توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصادیق حیازت ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصادیق حیازت ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصادیق حیازت ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مصادیق حیازت ۳۲ اسلاید در PowerPoint

در حقوق اسلامی ، حیازت از اسباب مالکیت محسوب شده است. حیازت مصادیقی دارد که به آن می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – حیازت اموال پیدا شده
۱.۱ – اشیا
۱.۲ – حیوانات
۱.۲.۱ – فرض اول
۱.۲.۲ – فرض دوم
۲ – حیازت اموال اعراض شده
۳ – شکار حیوانات
۳.۱ – گرفتن با دست
۳.۲ – از طریق آلات صید
۴ – حیازت گنج
۴.۱ – نظر سید طباطبایی یزدی
۵ – هیزم کنی و تهیه علوفه
۶ – جواهرات دریایی
۷ – مشترکات
۸ – پانویس
۹ – منبع

حیازت اموال پیدا شده

اموال پیداشده‌ای که در تصرف هیچ کس نیست و مالک آن مجهول است، در فرض وجود شرایط خاصی که بیان خواهد شد، از مباحات محسوب می‌شوند و یابنده می‌تواند آن‌ها را حیازت و تملک کند. اموال پیدا شده دو گونه‌اند: اشیا و حیوانات.

اشیا

اشیای پیدا شده را در اصطلاح فقه « لقطه » می‌گویند. هر کس مالی پیدا کند که ارزشش کمتر از یک درهم (۶/ ۱۲ گرم نقره مسکوک) باشد، می‌تواند آن را حیازت کند و مالک آن گردد؛ اما اگر ارزش شی ء بیشتر از آن باشد باید برای رساندن شی ء به صاحبش اعلان کند و در صورتی که مالک آن پیدا نشد باید از جانب او صدقه داده شود.

[۱] منهاج الصالحین، ج۲، ص۱۳۹.

[۲] الروضه البهیه، ج۷، ص۹۶.

مستند فقهی این حکم ، روایات وارد از ائمه علیه‌السّلام است. در حقیقت آن بزرگواران موارد انطباق قاعده حیازت را بیان کرده‌اند. از جمله از امام صادق علیه‌السّلام درباره مال پیدا شده سؤال شد و ایشان علیه‌السّلام فرمودند: چه کم باشد چه زیاد باید یک سال تعریف شود، ولی چنانچه کمتر از یک درهم باشد، تعریف لازم نیست. («تعرف سنه، قلیلا کان او کثیرا، و ما کان دون الدرهم فلا یعرف»).

[۳] وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۳۵۴، ح ۱.

فقها به قرائن جنبی و به خصوص از آن که گفته شده تعریف لازم ندارد، فهمیده‌اند که چنین مالی جزء مباحات محسوب می‌شود و مشمول قاعده حیازت خواهد بود.
قانون مدنی ایران به پیروی از فقه امامیه مواد ۱۶۲ تا ۱۶۹ را به مقررات مربوط به اشیای پیدا شده اختصاص داده است.

حیوانات

حیواناتی که در صحراها و بیابان‌ها پیدا می‌شوند، در اصطلاح فقه « ضاله » نامیده می‌شوند. هرگاه حیوانی در صحرا و بیابان خالی از سکنه یافت شود، دو فرض متصور است:

فرض اول

حیوان دارای قدرت جسمانی کافی برای حفظ خود از درندگان است، مانند گاوها و اسب‌های بسیار قوی و قدرتمند، و به علاوه محل حیوان نیز در نزدیکی آب و علف است، به گونه‌ای که نگرانی تلف برای آن وجود ندارد. در این فرض به نظر مشهور فقیهان، اصولا حیوان، ضاله محسوب نمی‌شود و بنابراین نه فقط کسی نمی‌تواند آن را تملک کند، بلکه به طور کلی جواز تصرف برای هیچ کس وجود ندارد و باید به همان صورت آن را رها ساخت. نظر مقابل مشهور این است که هر چند تملک جائز نیست، ولی تصرف به قصد حفظ آن برای مالکش بلامانع است. مستند این نظر، قاعده « احسان » است.

[۴] الروضه البهیه، ج۷، ص۸۴.

فرض دوم

حیوان قدرت ندارد که خود را در مقابل درندگان صحرا حفظ کند (مانند گوسفند ) یا آن که با آب و علف و مواد غذایی فاصله دارد و دسترسی برایش ممکن نیست. به نظر گروهی از فقها در این فرض هر کس می‌تواند حیوان را بگیرد؛ ولی باید آن را در حول و حوش محل یافت شده تعریف کند و در فرض یافت نشدن مالک، یابنده می‌تواند در آن تصرف کند؛

[۵] الروضه البهیه، ج۷، ص۸۶ به بعد.

ولی چنانچه بعد صاحب حیوان پیدا شود، در مقابل او مسئول خواهد بود. ناگفته نماند که به نظر این عده از فقها، حیوان پیدا شده در این فرض در حکم مباحات نیست، بلکه از مصادیق مجهول المالک است و مال مجهول المالک احکام خاص خود را دارد. قانون مدنی ایران در خلال مواد ۱۷۰ تا ۱۷۲ از نظریه مشهور پیروی کرده و در حقیقت هیچ یک از فروض را در مورد حیوانات ضاله از مباحات نمی‌داند.

حیازت اموال اعراض شده

اعراض عبارت است از صرف نظر کردن از حق عینی و به اصطلاح فقهی از ملک ؛ همان طور که ابراء عبارت است از صرف نظر کردن از حق دینی و اسقاط عبارت است از صرف نظر کردن از هر گونه حق . به نظر مشهور فقیهان امامیه، اعراض از ملک موجب می‌گردد که آن مال بلامالک و از مباحات محسوب شود و هر کس بتواند از طریق حیازت آن را مالک گردد، مثل مالی که در دریا غرق می‌شود و مالکش امیدی به درآوردن آن ندارد یا اشیایی که مردم از منزل خود بیرون می‌ریزند. بنابراین، چنانچه ثابت شود که اموال پیدا شده مورد اعراض قرار گرفته‌اند، از مصادیق این قسم هستند و احکام اموال پیدا شده بر آن‌ها مترتب نیست.
بنابر نظر مشهور، اعراض یکی از ایقاعات است و به قصد انشا نیاز دارد؛ ولی ما در خصوص حقیقت اعراض و ماهیت و احکام حقوقی آن نظریه خاصی داریم.

[۶] قواعد فقه بخش مدنی ۲، ص۲۹۵.

قانون مدنی ایران اگر چه ماده صریحی راجع به اعراض ندارد، ولی در ماده ۱۷۸ نسبت به مالی که در دریا غرق شده و مالک از آن اعراض کرده از نظریه مشهور پیروی کرده است.

شکار حیوانات

حیواناتی که مالک ندارند جزء مباحات اولیه