفته‌ و به‌ بصره‌ رسید. بصره‌ در آن‌ زمان‌، یکی‌ از مراکز مهم‌ و بزرگ‌ علم‌ و ادب‌ بود و بسیاری از اندلسیان‌ به‌ قصد آموختن‌ علم‌ به‌ آنجا می‌رفتند.عبدالله‌ در بصره‌ نزد چند تن‌ از محدثان‌ نامدار به‌ آموختن‌ پرداخت‌.

۲ – رفت و آمد به محافل‌ معتزلیان‌

وی همچنین‌ در آن‌جا به‌ محافل‌ معتزلیان‌ رفت‌ و آمد داشت‌ و عقاید ایشان‌ را پذیرفت‌، چنانکه‌ بعدها متهم‌ به‌ «قدری» بودن‌ شد و پس‌ از آن‌ همواره‌ عقاید و گرایش‌های معتزلی‌ خود را حتی‌ از نزدیک‌ترین‌ شاگردانش‌، پنهان‌ می‌داشت‌ و آن‌ها را تنها با کسان‌ و خویشاوندان‌ نزدیک‌ خود، به‌ ویژه‌ فرزندش‌ محمد در میان‌ می‌نهاد. عبدالله‌ پس‌ از چندی به‌ قرطبه‌ بازگشت‌ و در آن‌جا شاگردانی‌ بر وی گرد آمدند، اما وی همواره‌ می‌کوشید که‌ عقاید، اندیشه‌ها و دانسته‌های خود را به‌ فرزندش‌ محمد منتقل‌ کند.

۳ – عهده دار شدن کسب و کار پدر

ابن‌مسره‌ هنوز جوانی‌ نوخاسته‌ بود که‌ پدرش‌ در زیر فشار وام‌های‌ی سنگین‌، ناگزیر شد که‌ بار دیگر زادگاهش‌ را ترک‌ گوید و واپسین‌ سال‌های زندگی‌ خود را در سرزمین‌هایی‌ دور از وطن‌ سپری کند. بدین‌سان‌ پدر کسب‌ و کارش‌ را به‌ فرزند سپرد و راهی‌ سفر شد تا سرانجام‌ در مکه‌ پناه‌ گرفت‌ و در همان‌جا در ۲۸۶ق‌/۸۹۹م‌ درگذشت‌

[۲] ابن‌فرضی‌، عبدالله‌، تاریخ‌ علماء الاندلس‌، ج۱، ص۲۱۷- ۲۱۸، قاهره‌، ۱۹۶۶م‌.

ابن‌مسره‌ در هنگام‌ مرگ‌ پدر ۱۷ ساله‌ بود.

۴ – سرگذشت ابن‌مسره

نویسندگان‌ سرگذشت‌ وی، درباره این‌ مرحله‌ از زندگی‌ او آگاهی‌های چندانی‌ به‌ ما نمی‌دهند و از استادان‌ او، جز پدرش‌ از ابن‌وضّاح‌ وخُشَنی‌ نام‌ می‌برند که‌ هر دو از فقیهان‌ مالکی‌ مذهب‌ بوده‌اند.

[۳] ابن‌فرضی‌، عبدالله‌، تاریخ‌ علماء الاندلس‌، ج۲، ۳۹، قاهره‌، ۱۹۶۶م‌.

[۴] قفطی‌، علی‌، تاریخ‌ الحکماء (اختصار زوزنی‌)، ج۱، ص۱۶، به‌ کوشش‌ لیپرت‌، لایپزیگ‌، ۱۹۰۳م‌.

تذکره‌نویسان‌ ابن‌مسره‌ را در واپسین‌ سال‌های خلافت‌ عبدالله‌ بن‌ محمد بن‌ عبدالرحمان‌، هفتمین‌ فرمانروای اموی در قرطبه‌ (۲۷۵-۳۰۰ق‌/۸۸۸ -۹۱۲م‌)، در وقتی‌ به‌ ما معرفی‌ می‌کنند که‌ وی در عزلت‌گاهی‌ که‌ خود بر صخره‌های کوه‌های قرطبه‌ بنا کرده‌ بود، با شاگردان‌ و مریدانش‌ به‌ سر می‌برد.

۵ – احتیاط در اظهار و اشاعه عقاید

ابن‌مسره‌ در اظهار و اشاعه عقاید و نظریاتش‌ بسیار محتاط بوده‌ است‌. با وجود این‌، پس‌ از چندی به‌ تهمت‌ زندقه‌ گرفتار آمد و به‌ ویژه‌ در محافل‌ درس‌ خواندگان‌ شایع‌ شد که‌ وی، افزون‌ بر عقاید معتزلیان‌، عقاید و اندیشه‌های فلسفی‌ و عرفانی‌ انباذقلس‌ (امپدکلس‌۱، فیلسوف‌ یونانی‌ پیش‌ از سقراط ) (۴۹۲-۴۳۲ ق‌ م‌) را تبلیغ‌ می‌کرده‌ است‌. به‌ هر روی، چنین‌ پیداست‌ که‌ ابن‌مسره‌ حساسیت‌ اوضاع‌ سیاسی‌ – اجتماعی‌ و به‌ ویژه‌ خطر واکنش‌ فقیهان‌ را به‌ خوبی‌ احساس‌ می‌کرده‌ است‌، زیرا در همین‌ احوال‌ قاضی‌ و فقیه‌ و محدث‌ نامدار زمان‌، احمد بن‌ خالد مشهور به‌ حَبّاب‌، رساله‌ای برضد ابن‌مسره‌ و عقاید وی منتشر کرده‌ بود.

۶ – مهاجرت ابن‌مسره

ابن‌مسره‌ به‌ همراهی‌ دو تن‌ از نزدیک‌ترین‌ شاگردانش‌، محمد بن‌ مدینی‌ و ابن‌صیقل‌، قرطبه‌ را ترک‌ گفت‌ و روانه شهرهای شمال‌ افریقا شد و در مدارس‌ و محافل‌ علمی‌ آنجا، همچون‌ دانشجویی‌ شرکت‌ می‌کرد و چون‌ هنوز شهرت‌ وی از مرزهای اندلس‌ بیرون‌ نرفته‌ بود، در آن‌جا کسی‌ وی را نمی‌شناخت‌. می‌دانیم‌ که‌ در قیروان‌ در مجلس‌ درس‌ فقیه‌ مشهور احمد بن‌ ناصر (د ۳۱۷ق‌/۹۲۹م‌) شرکت‌ داشته‌ است‌،

[۵] ابن‌عذاری، محمد، البیان‌ المغرب‌، ج۱، ص۲۰۱-۲۰۲، به‌ کوشش‌ دوزی، لیدن‌، ۱۸۴۱-۱۸۵۱م‌.

اما از سفرهای او در شهرهای شرق‌ اسلامی‌ آگاهی‌ نداریم‌، تنها می‌دانیم‌ که‌ به‌ مدینه‌ رفته‌ و مدتی‌ را نیز در مکه‌ گذرانده‌ بوده‌ و در آن‌جا یقیناً با ابوسعید ابن‌ عربی‌ (د ۳۱۴ق‌/۹۲۵م‌) شاگرد عارفان‌ و صوفیان‌ مشهور ری مانند جنید، سفیان‌ ثوری و دیگر بزرگان‌ تصوف‌، دیدار داشته‌ است‌.از سرگذشت‌ ابن‌مسره‌، از آن‌ پس‌ تا هنگامی‌ که‌ به‌ اندلس‌ بازگشت‌، چیزی نمی‌دانیم‌.

۷ – بازگشت به اندلس

تاریخ‌ دقیق‌ این‌ بازگشت‌ معلوم‌ نیست‌، اما می‌توان‌ حدس‌ زد که‌ همزمان‌ با آغاز فرمانروایی‌ عبدالرحمان‌ سوم‌، الناصرلدین‌الله‌ (حک ۳۰۰-۳۵۰ق‌/۹۱۲-۹۶۱م‌) بزرگ‌ترین‌ فرمانروای اموی و نخستین‌ خلیفه‌ در سراسر اندلس‌ بوده‌ است‌. در دوران‌ فرمانروایی‌ او، قرطبه‌ بزرگ‌ترین‌ و مهم‌ترین‌ مرکز سیاسی‌ و اقتصادی اندلس‌ شده‌ بود.عبدالرحمان‌ پس‌ از فرونشاندن‌ شورش‌های متعدد و از میان‌ برداشتن‌ مراکز مقاومت‌ که‌ آخرین‌ آن‌ها با مرگ‌ عمر بن‌ حفصون‌ (د ۳۰۵ق‌/ ۹۱۷م‌) از میان‌ رفت‌، یک‌ دوران‌ طولانی‌ آرامش‌ را به‌ اندلس‌ بازگردانید. وی با اهل‌ علم‌ نیز سیاستی‌ بردبارانه‌تر و آشتی‌ جویانه‌تر در پیش‌ گرفته‌ بود. می‌توان‌ تصور کرد که‌ ابن‌مسره‌ در چنین‌ دورانی‌ قصد بازگشت‌ به‌ زادگاهش‌ را کرده‌ باشد. وی پس‌ از بازگشت‌ به‌ قرطبه‌، به‌ همان‌ عزلت‌گاه‌ خود رفت‌ و همان‌ شیوه زندگانی‌ زاهدانه خود را در پیش‌ گرفت‌

[۶] ابن‌عذاری، محمد، البیان‌ المغرب‌، ج۱، ص۲۰۱-۲۰۲، به‌ کوشش‌ دوزی، لیدن‌، ۱۸۴۱-۱۸۵۱م‌.

و بار دیگر شاگردان‌ و مریدان‌ بر او گردآمدند.

۸ – شاگردان ابن‌مسره

چنین‌ پیداست‌ که‌ ابن‌مسره‌ این‌ بار نیز همان‌ روش‌ و رفتار محتاطانه پیشین‌ را در ابراز عقاید و اندیشه‌هایش‌ دنبال‌ می‌کرده‌ است‌. در میان‌ نزدیک‌ترین‌ و برجسته‌ترین‌ شاگردان‌ وی در این‌ دوران‌ می‌توان‌ از حی‌ بن‌ عبدالملک‌، خلیل‌ بن‌ عبدالملک‌ قرطبی‌ و احمد بن‌ منتیل‌، نام‌ برد. گفته‌ می‌شود که‌ ابن‌مسره‌، یک‌ سال‌ را صرف‌ تصحیح‌ هریک‌ از نوشته‌های خود می‌کرده‌ و در این‌ میان‌ به‌ کسی‌ اجازه نسخه‌برداری از آن‌ها را نمی‌داده‌ است‌، اما حی‌ بن‌ عبدالملک‌ بی‌اجازه استاد، از کتاب‌ التبصره او نسخه‌ای برداشته‌ بود و استاد پس‌ از آگاه‌ شدن‌ از این‌ کار، حی‌ را نفرین‌ کرد و از آن‌ پس‌ آن‌ کتاب‌ را به‌ کسی‌ نداد

[۷] ابن‌ابار، محمد، التکمله لکتاب‌ الصله، ج۱، ص۲۸۴- ۲۸۵، به‌ کوشش‌ عزت‌ عطار حسینی‌، قاهره‌، ۱۹۵۶م‌.

از جزئیات‌ زندگانی‌ ابن‌مسره‌ در این‌ دوران‌ چیزی دانسته‌ نیست‌، اما چنین‌ پیداست‌ که‌ وی سال‌های پایانی‌ عمر خود را در آرامش‌ گذرانیده‌ و از احترام‌ معارضان‌ و ارادت‌ فراوان‌ مریدان‌ و شاگردانش‌ برخوردار بوده‌ است‌.

۹ – آثار

اندیشمندی مانند ابن‌مسره‌ بی‌گمان‌ نوشته‌هایی‌ چند داشته‌ است‌، اما از آن‌ میان‌ جز عنوان‌ دو اثر شناخته‌ نیست‌، یکی‌ التبصره که‌ بدان‌ اشاره‌ شد و دیگری کتاب‌ الحروف‌ که‌ ابن‌عربی‌ از آن‌ نام‌ برده‌ است‌.

[۸] ابن‌عربی‌، محمد، الفتوحات‌ المکیه، ج۲، ص۵۸۱، بولاق‌، ۱۳۲۹ق‌.

از گفته ابن‌حزم‌ چنین‌ برمی‌آید که‌ برخی‌ از آثار ابن‌مسره‌ تا سده ۵ق‌ موجود بوده‌ است‌.

[۹] ابن‌عربی‌، محمد، الفتوحات‌ المکیه، ج۵، ص۱۴، بولاق‌، ۱۳۲۹ق‌.

۱۰ – عقاید و آراء ابن‌مسره

عقاید و آراء، برخی‌ از منابع‌، ابن‌مسره‌ را هم‌ عقیده‌ و هوادار سرسخت‌ امپدلکس‌ به‌ شمار آورده‌اند.

[۱۰] صاعد اندلسی‌، طبقات‌ الامم‌، ج۱، ص۷۳، به‌ کوشش‌ حیاه بوعلوان‌، بیروت‌، دارالطلیعه.

[۱۱] ابن‌ابی‌ اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، ج۱، ص۵۹، بیروت‌، ۱۳۷۶ق‌/۱۹۵۶م‌.

[۱۲] قفطی‌، علی‌، تاریخ‌ الحکماء (اختصار زوزنی‌)، ج۱، ص۱۶، به‌ کوشش‌ لیپرت‌، لایپزیگ‌، ۱۹۰۳م‌.

باید دانست‌ که‌ در تاریخ‌ فلسفه‌ دو شخصیت‌ از امپدکلس‌ مشاهده‌ می‌شود: امپدکلس‌ اصیل‌ و امپدکلس‌ مجعول‌. سبب‌ این‌ امر آن‌ است‌ که‌ در دوران‌ فرهنگی‌ «هلنیسم‌» به‌ ویژه‌ در دوایر نوافلاطونی‌ گرایشی‌ پدید آمده‌ بود که‌ شخصیت‌های فلسفی‌ یونان‌ باستان‌ را به‌ دلخواه‌ خود بازسازی کنند. در این‌ میان‌ عقاید و آرائی‌ به‌ آنان‌ نسبت‌ می‌دادند که‌ هرگز از ایشان‌ نبوده‌ است‌ و در میان‌ آثار اصیل‌ بازمانده‌ از آنان‌ کمترین‌ نشانی‌ از آن‌ عقاید یافت‌ نمی‌شود. امپدکلس‌ نیز چنین‌ سرنوشتی‌ داشته‌ است‌ و عقاید نگاران‌ عرب‌ از طریق‌ ترجمه همین‌ منابع‌ با وی آشنا شده‌ و ابن‌مسره‌ را پیرو او دانسته‌اند. بنابراین‌ اصول‌ عقاید ابن‌مسره‌ را باید در میان‌ گزارش‌هایی‌ جست‌ و جو کرد که‌ درباره امپدکلس‌ «معجول‌» به‌ ما رسیده‌ است‌.

[۱۳] شرف‌، شرف‌الدین‌ خراسانی‌، نخستین‌ فیلسوفان‌ یونان‌، ج۱، ص۳۳۹-۳۹۲، تهران‌، ۱۳۵۷ش‌.

همچنین‌ احتمالاً ابن‌مسره‌ منابعی‌ در دست‌ داشته‌ است‌ که‌ اکنون‌ در دست‌ ما نیست‌.اما با وجود این‌، به‌ یقین‌ نمی‌توان‌ گفت‌ که‌ وی چه‌ اندیشه‌ها یا نظریاتی‌ را از امپدکلس‌ مجعول‌ پذیرفته‌ و از آن‌ خود کرده‌ یا چه‌ اندازه‌ آن‌ها را دیگر شکل‌ کرده‌

  راهنمای خرید:
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.